SunnudagsMogginn - 29.07.2012, Qupperneq 32

„Ég hafði mikla ánægju af útiveru
en aldrei hvarflaði að mér að taka
myndir af náttúrunni. Mér fannst
það fyrir neðan mína virðingu – eins
og það hefur nú reynst yndislegt!“
hljómsveitum. Ég hef alltaf haft áhuga á fólki og á þessum
tíma snerist allt um að mynda fólk. Eftir ljósmyndanám á
Íslandi fór ég í nám við ljósmyndaraskóla Christers
Strömholms í Stokkhólmi sem var mjög virtur skóli í þá
daga. Áður vann ég á Vikunni sem blaðaljósmyndari.
Þegar ég kom heim frá námi fór ég að vinna í auglýs-
ingabransanum. Besti ljósmyndaskóli sem hægt er að
ganga í gegnum er að taka auglýsingamyndir en oft
fannst mér það sem ég var að gera nauðaómerkilegt. Ég
vann sem auglýsingaljósmyndari í nær 20 ár. Ég hafði
mikla ánægju af útiveru en aldrei hvarflaði að mér að taka
myndir af náttúrunni. Mér fannst það fyrir neðan mína
virðingu – eins og það hefur nú reynst yndislegt!
Það er dálítið skrýtið hvað ég fór seint að einbeita mér
að mynda náttúruna því hún var allt í kringum mig þegar
ég var krakki. Á sumrin var ég í sveit í Landeyjunum hjá
afa og ömmu og hafði fjallahringinn í kringum mig. Ég
spekúleraði alltaf mikið í því hvað væri á bak við fjöllin
og hef nú aldeilis komist að því! Faðir minn var mjög nat-
inn garðyrkjumaður og sýndi hverri plöntu alúð. Þær
voru eins og börnin hans. Það má eiginlega segja að ég
hafi alist upp í mold. En það var ekki fyrr en ég fékk
skyndilega verkefni hjá Eimskip við að gera dagatal að ég
fór að mynda náttúruna í miklum mæli. Sú vinna vatt
upp á sig og ég gerði dagatöl fyrir fyrirtækið í níu ár. Á
þeim tíma sá ég að það gat verið ákveðinn lífsstíll að
blanda saman fríi úti í náttúrunni og vinnu. Síðan hef ég
hagað starfi mínu þannig og veit aldrei hvort ég er í
vinnunni eða í fríi. Út úr þessu hefur komið atvinnu-
rekstur sem hefur plummað sig ágætlega. Ég rek eigið
fyrirtæki í kringum ljósmyndagerð mína og er með fólk í
vinnu.“
Þrjátíu ár eru síðan fyrsta bók Sigurgeirs Sig-urjónssonar ljósmyndara kom út. Á þessumáratugum hefur Sigurgeir sent frá sér fjölmarg-ar ljósmyndabækur um Ísland og af þeim hafa
selst á þriðja hundrað þúsund eintök. Hann er því einn af
söluhæstu höfundum landsins. Nýjasta bók hans er ljós-
myndabókin Iceland Small World sem nú er í efsta sæti á
metsölulista Félags bókaútgefenda.
Það eru 30 ár síðan fyrsta bókin þín, Svip-myndir,
kom út. Segðu mér aðeins frá henni.
„Svip-myndir var ljósmyndabók með svart/hvítum
portrettmyndum. Jóhann Páll Valdimarsson gaf bókina
út í 500 eintökum. Þar sem Jói sá enga sölumöguleika í
bókinni ákváðum við að skipta upplaginu bróðurlega á
milli okkar og gefa vinum og kunningjum. Fyrir þremur
árum fann ég 20 eintök af þessari bók á bókamarkaði í
Perlunni á nokkur hundruð krónur stykkið og keypti
upplagið. Árið 1992 gerði ég svo bókina Íslandslag, sem
segja má að sé fyrsta bókin mín með íslenskum lands-
lagsmyndum. Hún er eiginlega uppháhaldsbókin mín.
Jóhann Páll gaf hana út. Við hittumst fyrir tilviljun á
Laugaveginum, fórum að tala um útgáfu og hand-
söluðum samning fyrir utan Landsbankann. Jói er fyrir-
myndarútgefandi og það var brotið blað með gerð þess-
arar bókar því hún var stór og vegleg og mikil
landkynningarbók. Vigdís Finnbogadóttir skrifaði for-
málann og Sigurður Steinþórsson jarðfræðingur textann.
Bókin seldist mjög vel og síðan fóru hlutirnir að rúlla.“
Ákvaðstu snemma að verða ljósmyndari?
„Já, ég er haldinn einhvers konar skráningarbakteríu.
Ljósmyndaáhuginn hófst um þrettán ára aldur en þá
byrjaði ég að mynda skólafélaga og félaga mína í popp-
Viðtal
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@mbl.is
Aldrei sama myndin
Sigurgeir Sigurjónsson ljós-
myndari hefur einbeitt sér að
því að mynda íslenskt landslag
og hefur sent frá sér fjölda ljós-
myndabóka sem hafa orðið
metsölubækur. Sigurgeir ræðir
um ljósmyndun, náttúru og
fólskulega árás sem hann varð
fyrir á Seychelles-eyjum.
32 29. júlí 2012