Morgunblaðið - Sunnudagur - 25.08.2013, Blaðsíða 14
ar um internetið, heimsækir söfn, skoðar myndir og vinnur
úr öllum mögulegum hugmyndum sem hún fær. Þá reynir
hún að einskorða sig og fækkar úr þykkum bunka þeim
myndum sem hún hefur sankað að sér, en kannski ekki
nema niður í 1000. Þá er komið að því að fara í gegnum
hugdetturnar með hönnuðinum og gera eitthvað nýtt. Sól-
veig segir að þar sem hún hafi sjálf ekki lært neitt í hönnun
sé Anna-Christine í að útfæra hugmyndirnar og koma með
sínar eigin og útkoman er þá á endanum þeirra vinna sam-
an. Anna-Christine er að sögn Sólveigar mikill snillingur.
Hún á til dæmis feril að baki sem yfirhönnuður hjá Jasmine
Di Milo, sem var stórt og farsælt fyrirtæki í eigu eins af
erfingjum Harrods en Anna-Christine átti stóran þátt í að
búa það merki til.
Vinkona á leið í tíu brúðkaup
kveikti hugmyndina
Hvernig kom til það til að hún hélt út í tískubransann? Sól-
veig lumar á skemmtilegri forsögu. „Einni bestu vinkonu
minni úr háskóla var boðið í hvorki meira né minna en 10
brúðkaup, þar á meðal mitt. Veislurnar voru allar að kvöldi
til, með tilheyrandi síðkjólum og hún fór á stúfana að leita
að kjólum fyrir tilefnin. Það sem hún fann voru annaðhvort
ákaflega dýrir kjólar eða ódýrari kjólar sem voru upp til
hópa hallærislegir. Svo það var í raun og veru hún sem kom
með þessa hugmynd – að það væri hægt að kaupa vandaða,
fallega hátískukjóla sem væru samt ekki rándýrir. Á íslensk-
um mælikvarða er þetta vissulega ekki ódýrt. Þeir munu
kosta allt frá 60.000 krónum íslenskum upp í 250.000 krónur
en hér úti í tískuheiminum, fyrir kvöldklæðnað í þessum
gæðaflokki, er þetta ódýrt. Það var gat á markaðnum –
þessi verðflokkur fyrir hátísku var ekki til.“
Áhersla var lögð á að finna efni sem væri vandað, gera
einföld og klassísk snið sem væru samt í fararbroddi tísk-
unnar og kjólar sem ungar konur myndu vilja klæðast. „Að
bjóða upp á eitthvað sem var ekki til á markaðnum var okk-
ar viðskiptaplan. Við gátum ekki bara verið enn eitt fata-
merkið á leið á markað, við urðum að hafa einhverja sér-
stöðu. Ef þetta gengur vel munum við fara út í að hanna
eitthvað meira en bara kjóla, ég væri persónulega mjög
tilbúin í það.“
Skapar það Sólveigu sérstöðu að vera íslensk í hönn-
uninni? „Ég held það. Tískuvitund Íslendinga er ótrúlega
sterk. Það er mjög auðvelt að finna fólk á Íslandi sem er
smekklegt. Erlendir vinir mínir sem hafa komið til landsins
hafa oft nefnt þetta við mig og ég sé þetta sjálf. Einhverra
hluta vegna kunnum við á þetta. Það má segja að ég sjálf
viti að minnsta kosti alltaf upp á hár hvað mér líkar ekki.
Ef þú myndir spyrja fjölskyldu mína, þá hefur aldrei verið
hægt að kaupa föt fyrir mig,“ segir Sólveig og skellir upp
úr. „Með aldrinum þá kaupi ég mér mjög sjaldan eitthvað
nema ég sé búin að velta því fyrir mér í nokkra daga, jafn-
vel vikur, hvort mig langi raunverulega í það. Mér finnst
líka mjög mikilvægt að vera viss því ég kaupi ekki ódýra
hluti. Það er þá eins gott að maður viti sínu viti. Enda kem-
ur það svo á daginn að ég nota alltaf það sem ég kaupi
mjög mikið.“
Þegar vinnu lýkur tekur matur við
Galvan verður kynnt og fáanlegt fyrir umheiminum á tísku-
vikunni í London í febrúar á næsta ári. Sem fyrr segir eru
þó nokkrir útvaldir sem hafa átt þess kost að eignast kjóla
og þeir virðast vera að hitta í mark. „Við förum ekki með
fatnaðinn í verslanir strax en við sendum kjóla úr vor- og
sumarlínunni 2014 til nokkurra vel klæddra kvenna, þetta er
sem sagt nokkurs konar valinn gestalisti. Það er mikilvægur
þáttur í þessu ferli, að velja vel hver klæðist kjólunum okk-
ar. Í kjölfarið höfum við fengið fjölmargar fyrirspurnir um
haustlínuna 2014. Við höfum líka lagt mikla áherslu á að
markaðssetja fatnaðinn þannig að þetta verði ekki of, hvað
getum við sagt, klisjukennt. Kvöldklæðnaður er oft markaðs-
settur í ofurfínu umhverfi, galaveislum og slíku en við höfum
myndað Eddu til dæmis í afslappaðra umhverfi – á
skemmtistað í New York þar sem hún er að hafa það gam-
an og þar sem hún er að stíga inn í gulan leigubíl.“
Vinnan hefur ekki einskorðast við London en heima fyrir í
Los Angeles vaknar Sólveig klukkan hálfsex og er byrjuð að
tala við hönnuð Galvan, meðeigendur og aðra sem tengjast
fyrirtækinu á Skype klukkan sex. „Þetta verður bara að
vera svona á fyrstu metrunum. Ég er mest að fara í gegn-
um vinnuna með Önnu og við gerum smá pásu um klukkan
11. Svo byrjum við aftur eftir hádegi og erum í um það bil
tvo klukkutíma að vinna áfram og fara í gegnum hugmyndir.
Þá er vinnudagurinn búin.“ Og hvað er gert til að slaka á að
honum loknum? „Ég er voðalega hrifin af góðum mat og er
frekar nýfarin að spreyta mig sjálf í eldhúsinu. Mér finnst
það gott og róandi. Okkar „djamm“ er svo að fara út að
borða og drekka gott léttvín. Síðan höldum við stundum
matarboð en við erum fremur heimakær og eigum tvo litla
hunda sem mætti kalla börnin okkar. Þetta eru hundar sem
eru eins konar smáútgáfa af Husky-hundunum en þeir verða
ekki þyngri en 15 kíló. Þeim svipar svolítið til íslenska
hundsins. En annars er ég líka svo einstaklega heppin að
fyrir tilviljun flutti systir mín til Los Angeles tveimur árum
eftir að ég flutti út vegna vinnu eiginmanns hennar. Hún á
tvo litla stráka sem ég er afar hænd að og reyni að vera
mikið með, ég er frekar mikil barnakerling.“
Vön fjölmiðlaumfjöllun
Systir Sólveigar er að læra að verða jógakennari og fyrir
brúðkaupið stundaði Sólveig jóga í hálft ár, var búin að
sökkva sér ofan í það og fannst það yndislegt. Þá segir hún
að fyrir hávaxna og stirða einstaklinga eins og hana sjálfa
sé hlaup eitt það besta sem til er og hún hefur því alltaf
verið dugleg að fara út að skokka. „En tíminn hreinlega
flýgur frá manni og á þessum eilífu ferðalögum er erfitt að
hafa dagskrá sem hægt er að halda sig við varðandi til
dæmis jóga. Ég er að fara í 11 tíma flug ekki á morgun
heldur hinn. Þetta mun fylgja þessu eitthvað áfram. Það er
verst að ég hef lítið getað flogið til Íslands en kom þó um
daginn til að vera viðstödd brúðkaup einnar minnar nánustu
vinkonu, Bjartar Ólafsdóttur þingkonu. Það var haldið á
bóndabæ foreldra hennar í Biskupstungum og ég var svo
heppin að fá góðviðrishelgi. Það er ekkert sem jafnast á við
að vera á Íslandi á slíkum dögum. Jú, ég gæti hugsað mér
að eiga athvarf, heimili á Íslandi, fastan punkt þar, en ég á
ekki von á öðru en að við verðum mest í London þegar við
eignumst okkar eigin fjölskyldu.“
Að lokum ræðum við aðeins hið gifta líf og hvernig Sól-
veig tekst á við það að stærstu fjölmiðlar Bretlands hafi
áhuga á lífi hennar, líki henni jafnvel við fyrstu eiginkonu
George Harrison, Pattie Boyd? „Við höldum okkur frekar
mikið frá þessu. Það kemur einstaka sinnum fyrir en núna
Enn sem komið er eru kjólar Galvan aðeins fáanlegir fyrir útvaldar konur. Hér er Edda í Galvan-kjól sem
Bond-leikkonan Olga Kurylenko var mynduð í þegar hún var í gleðskap tímaritsins Vanity Fair nýlega.
Fyrirsætan Edda Pétursdóttir er andlit Galvan, tískumerkis Sólveigar Káradóttur.
Sólveig er sálfræðingur að mennt og getur hugsað sér að fara í doktorsnám síðar meir.
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 25.8. 2013
Viðtal