Læknablaðið - 01.10.1968, Qupperneq 28

194
LÆKNABLAÐIÐ
3. Hormónameðferð
Samband milli oestrogcns og leghálskrabbameins hefur verið
til umræðu í 30 ár og þær umræður ýmist snúizt með eða móti.
Með mjög stórum skömmtum af oestrogeni hefur tekizt að fram-
kalla leghálskrabbamein í músum. Hins vegar virðist „hyper-
oestrogenismus“ hjá konum ekki valda leghálskrabbameini. T. d.
er ekki vitað um tilfelli af „granulosa-frumu“-æxli samfara
leghálskrabbameini. Fram til ársins 1948 var kunnugt um 28
konur með leghálskrabbamein, þar sem teknir höfðu verið báðir
eggjastokkar 5—28 árum áður. Þótt konur með leghálskrabba-
mein hafi aukna hornmyndun og hækkaðan „oestrogenspegil“ í
stroki, virðist ekki vera ástæða til að ætla, að oestrogen sé orsök
leghálskrabbameins.
4. Samfaiir
Konur, sem lifa skírlífi, eru að heita má lausar við legbáls-
krabbamein. Aðeins ein af liverjum þúsund konum með legháls-
krabbamein hefur ekki verið við karlmann kennd. Sjúkdónmr-
inn er sömuleiðis sjaldgæfur hjá nunnum. Konum, sem á unga
aldri byrja sitt kynlíf, er hættara við að fá leghálskrabbamein en
AGE AT MARRIAGE
2. mynd