Fréttatíminn - 09.03.2012, Blaðsíða 30

... að þetta
verði
kveikjan
til þess
að stíga
inn í nýtt
tímabil
söngleikja
á Íslandi
– nóg er
um hæfi-
leikana.
É
g hef lært með tímanum
að það stærsta er ekki
endilega það besta,“ segir
Þór Breiðfjörð leikari sem
fær frábæra dóma fyrir
leik sinn í hlutverki Jeans Valjeans í
Vesalingunum í Þjóðleikhúsinu. Þar
berst hann fyrir því að hefja nýtt líf
eftir að hafa þurft að sitja árum saman
í fangelsi fyrir smávægilegt brot.
Sjálfur er Þór tiltölulega nýkominn
úr fjórtán ára útlegð frá föðurlandinu
– sjálfskipaðri útlegð, þar sem hann
flutti til Bretlands, lærði söngleik við
einn virtasta leiklistarskóla Breta,
Arts Educational London Schools og
fékk fjölmörg tækifæri í kjölfarið. Það
hefur því æxlast svo að hann hefur
leikið í Vesalingunum utan lands-
steinanna í yfir eitt þúsund skipti – í
hlutverki Jean Valjen, Javert, Enjol-
ras og Biskupsins af Digne. Flestir
voru gestirnir fjörutíu þúsund á einni
sýningu í Kaupmannahöfn fyrir þó
nokkrum árum. Hann veit því hvað
hann syngur þegar hann ber saman
stærð og gæði leikhússtunda.
„Ég er ekkert voðalega uppnæm-
ur yfir því að leika fyrir marga. 40
þúsund manns er allt of mikið. Það
er bara einhver massi,“ segir Þór um
þá óvenjulegur upplifun að leika fyrir
tugþúsundir manna. „Þegar áhorfend-
ur eru fleiri en 3.000 finnst mér sýn-
ingin verða of ópersónuleg. Jú, jú, það
er gaman að upplifa allan massann
klappa. En mér finnst meira gaman
að finna persónulegri viðbrögð,“ segir
hann. Ekki er hægt að heyra betur en
hann tali af þroska þegar hann lýsir
heimkomunni eftir árin utan land-
steina; spurður hvort það hafi ekki
verið bratt að vilja læra söngleikjalist
með Ísland í huga?
Ætlaði að sigra heiminn
„Ég var ekki með Ísland í huga. Ég
var ungur og ætlaði að sigra heiminn.
Ég ætlaði að reyna fyrir mér og leika
stór hlutverk. Strax eftir skólann fékk
ég djobb. Og þarna úti er meira um að
leikarar sérhæfi sig. Detti þeir í sápu-
óperur eftir nám byggist reynslan
upp þar og fleiri slík störf fylgja í
kjölfarið.“ Þór segir að nýútskrifaðir
leikarar fari oftast af stað án mikilla
krafna og reyni að fá eitthvað, hvað
sem er, því atvinnuleysið meðal þeirra
sé gríðarlegt. „Þetta er harður heimur
og ekki nema örlítil prósenta leikara
sem hefur fasta vinnu.“
Þór lítur því ekki á það sem brot-
lendingu að koma heim eftir ellefu ára
leiklistar- og söngferil á Bretlandi án
þess að geta státað af heimsyfirráð-
um. „Ég náði því sem ég sóttist eftir.
Ég náði því að leika Jean Valjean á
West End. Ég hef leikið Javert á West
End og París í Rómeó og Júlíu. Ég
náði að þróa og skapa karakter í nýj-
um söngleik sem stefnt var á að setja
upp á West End. En söngleikurinn
varð svo ekki settur á svið enda slíkt
afar kostnaðarsamt,“ segir hann.
„Ég hef leikið í sjónvarpi og örlítið
í kvikmyndum þarna úti, en ég náði
þeim söngleikjamarkmiðum sem ég
vildi og hafði ekki fleira sem ég vildi
sanna fyrir sjálfum mér,“ segir hann.
„Að leika í átta sýningum á viku á
West End er fínt þegar maður er
yngri. En maður gerir ekkert annað
á meðan og það stöðvaði mig meðal
annars í að gera plötu í ellefu ár. Slíkt
Með þúsund Vesalinga undir belti
„Ég held ég sé með þúsund sýningar af Vesalingunum undir beltinu. Það að sýna þetta stykki út sumarið
fyrir mig er því bara gaman. Ég verð ennþá ferskur eins og nýpúðraður barnsrass,“ segir Þór Breiðfjörð
Kristinsson, aðalleikari Vesalinganna sem slegið hefur í gegn í Þjóðleikhúsinu. Ansi lítið hefur farið
fyrir honum hér á landi og lítið spurst af honum í áraraðir, þrátt fyrir að hafa leikið fyrir fjörutíu þúsund
gesti í einni uppfærslunni, gefið út geisladisk í Kanada sem tilnefndur var til verðlauna og náð athygli
Microsoft-tölvurisans. Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir ræddi við Þór með þrumandi röddina.
starf tekur allt út úr þér og tekur yfir líf
þitt. Mér finnst skemmtilegra að þróa
hluti með leiklistinni í stað þess að
brenna út á einhverju einu.“
Upplifði ást við fyrstu sýn
Einhverjum gæti þótt skondið að
Ísland hafi ekki verið nógu stórt fyrir
ungan mann sem ólst upp í Hrútafirði.
Faðir hans, Kristinn Breiðfjörð Guð-
mundsson, var kennari að Reykjum og
þar gekk Þór í grunnskóla. Hann vann
á Eddu-hótelinu þegar hann hafði aldur
til og byggðasafninu. Sjöunda og átt-
unda bekk nam hann á Laugarbakka í
Miðfirði og eftir grunnskóla hóf hann
framhaldsnám í Fjölbrautaskólanum við
Ármúla.
Menntaskólaárin mörkuðu fram-
tíðina. Félagslífið var virkt og lífsleiðin
Kim fljótt ljós, því í gegnum sameigin-
legan vin, Tómas Tómasson úr Rokk-
abillybandi Reykjavíkur, kynntist hann
konu sinni Hugrúnu Sigurðardóttir.
„Það var ást við fyrstu sýn,“ segir
hann og að hún hafi stappaði í sig stál-
inu við að elta leiklistardrauminn út.
„Hún vildi að við létum slag standast og
færum út. Hún vann á meðan ég var í
skóla. Svo fékk ég starf við Jesus Christ
Superstar á West End eftir útskrift. Hún
komst á sama tíma að því að hún væri
ófrísk og sonur okkar fæddist á síðasta
degi sýningarinnar. Viku síðar fór ég að
vinna við Vesalingana ytra,“ segir hann.
Framhald á næstu opnu
30 viðtal Helgin 9.-11. mars 2012