Heimilisritið - 01.02.1945, Síða 63

HEIMILISSTÖRF
Vinnusparnaður á heimilum
Margar húsmæðurnar eru nú í
vandræðum með að fá stúlkur sér
til aðstoðar við heimilisstörfin.
Þess vegna, og reyndar af mörg-
um öðrum ástæðum, er nauðsyn-
legt að innanhússtörfin séu unn-
in af hagsýni og fyrirhyggju
Það borgar sig ekki að eldast
fyrir tímann af ástæðulausum
þrældómi og áhyggjum. — Hér
eru nokkur heilræði í því sam-
bandi.
Breiðið yfir alla þá hluti, sem
ekki eru notaðir — húsgögn,
föt, skrautmuni o. s. frv. Því
færra sem þarf að þvo, ryksuga,
bóna, þurka af, gera við eða
sinna á annan hátt og hafa
áhyggjur af — því minna erfiði.
Ef eldhúsið er bjart og rúm-
gott, þá er sjálfsagt að borða
í því. Það er líka algengt — og
langt frá því að vera ógeðfellt.
— Á borðið er ágætt að breiða
Iínoleumdúk, þá geta börnin
leikið sér við borðið með vatns-
litina sína, án þess nokkuð sé að
óttast.
Það er gamalt og gott ráð, að
dreifa blautum tebiöðum á gólfið
áður en það er sópað. Rykið
loðir við teblöðin, þegar það er
sópað, í stað þess að þyrlast um
allt, og gólfið verður furðu
hreint á eftir.
Heillaráð er það líka, að hafa
körfu í dagstofunni, þar sem
hægt er að leggja frá sér smá-
hluti, bækur saumadót, blöð o. s.
frv. Jafnvel má venja börnin á
að láta leikföngin sín þar, ef þau
skreppa frá. Og á kvöldin eru
svo hlutirnir látnir á sinn stað,
án þess að þurfa að safna þeim
úr ölllum áttum.
En fyrst og fremst skaltu
selja, gefa, henda eða breyta
öllum þeim óþarfa blutum sem
þú átt. Þú þarft ekkí að leita
lengi inni í klæðaskáp, undir
legubekk, uppi á skáp, í skúffum
eða jafnvel á borðum og gólf-
inu, að hlutum, sem þú hefur
ekkert að gera við. — Og það er
margfallt betra að vera í hrein-
legu og tildurslausu umhverfi,
blettlausu og velhirtu, heldur en
að halda áfram sömu metnaðar-
fullu samkeppninni við hana
frú Guðrúnu.
(/— - ' ...........
FULLMIKIÐ AF ÞVÍ GÓÐA
Maður nokkur kom á ben-
sínstöð. Hann fékk bílinn
sinn þveginn, vatn á vatns-
kassann, pússaða gluggana
og loft í gúmmíin, allt ó-
keypis, og svo bað hann
stöðvarmanninn um að reka
út úr sér tunguna, til
þess að hann gæti frímerkt
bréf, sem hann ætlaði að
biðja stöðvarmanninn um
að koma í póstinn fyrir sig.
HEIMILISRITIÐ
61