Dagblaðið Vísir - DV - 18.04.2007, Side 13

Kjallari
DV Umræða miðvikudagur 18. apríl 2007 13
Fjármálaráðherra
á villigötum
Kjallari
Þjóðlendukröfur fjármálaráherra fyrir hönd ríkis-
valdsins eru langt umfram það sem eðlilegt má teljast.
Gerðar eru ýtrustu kröfur og er þeim best lýst með því að
dæmi eru um að ríkið véfengir réttmæti þess að hafa selt
jörð fyrir fáum áratugum og krefjist þess að ríkið eigi jörð-
ina eftir sem áður.
Kröfugerð ríkisvaldsins hefur komið bændum í opna
skjöldu enda var yfirlýstur tilgangur þjóðlendulaganna
að útkljá vafamál um eignarhald á landi. Fáir munu hafa
átt von á að fjármálaráðherra myndi gera svo víðtækan
ágreining sem raun ber vitni. Hefði það legið ljóst fyrir
við lagasetninguna er nokkuð víst að ótækt hefði verið
talið það ákvæði laganna að ríkið ætti allt land sem eng-
inn gæti sannað eignarrétt sinn á. Sönnunarbyrðin var
sett á landeigendur og það er augljóst að erfitt er að finna
óyggjandi eigendasögu jarðar allt frá landnámi.
Við þessar aðstæður eru dómstólar að skera úr um
eignarhald út frá því sem menn halda eða trúa en ekki
því sem vitað er. Það gengur ekki og þess vegna verður
að breyta lögunum á þann
veg að meginreglan verði
að taka gild þinglýst landa-
merkjabréf. Fram hefur komið að þinglýst bréf eftir laga-
setninguna 1882 hafa að mestu haldið og er því eðlilegt
að styðjast við þau. Með þessari breytingu færist sönn-
unarbyrðin yfir á ríkið sem verður þá að sýna fram á ann-
marka gömlu landamerkjabréfanna og hnekkja þeim.
Einfaldasta breytingin er annars sú að skipta um ríkis-
stjórn og setja nýja menn í verkin, sem eru ekki bundnir
af fyrri ákvörðunum og þurfa ekki að verja þær eða sýna
pólitíska samstöðu með fyrri ráðherrum. Hófsamir og
sanngjarnir ráðherrar eru besta lausnin á þessum heima-
tilbúna vanda stjórnarflokkanna. Þá verða kröfur ríkisins
sanngjarnar og líklegt að mál leysist í friði. Bændur og
landeigendur eiga betra skilið en ófrið af hendi fulltrúa
ríkisvaldsins sem allir ráðherrar síðasta áratug bera jafna
og óskipta ábyrgð á. En hver hefði getað látið sér detta í
hug að Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur reynd-
ust helstu þjóðnýtingarflokkar landsins? Heilla drýgst er
að velja frelsið og kjósa Frjálslynda flokkinn.
Kristinn H. Gunnarsson
alþingismaður skrifar
„Hófsamir og sann-
gjarnir ráðherrar eru
besta lausnin á þessum
heimatilbúna vanda
stjórnarflokkanna.“
Um trúverðugleika
stjórnmálafræðinga
Nú reynir heldur betur á stjórnmálafræðingana og
félagsfræðingana í háskólum landsins. Þeim verður tíð-
rætt um trúverðugleika stjórnmálamanna. Stjórnmála-
mönnum verður á hinn bóginn tíðrætt um trúverðug-
leika stjórnmálafræðinga. Hinir síðarnefndu skilgreina
hina fyrrnefndu. Í RÚV skilgreindi Baldur Þórhallsson,
kennari í HÍ, vinstri kantinn í stjórnmálum. VG stend-
ur sig vel að hans mati vegna þess að Samfylkingin léði
flokknum trúverðugleika.
Þetta reyndi hann að styðj-
a sögulegum skýringum
frá síðustu öld. Mér er spurn: Hvernig væri að prófess-
orarnir færðu sig yfir á 21. öldina og hugleiddu að nýir
tímar kynnu að vera upp runnir? Baldur á að láta sagn-
fræðingum eftir að skýra liðinn tíma í sögu Norðurlanda.
Þar fyrir utan er söguskýring hans kolröng að því er ég
fæ best séð. Hlutverk stjórnmálafræðinga hlýtur að vera
að skoða það sem nú er og þá ekki síður það sem fram-
undan er. Þeir verða að gæta sín á því að festa sig ekki
í hinu liðna, túlka allt með hliðsjón af því sem liðið er.
Þetta sýnist mér vera vandi Baldurs Þórhallssonar. Sagan
tekur nefnilega breytingum. Lítill flokkur í gær getur orð-
ið stór á morgun. Ekki gleyma því heldur að Alþýðuflokk-
urinn íslenski, sem alltaf bisaðist við kalla sig norrænan
jafnaðarmannaflokk, var alltaf minni en Alþýðbandalag-
ið sem byggði á róttækari grunni eins og VG gerir nú í
samanburði við Samfylkingu. Á þessu virtust þær held-
ur ekki átta sig fyllilega norrænu krataformennirnir sem
hér voru í boði Samfylkingarinnar og buðu landsmönn-
um upp á endalausar söguskýringar. Ekki þóttu mér þær
skýringar sannfærandi.
Eitt lítið atriði til viðbótar. Baldur Þórhallssson virtist
óskaplega kátur yfir því að formaður Samfylkingarinnar
skyldi hafa agnúast út í VG. Þetta var að hans mati stefnu-
breyting sem gæti haft mikilvæga pólitíska þýðingu. Ég
velti því fyrir mér hvort menn gætu fallið á prófi í stjórn-
málafræði í HÍ ef menn skildu þetta ekki til fulls? Gæti
verið að Baldri væri að fatast flugið í skýringum sínum
og að óskhyggja Samfylkingarmanns réði för, ekki yfir-
veguð greining stjórnmálafræðings? Getur verið að vel-
gengni VG byggist á eigin verðleikum en ekki vegna þess
að flokkurinn hafi fengið pólitískt heilbrigðisvottorð frá
Samfylkingunni?
Síðan mætti halda áfram með aðra spekúlanta úr
stjórnmálafræðinni sem nú láta ljós sitt skína í fjölmiðl-
um. Grétar Þór Eyþórsson, prófessor á Bifröst vildi gifta
Sjálfstæðisflokk og Samfylkingu í hádegisfréttum RÚV.
Þessi sló fréttastofa RÚV upp. Hvers vegna þessi ákafi
RÚV í hjúskap þessara tveggja markaðssæknu stjórn-
málaflokka er mér hulin ráðgáta.
Það væri framför ef stjórnmálafræðingar tækju þá
ákvörðun að vera stjórnmálafræðingar en létu okk-
ur stjórnmálamönnunum það eftir að vera stjórnmála-
menn.
ÖGmundur Jónasson
alþingismaður skrifar
„Hvernig væri að prófess-
orarnir færðu sig yfir á 21.
öldina og hugleiddu að nýir
tímar kynnu að vera upp
runnir?
Kjallari
Leiðrétting
Vegna mistaka við vinnslu DV á 12. apríl síðast liðinn var Ögmundi Jón-
assyni, þingflokksformanni Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs, eignuð
greinin Útlendingum er mismunað í launum. Höfundur hennar er Kristinn H.
Gunnarsson, þingmaður Frjálslynda flokksins.
Íbúi við Bugðulæk skrifar:
Hvað komast margir í sjópottinn?
Vilja sundlaugagestir í Laugar-
dalslaug upplifa líf sardínu í dós, ekki
í tómatósu eða olíu heldur í sjó? Ég
fór í sjópottinn nýlega og ofbauð al-
gjörlega. Potturinn var mikið minni
en ég hafði gert ráð fyrir út frá mynd-
um sem birst höfðu af honum í fjöl-
miðlum.
Ég gekk að pottinum sem var full-
ur, hinkraði aðeins þar til rúm mynd-
aðist og skellti mér svo ofan í, þar
sem mér líkaði veran vel, heitt sjó-
bað lagðist vel í mig. En Adam var
ekki lengi í paradís. Einn enn bætt-
ist í pottinn þrátt fyrir að þar væri
ekki pláss og ég var kominn með
næsta mann smurðan á mig. Þá fór
eitt barn upp úr og einn sem virtist
ekki alveg sáttur við sitt sæti í pottin-
um færði sig í það pláss sem var alltof
lítið fyrir fullorðinn mann. Einn gafst
upp og færði sig og við það myndað-
ist um 25 sentímetra pláss við hlið-
ina á mér og ég gat andað. En aftur
rak Adam bara nefið inn í paradís
því í tröppum pottsins stóð glaðvær
og stór maður og spurði hvort þarna
væri ekki pláss sem hann gæti troðið
sér í og þar
með lauk
fimm mín-
útna dvöl minni í sjópottinum.
Getur verið að ég sé eina mann-
eskjan sem vill ekki sitja þétt upp
við hálf berrassað og ókunnugt fólk?
Þessi stutta en óspennandi reynsla
mín af sjópottinum kom mér veru-
lega á óvart því það var ekki bara
einn sem virtist sáttur við að sitja
nánast upp á næsta manni.
Afstaða til
innflytjenda
Ásta Möller þingmaður skrifar:
Það er erfitt að átta sig á hvaða
mið Frjálslyndir ætla að róa í kosn-
ingunum framundan.
Eina málið sem þeir halda á lofti
í kosningabaráttunni er hertari lög-
gjöf um innflytjendur með undirtón
andstöðu við þá. Þar skera þeir sig frá
öðrum flokkum.
Í skoðanakönnun Blaðsins í dag
kemur fram að um 76% þeirra sem
tóku þátt í skoðanakönnuninni telja
að vera innflytjenda hér á landi sé
lítið eða ekkert vandamál. Tæp 13%
telja að það færi með sér mikinn
vanda og rétt um 4% að um mjög
mikinn vanda sé að ræða.
Kannski er það þessi 4% sem
frjálslyndir eru að sækjast eftir og
gangi það eftir má spyrja sig hvort
það sé kjörfylgið sem þeir óska sér.
Verði þeim að góðu!
Það sem vekur einnig athygli er
að landsbyggðarfólk, sérstaklega
þeir sem búa á Norð-austurlandi og
hafa mesta reynslu af samskiptum
við innflytjendur og erlenda starfs-
menn eru jákvæðastir í þeirra garð.
Það bendir til að aukin kynni og
aukin samskipti við innflytjendur,
auka jákvæðni í þeirra garð.
Af gefnu tilefni, þar sem Sigur-
jón Þórðarson sendi mér línu hér
á bloggið um afstöðu Sjálfstæðis-
flokksins varðandi málefni innflytj-
enda þá langar mig að láta fljóta hér
með hluta úr nýsamþykktri lands-
fundarályktun um fjölskyldumál, þar
sem fjallað er um málefni innflytj-
enda:
„Innflytjendur hafa auðgað ís-
lenskt menningar- og atvinnulíf. Ís-
lenskukennsla fyrir innflytjendur
og afkomendur þeirra er lykill að
íslensku samfélagi. Jafnframt á að
gefa nemendum kost á að taka próf á
öðru tungu-
máli ef full-
nægjandi
íslenskukunnátta er ekki til stað-
ar. Íslenskukennsla á vinnustað og í
vinnutíma er eftirsóknarverð.
Skýra skal reglur og viðmið þeg-
ar mat fer fram á menntun og námi
sem innflytjendur hafa aflað sér í
menntastofnunum erlendis.
Bæta skal upplýsingaflæði til inn-
flytjenda og aðstandenda þeirra á
þeirra tungumáli, t.d. um réttindi
sem tengjast dvalar- og atvinnuleyfi
þeirra. Túlka- og þýðingarþjónustu
ber að stórefla.
Vernda þarf samningsbundinn
rétt erlends starfsfólks, þannig að
tryggt sé að þeim sé greitt samkvæmt
samningum og það njóti sömu kjara
og aðrir launþegar.“
lESENDUr