Læknablaðið - 01.12.1958, Blaðsíða 7

LÆKNABLAÐIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI ÍSLANDS OG
LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: ÓLAFUR BJARNASON. Meðritstjórar: JULÍUS
SIGURJÓNSSON (L. í.) og ÓLAFUR GEIRSSON (L. R.)
42. árg. Reykjavík 1958 8. tbl. i
SYiADROMA CAYALIS
CARPALIS
(Hægfara mediamiis lömun)
€fu, Pál Qia
aion
Flutt á læknafundi Mið-Vesturlands sumarið 1958.
Sjúkdóms þess, sem hér mun
verða lýst, er fyrst verulega get-
ið eftir 1945 og hefur liann síð-
an verið mjög umræddur, þó
að almennt muni hans ekki get-
ið enn í kennslubókum lækna.
Aðaleinkennin eru hægt vaxandi
náladofi og síðan rýrnun á
vöðvum á því svæði, sem nervus
medianus tekur á hendinni.
Handadofi er algengur á Is-
landi, og er læknum að sjálf-
sögðu löngu orðið ljóst, að hér
er ekki um einn sjúkdóm að
ræða, heldur getur margt kom-
ið til. Ein af sjaldgæfari orsök-
um er áreiðanlega fyrrnefnt syn-
drom.
Orsök.
Orsök sj úkdómsins er að rekj a
til hægt vaxandi þrengsla í can-
alis carpalis volare, sem fyrst
valda truflun á þeim liluta nerv-
us medianus, sem fer þar í
gegn: í byrjun erting á tauginni,
en síðan sem rýrnum. Hvað veld
ur þrengslunum? Þar kemur
margt til greina. Allt, sem veld-
ur bjúg í líkamanum eða hæg-
fara fibrosis, getur komið fram
á þennan hátt, t. d. eftir bein-
brot við úlnlið, samfara arth-
ritis rheumatica eða non-specif-
iskri sinaskeiðabólgu, en al-
gengast er, að ekki finnist nein
sérstök ástæða. Tiltölulega al-
gengt mun þetta vera hjá van-
færum konum og sykursýkis-