Læknablaðið - 01.10.1968, Qupperneq 48

210
LÆKNABLAÐIÐ
anir um meðferð tillölulega
fárra sjúklinga dreifast á
marga lækna, gæti hinna svart-
sýnni sjónarmiða lengur, sjón-
armiða, sem e.t.v. mætti orða
á þessa leið: Ef meinið er
skurðtækt, þá reynum við að
taka það og sjáum svo til,
annars sjáum við bara til.
Sjálfsagl er að geta þess, að
margir — og kannski flestir
starfsbræður okkar — hafa
mikinn áhuga á að bæta þessa
meðferð, og í sumum sérgrein-
um hefur verið unnið skipuleg-
ar en í öðrum.
Vopnin, sem læknastéttin
ræður nú yfir, eru æði fjöl-
lireytileg og erfitt fyrir þann,
sem er sérfræðingur í einni
grein læknisfræðinnar, að hafa
heildaryfirsýn yfir þau öll.
I5au eru einnig síbreytileg og
talsvert verk að fylgjast með í
þeim fræðum.
Ekki skal rætt að sinni,
hvert skipulag sé bezt að bafa
á þessum málum, en skorað á
lækna að luigsa málið og senda
Læknablaðinu bréf eða grein-
ar þar að lútandi. I einliverju
næstu blaða munu þessi mál
rædd að nýju og þá birtar
stvttar greinar útlendra áhuga-
manna um þessi mál okkur til
glöggvunar.