Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.08.1941, Blaðsíða 26

168
ÞJÓÐIÍÍ
Fokker flugvélasmiður. Ævi-
saga lians, færð í letur af
Bruce Gould. Hersteinn Páls-
son þýddi. Isafoldarprent-
sniiðia 1941.
Fokker, hinn hugvitssami hol-
lenzki flugvélasmiður, segir sjálfur
ævisögu sína. I heimsöfriðnum sið-
asta var hann í þjónustu Þjóðverja
og þar gat hann sér orðstír sem höf-
undur hinna frábæru Fokker-flug-
véla. Frásagan af hinum sundurlynda
en hugdjarfa flugkappa og hugvits-
manni er einkennilega „spennandi“,
þar sem um ævisögu er að ræða. —
Hersteinn Pálsson hlaðamaður hefir
þýtt hókina og leyst það verk yfir-
leitt vel af hendi.
Systir mín og ég, dagbók hol-
lenzks flótladrengs. Islenzkað
hefir V. S. V. Sleipnisútgáfan
1941.
Ef fyrnefnd hók um Fokker flug-
vélasmið sýnir viðhorf flugmanns-
ins í hernaði, þá sýnir þessi hók hol-
lenzka flóttadrengsins viðhorf þeirra,
sem saklausir verða fyrir ægilegum
loftárásum. En vitanlega sýnir dag-
bókin langtum fleira. Fyrst og fremst
sýnir hún tápmikinn, gáfaðan dreng,
sem segir á barnslegan hátt sannleik-
ann um styrjöldina í föðurlandi sínu.
Einföld frásögn Dicks van der Heide
af atburðunum í Hollandi 10. mai
1940 og næstu daga, fær manni meiri
viðbjóðar á hernaðinum og öllu þvi,
sem honum fylgir, en nokkur mál-
skrúðsmikil ræða stökustu friðarvina.
Sýnishorn af frásögn drengsins birt-
ist í síðasta liefti „Þjóðarinnar“, tals-
vert stytt. Nú hefur Vilhjálmur S.
Vilhjálmsson blaðamaður*þýtt bók-
ina alla, vel og lipurlega, og mun
marga fýsa að kynnast því, sem á
daga Dicks litla dreif á flótlanum frá
Hollandi lil Ameríku, en þar dvelur
liann nú hjá frændfólki sínu.
Mánaskin. Ljóðmæli eftir
Hugrúnu. (Filippíu Ivristjáns-
dóttur). Isafoldarprentsmiðja.
1941.
I örfáum, formálsorðum fyrir hinu
snotra kvæðakveri segir höf, að ljóð-
in hafi orðið til á ýmsum tímun^ og
undirmargvíslegumkringumstæðuin.
Þau hafi orðið til í öldugangi æsku-
áranna og í alvöru Iiins fullvaxna, i
önnum og erfiðleikum dagsins og í
skjóli og kyrrð næturinnar. Svo vill
það einatt verða, er húsmóðirin tek-
ur sér penna í hönd til að svala með-
fæddri listhneigð. Ástæðulaust er að
þegja yfir ljóðagerð Hugrúnar, þó
hún rísi ekki til jafns við hnúkana
í íslenzkri ljóðagerð. Yfir höfuð yrk-
ir Hugrún slétt og látlaust. Sum jóla-
kvæði hennar eru hugnæm að efni og
framsetningu, og lausavísur hennar
hafa ýmsa þá kosti, sem skapað hafa
vinsældir lausavisnanna með þjóð
vorri.
íslenzkir sagnaþættir og þjóð-
sögur I—II. skráselt hefir
Guðni Jónsson. ísafoldar-
prentsmiðja 1940—41.
Skrásetning og söfnun þjóðsagna
liefir mjög færzt i aukana hin siðari
árin. Einna fremstur í flokki yngri
manna er þar síra Jón Thorarensen
sóknarprestur til Nesskirkju í
Reykjavík. En Guðni Jónsson inag-