Morgunblaðið - 01.11.2014, Page 37

MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. NÓVEMBER 2014
✝ Ingibjörg Sig-ríður Sigurðar-
dóttir fæddist 15.
september 1924 í
Sauðhaga á Völl-
um. Hún lést á
hjúkrunardeild
Heilbrigðisstofn-
unar Austurlands á
Egilsstöðum 22.
október 2014.
Foreldrar Ingi-
bjargar voru hjónin
Magnea Herborg Jónsdóttir, f.
26. janúar 1892, d. 17. mars
1967, og Sigurður Björnsson, f.
17. september 1886, d. 2. desem-
ber 1939. Systkini Ingibjargar
eru Anna Björg, f. 11. nóvember
1920, d. 13. febrúar 2003, Páll
Hermann, f. 22. júlí 1926, Björn,
f. 20. september 1927, d. 20. jan-
úar 2007, Magnús, f. 5. nóv-
ember 1927, Jón Benedikt, f. 11.
október 1931, d. 20. júlí 2013.
Ingibjörg eignaðist tvo syni.
Þeir eru: 1) Sigurður Jónsson, f.
Sævar, f. 15. september 1997.
Ingibjörg ólst upp í Sauðhaga
á Völlum. Hún var í barnaskóla
Vallahrepps og stundaði einnig
nám við Húsmæðraskólann á
Hallormsstað. Fyrri hluta æv-
innar starfaði hún sem matráðs-
kona í Skógrækt ríkisins á Hall-
ormsstað og í barnaskóla
Vallahrepps á veturna, síðar
starfaði hún við ræstingar í
grunnskólanum á Hallormsstað.
Ingibjörg bjó lengst af ævi sinni
í húsi sínu á Hallormsstað sem
hún nefndi Laufskóga. Ingi-
björg var þekkt fyrir dugnað,
vandvirkni og einstakan mynd-
arskap í öllu sem hún tók sér
fyrir hendur. Hún var gestrisin
og naut þess að taka á móti fólki
og var því oft gestkvæmt hjá
henni. Eftir hana liggur mikið
handverk og þá sér í lagi hekl-
aðir munir. Síðustu árin dvaldi
Ingibjörg á Heilbrigðisstofnun
Austurlands á Egilsstöðum,
fyrst á sambýli fyrir aldraða í
tvö ár og síðan tvö ár á hjúkr-
unardeild.
Útför Ingibjargar verður
gerð frá Egilsstaðakirkju í dag,
1. nóvember 2014, og hefst at-
höfnin kl. 11. Jarðsett verður í
Vallaneskirkjugarði.
24. janúar 1947, d.
6. mars 2000. Eftir-
lifandi maki Ína
Gunnþórunn Gunn-
laugsdóttir, f. 18.
maí 1952. Börn
þeirra: Magnús, f.
16. apríl 1970, maki
Halldóra Magna
Sveinsdóttir, f. 2.
júní 1972. Börn
þeirra: Sigurður
Orri, f. 26. apríl
1999, Jóhann Ingi, f. 27. mars
2001, Gunnþór Sveinn, f. 7. sept-
ember 2010. Ingibjörg Sigríður,
f. 8. júlí 1980, maki Þorsteinn Jó-
hannsson, f. 7. ágúst 1976. Barn
þeirra Emil Jóhann, f. 9. ágúst
2002. 2) Magnús Ólafsson, f. 27.
maí 1955. Maki Birna Björns-
dóttir, f. 2. apríl 1960 (þau
skildu). Börn þeirra eru Hrönn,
f. 26. nóvember 1989, sambýlis-
maður Steven Zarah, f. 10. októ-
ber 1982, Magnea Herborg, f.
28. desember 1995, og Sigurður
Stjörnuskin lýsir
Tifa ljós norðurs
Næturbirta vetrar lýsir upp hjarn
Ljós kemur
Ljós er
Ljós var
Ljós sem lýsti vegferð
hvarf
Komin er stund saknaðar
Vetur fer um fagra sveit
Hugur flýgur hratt
um gengna slóð
Glitrar jörð í vetrarskrúða
Lýsast perlur minninga
Ljómar sál
Þakkað er í þögn
Það er óendanleg kyrrð
Sólbirta vermir um ókomna tíð
(Maggi)
Magnús Ólafsson.
Við lát Ingu, móðursystur
okkar, frá Sauðhaga hrannast
upp minningar frá löngu liðnum
dögum austur á Héraði. Við
Gunnlaugsstaðakrakkarnir átt-
um mörg sporin yfir hálsinn og
í Sauðhaga. Þar var okkur alltaf
vel tekið af þeim ömmu og Ingu
og öðru Sauðhagafólki. Göngu-
leið var á milli bæjanna, um það
bil klukkutíma gangur, og voru
þessar ferðir alltaf ánægjuefni.
Alltaf var gott að koma í Sauð-
haga. Ætíð var eitthvað gott á
borðum og minnisstætt er líka
hversu allt var fínt í kringum
þær ömmu og Ingu og þannig
var það hjá Ingu alla tíð, allt
svo fínt og fallegt hvernig sem
húsnæðið annars var.
Seinna heimsóttum við hana í
húsið hennar í skóginum, sem
hún kom sér upp með fádæma
elju og dugnaði. Þangað var
notalegt að koma enda Inga
einstaklega gestrisin og höfð-
ingi heim að sækja.
Inga sat aldrei auðum hönd-
um, ef hún hafði lausa stund sat
hún gjarnan og heklaði milli-
verk, dúka eða teppi, allt var
þetta svo fallega unnið – sann-
kölluð meistarverk.
Þegar við minnumst Ingu
kemur matur ósjálfrátt upp í
hugann en Inga var matargerð-
arkona af guðs náð og töfraði
fram alls konar krásir og eng-
inn fór svangur frá hennar
borði. Hennar ævistarf varð
líka matseld og ræstingar. Hún
starfaði sem ráðskona bæði í
barnaskóla sveitarinnar og á
sumrum var hún ráðskona hjá
Skógrækt ríkisins á Hallorms-
stað og vann á vetrum við
barnaskólann á Hallormsstað
eftir að hann tók til starfa.
Inga var mikill dugnaðar-
forkur, hamhleypa til allra
verka og vann framan af við
erfiðar aðstæður þar sem lítið
var um nútímaþægindi. Það er
erfitt fyrir nútímafólk að
ímynda sér matargerð og
bakstur fyrir hópa af fólki þar
sem alla hluti varð að vinna
með höndunum og ekki hlaupið
í búðir eftir hverju atviki. Inga
og hennar kynslóð lifðu þá sér-
kennilegu tíma þar sem horfið
var frá hreinni forneskju til vél-
væðingar og tölvualdar.
Lífið var henni ekki áfalla-
laust en stærsta áfallið var son-
armissirinn en Sigurður sonur
hennar lést rúmlega fimmtugur,
mikill ágætis- og dugnaðarmað-
ur.
Inga var afskaplega góðgerð-
arsöm, vildi alltaf vera að gefa
en helst ekkert þiggja og sífellt
að hugsa um hag sinna nánustu
og ef eitthvað bjátaði á hjá ein-
hverjum var hún fljót að rétta
fram hjálparhönd ef hún gat
mögulega komið því við.
Það er margs að minnast en
öll eigum við góðar minningar
um Ingu, hún fylgdist með okk-
ur og fjölskyldum okkar og var
okkur alla tíð einstaklega vel-
viljuð.
Við systkinin sendum syni
hennar Magnúsi, barnabörnum
og fjölskyldum innilegar sam-
úðarkveðjur.
Guðrún, Pálína, Sigurður
og Valgerður frá
Gunnlaugsstöðum.
Það var á níunda áratug síð-
ustu aldar sem leiðir okkar og
Ingu lágu saman, en á þeim ár-
um hófum við báðar störf við
Hallormsstaðarskóla, reyndar
ekki sama árið, en með fárra
ára millibili.
Strax á fyrstu starfsdögun-
um varð okkur báðum ljóst að
Inga var í raun bindingsverkið í
skólahúsinu og lykilstarfsmaður
sem eins gott væri fyrir okkur
að koma sér vel við, enda hafði
hún hafið störf við Hallorms-
staðarskóla áður en hann hóf
starfsemi sína. Já, Inga sá
nefnilega um að elda ofan í
verkamennina sem byggðu
skólann og þegar skólinn var
tilbúinn varð það hennar starf
að sjá um öll þrif í skólahúsinu
– ein.
Já, hún Inga var einstök
eljukona og var í daglegu tali,
hjá nemendum Hallormsstaðar-
skóla, kölluð „Inga ræst“ sem
var fyrst og fremst virðingar-
heiti. Þegar hún gjóaði til okkar
augunum, kannski með nokkr-
um vel völdum orðum, þá skild-
um við að við þurftum að
standa okkur betur í tiltektinni.
Það gerðum við með glöðu geði
en aðeins Ingu leyfðist að ala
okkur upp með þessum hætti.
Það verður að játast að við
þurftum að hafa nokkuð fyrir
því að vinna okkur inn að hjarta
Ingu. Ástæða þess var að báðar
höfðum við tileinkað okkur
kennsluhætti þar sem nemend-
um var ætlað að sanka að sér
efniviði skógarins, setja upp
skordýragildrur og jafnvel
halda húsdýr, s.s. mýs. Lengst
gengum við þó, að mati Ingu,
þegar við settum á laggirnar
sjávarker sem fyllti skólastof-
una af fiskiflugum, með viðeig-
andi óþrifnaði og ólykt. Já,
svona gekk þetta fyrir sig
fyrstu árin en smátt og smátt
náðum við saman. Það var ekki
hvað síst með sinni geislandi
góðu, en stundum svolítið grá-
tóna kímnigáfu, sem Inga vann
hjarta okkar. Með því að svara í
svipaðri mynt urðum við hennar
konur og fyrir það verðum við
endalaust þakklátar.
Síðan kynntumst við hinni
hliðinni á Ingu okkar, Ingu í
Laufskógum. Hún var þvílíkur
höfðingi heim að sækja. Ekkert
jafnaðist á við að setjast inn í
eldhúsið hennar með kaffiboll-
ann og horfa á hana tína fram
smákökusortir, brúntertuna
með kreminu, kex með hrúta-
berjahlaupi að ógleymdum pip-
arostinum sem var uppáhaldið
hennar. Síðan var spjallað og
boðið upp á konfekt og smá
„Gróft“. Inga er eina konan
sem við þekkjum sem hefði get-
að boðið okkur upp á „Gróft“ án
þess að við hugsuðum okkur
tvisvar um að þiggja það. Frá
því að við kynntumst því
„Grófa“ með Ingu hefur ekki
hvarflað að okkur að betra sérrí
fyrirfinnist og við munum vafa-
laust hittast áfram og drekka
„Gróft“ Ingu til heiðurs.
Og handverkin. Hvað við
dáðumst að heklinu hennar með
hárfínu heklunálinni og örmjóa
þræðinum og fallegu milliverk-
unum sem hún framleiddi langt
fram á efri ár! Sennilega eru
þau orðin æðimörg sjö rósa
milliverkin hennar Ingu í sæng-
urfatnaði fólks vítt og breitt um
landið. Við nutum líka góðs af
því.
Við kveðjum elsku Ingu með
söknuði og minnumst hennar
sem kjarkmikillar konu sem
hélt reisn sinni fram á það síð-
asta. Elsku Magnús og allt fólk-
ið hennar Ingu! Við, Onni, Jón
og krakkarnir okkar sendum
okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Megi minningin um
einstaka konu styrkja ykkur í
sorginni.
Sif og Kristín Björk.
Ingibjörg Sigríður
Sigurðardóttir
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Vönduð og persónuleg
þjónusta
Sími: 551 7080 & 691 0919
ATHÖFNÚTFARAÞJÓNUSTA - athofn@athofn.is - www.athofn.is
Inger Steinsson
IngerRósÓlafsdóttir
önnumst við alla þætti
þjónustunnar
Þegar
andlát ber
að höndum
Með virðingu og umhyggju að leiðarljósi
Vesturhlíð 2 - Fossvogi - Sími: 551 1266 - www.utfor.is
Við þjónum allan sólarhringinn
Elín Sigrún Jónsdóttir
framkvæmdastjóri
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Þorsteinn Elísson
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Jón G. Bjarnason
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát
og útför eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður og ömmu,
INGU RÓSU ÞÓRÐARDÓTTUR,
Hjallabrekku 38,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks meltingar- og
krabbameinslækningadeilda Landspítalans fyrir nærgætni og
frábæra umönnun.
.
Guðmundur Steingrímsson,
Berglind Rós Guðmundsdóttir Markús H. Pétursson
Sunna Björk Guðmundsdóttir Magnús I. Aðalmundsson
Þórður Ingi Guðmundsson Agnes Gísladóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför
okkar ástkæra eiginmanns, föður, tengda-
föður, afa, langafa og langalangafa,
GARÐARS HANNESSONAR,
Ásbraut 2,
Hvammstanga.
Fjóla Eggertsdóttir,
Sigurósk Garðarsdóttir, Örn Guðjónsson,
Bára Garðarsdóttir, Haraldur Pétursson,
Arndís Sölvadóttir,
Hanna Garðarsdóttir, Sigfús Eiríksson
og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför bróður okkar,
BJARNA ÞÓRS FRIÐÞJÓFSSONAR,
Hringbraut 57,
Keflavík.
Sérstakar þakkir sendum við vinum Bjarna í
Reykjanesbæ og starfsfólki Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja fyrir vinsemd og alúðlega umönnun.
Hulda Friðþjófsdóttir,
Jón Kristinn Stefánsson,
Sesselja Sveinbjörg Stefánsdóttir,
Lilja Svanhvít Stefánsdóttir,
Stefán Jóhann Stefánsson,
Haraldur Hersir Stefánsson,
Elín Þóra Stefánsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞORSTEINN GEIRSSON
frá Reyðará,
sem andaðist föstudaginn 24. október
á Heilbrigðisstofnun Suðausturlands,
verður jarðsunginn frá Hafnarkirkju
í Hornafirði laugardaginn 8. nóvember
kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþökkuð en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Heilbrigðisstofnun Suðausturlands.
Geir Þorsteinsson, Björk Pálsdóttir,
Gunnar Bragi Þorsteinsson,
Guðbrandur Ragnar Jóhannsson, Kristín Kristjánsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og fjölskyldur.
✝
Hugheilar þakkir til allra sem auðsýndu okkur
samúð, vináttu og stuðning við andlát og
útför ástkærrar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
DÓRU ERNU ÁSBJÖRNSDÓTTUR,
Borgartanga 3,
Mosfellsbæ.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Heimahlynningar og
líknardeildarinnar í Kópavogi fyrir einstaka umönnun.
Sigurgeir Ingimarsson,
Ásbjörn Sigurgeirsson, Kristín Siemsen,
Gústav M. Ásbjörnsson, Guðný Indriðadóttir
og synir,
Dóra Erna Ásbjörnsdóttir
og sonur,
Birna Kristín Ásbjörnsdóttir,
Erna Óðinsdóttir, Helgi Kjartansson
og börn,
Ása Óðinsdóttir, Eyþór Árnason
og börn,
Geir Ísak Åsengen Óðinsson,
Bente Ingela Åsengen.