Morgunblaðið - 04.01.2012, Blaðsíða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. JANÚAR 2012
✝ Ingunn GuðrúnGunnarsdóttir
fæddist á Flateyri
við Önundarfjörð
24. júlí 1921. Hún
lést á Sjúkrahúsinu
á Ísafirði 22. des-
ember 2011. Hún
var dóttir
hjónanna Gunnars
Benediktssonar, f.
26. ágúst 1892, d.
27. október 1934
og Stefaníu Kristínar Guðna-
dóttur, f. 15. október 1895, d.
31. október 1975. Seinni maður
Stefaníu Kristínar Guðnadóttur
var Magnús Jónsson, f. 9. sept-
ember 1909, d. 28. maí 1988 og
gekk hann Ingunni í föðurstað.
Alsystkini Ingunnar eru Bene-
dikt Vagn Gunnarsson, f. 15.
júlí 1924, d. 25. desember 1982,
og Guðbjörg Gunnarsdóttir, f.
8. september 1931.
september 1950. Eiginmaður
hennar er Jörgen Þorbergur
Ásvaldsson, f. 25. mars 1946.
Börn þeirra eru: Kristinn
Magnús, f. 27. desember 1975,
Ása Mjöll, f. 14. apríl 1977 og
Sævar Már, f. 22. nóvember
1978. Ásgerður á einnig dótt-
urina Ingunni Guðbjörnsdóttur,
f. 6. desember 1967. 4) Sigurður
Björnsson, f. 26. júní 1955.
Sambýliskona hans er Julia
Zimmermann, f. 14.desember
1969. Sonur þeirra er Magnús
Emil, f. 5. september 2007. Sig-
urður á einnig soninn Viktor f.
19. mars 1980, d. 5 sept. 1981
og dótturina Regínu, f. 27. mars
1989. 5) Svala Björnsdóttir, f.
25. febrúar 1959. Börn Svölu
eru: Tinna Kúld Guðmunds-
dóttir, f. 22. apríl 1979 og
Gunnar Helgason, f. 19. júní
1992.
Ingunn var búsett á Flateyri
alla sína ævi. Hún var húsmóðir
og fiskverkakona og var á tíma-
bili trúnaðarmaður verkalýðs-
félagsins á vinnustaðnum.
Útför Ingunnar fer fram frá
Flateyrarkirkju í dag, 4. janúar
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
Eiginmaður Ing-
unnar var Björn
Ármann Ingólfs-
son, f. 21. maí
1927, d. 2. febrúar
1976. Þau skildu.
Börn þeirra eru: 1)
Kristín Gunnbjörg,
f. 3. maí 1947, d.
24. september
2002. Börn Krist-
ínar eru: Jóna
Lovísa Jónsdóttir,
f. 11. nóvember 1967, Sólrún
Inga Ólafsdóttir, f. 3. október
1970 og Þorbjörn Geir Ólafs-
son, f. 30. maí 1975. 2) Ingólfur
Rúnar, f. 4. september 1948.
Eiginkona Ingólfs er Guðrún
Erla Jónsdóttir, f. 5. september
1948. Börn þeirra eru: Björn
Gunnar, f. 21. september 1973,
Jón Björgvin, f. 10. september
1978 og Rakel, f. 10. apríl 1980.
3) Ásgerður Bjarnfríður, f. 22.
Hún Inga amma á Flateyri
hefur loksins fengið hvíldina
löngu. Margar minningar fara í
gegnum hugann, en vænst þykir
mér þó um minningar frá síðasta
áratug ævi hennar, þegar við gát-
um rætt saman milliliðalaust í
einlægni, friði og ró. Sem barn
hitti ég ömmu ekki svo ýkja oft
þar sem hún bjó langt í burtu. Ég
man þó vel viðbrögð hennar í
einni af heimsóknunum í Hólm-
inn í gamla daga þegar ég opnaði
lófann og sýndi henni hvítu gæl-
umýsnar mína. Ég hafði alls ekki
gert mér í hugarlund að amma
hefði slíkan stökkkraft … aftur á
bak! Amma gat verið hvöss og
ákveðin þegar henni mislíkaði
eitthvað og mýs voru ekki ofar-
lega á vinsældalistanum. Hún gat
líka verið hláturmild og kurraði
þá ofan í henni hláturinn þannig
að herðarnar og bústinn barmur-
inn hristust til. Stríðin var hún
líka og átti það til að ýta fölskum
framgómnum hálfum út úr
munninum til þess að hræða eða
skemmta okkur krökkunum.
Þegar mamma flutti aftur á
sínar æskuslóðir á Flateyri hitti
ég ömmu auðvitað oftar. Minn-
isstæðastar við heimsóknirnar á
Eyrarveginn voru allar veiting-
arnar sem hún fann sig knúna til
þess að bera á borð þegar gesti
bar að garði. Hún dró endalaust
upp úr frystinum alls kyns kökur
og fleira fínerí en býsnaðist yfir
þessu lítilræði sem væri mér og
mínum alls ekki samboðið. Eftir
að mamma dó sviplega reyndum
við systkinin að heimsækja hana
að minnsta kosti tvisvar á ári og
ég fann að hún kunni að meta
það.
Síðustu árin var hún farin að
gleyma atburðum líðandi stund-
ar, eins og gerist oft með aldr-
inum. En fortíðina mundi hún vel
og það var gott og gaman að
spyrja hana spurninga sem mér
hafði aldrei dottið í hug að spyrja
þegar ég var yngri og óþroskaðri,
en brunnu á mér nú. Hún kom
mér fyrir sjónir sem bráðskörp
kona, falleg, undurljúf að upplagi
en hert af aðbúð og áföllum lífs-
ins. Ég man eftir eldri herra-
manni í Hólminum sem hélt vart
vatni yfir fegurð ömmu minnar á
hennar yngri árum: Hárið svarta
og síða, tindrandi augun, húðin
silkimjúka, rauðu varirnar og …
hvílíkur dansari! Ég glennti upp
augun í forundran og varð hugs-
að til lágvöxnu, þreyttu og gigt-
veiku ömmunnar í eldhúsinu á
Flateyri. Þessi orð rifjuðust þó
upp fyrir mér þegar ég strauk
vanga hennar í síðustu aðventu-
ferð okkar systra. Mér fannst
hún fallegasta amma í heimi og
húðin enn silkimjúk þrátt fyrir að
hafa fyllt níu tugi fyrr á árinu.
Mér er efst í huga þakklæti
fyrir að hafa fengið að kynnast
ömmu minni sem fullorðin mann-
eskja, þó ég hefði viljað fá enn
meiri tíma, fleiri tækifæri. Ég
hefði svo sannarlega getað gert
betur. En ég gleðst samt mest yf-
ir því að nú er hún Inga amma
mín búin að finna langþráðan
friðinn. Líkamlegu verkirnir og
depurðin á bak og burt og við
blasir blátt berjalandið og heiður
himininn. Með þessum orðum vil
ég votta börnum ömmu, þeirra
fólki og öðrum aðstandendum
mína dýpstu samúð.
Hvíl í friði, amma mín.
Sólrún Inga
Ólafsdóttir (Sóla).
Meira: mbl.is/minningar
Sú gamla er á fótum,
kaffið orðið klárt.
Lífið bara strembið,
og löngum verið sárt.
Horfir út um eldhúsgluggann,
… kirkjuturnsins hrafn.
Hugurinn reikar um minninganna
safn.
Alein í hreiðrinu,
enginn lengur hér.
Ungarnir flognir,
og sjaldan hún þá sér.
Biturleikinn nagar sig,
fast í hennar gigt.
Ævin öll fór í að standa sína plikt.
Hún var einusinni ung,
hve allt var létt og bjart.
Undarlega falleg,
og hárið síða svart.
Framtíðin, sem hjá öðrum,
óskrifað blað.
Það er skrítið með allt krafsið sem
seinna fór á það.
Það er sárt að sitja ein
og sjá bara vonir sem brustu.
Það er sárt að sitja ein og bíða … bíða.
(S. Björns.)
Nú er enn ein kvenhetjan fall-
in frá, þessi texti er um mömmu
okkar og ömmu þó hann eigi líka
við um margar konur af hennar
kynslóð.
Góða ferð.
F.h. barna, ömmubarna og
langömmubarna,
Sigurður Björnsson.
Amma mín er dáin. Já, það er
komið að því að kveðja hana.
Amma var mér mjög kær. Ég var
svo heppin að fá að búa hjá henni
fyrstu tæplega sjö árin mín og fór
vestur á hverju sumri til að vera
hjá ömmu.
Ein minning mín er þegar
mamma fór í Húsmæðraskólann
á Laugum í Suður-Þingeyjar-
sýslu, þá var ég hjá ömmu frá
áramótum og fram á vor. Ein-
hvern veginn í minningunni var
alltaf rafmagnslaust og við borð-
uðum hákarl við kertaljós. En
amma var ekki sammála mér um
þetta, „líklega hefur þetta nú
gerst einu sinni Inga mín“ sagði
hún. Amma var ein af þessum
konum sem eiga aldrei neitt með
kaffinu að þeirra sögn, en sort-
irnar sem bornar voru á borð
voru yfirleitt tíu eða fleiri.
Í sumar fórum við vestur og
héldum upp á 90 ára afmælið
hennar. Þó svo að minnið væri
farið að bila þá var húmorinn í
góðu lagi. Þetta var yndisleg
stund, amma svo glöð og kát. En
það kemur að leikslokum hjá
okkur öllum. Því vil ég segja við
þig, þín verður sárt saknað. Takk
fyrir að hafa verið amma mín.
Ingunn.
Ingunn Guðrún
Gunnarsdóttir
✝ Hafliði Krist-ján Guð-
mundsson fæddist
í Gullhúsám á
Snæfjallaströnd
28. október 1941.
Hann lést 26. des-
ember 2011.
Foreldrar hans
voru Halldóra
Þuríður Hafliða-
dóttir verkakona,
f. 13. júní 1904, d.
13. ágúst 1996, og Guðmundur
Maríasson, starfsmaður Eim-
skipa, f. 4. sept. 1914, d. 17.
des. 2002. Þau voru ekki gift
og Hafliði ólst upp hjá móður
sinni og hafði mjög lítil sam-
skipti við föður sinn. Hafliði
átti tvö hálfsystkini, Sigurgeir
Hafliðason, f. 23. maí 1977.
Hann er efnafræðingur og er
giftur Shaunu Laurel Jones, f.
22. apríl 1980, hún er listfræð-
ingur.
Hafliði flutti til Hnífsdals
þegar hann var tveggja ára,
hann bjó síðan á Akranesi
1956-́70 og flutti síðan til
Reykjavíkur og bjó þar til
æviloka. Meðan Hafliði bjó á
Akranesi starfaði hann hjá
Kaupfélaginu, Olíufélaginu
Essó og Þ.Þ.Þ. bifreiðastöð.
Eftir að hann flutti til Reykja-
víkur vann hann hjá: Vöru-
flutningamiðstöðinni hf. árin
1970-́73, Reykhúsinu hf. árin
1974-́78, Vörumarkaðnum, ár-
in 1978-́81, Sjóklæðagerðinni,
66 gráður norður, árin 1981-́
88, Birgðastöð ríkisspítalanna
árin 1988-́02 og síðan hjá
Rekstrarvörum árin 2002-́08,
er hann fór á eftirlaun.
Útför Hafliða fer fram frá
Bústaðakirkju í dag, 4. janúar
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
Kristjánsson, f. 15.
nóv. 1930, og Ingi-
björgu Krisj-
ánsdóttur, f. 9.
nóv. 1932, d. 4.
maí 2008.
Hafliði giftist
11. júlí 1970 Arn-
dísi Sigurð-
ardóttur, f. 26.
apríl 1940. Þau
eignuðust tvo syni;
1) Sigurður Haf-
liðason, f. 1. okt. 1971, for-
stöðumaður áhaldahúss Garða-
bæjar. Hann er giftur
Matthildi Hannesdóttur, f. 24.
apríl 1971. Hún er grunn-
skólakennari. Þau eiga tvö
börn; Guðrúnu Jennýju 15 ára
og Halldór 10 ára. 2) Arnar
Ég get ekki látið hjá líða að
kveðja þig, elsku Hafliði minn,
þar sem ég því miður kemst ekki
til að fylgja þér síðasta spölinn.
Vinátta okkar spannar ekki
mörg ár, en í mínum huga finnst
mér ég alltaf hafa þekkt þig , það
er svo skrýtið. Þegar ég hóf störf
hjá Rekstrarvörum í ársbyrjun
2006 þá hitti ég fyrir manninn
sem gat „reddað “ öllu á örskots-
stundu á lagernum, og alltaf með
bros á vör. Þegar við fórum að
spjalla saman og þú komst að því
að ég væri Skagamaður þá tókst
með okkur einhver vinátta sem
ég ekki fæ skilið enn þann dag í
dag, jú það er kannski hægt að
skilja það þegar þú átt í hlut því
þú varst einstakur maður og
hjartahlýr, sannur vinur.
Þú fórst strax að spyrja hverra
manna ég væri og þess háttar og
fattaðir strax hverjir foreldrar
mínir væru og mitt fólk. Þér þótti
svo gaman að spyrja mig frétta af
þessum og hinum sem þú þekktir
af Skaganum síðan í gamla daga
og fann ég þá hversu sterkar
taugar þú hafðir til Akraness,
kæri vinur. Rekstrarvörur voru
og eru örugglega enn góður
vinnustaður og leið mér vel þar
og ég held ég halli ekki á neinn
þegar ég segi að þú hafir átt mik-
inn þátt í því.
Margt var brallað á þessum
tíma sem við vorum þar samferða
og alltaf varst þú hrókur alls
fagnaðar með þinn skemmtilega
húmor og yndislega hjartahlýju.
Ég ætla nú að fá að kveðja þig,
kæri vinur, með miklu þakklæti
fyrir vináttu og kærleika sem þú
sýndir mér þennan tíma sem við
unnum saman. Þegar þú hringdir
í mig fyrir tæpu ári þá sagðir þú
mér að þú værir bara hress og
þér liði vel. Við kvöddumst eftir
skemmtilegt símtal með loforði
um að næst þegar þú ættir leið á
Skagann þá kæmir þú við hjá
mér og myndir þiggja hjá mér
kaffisopa. Mikið vildi ég að ég
hefði vitað að þú væri svona veik-
ur, elsku vinur, þá hefði ég
örugglega komið og hitt þig. Mik-
ið vildi ég gefa fyrir að fá eitt gott
faðmlag frá þér og fá að sjá þitt
einlæga bros, en svona er nú
þetta allt saman í þessu lífi. Eng-
inn ræður sínum næturstað , og
því miður finnst okkur við öll hafa
nógan tíma til að hafa samband
og hittast, en svo er víst ekki allt-
af.
Ég votta Arndísi og fjölskyld-
unni allri mína dýpstu samúð .
Farðu í friði, kæri vinur og hafðu
þökk fyrir vináttu og kærleik í
minn garð. Ég kveð þig með einu
af mínum uppáhalds ljóðum eftir
T.E.
Akranes, við Atlantshafið breiða,
ég ætla að helga þér ljóðin mín í kvöld.
Skip þín sigla og sækja fram til veiða,
sigurljómi er um þinn frægðarskjöld.
Milt er bros á meyja þinna vörum,
mörg er báran er kyssir fótstall þinn.
Til þín allir þrá,
þú ert ströndin blá
Akranes við saltan sjá.
Þú átt saklausar meyjar, í silkikjól.
Þú átt sjómannastétt, er land þitt ól.
Jafnt í brimi sem boðum
þeir beita djarflega gnoðum,
jafnt í skammdegisskuggum
sem í skínandi sól.
(Theódór Einarsson)
Sigþóra Gunnarsdóttir,
Akranesi
Ég man enn hvar ég stóð sem
barn úti á götu í Helsinki, þegar
ég frétti að uppáhaldsfrænka mín
á Íslandi, hún Dísa, væri komin
með mann. Mér fannst ég hafa
misst frænku mína og áfallið var
töluvert, enda stóð ég vart úr
hnefa. Ég átti eftir að kynnast
Hafliða, manni Dísu frænku, vel
síðar á lífsleiðinni og fagna því
láni að hafa fengið slíkan öðling í
fjölskylduna. Það var svo ekki
verra að hann kynnti mig óharðn-
aðan unglinginn fyrir rokkinu og
alltaf örlaði á töffarablóði í Halla
sem enn jók á sjarmann. Hans já-
kvæða viðhorf til lífsins og hjálp-
semi var og er okkur öllum til eft-
irbreytni. Vandamál voru til þess
að leysa þau og ástæðulaust að
draga þau á langinn. Hann var
alltaf reiðubúinn að hjálpa til við
hvaða viðvik sem var, hvort sem
var við búskapinn á Sleggjulæk
eða að mála heilu hektarana af
veggjum og þökum híbýla litlu
stórfjölskyldunnar í gegnum ár-
in. Móður minni hefur hann verið
ómetanleg hjálp og vinur í gegn-
um árin, og ekki síst sem óþreyt-
andi spilafélagi. Hafliði var ein-
staklega hlýr og heill maður og
allar hans bestu hliðar lifa áfram í
börnum og barnabörnum, sem ég
og mín fjölskylda erum svo hepp-
in að eiga að sem frændur og
frænkur. Ég tel mig lánsaman að
hafa fengið að kynnast Hafliða á
mínum mótunarárum og notið fé-
lagsskapar hans á fullorðins
aldri. Ég er betri maður fyrir vik-
ið.
Elsku Dísa, Siggi og Arnar,
makar og börn, við í Snekkjuvog-
inum sendum hugheilar samúð-
arkveðjur til ykkar. Björt minn-
ing um góðan mann og góður
orðstír lifa um komandi kynslóð-
ir.
Einar Mäntylä.
Hafliði
Guðmundsson
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ást-
kærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu,
langömmu og langalangömmu,
HÓLMFRÍÐAR JÓNASDÓTTUR,
Kambsvegi 16,
Reykjavík.
Anna Ingólfsdóttir, Jörgen Sigurjónsson,
Þorbjörg Ingólfsdóttir, Hilmar Bergsteinsson,
Guðbjörg Ingólfsdóttir, Bragi Finnbogason,
Rögnvaldur Ingólfsson,
Gísli Jónas Ingólfsson, Lucrecia Dugay Ingólfsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar elskulega sonar, föður, tengdaföður,
unnusta, bróður og vinar,
RAGNARS LEIFS ÞRÚÐMARSSONAR,
Hoffelli,
Hornafirði.
Guð blessi ykkur öll.
Hólmfríður Leifsdóttir, Þrúðmar Sigurðsson,
Snæbjörn Sölvi Ragnarsson,
Þrúðmar Kári Ragnarsson, Waraporn Chanse,
Hildur Björg Ragnarsdóttir, Heiðar Ingi Eggertsson,
Gunnþóra Gunnarsdóttir,
Þrúðmar Þrúðmarsson, Ingibjörg Steinsdóttir,
Jóhanna Lilja Þrúðmarsdóttir, Sigurbjartur Pálsson,
Rúnar Þrúðmarsson, Erna Hlín Þórðardóttir.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför
KRISTÍNAR PETRÍNU
GUNNARSDÓTTUR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Helgi Björnsson,
Þóra Kristín Helgadóttir,
Alda K. Helgadóttir, Sigurður Ottósson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN ÁGÚST SIGMUNDSSON
STRANDBERG
stýrimaður og tollvörður,
sem lést á Hrafnistu í Hafnarfirði þriðju-
daginn 27. desember, verður jarðsunginn frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði föstudaginn 6. janúar
kl. 13.00.
Sigurður Örn Jónsson, Gunnhildur Halldórsdóttir,
Sigríður Jónsdóttir, Eggert Þór Ísberg,
Ólöf Jónsdóttir, Harrý Þór Hólmgeirsson
og barnabörn.