Morgunblaðið - 01.11.2014, Side 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. NÓVEMBER 2014
✝ Már Adolfssonvar fæddur í
Vestmannaeyjum
19. maí 1942. Hann
lést á Landspítal-
anum 20. október
2014.
Foreldrar hans
voru Adolf Ander-
sen, f. 5.12. 1913,
d. 20.9. 1987, og
Kristjana Geirlaug
Einarsdóttir, f.
29.6. 1919, d. 2.2. 2002. Systkini
hans eru Óli Einar, f. 1941,
Svanlaug, f. 1944, Marinó, f.
1945, Guðmundur Helgi, f.
1949, Guðni, f. 1953, Sigrún, f.
1954 og Erna, f. 1955. Við
tveggja ára aldur fluttist fjöl-
skylda hans frá Vestmanna-
irlifandi eiginkonu sinni Guð-
rúnu Magnúsdóttur sem er
fædd 26. júlí 1946. Foreldar
hennar voru: Magnús Ingvars-
son, f. 1908, d. 1997, og Ingi-
björg Sveinsdóttir, f. 1919, d.
1993. Synir þeirra eru: a)
Steinn, f. 1967 sambýliskona
hans er Helga Dagrún Helga-
dóttir, f. 1969, dætur þeirra
eru: Ingibjörg Jónína, f. 1996,
Helga Þóra, f. 1998, og María
Ósk, f. 2005, b) Drengur, an-
davana, f. 1972, c) Magnús Ingi,
f. 1973, unnusta hans er Ingunn
Bjarnadóttir, f. 1971, sonur
hennar Kristófer Jens Brynj-
ólfsson, f. 1997. Þau hjón
bjuggu sitt fyrsta búskaparár í
Kópavogi og svo á Hellu og
hafa búið á Heiðvangi 8 frá
1974.
Útför Más fer fram frá
Oddakirkju í dag, 1. nóvember
2014, kl. 11.
eyjum að Ytri-
Sólheimum í Mýr-
dal en fluttust þau
síðar að Önundar-
horni undir Eyja-
fjöllum. Már fór
ungur að heiman
til vinnu, m.a. við
sveitastörf í næsta
nágrenni og á ver-
tíðir. Hann lauk
trésmíði við Iðn-
skólann í Reykja-
vík og síðar meistaranámi.
Hann vann sem trésmiður við
Kaupfélagið Þór á Hellu þar til
hann tók yfir rekstur á verk-
stæðinu sem hann rak eftir
það. Árið 2000 stofnaði hann
ásamt syni sínum Húsblikk.
Hann kvæntist 25.11. 1967, eft-
Nú ert þú farinn, faðir minn
og flýgur um óþekkta heima.
Með söknuð í hjarta og sorgina finn,
minninguna mun ég alltaf geyma.
Elsku besti pabbi, takk fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir
okkur. Til dæmis að kenna okk-
ur að reikna áður en við lærð-
um að lesa, eins allar þær
stundir sem við unnum saman,
og alla þá visku sem þú kenndir
okkur við smíðarnar. Eins og
að það væri ekki sama hvort
spýtan væri 56 eða 58 mm. Við
bílaviðgerðir veittir þú okkur
mikla aðstoð og kennslu ásamt
mörgu öðru. Öll kvöldin og
næturnar sem þú hjálpaðir okk-
ur svo við kæmumst í jeppa-
ferðir eru okkur mikils virði.
Það er ómetanlegur sá tími
sem við áttum með þér, þú
varst alltaf reiðubúinn að koma
og hjálpa okkur sama hvar við
vorum á landinu og hvaða tími
dagsins sem var. Það eru marg-
ar stundir sem við áttum saman
og því munum við aldrei
gleyma. Án þín værum við hálf-
ir menn. Það verður skrítið að
geta ekki hringt í þig þegar við
erum með spurningar eða okk-
ur vantar ráð um eitthvað.
Takk fyrir allt.
Með þakklæti og hlýhug við hugsum
til þín,
og fáum ei þakkað þau atlotin þín.
Hjálpsemi og alúð í verkum þú
fannst,
sem átti að koma okkur báðum til
manns.
Steinn og Magnús Ingi.
Elsku Már, mig langar að
byrja á því að þakka þér fyrir
allar góðu stundirnar sem við
áttum saman þessi fáu ár sem
við þekktumst. Sérstaklega
þykir mér vænt um að þú tókst
honum Kristófer mínum eins og
einu af þínum eigin afabörnum,
það var einstakt.
Kristófer leit upp til þín og
þið áttuð í raun margt sameig-
inlegt, það hefði jafnvel mátt
halda að þið væruð skyldir.
Hafðu kæra þökk fyrir það,
elsku afi.
Samband okkar var einnig
alveg einstakt, oft var skotið í
báðar áttir og höfðum við bæði
gaman af. Við skildum hvort
annað, oft sagðir þú „Það eru
ekki margir sem gera mig orð-
lausan,en það getur þú“. Og þá
brostum við bæði.
Elsku Már, guð geymi þig og
varðveiti. Það eru forréttindi að
hafa fengið að þekkja þig.
Elsku Guðrún mín og fjöl-
skylda, megi allir heimsins
englar vefja vængjum sínum
um ykkur á þessum erfiða tíma.
Guð blessi ykkur öll.
Ingunn og Kristófer.
Elsku afi minn, það verður
mjög skrítið að koma til ömmu
og þú verður ekki þar. Ég veit
ekki hvernig þetta á eftir að
verða þegar ég get ekki hringt í
þig eða komið niður á verk-
stæði til þín. Það sem þú ert
ekki búinn að gera fyrir mig
síðan ég fæddist, passa mig,
fara með mér í ferðalög útum
allt.
Þú gerðir allt sem mig lang-
aði að gera og hringdir stund-
um í mig og baðst mig um að
koma út á verkstæði því þú ætl-
aðir að tala við mig en réttir
mér svo pening og baðst mig
um að segja ekki ömmu frá
þessu. Elsku besti afi minn, þú
stóðst afa hlutverkið alveg
110%. Ég á eftir að sakna þín
mikið.
Guð geymi þig.
Ingibjörg Jónína.
Kæri vinur, hvíl í friði.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt og hjarta,
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku Guðrún og fjölskylda,
við sendum ykkur okkar dýpstu
samúðarkveðjur. Megi Guð
vera með ykkur í þessari miklu
sorg. Minning um góðan vin lif-
ir með okkur.
Steinunn og Jón.
15. maí 2006 kynntist ég Má
Adolfssyni á hjartadeild LSH,
báðir að fara í hjartaaðgerð.
Már nýorðinn 64 ára og ég 50
ára. Báðir fæddir í maí (naut).
Við vorum saman á stofu og
sama dag, 6.6. ’06, fórum við í
aðgerðina. Á sjúkrahúsinu gafst
okkur góður tími að kynnast.
Ýmisleg rætt og skrafað. Ekki
hægt að segja að okkur hafi
leiðst. Góður tími til að hug-
hreysta hvor annan fyrir að-
gerðina, báðir kvíðnir fyrir að-
gerðardegi. Eftir aðgerð vorum
við á sama róli og vorum út-
skrifaðir 16. júní, tilbúnir að
halda þjóðhátíð.
Hann fór heim á Hellu og ég
í Hafnarfjörð. Um haustið hitt-
umst við aftur í endurhæfingu á
Reykjalundi. Reykjalundartím-
inn var góður og þar hittust
margir sem voru á hjartadeild
sumarið 2006, nú komnir í end-
urhæfingu. Að henni lokinni
hélt hópurinn sambandi og vor-
um við með ýmsar uppákomur,
t.d. kaffihúsaferðir og bíóferð.
Þorgeir og Sigurþór hafa verið
duglegir að hafa samband við
okkur og boða til hittings. Í dag
eru þrír úr hópi Hjartavina
farnir á fund forfeðranna, það
eru þeir séra Bragi Benedikts-
son, Þorvaldur Jónsson rithöf-
undur og nú Már Adolfsson.
Við leiðarlok er hugsað um
góða nærveru með Má þegar
við vorum á LSH og Reykja-
lundi. Ég hefði mátt vera dug-
legri að rækta sambandið. Við
Már ræddum þó oft í síma. Ég
og eiginkona mín heimsóttum
Guðrúnu og Má á fallega heim-
ilið þeirra á Heiðvangi 8, Hellu.
Guðrún hrærði í pönnukökur og
stóð með tvær pönnur, hvora í
sinni hendi, og var bakað á
fullu, nóg til fyrir gestina. Gest-
risni og gott viðmót var það
sem þau sýndu okkur. Már
sýndi mér heimilið og vinnuað-
stöðu sem hann hafði á neðri
hæð hússins. Hann var greini-
lega maður sem gat tekið að
sér ýmis verk. Már hafði
skemmtilega kímnigáfu, bros-
mildur og kátur maður, var
fræðandi og ávallt tilbúinn að
aðstoða þá sem þess þurftu í
leik eða starfi. Á lífsleiðinni var
hann búinn að taka að sér mörg
verk við byggingar húsa og
fleira. Eftir skurðaðgerð ræddi
Már stundum um það við mig
að nú væri kominn tími til að
fara að njóta lífsins. Þau Guð-
rún keyptu sér M. Benz-húsbíl
og lágu ferðir okkar nokkrum
sinnum saman og þá var gaman
að hittast og ræða málin. Nú á
þessu ári var Már lagður inn á
hjartadeild – önnur viðvörun.
Már sagði þá við mig: „Þetta er
nú að verða alvarlegt með mig,
nú er mér alveg bannað að
reykja.
Hvað má maður?“ Stuttu eft-
ir heimsókn mína veiktist ég
líka og var lagður inn – önnur
viðvörun. Líf okkar hefur legið
saman í þessum hjartaveikind-
um. Mánudagsmorguninn 20.
október hringir síminn. Þetta
var sonur hans og sagðist vilja
tilkynna mér að Már hefði látist
um nóttina. Þögn. Ég hugsa
strax: hefur hjartað gefið sig?
Spyr hvað hafi komið fyrir.
Hann segir að Már hafi verið
mikið veikur síðastliðinn mán-
uð, sýktur af krabbameini.
Kæri „hjartans“ vinur, Guð
geymi þig og varðveiti og blessi
þá sem syrgja að þú hefur
kvatt okkur sem eftir lifum.
Elsku Guðrún og fjölskylda,
Guð blessi ykkur og styrki
vegna fráfalls eiginmanns, föð-
ur, afa og langafa.
Blessuð sé minning Más
Adolfssonar.
Guðjón St. Garðarsson.
Nú þegar leiðir skilur um
sinn langar mig að minnast vin-
ar míns Más Adolfssonar.
Vorið 1958 réð ég mig í
byggingavinnu á Selfossi til
Guðmundar Sveinssonar sem
þá var að reisa Kaupfélags-
smiðjurnar, þar sem nú eru til
húsa Jötunvélar o.fl. Þetta var
nokkuð stór vinnustaður þar
sem unnu menn á öllum aldri,
þó var stærsti hópurinn strákar
og ungir menn. Þar á meðal
voru tveir bræður undan Eyja-
fjöllum Óli og Már. Við Óli vor-
um þá 17 ára en Már árinu
yngri.
Með okkur tókst ágætur
kunningsskapur. Eins og við er
að búast gekk ýmislegt á í
svona strákahóp, stundum varð
vinnan að víkja um stund vegna
þess sem eldri mennirnir köll-
uðu ólæti. Einn var þó sem ekki
tók þátt í þeim, hélt ótrauður
áfram með sitt verk, það var
Már og kom þá strax í ljós hans
ótrúlegi dugnaður og vinnu-
semi.
Leiðir okkar lágu næst sam-
an áratug síðar á Hellu þar sem
við byggðum hús sem standa
hvort á móti öðru við Heiðvang-
inn. Þá var Már búinn að læra
húsasmíði og naut ég þess að
sækja til hans ráð og aðstoð
sem gerðist æði oft. En Már
var ekki bara húsasmiður, ef
bíll bilaði eða eitthvað annað
sem nöfnum tjáir að nefna var
gott að hlaupa yfir götuna til
hans og leita ráða og aðstoðar
sem var fúslega látin í té.
Ég hef oft sagt að mér brá
mest við þegar við fórum frá
Hellu að geta ekki hlaupið og
spurt Má. En lífið á Heiðvang-
inum var ekki bara bygginga-
vandamál og bilanir, við Guð-
laug nutum þess að skemmta
okkur með Guðrúnu og Má,
Ingvari og Svanlaugu o.fl. góðu
fólki. Þá eru minnisstæðar fjall-
rekstrarferðirnar frá Geldinga-
læk sem við tókum þátt í.
En Már var ekki sloppinn þó
að við færum frá Hellu, til hans
var leitað þegar þurfti að
byggja eða breyta. Þegar við
settum járnið á loðdýrahúsið á
Efri-Þverá var leitað til ná-
granna og vina um aðstoð, að
því loknu sagði Daði á Bark-
arstöðum að þetta hefði verið
mjög lærdómsríkt, hann hefði
aldrei vitað jafn skipulega að
verki staðið. Þannig var Már
fljótur að sjá bestu leiðina.
Þegar við fluttum hingað að
Brú fékk ég hann í endurbætur
á íbúðarhúsinu og byggingu
fjárhúss.
Hér blasa verkin hans alls
staðar við, hvort sem nefna má
flísarnar á þvottahúsinu eða
traktorinn sem stendur úti á
hlaði, sem einu sinni var með
ónýt bretti en Már smíðaði ný,
þannig gæti ég lengi upp talið
atvik stór og smá sem orðið
hafa á langri samleið.
Fyrir stuttu komum við Guð-
laug á Heiðvang 8, þá hittist
þannig á að Má hafði verið sagt
að hann væri með krabbamein,
hann var þó hinn hressasti og
kvaddi með gamanyrði á vörum
eins og svo oft áður. Það hvarfl-
aði ekki að mér að hálfum mán-
uði síðar yrði ævi hans öll sem
þó varð raunin.
Að leiðarlokum er okkur efst
í huga þakklæti fyrir að eiga
vináttu Guðrúnar og Más og
þeirra fjölskyldu og biðjum við
þeim blessunar á erfiðum tím-
um.
Guðgeir Ólason
og fjölskylda.
Már Adolfsson
Harpa Heimisdóttir
Útfararstjóri
Hrafnhildur Scheving
Útfararþjónusta
Kirkjulundur 19 • 210 Garðabær
sími 842 0204 • www.harpautfor.is
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi • Símar 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Sverrir
Einarsson
Kristín
Ingólfsdóttir
Hinrik
Valsson
STOFNUÐ 1996
STOFNUÐ 1996
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
RÓSA E. ÞORSTEINSDÓTTIR,
fyrrverandi ljósmóðir,
lést á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð í Grindavík
fimmtudaginn 23. október.
Útförin fer fram frá Grindavíkurkirkju mánudaginn 3. nóvember
kl. 14.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Slysavarnadeild Þórkötlu.
.
Kristján Finnbogason,
Guðrún Helga Kristjánsdóttir, Ragnar Eðvarðsson,
Stefán Þ. Kristjánsson, H. Sandra Antonsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar ástkæra,
HULDA RAGNA EINARSDÓTTIR,
Álftamýri 20,
lést fimmtudaginn 30. október.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Jón Pálsson
Jón Guðmundsson
Helgi Guðmundsson
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, stjúpfaðir, bróðir, afi og langafi,
JÓNAS ALFREÐ PÁLSSON,
varð bráðkvaddur á heimili sínu sunnu-
daginn 19. október.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
miðvikudaginn 5. nóvember kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á að styrkja Flugbjörgunarsveit Reykja-
víkur.
Ásta Baldvinsdóttir,
Tómas Reynir Jónasson, Hallbjörg Þórarinsdóttir,
Þóra Jóhanna Jónasdóttir, Haraldur Pétursson,
Hulda Soffía Jónasdóttir,
Sigurlaug Lilja Jónasdóttir,
stjúpbörn, systkini, barnabörn
og barnabarnabörn.
✝
Ástkær bróðir minn, mágur og móðurbróðir,
HARALDUR SIGURBERGSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir
mánudaginn 27. október.
Útför fer fram frá Fossvogskapellu
mánudaginn 3. nóvember kl. 13.00.
Anna Guðný Sigurbergsdóttir, Tómas Símonarson,
börn og barnabörn,
Ólafur H. Ólafsson,
Hilmar Skúli Ólafsson,
Valur Jóhann Ólafsson, Ingigerður Bjargmundsdóttir,
börn og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð,
hlýhug og vináttu við andlát og útför
okkar ástkæru og yndislegu
INGIBJARGAR ÓSKAR
ÓSKARSDÓTTUR,
Skipasundi 46,
Reykjavík.
Hörður Smári Hákonarson,
Anna María Gestsdóttir, Ellert Hlíðberg,
Óskar G. Gunnarsson, Sjöfn Magnúsdóttir,
Haraldur R. Gunnarsson, Ragna Ársælsdóttir,
systkini, barnabörn og barnabarnabörn.