Morgunblaðið - 18.06.2014, Page 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. JÚNÍ 2014
Það er ekki lítið
skarð höggvið í hóp
okkar „HÚNN-
ANNA“ í Sund-
lauginni í Laugardalnum, þegar
sá ágæti félagi Axel Henry Ben-
der hefur kvatt og flutt yfir á
annað tilverusvið. Hætt er við að
ýmsar tímasetningar raskist nú
eða fari forgörðum þegar tíma-
vörðurinn hefur horfið svo óvænt
og snöggt. Þá er ekki síður hætt
við að þyngdarlögmálið drepist á
dreif um sinn með ófyrirsjáan-
legum afleiðingum þar til tekst
að koma skikk á þau lögmál að
nýju. Það var ánægjulegt og gott
að kynnast þessum vandaða og
um margt sérstaka manni sem
Axel var. Skemmtilegt að kalsa
við hann á léttum nótum um
pólitík og kirkjuleg málefni. Þó
að stundum væri skoðanamunur
breytti það engu í dagfari
manna, en dýpkaði og styrkti
umræðuna á jákvæðan hátt. Það
var ekki meiningin að hafa þessi
kveðjuorð mörg, enda Axel
manna ólíklegastur til að vilja
það. Fyrst og fremst vildi ég
minnast góðs og menningarlegs
Axel Henry
Bender
✝ Axel HenryBender fæddist
3. ágúst 1938 í
Reykjavík. Hann
lést 1. júní 2014. Út-
för Axels Henrys
var gerð 10. júní
2014.
sundfélaga og votta
hans mætu konu,
Vigdísi Baldurs-
dóttur, og fjöl-
skyldu djúpa samúð
mína. Með einlægri
virðingu og samúð.
Snær Karlsson.
Elsku afi, það tók
okkur dágóða stund
að raða saman
hugsunum okkar til að koma
þeim saman í þessa minningar-
grein til þín. Ekki er laust við að
það sé hálf-óraunverulegt að þú
sért farinn á annan stað og að
við fáum ekki að njóta þinnar
nærveru lengur. Skrítið er að
hugsa til næstu stórhátíðar án
þess að sjá þig með svuntuna að
skera niður stórsteikina fyrir
fjölskylduna eða sýna okkur
blómin og trén í garðinum þegar
við komum í heimsókn. Margar
yndislegar minningar og stundir
hefur þú gefið okkur og hefðum
við svo gjarnan viljað að þær
yrðu fleiri. Þín verður sárt sakn-
að.
Loks beygði þreytan þína dáð,
hið þýða fjör og augnaráð;
sú þraut var hörð – en hljóður nú
í hinsta draumi brosir þú.
(Jóhannes úr Kötlum)
Sigrún Bender,
Axel Bender og
Arnar Bender.
Sverrir Frank
Kristinsson
✝ Sverrir FrankKristinsson
fæddist 11. maí
1943 í Reykjavík.
Hann varð bráð-
kvaddur á heimili
sínu á Spáni 5.
maí 2014.
Sverrir var
jarðsunginn frá
Fríkirkjunni í
Reykjavík 23. maí
2014.
Sverrir minn. Það
var gaman að vinna
með þér á Sendibíla-
stöðinni og rabba við
þig. Þú varst alltaf svo
hress og kátur og sagð-
ir mér marga brand-
ara. Ég sendi ættingj-
um og vinum innilegar
samúðarkveðjur.
Guð geymi þig.
Stefán Konráðs-
son sendill.
Mikið skelfing er
lífið skrýtið núna,
ekki grunaði okkur
það að samveru-
stundir okkar væru taldar þegar
við kvöddum þig síðast, að Guð-
björg fengi það erfiða hlutskipti í
lífinu að ala dætur ykkar upp án
þín, en þetta er víst allt orðið stað-
reynd. Margs er að minnast, og al-
veg óhætt að segja að allar þessar
samverustundir hafa verið góðar,
bæði á gleðistundum þegar oft var
dregið fram spil að þínu frum-
kvæði, og eins er fjölskyldan gekk
í gegnum dimman dal t.d. við
kveðjustundir Benna afa og ömmu
Dúnu á síðastliðnu ári, og í veik-
Jón Hákon
Ágústsson
✝ Jón HákonÁgústsson
fæddist 10. sept-
ember 1975. Hann
lést 15. maí 2014.
Útför Jóns Há-
konar fór fram 29.
maí 2014.
indaáföllum í fjöl-
skyldunni, þá stóðum
við ávallt þétt saman
og þá var það oft þitt
hlutskipti að koma
sem rödd skynsem-
innar og fara yfir
staðreyndir málsins,
og nú vantar okkur
þig svo sárt sem varst
allt í öllu við svona
skipulag eins og það
sem nú fer í hönd. En
það er víst ekki í boði og allir verða
að læra að dröslast áfram lífsins
braut og fyrstu skrefin eru þung.
Við munum gera allt sem í okkar
valdi stendur, elsku Nonni okkar,
til að hjálpa Guðbjörgu og dætr-
um ykkar áfram og fylgja þeim
eftir þar til þær verða farnar að
vera léttstígar á ný. Ég veit þið
eigið yndislega vini sem munu
standa eins og klettar með okkur í
gegnum þetta allt saman. Guð
blessi minningu þína.
Guðbjörg og Benedikt.
Horfinn er á braut
einn einlægasti jafn-
aðarmaður hér á
landi, Guðgeir Hall-
ur, eða Hallur eins
og hann var jafnan nefndur í dag-
legu tali. Við munum ekki framar
njóta mikillar nærveru hans á
bæjarmálafundum, stjórnarfund-
um eða í daglegu amstri stjórn-
málanna og verklegra fram-
kvæmda. Þar er skarð fyrir
skildi.
Hallur gegndi ýmsum störfum
fyrir jafnaðarmenn á Akureyri
og í Norðausturkjördæmi. Hallur
kom strax til starfa í Samfylking-
unni á Akureyri eftir stofnun fé-
lagsins 2001. Hann átti uppruna í
gamla Alþýðubandalaginu, en
frjálslyndar stjórnmálaskoðanir
hans, svo og að hann var einlæg-
ur Evrópusinni, gerði það að
verkum að Samfylkingin fékk
notið krafta hans en ekki aðrir
flokkar með svipaðan uppruna á
þessum tíma. Hann var lengi
gjaldkeri Samfylkingarinnar á
Akureyri og það var reyndar
óhugsandi að hann hætti því
nokkru sinni, öruggur og sam-
viskusamur og aldrei fjármála-
vandræði eins og gjarnan fylgja
pólitísku starfi. Hallur var kjör-
inn formaður Kjördæmisráðs
flokksins í NA-kjördæmi og
Guðgeir Hallur
Heimisson
✝ Guðgeir HallurHeimisson
fæddist 26. sept-
ember 1956. Hann
lést 1. júní 2014. Út-
för Halls var gerð
12. júní 2014.
gegndi því starfi í
tvö ár.
Á aðalfundi Sam-
fylkingarinnar á Ak-
ureyri vorið 2013
var Hallur einróma
kjörinn formaður fé-
lagsins og gegndi
því starfi þar til
hann varð að láta af
því embætti
skömmu eftir ára-
mótin þegar veik-
indin gerðu honum ókleift að
halda áfram starfinu.
Við félagar í Samfylkingunni á
Akureyri minnumst Halls með
virðingu og söknuði. Alltaf var
hann tilbúinn til verka, hvort sem
það var að starfa í stjórnum,
nefndum eða bjarga vandræðum í
Lárusarhúsi. Hallur hafði sterka
nærveru á fundum, lét sig varða
alla málaflokka og tjáði sig gjarn-
an um flest sem kom til umræðu.
Laugardagsfundir í Lárusarhúsi
verða ekki samir að Halli gengn-
um.
Við sem unnum með Halli
minnumst hans með virðingu og
söknuði og þökkum honum allar
samverustundirnar og öll misvin-
sælu verkin sem hann vann af
ákafa og ánægju, auk þess að láta
sér allt varða er sneri að vellíðan
félaganna. Hann vildi að starf
jafnaðarmanna á Akureyri væri
öflugt og réttlátt. Félagar í Sam-
fylkingunni á Akureyri senda
fjölskyldu Halls samúðarkveðjur
og þakka henni alla þá þolinmæði
sem þurfti til þegar fjölskyldufað-
irinn var fórnfús jafnaðarmaður.
Það var gæfa fyrir jafnaðar-
menn á Akureyri að fá að njóta
krafta Halls Heimissonar.
Fyrir hönd stjórnar
Samfylkingarinnar á Akureyri,
Jóhann Jónsson.
Fyrir rúmu ári fengum við vin-
irnir háleita hugmynd um að sigla
hringinn í kringum Ísland og
spila í hverri höfn. Fyrir ári varð
hugmyndin að veruleika, þrátt
fyrir að fæstir sem að henni
kæmu tryðu að hún yrði að veru-
leika. Það var ekki fyrr en fréttir
bárust um að hópur fólks ætlaði
að sigla með okkur eða skutla
okkur í hverja höfn. Þetta var hin
raunverulega Áhöfn á Húna.
Karlar og konur sem fylgdu skipi
sínu í blíðu og stríðu í gegnum
lífsins ólgusjó, sama hvað gekk
upp og hvað gekk niður. Fólk með
reynslu sem hafði ekki aðeins það
hlutverk að passa upp á fallega
skipið sitt heldur einnig passa
upp á okkur, rokkarapopparana
að sunnan og vestan sem fæst
höfðum stigið ölduna af einhverju
viti. Hallur var einn þeirra sem
tóku á móti okkur og gerði lífið
um borð, sem stundum gat ein-
kennst af magapínu og svima,
bærilegt. Í raun er bærilegt ekki
rétta lýsingarorðið því að þrátt
fyrir sjóveiki var lífið um borð
fullt af fegurð og gleði. Það var
ekki bara fegurð báts, lands og
fjalla að þakka heldur fyrst og
fremst fólkinu, Halli, og öllum
þeim sem komu að þessu ævin-
týri. Ævintýri sem var ekki auð-
velt því verkin voru ófá og krefj-
andi að inna að hendi um borð í
veltandi eikarbát. Hallur var allt-
af fyrstur að taka til hendinni, al-
veg sama hvað það var sem þurfti
að leysa, og hafði maður það á til-
finningunni að orka hans væri
óbilandi. Hann hentist upp og nið-
ur með trommusett, bassabox,
hengdi upp skjólveggi, tengdi raf-
magn og sinnti þeim verkum sem
þurfti hverju sinni. Það var ekki
til neitt sem hét vandamál. Á
meðan á tónleikum stóð fundum
við sterkt fyrir nærveru hans,
annaðhvort frá bryggju eða brú,
eins og hann hafi stöðugt verið að
senda okkur orku í gegnum loftið
sem við önduðum að okkur. Minn-
ing Halls er sterk og orkan hans
svífur ennþá yfir vötnum. Við
minnumst vinar okkar með sökn-
uði og hlýhug og fyrst og fremst
þakklæti fyrir þá væntumþykju
og traust sem hann sýndi okkur
frá fyrsta degi.
Við sendum fjölskyldu hans og
aðstandendum samhug og vænt-
umþykju.
Áhöfnin á Húna (rokkpoppút-
gáfan),
Örn Elías Guðmundsson
(Mugison), Jónas Sigurðsson,
Ómar Guðjónsson, Lára Rún-
arsdóttir, Arnar Þór Gíslason,
Guðni Finnsson, Garðar Þór
Eiðsson, Janus Bragi Jakobs-
son og Jón Þór Þorleifsson
ásamt fjölskyldum okkar.
HINSTA KVEÐJA
Hallur minn.
Í stórsjó við stefnið, stóðst sem
stytta.
Í ólgunnar basli í brúnni þú varst.
Nú þín síðasta sjóferð á enda er
komin,
Þú kvaddir að kvöldi
sjómannadags.
(I.K.S.)
Þakka þér fyrir sam-
fylgdina Hallur minn. Ég á
eftir að sakna þín.
Innilegar samúðarkveðj-
ur til fjölskyldunnar í
Byggðaveginum.
Ingi Karl Sigríðarson.
Þegar ég minnist
frænku minnar,
Valdísar Halldórs-
dóttur frá Sævar-
enda í Fáskrúðs-
firði, er rétt að geta þess að móðir
hennar, Guðný Þorsteinsdóttir,
og afi minn, Þorsteinn Þorsteins-
son Mýrmann, voru bræðrabörn.
Afi var sonur Þorsteins eldri og
Guðný var dóttir Þorsteins yngri
en þeir voru synir Þorsteins Þor-
steinssonar, bónda á Sléttaleiti
og síðar Viðborði á Mýrum í
Austur-Skaftafellssýslu, sem var
fæddur 9. júlí 1815 og lést 2. sept-
ember 1861.
Samkvæmt manntali 1. desem-
ber 1940 var Valdís þá dvalar-
gestur á heimili foreldra minna á
Eskifirði og mun því sennilega
hafa verið þar þegar ég fæddist,
22. nóvember sama ár. Einnig
var hún gestur á heimili okkar
þar yfir jól um miðja öldina.
Skömmu síðar gaf hún mér frí-
Valdís
Halldórsdóttir
✝ Valdís Hall-dórsdóttir
fæddist 6. apríl
1928. Hún lést 27.
maí 2014. Útför
Valdísar var gerð
4. júní 2014.
merkjasafn sitt,
sem var allmyndar-
legt og vel frágeng-
ið.
Valdís og móðir
mín, Anna
Sigurðardóttir, voru
góðar vinkonur og
sýndi Valdís fjöl-
skyldu okkar ávallt
mikla ræktarsemi,
en þess má geta að
hún og foreldrar
hennar bjuggu í sama húsi og við
á Hjarðarhaga í Reykjavík um
árabil. Hún mætti bæði í fimm-
tugs- og sextugsafmæli mitt en
þegar ég varð sjötugur gat hún
ekki komið vegna heilsubrests.
Sumarið 1955 var ég í brúar-
vinnu í Fáskrúðsfirði og bjó í
tjaldbúðum skammt frá Sævar-
enda. Voru þá settar brýr á Dalsá
og Sævarendaá. Á uppvaxtarár-
um Valdísar munu þær hafa verið
óbrúaðar og sýnir það hvernig
samgöngum var háttað þar á
þessum árum.
Ég votta aðstandendum Val-
dísar samúð mína. Með henni er
gengin mikil heiðurskona sem lét
alls staðar gott af sér leiða. Megi
hún hvíla í friði.
Þorsteinn Skúlason.
Elsku afi. Það
liggur við að ég segi
mikið var, en ég geri
það ekki. Það eru
ekki allir sem ná því
að vera hressir og
kátir eftir 96 ár eins og þú. Það
er nú reyndar ekki hægt að segja
að þú hafir verið hress síðustu
dagana en mikið er ég fegin að
það voru ekki nema nokkrir dag-
ar.
Af mörgu er að taka eftir svo
langa ævi og það fyrsta sem kom
upp í hugann er brauð með jóla-
köku ofan á, kaffi með ykkur
ömmu og fleira fólki við eldhús-
borðið á Breiðavaði, hænsnakof-
inn, fjárhúsin, fjósið, hesthúsin
og bridds. Gleymi því sennilega
seint þegar kýrnar með hornin
komu í Breiðavað. Ætli það hafi
ekki verið í fyrsta sinn sem ég sá,
með berum augum, kýr með
horn. Þú baðst okkur, skjáturnar
þínar, að varast þær og þó sér-
staklega þegar önnur þeirra bar
úti. Þá var kálfurinn settur í
moksturstækin á traktornum og
keyrður heim. Kýrin elti að sjálf-
sögðu en þér leist ekki á að hafa
okkur nálægt henni. Mér fundust
þetta óþarfa áhyggjur hjá þér og
þóttist óhrædd en hélt mig í fjar-
lægð. Stundum fékk ég að fara
með þér í Egilsstaði þegar þú
fórst með egg. Sérstaklega
minnisstæð er ein ferð þegar við
fórum með egg í Valaskjálf. Þú
sagðir mér að bíða í bílnum á
meðan þú færir inn og mér
fannst ég bíða í heila eilífð. Einn-
ig man ég eftir atviki þar sem ég
átti að fara með skilaboð til Jóa
Gísla upp í fjós en ég mátti ekki
láta ömmu heyra þau. Það fannst
mér ekki rétt en þú vildir ekki
valda henni áhyggjum. Ég fór
Jóhann Magnússon
✝ Jóhann Magn-ússon fæddist
8. apríl 1918. Hann
lést 2. júní. Útför
Jóhanns fór fram 7.
júní 2014.
aftur upp í fjós og
reyndi að hvísla að
Jóa Gísla, þar sem
hann og amma
stóðu í mjaltabásn-
um við mjaltir. Að
sjálfsögðu fannst
ömmu þetta eitt-
hvað skrítið og fékk
að heyra um hvað
málið snerist.
Ósjaldan komu
gestir til ykkar
ömmu og þá var oft tekið í spil.
Bridds var oftar en ekki spilað og
lætin þegar þið karlarnir skelltuð
spilunum í borðið voru ótrúleg.
Merkilegt að þið hafið ekki verið
aumir í hnúunum eftir svona
kvöld.
Það var létt yfir þér síðustu ár-
in og eitthvað segir mér að hún
Jóna eigi þar hlut að máli enda
varstu heppinn að eiga hana að.
Þú varst stundum óþarflega
hreinskilinn og gast hlegið mikið
að sjálfum þér og því sem þú lést
út úr þér stundum, enda ekki
hægt annað. Þú sýndir barna-
barnabörnunum mikinn áhuga og
talaðir oft um að þau ættu að
stunda íþróttir, þau hefðu jú erft
íþróttagenin frá þér.
Þótt þú hafir oftar en einu
sinni haft á orði síðustu árin að þú
værir tilbúinn að kveðja þetta líf
og að þú hafir ekki átt von á því
að lifa svona lengi þá leið þér vel,
enda hugsuðu hjúkrunarkonurn-
ar vel um þig. Þú kunnir svo
sannarlega að heilla hjúkrunar-
konurnar, alveg sama á hvaða
aldri þær voru, og hef ég oft feng-
ið að heyra hvað hann Jói gamli á
Breiðavaði sé skemmtilegur.
Þinn tími var kominn og ég
veit að amma tekur vel á móti þér
og hefur eflaust verið farin að
bíða eftir þér. Ég efast ekki um
að þið eigið eftir að fylgjast vel
með okkur og senda okkur góða
strauma þegar á þarf að halda.
Takk fyrir allt, elsku afi. Guð
blessi þig og varðveiti.
Hrönn.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðs-
ins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi
liður, „Senda inn minning-
argrein,“ valinn úr felliglugg-
anum. Einnig er hægt að slá inn
slóðina www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og hve-
nær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks
hvaðan og klukkan hvað útförin
fer fram. Þar mega einnig koma
fram upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast er
til að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður, en
ekki í minningargreinunum.
Minningargreinar