Nýtt S.O.S. - 01.10.1958, Qupperneq 15
Nýtt S. O. S. 15
höfum sagt þeim það,“ svarar Serra. „Ian-
ello þjónn kafaði niður í klefa kvikmynda-
leikkonunnar Ruth Ramon og kom upp
með þandfangið af skartgripakassanum
milli tannanna.“
„Hvers konar skrípalæti eru þetta?“
sagði skipstjóri hörkulega við Serra. „Þjón-
arnir eiga að hjálpa konum og börnum."
,,I>að gera þeir líka, Signor Commaiv
dante. Þjónninn Sciachitano hefur farið
niður í skipið að minnsta kosti tíu sinn-
um til þess að hjálpa til við að bjarga
börnunum. Sama er að segja um Tamberi
og Soncini barjijónn. Mínir menn hlaupa
ekki í bátaria fyrr en öllum farþegunum
er borgið. Það eru bara Jvessir bölvaðir
kokkar —“
Nú ber fyrsta vélstjóra að. Hann at-
hugar uppdráttinn af skipinu ásamt skip-
stjóra.
„Það er illt, að Jaessi bölvuð skilrúm
skuli ekki koma að notum,“ segir Calamai.
„Dælurnar eru þó í gangi ennþá?“
„Hér er ekki lekinn einn að verki,“
svarar yfirvélstjórinn. „Þótt rifan sé átján
metra löng og tíit metra breið, nnmdi
skilrúmið samt liafa haldið. En aðaljiil-
farið hefur ekki Jrolað vatnsþungann og
brotnað. Þar sem skemmtigönguþilfarið
liggur í sjó, streymir sjórinn ofan í skip-
ið. Skipið er búið að vera. Síðan hliðar-
hallinn varð svona gífuríegur streymir
sjórinn óhindraður niður í skipið.“
„Þér lialdið, sem sagt, að ekki verði
ha^gt að draga skipið til hafnar?" spurði
Calamai skipstjóri.
„Já, ég hef ekki trú á því. Jafnvel þó
við getum látið dælurnar starfa. Við get-
um haldið {Deim í gangi til kl. 5 í fyrra-
málið. — Lengur ekki —
Skipstjórinn hugsar sig um stundar-
korn.
„Þá það. Klukkan finnn mun ég fyrir-
skipa skipshöfninni að yfirgefa skipið.
Fyrsti stýrimaður heldur, að síðasta farþeg-
anum verði bjargað um kl. 4,30. Allir,
sem ekki þurfa nauðsynlega að vinna í
vélarrúmi verða að hjálpa til á Julfari. —
Hvernig í ósköpunum hefur svona stórt
gat komið á skipið?“
„Því er auðvelt að svara, Signor Connn-
andante. Stockholm hefur skorið stóra
glufu með ísbrjótsstefninu. Skriðþunginn
er mikill og glufan stækkar. F.n þegar vél-
ar Stockholms fara að ganga afturábak til
Jaess a ðdraga skipið út úr síðu okkar, Jrá
hlýtur stýri þeirra að hafa verið í stjórn-
borðshlið. Þess vegna reif Stockholm sig
ekki beint út úr Andrea Doria, heldur
vann með fullu afli til hliðar. Fins og
klaufalegur tannlæknir sargar tönn fram
'og aftur og brýtur hana loks í kjálkan-
um, vann Stockholm. Hann ruddi sér
braut til baka með enn meiri eyðileggingu.
Eg skal segja yður eitt, Commandante.
Mig langar að líta á Jætta seinna með
köfurunum! — Hvenær á ég að senda
mína menn á J:>ilfar?“
„Þér munuð fá skipun úr brúnni. Eins
og ég hef sagt, verður byrjað að flytja á-
höfnina í land kl. 5. Þá síðustu tuttugu
sendi ég svo að lokum í land.“
Calamai skipstjóri víkur sér frá án þess
að svara spurningunni.
Nokkrum mínútum síðar ný orðsending
í hátölurunum: „Til allra. Látið á ykkur
sundbeltin og verið viðbúin að fara í
bátana! Áhöfnin mun aðstoða yður!“
*
Guglielmo Soncini barþjónn lokar nú
búð sinni. Hann lokar skápnum, en veit
um leið, hve vita meiningarlaust það er.
Hann mun ekki lengur þurfa að standa
neinum reikningsskap fyrir sölu á whiskýi