Boðberi K.Þ. - 01.04.1978, Side 10

- 8 -
FRELSISBARÁTTA^SUÐUR - ÞINGEYINGA '
og Jón á Gautlöndum.
1 desember í vetur kom út bók með þessu nafni,
eftir Gunnar Karlsson sagnfræðing, og efast ég ekki
urn. að suður-þingeyingum muni ^fullkunnugt um þann
bókmenntaviðburð. Þar sem bók þessi varðar svo m.jög
sögu Kaupfélags Þingeyinga, þykir mér þó við eiga að^
fara um hana nokkrum’ orðum í Boðbera. Fjarri fer því
að um ritdóm sé að ræða.
Bók þessi er 498 tölusettar blaðsíður,^ gefin út
af Hinu íslenska bókmenntafélagi. Til útgáfunnar
er í besta lagi vandað.
Höfundurinn, Gunnar Karlsson, er bóndasonur úr
Biskupstungum. Hann lauk stúdentsprófi frá Mennta-
skólanum að Laugarvatni og prófi í íslenskum fræðum
við Háskóla íslands. Síðan stundaði^hann framhalds-
nám erlendis, en er nú kennari við Háskólann.
Fyrir suður-þingeyinga er útkoma þessarar bókar að
mínum dómi mikill merkisatburður. veit ekki til
að sögu andlegra hræringa og félagsmala einnar sýslu
hafi verið ^erð slík skil áður. Það þýðir vitaskuld
ekki, aö slikt sagnfræðilegt efni sé ekki til í öðrum
héröðum. Þaö þýðir ekki heldur, að bókin nái ekki
langt út fyrir hið annars afmarkaða sögusvið. Hún
er þáttur í þjóðarsögunni allri. En hjá því getur
vitaskuld ekki farið, að hún hreyfi mest við hugum
manna í Suður-Þingeyjarsýslu. 0|, alveg sérstaklega
getur fólkið á félagssvæði Kaupfelags Þingeyinga ekki
annað en látið sig hana miklu varða.
Bókin er samin af vísindamanni og vinnubrögð Gunnars
Karlssonar bera þess glögg merki. 1 þeim efnum er
höfundurinn hlutverki sínu trúr. Þess mun nokkuð
gæta að fólk álíti yísindarit aðeins samin fyrir
vísindamenn og ofar og utar skilningi hinna almennu
lesenda. Oft er^það sjálfsagt svo, en enganvegin
algild regla. Mér dettur í hug sem dæmi Jarðfræði
Þorleifs Einarssonar, sem er skemmtilestur frá upphafi
tll enda, þótt efnið sé jarðfræðivísindi. Mörg fleiri
dæmi mætti nefna.
Gunnar Karlsson skrifar sína löngu bók á mjög læsilegu
máli og^hún er hvergi torskilin. Frásögn hans er
alltaf áhugaverð. Eg neld að menn leggi ekki frá
sér bókina í miðjum klíðum, án þess að langa til að
lesa meira og vita meira. Hann er heiðarlegur og
vandvirkur í vinnubrögðum. Vitanlega kemst hann ekki
hjá því að draga ályktanir og fella úrskurði. Allt
slíkt styður hann sterkum rökum, þótt einhverjir les-