Árroðinn : blað Alþýðuflokksfélags Akraness. - 01.01.1946, Side 8

8
ARROÐINN
Til verkakvertna
Fyrst að mér gafst tækifæri til, get
ég ekki látið hjá líða að beina til ykkar
nokkrum orðum í sambandi við í hönd
farandi bæjarstjómarkosningar. Það
hafa verið lagðir fram 4 listar, listi Sjálf-
stæðisflokksins, Sósíalistafélags Akra-
ness og óháðra, Frámsóknarflokksins,
og Alþýðuflokksins. Mun ég í örfáum
orðum geta þeirra Mtillega til að skýra
álit mitt og afstöðu til hinna fram-
komnu lista.
Vil ég þá fyrst geta lista Sjálfstæðis-
flokksins og bæjarstjórnarmeirihlutans.
Veit ég að ekki þarf að benda ykkur á
að þar fer andstæðingur verkalýðsins,
sem er skipaður að mestu leyti öllum
helztu og stærstu atvinnurekendum og
kaupmönnum þessa bæjar. Við þekkj-
um þessa menn í dag og við þekkjum
þá frá fyrstu árum verkalýðshreyfing-
arinnar hér á Akranesi, sem hikuðu þá
ekki við, að ganga i berhögg við nauð-
synjamál fjöldans, og tröðkuðu á sann-
gjörnum kröfum sjómanna, verka-
manna og kvenna. Enda þótt traust sam-
starf verkafólksins á Akranesi hafi
Stundum eru þessir mannvesalingar
það óheppnir að fara að bjóða sig og
bjóða, og það kannske með afslætti á
afslátt ofan, hjá flokk, sem alls ekki
kaupir menn á uppboði, og vill ekki
aðra meðlimi en þá, sem fylgja flokkn-
um af sannfæringu og vegna ríks skiln-
ings á ástandi og þörfum lands og þjóð-
ar. — Hún er þekkt setningin: „Leitið,
og þér rnunuð finna“, og hún reynist
oft sönn, einnig gagnvart þessum upp-
boðsvarningi, manntetrunum, sem eru
að reyna að selja sig og enginn áhugi
er fyrir að kaupa. Með því að leita stöð-
ugt má vera, að þeir hitti andlegan sálu-
félaga, er tekur þá undir húsþak sitt.
Svo er þessi hjálplegi sálufélagi ef til
vill slíkur gæðamaður að ganga í því,
að veslings hrakti uppboðsvarningur-
inn er loksins keyptur fyrir slikk! Sú
er helga sagan!!! —
Verði þeim flokkum að góðu, sem
gæða sér á slíkum bitum!
í Akranesi
kennt atvinnurekendum það fyrir
nokkru að meirihluti bæjarbúa, verka-
fólkið, lætur ekki hundsa sig þegar um
kröfur þess er að ræða, þá fara þar
samt ekki menn sem við munum trúa
fyrir málefnum þessa bæjar. Þá vil ég
vekja athygli á því að þar sem að listi
Sósíalistafélags Akraness og óháðra er
þar fer dulbúinn óvinur, skipaður
mönnum ýmist úr þeim flokki sem
grímuklæddir hafa smeygt sér inn í
raðir íslenzks verkalýðs með sameining-
arorð á vörum en takmarkið hefir verið
að kljúfa eða veikja fylkingar hans,
eða menn sem fengnir hafa verið að
láni frá íhaldinu til að undirstrika
margskonar samstarf þessara tveggja
flokka. í sambandi við áðumefnda
framkomu kommúniista til hagsmuna-
baráttu verkalýðsins vil ég skýra ykk-
ur frá litlu atviki sem kom hér fyrir
í sumar og snerti að vissu leyti allar
verkakonur hér í bæ og vakti þær til
eftirtektar í þessu efni.
Ég stundaði hér vinnu við síldar-
söltun í vor og sumar, var saltað öðru
hvoru allan júnímánuð án þess að
nokkuð bæri til tíðinda, síðan var dautt
tímabil allan júM og fram í miðjan
ágúst að veiði hófst að nýju. Þegar
söltun byrjaði aftur fór það brátt að
kvisast að kaupið hjá okkur yrði mik-
ið minna en sem greitt var í júní. Kom
mér þetta kynlega fyrir, þar sem ég
vissi að við unnum eftiir gildandi samn-
ingi um þessa vinnu.
En ekki leið á löngu þar til stjórn
kvennadeildar Verklýðsfél. Akraness
barst bréf frá Haraldi Böðvarssyni, þar
sem hann fer þess á leit við deildina að
hún lækki gildandi samning sem var
kr. 11,95 fyrir tunnu að hausskera og
slógdraga niður í kr. 7,93 vegna þess að
þeir höfðu fengið áreiðanlegar heim-
ildir frá Siglufirði, að þetta væri greitt
þar fyrir þessa verkunaraðferð. Taldi
hann sig ekki geta borgað meira en
gert væri þar, og hótaði því bæði bréf-
lega og munnlega að láta stöðva alla
veiði og þar af leiðandi vinnu ef ekki
væri farið að kröfum hans í þessu.
Þótti mér harla ótrúlegt að ekki væru
hærri vinnu'laun en þetta í sjálfum höf-
uðstað síldarinnar, Siglufárðd, þar sem
síldartaxtinn hérna var lægri en á Siglu-
firði í stríðsbyrjun, en hafði hækkað
hér prósentvís eins og annað kaup á
stríðsárunum.
En að fengnum upplýsingum reynd-
ist það vera rétt hjá Haraldi Böðvars-
syni að siglfirzkur síldartaxti væri ekki
hærri en þetta og er þá vitað að hann
hefir lítið hækkað öll stríðsárin. En
þrátt fyrir þetta svaraði stjórn kv.d.
V. L. F. A. Haraldi Böðvarssyni, að
ekki yrði gengið á gjörða samninga og
kröfur hans ekki teknar til greina. Og
eins og öllum er kunnugt, sá hann samt
ekki ástæðu til að stöðVa veiðina.
Nú snerist athygli mín að stéttar-
systrum mínum á Siglufirði, að þær
skildu láta þennan taxta sinn lúra
næstum öll stríðsárin á meðan að ann-
að kaup hafði í ýmsum greinum hækk-
að um allt að 100 prósent á sama tírna.
Þarna var veila í verkalýðsbaráttunni
og takið þið eftir verkakonur, þarna
fóru kommúnistar með völd í verkalýðs-
félagi og hafa gert það undanfarin ár. (
Eftir þessu mætti ætla það að í þessu
félagi, eins og raunar fleirum sem komm
únistar stjóma, að eitthvað hefði verið
metið meira en kjör og kaup verka-
kvennanna. Þetta litla dæmi sýnir okk-
ur verkakonum og verkamannakonum,
að þar sem frambjóðendur lista Sósía-
listafélags Akraness og óháðra fara, þar
eru ekki hinir réttu menn sem við
trúum fyrir málefni þessa bæjar.
Ég mun ekki lengja mál mitt með því
að tala mikið um lista Framsóknar-
flökksins, því hann er ekki líklegur til
að koma að nokkrum manni, og er at-
kvæðum því á glæ kastað sem til hans
fara.
Þá er listi Alþýðuflokksins, þess
flokks sem í íslenzkri verkalýðs- og
stjórnmálabaráttu hefir aldrei haft
önnur sjónarmið en að vinna sem mest
og bezt að bættum kjörum alþýðu fólks
í landinu. Listi hans er hér á Akranesi
skipaður frá upphafi til enda forvígis-
mönnum verkalýðsbaráttunnar, og í
baráttusætinu, 4. sæti, er einnig traust-
ur forvígismaður íþróttamálanna og þar
með æskulýðsins hér í bænum. Um
atorku hans í þeim málum vitnar hin
glæsilega íþróttahöll æskumannanna
hér, sem undir forustu hans og fleiri