Læknablaðið - 15.10.1947, Qupperneq 21

J. Æ K N A B L A Ð I Ð
95
bættis við læknadeild Háskól-
ans. — En þetta embætti bafði
verið auglýst til umsóknar og,
aldrei þessu vant, farið fram
rannsókn mjög bæfra sérfróðra
manna á ágæti binna ýmsu um-
sækjenda. Að siðustu, að
fengnu áliti sérfræðinganna,
liafði deildin mælt með einum
ákveðnum manni. Veitingar-
valdið veitti liins vegar öðrum
umsækjanda embættið og lét
])ess getið til „skýringar“, í
dagblaði sínu, að ráðherra mæli
meira þjónustu í opinberum
cmbættum en vísindalega
]>ekkingu og praktiska reynslu
í faginu, en gekk þó um leið
fram bjá öðrum umsækjanda,
sem dæmdur bafði verið hæf-
ur af læknadeildinni og hafði
verið opinber embættismaður
lengur en sá, sem ráðherra
veitti embættið — og það með
þeim sérstöku ágætum, að ef
til vill er einsdæmi í allri is-
lenzkri læknasögu, jafnvel að
núverandi landlækni meðtöld-
um.
Ég vona, að allir læknar liafi,
við þessa frétt, hugsað bið
sama og ég, að nú mundu
læknasamtökin leita til okk-
ar til andmæla þessari veit-
ingu, því nú, fremur en nokkru
sinni áður, var tækifæri til
gagnsóknar í hinu gamla deilu-
máli lækna og veitingarvalds-
ins. En ráðherrann hefir sjálf-
sagt sofið rólegur allar næt-
ur, enda komið á daginn,
að honum var það óhætt. —
Læknadeild Háskólans bar
upp við háskólaráð, að mót-
mælt yrði framferði ráðherra.
Iláskólaráð lét síðan birta mót-
mæli, sem sjálfsagt hafa komið
fleirum en mér einkennilega
fyrir sjónir. í stuttu máli — há-
skólaráð mótmælti aðferðum
ráðherra, en bætti aftan við
mótmælin klausu, sem algjör-
lega breytti anda mótmælanna.
lTt úr vfirlýsingu báskólaráðs
mátti lesa, að ráðherra hefði
að vísu gerzt brotiegur gegn Há-
skólanum, en það gerði ekkcrl
til, því ekkert alvarlegt slj's
hefði af hlotizt, nema ef liægt
væri að telja ])að slys að það
upplýsist Iivert mat er hér á
landi á vísindalegri starfsemi.
Hugsum okkur, að maður hefði
verið tekinn fyrir að aka bif-
reið ölvaður, en dómarinn
befði nolað röksemdafærslu
háskólaráðs og sýknað mann-
inn, þar eð enginn hefði hlotið
liættuleg meiðsli af framferði
lians. Þessi yfirlýsing var væg-
ast sagt í mesta máta óaka-
demísk, spillti málstað lækna-
deildar og var báskólaráði til
vafasams sóma. Ekki var öllu
lokið þar með, því á fyrsta
fundi sínum veturinn 1947—48,
felldi fundur í L.R. svo bljóð-
andi tillögu:
„Fundur haldinn í L.R. þ.
8. okt. 1947, mótmælir því
harðlega, að menntamálaráð-
berra skuli hafa liaft að engu