Læknablaðið - 01.08.1941, Blaðsíða 13

LÆKN ABLAÐIÐ
8 7

\
*
Tuflu III
Ham- atokr. Ca mg °/ í blóðk. Ca mg °/o * plasma
No. Meðferð á blóðinu Fyrir vatns- baðið' Eftir vatns- baðið Fyrir vatns- baðið Eftir vatnsbaðið
Fundið Utreikn.
1 2 tímur i 40°C vatnsbaði 43 0.93 -1-010 11.1 119 11.88
2 I1/2 lími í 42°C vatnsbaði 395 0 44 0.32 10.7 10 7 10 79
0 2 /., tími i 370C vatnsbaði 43 0.25 : 0.25 10.4 10 85 10.78
4- 2 tiiuar i 39°C vatnsbaði. KCN i þynniugunni mol 45 0.42 0.67 10.1 10.0 9.8
5 3 timar i 37° Cvatnsbaði. Pblorrid- zin í þynningunni 0.1°/0o 45 0.08 0.62 10.75 10 0 10.09
nr. i—3 sýna, aö þegar blóöið
stendur við 37—42° C fer kalziiö
úr blóCkornunum og yfir i bló'ö-
vessann eöa frá þeim stað, er
magni'ö er minna, til þess staðar
sem þaö er meira. Þetta getur maö-
ur varla hugsað sér að geti átt sér
stað nema fyrir tilverknað, aktivra
krafta og þá væntanlega metabol-
istiskra. í tilr. nr. 4 er blóðið eitr-
aö meö KCN i þynningunni
mol og í nr. 5 með 0.i%o phlorn-
dzin; í báðum tilfellum vex kalzi-
um magnið í blóðkornunum. All-
ar benda þessar tilraunir í þá átt,
að það séu aktivir kraftar, sem
stjórna skiptingu kalziumsins milb
blóðvessa og blóðkorna.
IV.
Það er staðreynd, að kathiona-
(Ca, Mg, Na og K) magn hinna
tveggja phasa blóðsins, blóðkorn-
anna og blóðvessans er mjög frá-
brugðið, en aftur á móti verður að
teljast, aö allt sé enn á huldu um
hvernig á þessari misskiptingu
standi. Eiginlega er ekki nema um
tvennt að ræða: 1) annaðhvort eru
blóðkornin impermeabel fyrir
kathionum og verða þá til með því
ákveðna kathiona-magni er þau
siðan halda alla ævi, eða þá 2) að
aktivir kraftar eru að verki, sem
viðhalda þessari misskiptingu. Þaö
hefir verið almennt álitið, að rauðu
blóðkornin væru impermeabel fyr-
ir kathionum, öðrum en H+ og
NH4t þó benda ýmsar tilraunir
til að þetta sé að minnsta kosti ekki
ófrávikjanleg regla, þannig hafa
Hamburger og Bubanovic 1910,
Kerr 1926 a, 192613, 1929, Ponder
og Saslow 1931 og Rottböll Han-
sen 1937 sýnt, að þau geta oröið
permeabel fyrir Na og K, ef þau
eru höfð í öðrum upplausnum en
hreinum blóðvessa eða blóðvatni.
Sameiginlegur galli á öllum þess-
um tilraunum er, að þær eru eru
gerðar undir svo breyttum kring-
umstæðum, að varhugavert er að
draga nokkrar ályktanir um eðli
rauðu blóðkornanna í blóðrásinni
af þeim. — Aftur á móti sýna til-
raunir Plenriques og Örskov
(1936), að þau geta orðið perme-
abel fyrir Na og K, einnig undir
algerlega fysiologiskum kring-
umstæðum. Með Ca hafa færri
tilraunir verið gerðar, Haniburger
1909 og Hamburger og Bubanovic
1910 fundu að kindablóðkorn voru
permeabel fyrir þvi; Pick 1922
fann, að kanínublóðkorn voru
permeabel fyrir Ca, en ekki manna
eða kattarblóðkorn. Allar eru þess-
ar tilraunir með Ca gerðar undir
frekar ófysiologiskum kringum-
stæðuin og því vafasamt, að leggja
mikið upp úr þeim.
Af öllum þessum tilraunum, sem
sýna, . að blóðkornin geti orðiö
kathiona permeabel, eru það aðeins