Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.10.1947, Síða 20

Læknablaðið - 15.10.1947, Síða 20
94 LÆKNABLAÐIÐ Quod licet jjovi Undanfarin ár liefir Háskóli Islands og akademiskt mennt- aðir menn, ekki sízt lækna- stéttin, átt i stöðugri baráttu við hið pólitíska veitingarvald, þ. e. ráðherra, um skipun em- hætta innan Háskólans og ut- an. Barátta þessi hefir verið mismunandi hörð, en aldrei fallið niður. Höfundur þessarar greinar hefir einu sinni kynnzt af eig- in reynslu slíkri deilu, milli stéttarfélaga háskólamennt- aðra manna annars vegar og veitingarvaldsins liins vegar — og þykist því hafa nokkurn rétt til að laka sér penna í hönd, í sambandi við embættisveit- ingu, sem nýlega átti sér stað við læknadeild Háskóla íslands arnar yfirleitt djúpt í vefinn (sjá 3. mynd). Vonandi tekst að finna sýk- ilinn, þótt siðar verði, því að telja verður að um sjúkdóm sui generis sé að ræða. Það verður hlutverk framtíðarinn- ar, eins og margt annað. -Heimildarit. Heilbrigðisskýrslur, árin 1926 og 1932—1943, kaflinn ýmsir sjúk- dómar. Læknablaðið 1918, bls. 145—146. R. Doerr & C. Hallauer: Handbuch der Virusforschung, bls. 419—446. Acta Radiologica, Vol, 17, bls, 117 —139, non licet bovi. 1938 veitti þáverandi lieil- hrigðismálaráðherra mér, sem þá var staddur i Kaupmanna- höfn, héraðslæknisembættið á Sauðárkróki, enda þótt fagleg- ur dómur hefði gengið á þá leið, að veita hæri öðrum og hæfari lækni embættið. Röksemdafærsla ráðherra var á þá leið, að ég hefði starf- að áður i héraðinu, og liéraðs- búar hefðu látið i ljós þá ósk, að ég starfaði þar áfram. Land- læknir mælti á móti, og mér ]>arst skeyti frá L.I., þar sem heitið var á mig, að bregðast ekki félaginu, og draga mig i blé. Þetta var svo sjálfsag'l af minni hálfu, að ég hef aldrei lnigsáð uin þetta mál, sem neina fórn af minni hálfu, — heldur einfalda skyldu mina. Það var heldur ekki, eins og ég' hefi orðið var við að sumir álíla, hræðsla mín við aðgerð- ir læknasamtakanna, sem fékk mig til að afturkalla umsókn mína, heldur einmitt hið gagn- stæða, að mér var það fyllilega- ljóst, hve vanmáttug samtökin voru og þess vegna þörf allr- ar minnar hjálpar. Siðan liafa farið fram marg- ar embætisveitingar, og ég veit eklci til, að neinþeirra hafifarið verul. út fyrir þau takmörk, sem læknasamtökin geta sætt sig við, þar til nú við veitingu eni’

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.