Prentarinn - 01.04.1996, Blaðsíða 12

FELAGSMAL
um verkefni þar
sem eitthvað fer úr-
skeiðis og það er svo
skrýtið að þó að verkið
komi á filmum og plötum
þá er ætlast til þess að prentsmiðjan
taki þátt í skaðanum. Ég tel að við
ættum að snúa bökum saman. Eins
og ég sagði í upphafi eru miklu fleiri
og meiri hlutir sem við eigum sam-
eiginlega heldur en þeir þar sem við
vinnum hvert á móti öðru eins og
mér fínnst oft og tíðum koma fram.
MARGRET ROSA
SIGURÐ ARDÓTTIR,
prentsmiður, lærður
setjari
Eg hef litla trú á því að forrits-
bútur lagi eitt eða neitt. Það
borgar sig miklu frekar að kenna
prentsmiðum á Quarkinn og þau
forrit sem auglýsingateiknarar eru
með. Tíminn mun leiða það í ljós,
líklega á næstu öld eins og fram-
kvæmdastjóri Prenttæknistofnunar
spáir. Ég held að það sé rétt hjá
honum að það verði á næstu öld af
því að stefnan er ekki góð í dag. Það
er ekki verið að mennta prentsmiði.
Ég ætla að halda mig við
smáatriðin, setjarar þurfa að sukka í
smáatriðunum. Það er eitt í Quark
XPress sem er kallað í forritinu
„hyphenation & justifícation".
90% af þeim villum sem koma upp í
prentsmiðjum og kosta mikla
peninga ... yfir 90% eru vegna þess
að letrið í samskiptum er ekki í lagi.
Þetta er málið - Facta! Justification
... það er semsagt stýring á stafabili.
Fyrir utan hugbúnaðinn sjálfan í
forritunum er letur hugbúnaður sem
hefur ákveðna hugsun og ákveðna
uppbyggingu, ákveðna þætti,
ákveðið ferli sem þarf að vera rétt.
Því að ef það er ekki rétt þá er allt
ónýtt. Þetta er bara þannig. H&J er
mjög öflugt leturbreytingatæki ef
maður vill í Quarkinum og því mjög
Allflestir
auglýsinga-
teiknarar
áttu í þá
daga það
sameigin-
legt að þeir
kunnu
hvorki á
klukku né
dagatal.
Þeir vissu
t.d. aldrei
að í hverri
viku var ein
helgi.
skemmtilegt ef maður er eitthvað
fyrir letur....
Það er auðvelt að vinna með
QuarkXPress og það eru náttúrlega
allt of margir að því. Þeir koma til
með að halda áfram að vinna með
QuarkXPress.
Svo er eitt... ég fór aðeins í
saumana á þessu í haust. Þá fór ég
að spyrjast fyrir í prentmyndastofum
og filmustofum sem keyra út og þar
fékk ég þessar upplýsingar að yfír
90% vandamála tengdust letri - og
þar fékk ég líka að heyra sjónarmið
eins og „þeir vilja ekkert vera að
kenna auglýsingateiknurum þessa
hluti. Vegna þess að ef þeir læra
þetta, þá missum við kannski frekar
vinnuna. Svo það er allt í lagi að
þetta haldi bara svona áfram því þá
höldum við kannski vinnunni á
meðan við erum að sérhæfast í
því að laga það sem kemur frá
auglýsingastofum." Þetta er náttúr-
lega skrýtið sjónarmið.
SÆMUNDUR ARNASON,
formaður Félags bóka-
gerðarmanna, prentari
Þá voru prentgripir eingöngu
hannaðir og unnir í prent-
smiðjum. En þá fóru að koma fram á
sjónarsviðið þessir útlærðu
auglýsingateiknarar sem ég minntist
á er unnu hugverk með teikningum
sem síðan voru útfærð af lærðum
prenturum. Tækniþróun hefur síðan
fleygt fram jafnt og þétt og gert
teiknurum fært að fullvinna hugverk
sín og afhenda þau nánast fullbúin í
tölvutæku formi til prentunar. Þá
hafa prentsmiðjur einnig haslað sér
völl í grafískri hönnun og sótt inn á
markað auglýsinga-
teiknara. Þama hafa óneit-
anlega tvær
starfsstéttir færst hvor
nær annarri. Segja má
að handverkið og
hugverkið ... starfs-
stéttir sem hafa ólíka menntun í
grunninum, stefni nú saman að nýrri
tækni í sama punkti, þ.e. tölvunni.
Eigum við að slást innbyrðis um
starf og starfsheiti? Segja hvert við
annað: Þetta er mitt og þetta er þitt,
láttu þetta kyrrt! Annars ...! Ég tel að
í nútímanum sé það ekki í takt við
raunveruleikann. Tæknin þekkir
engin landamæri og eina vöm okkar
í Félagi bókagerðarmanna er að
mennta og símennta okkar fólk í
nýrri tækni og að sjálfsögðu til að
halda sem flestum þráðum og
störfum innan okkar félags. Og ég
skammast mín ekkert fyrir það að
segja: Ég hvet félagsmenn mína til
að sækja inn á hönnunarsviðið, afla
sér kunnáttu og þekkingar til þess að
halda velli í nútímanum. Sama emð
þið að gera sem teiknuðuð með
blýanti, notuðuð strokleður og
lindarpenna. Þið emð að sækja inn á
okkar markað, þið emð að sækja inn
í okkar störf í gegnum þetta tæki,
þetta undratæki sem þjónar öllum,
umbroti og öllu slíku. Þama þýðir
ekkert að vera tala um að þetta sé
mitt og þetta sé þitt. Þetta er sameig-
inlegt vinnslutæki og við verðum að
sætta okkur við það að tvær starfs-
stéttir sæki þama inn. Ef við getum
menntað okkar fólk það mikið í
hönnun að það geti sótt inn á þessi
svið, þá er það af hinu góða. Ef þið
auglýsingateiknarar og hönnuðir
notið þetta tæki í ykkar vinnslu, þá
emm við ekkert að
fjandskapast út í það.
Það hefur svolítið verið fjallað um
samskipti prentsmiða og grafískra
hönnuða og verið dregin upp frekar
dökk mynd en það er eitt sem ég er
ánægður með ... mjög ánægður, í
samstarfx við grafíska hönnuði. Ég
veit ekki hvað ég hef beðið marga
klukkutíma með prentvél tilbúna og
beðið eftir að teiknari kæmi og
segði: „Þetta er í lagi; lit-
urinn er góður, þetta er
tilbúið." Ég er
búinn að fá gífurlega
marga aukavinnu-
tíma út á það. •
12 ■ PRENTARINN