Læknablaðið - 15.01.1983, Blaðsíða 33

LÆKNABLADIÐ
23
Kristján Baldvinsson ræddi um læknadeil-
una á Selfossi og taldi, aö stjórnin hefði leyst
það mál vel af hendi. Tók hann undir ummæli
Arnar Smára um, að fylgja eftir peirri ályktun
síðasta aðalfundar, sem hann ræddi um.
Haukur Þórðarson, skýrði frá bókun stjórn-
ar yfirlæknafélagsins pess efnis, að félagið
áskyldi sér rétt til að senda inn athugasemdir
um bókun L.í. varðandi lið 6, þar sem stendur,
að Félagi yfirlækna hefði m.a. verið kynnt
málsmeðferð í bréfi (sjá áður athugasemd
formanns við ársskýrsluna). Haukur sagði, að
slíkt bréf hefði ekki borizt félaginu.
Brynleifur H. Steingrímsson tók aftur til
máls og taldi, að stjórn L.í. hefði lagt ofurkapp
á að ná samningum í deilu lækna á Selfossi í
staðinn fyrir að taka afstöðu. Hann ræddi
síðan um gögn, sem lögð voru fram í því máli.
Þorvaldur Veigar kvað pað leitt, að umrætt
bréf til Félags yfirlækna hefði ekki borizt
peim. Varðandi Selfossmálið sagði hann, að
tekin hefði verið efnisleg afstaða að sínu áliti.
Sigurður Ö. Hektorsson vildi vekja athygli á
atriði fyrstu ályktunar frá aðalfundi 1981, par
sem stjórn félagsins er falið að vinna að því, að
fjármálaráðherra viðurkenni Læknafélag ís-
lands sem heildarsamtök lækna til að fara með
öll samningamál þeirra. Vildi hann að unnið
yrði ötullega að þessu máli. Einnig tók hann
undir athugasemd L.í. og L.R., sem fram kom í
bréfi félaganna til heilbrigðisráðherra vegna
setningar reglugerðar um flokkun sjúkrahúsa,
sem hljóðar svo: »12. gr. tillagnanna má skilja
svo, að með henni eigi að þurrka út alla
sjálfstæða starfsemi lækna í landinu. Stjórn-
irnar mótmæla þessari stefnu og munu berjast
gegn henni með öllum tiltækum ráðum«.
Sigurður taldi einnig, að ekki hafi verið nógu
vel staðið að kynningu gangs mála í samning-
um sjúkrahúslækna nú í vor, og harmaði það.
Arinbjörn Kolbeinsson bað um að bókað
yrði, að Félagi ísl. sérfræðinga fyndist ekkert
athugavert við bókun Læknafélags íslands um
breytingar á stöðum sérfræðinga í yfirlæknis-
stöður, en bað um að einnig yrði bókað, að
þetta fyrirkomulag sé til bráðabirgða og þurfi
að breyta.
Matthías Kjeld tók undir skoðanir Arnar
Smára og Kristjáns Baldvinssonar um ályktun
frá fyrra aðalfundi og hvatti til þess, að því
máli yrði haldið vakandi.
Þorvaldur Veigar taldi, að ekki yrði komist
lengra með það mál að svo komnu, og svo
lengi sem þessi ríkisstjórn sæti.
Umræða um skýrslu stjórnar varð ekki
lengri.
Fundarstjóri bar upp dagskrártillögu, sem
samþykkt var, þess efnis, að ársreikningarnir
yrðu lagðir fram nú, en afgreiðslu þeirra
frestað til næsta dags.
Skýrsla stjórnar Domus Medica: Arinbjörn
Kolbeinsson flutti skýrsluna í fjarveru for-
manns og skýrði reikninga félagsheimilisins og
Domus Medica og lagði þá fram.
Þorvaldur Veigar tók fyrstur til máls um
skýrslu Domus Medica og tók undir það, að
sem fyrst ætti að hefja byggingarframkvæmd-
ir við fyrirhugaða viðbyggingu Domus Med-
ica. Einnig að taka eigi upp umræður um,
hvert stefna eigi með tilliti til reksturs veitinga-
stofu, sem hefur gengið vel undanfarið.
Matthías Kjeld gerði fyrirspurn um bygging-
arrétt félaganna á lóðinni.
Þorvaldur Veigar taldi, að reka þyrfti málið
fyrir dómi til að fá lausn á því.
Atli Árnason tók undir orð Þorvaldar Veig-
ars varðandi athugun á rekstri Domus Medica
og rekstri þess sem félagsstofnunar lækna.
Arinbjörn Kolbeinsson ræddi skipan stjórn-
ar Domus Medica, en það er sjálfseignarstofn-
un. Hann taldi þörf á meira húsnæði fyrir
félagsstörf lækna.
Katrín Fjeldsted gerði fyrirspurn um frá-
gang lóðar í kringum Domus Medica.
Þorvaldur Veigar skýrði frá því, að lóða-
mörk væru óljós, svo að ekki væri enn hægt
að ganga frá lóðinni. Þyrfti að leita til Reykja-
víkurborgar um endanleg lóðamörk.
Umræðu lokid
Eftir kaffihlé hófst umræða um »Læknafjölda
og læknaþörf«.
Framsögu höfðu Páll Sigurðsson, ráðuneytis-
stjóri, og Þorvaldur Veigar Guðmundsson,
formaður L.í.
í upphafi máls síns flutti Páll Sigurðsson
fundinum kveðjur heilbrigðismálaráðherra,
Svavars Gestssonar. Páll benti síðan á, að
læknafjöldi og læknaþörf í framtíðinni færi
eftir því, hver framtíðarstaða læknisins í þjóð-
félaginu yrði, hvort hún yrði sú sama og nú,
eða myndi breytast, hvort læknar færu inn á
fleiri svið en nú er o.s.frv. Einnig væri augljós á
næstu 20 árum aukin starfsemi í sambandi við
langvarandi sjúkdóma og þarfir sérstakra
hópa, sem gerðu nú meiri kröfur en áður.
Spurningin væri, hvort læknar ættu að sinna
þessum kröfum, eða láta aðra um það. Hann