Fréttir - Eyjafréttir - 30.10.2003, Síða 16

16
Fréttir / Fimmtudagur 30. október 2003
f ■■ ifi ¥ 'C
m i \ jteMgflUL Á - in k 1
LEIKENDUR fengu mikið klapp þakklátra frumsýningargesta og það átti við alla, fólk skemmti sér vel, hvort sem það stóð á sviðinu eða sat í sal.
Uppfærsla Leikfélags Vestmannaeyja á Litlu ljót:
Stórskemmtileg sýning fyrir börn á öllum aldri
Uppfærsla Leikfélags Vestmannaeyja
á Litlu Ijót er ein besta skemmtun í
leikhúsi sem undirritaður hefur upp-
lifað í nokkuð langað tíma. Kom þar
margt til, góður texti, skemmtileg
sviðsmynd, litskrúðugir búningar, oft
ágætur leikur og síðast en ekki síst
góður húmor og leikgleði sem skilaði
sér til áhorfenda. Allt var þetta keyrt
áfram af lifandi tónlist og slagverki
sem var eins og hjartsláttur sýningar-
innar.
Litla ljót er barnaleikrit af bestu
gerð sem sást best á börnunum í hópi
frumsýningargesta. Þau sátu sem límd
í sætum sínum allan tímann og tóku
þátt í sýningunni þegar við átti. Leik-
stjóranum, Sigrúnu Sól Ólafsdóttur,
hefur tekist að beisla leikaraskarann en
um leið gefa leikurum lausan tauminn
og útkoman er; mömmur og pabbar,
afar og ömmur, sleppið ekki þessi
tækifæri til að upplifa eitthvað nýtt og
skemmtilegt með krökkunum ykkar.
Ferð í Bæjarleikhúsið borgar sig svo
sannarlega.
Ævintýrið um Litlu ljót er ekki stórt
en segir söguna um vondu systurnar
þrjár sem níddu og hæddu yngstu syst-
urina sem reyndist svo miklu fallegri
en þær þegar upp var staðið. Höfundar
leikgerðarinnar, Edda Antonsdóttir og
Halldóra Magnúsdóttir, halda sig að
mestu við ævintýrið en leggja út af
brotalömum í mannlegum samskipt-
um eins og einelti og minnimáttar-
kennd sem oft er tilkomin vegna ein-
hvers sem enginn ræður við, eins og
stórar lappir. Og hafandi stórar lappir
voru minnimáttarkenndimar allt í einu
orðnar tvær.
En þó að undirtónninn sé alvarlegur
var gleðin höfð að leiðarljósi og
möguleikar leikhússins til að skemmta
voru nýttir til hins ýtrasta. Sviðs-
myndin var frábært sambland af
indíánaþorpi og gömlum beitninga-
skúr með ryðguðu íslensku bárujárni
en þama bjuggu Léttfetamir. Bún-
ingamir vom ekki síðri þó íjaðrirnar
væru ekki margar. Annað í sjálfri
umgjörðinni var vel af hendi leyst,
förðun, tónlist og Ieikhljóð.
Margir leikarar koma við sögu í
sýningunni, alls 22 og persónumar eru
margar bráðskemmtilegar. Mikið
mæðir á Dorothy Lisu Woodland sem
fer með titilhlulverkið, Litlu ljót sem
reyndar heitir Tæra Lind, og systrum
hennar þremur sem þær Kolbrún Ema
Ebenesersdóttir, Guðrún Heba
Andrésdóttir og Laufey Sigrún
Sigmarsdóttir leika.
Allar standa þær sig með prýði en
persónur eins og Sterka hönd, faðir
stúlknanna sem Gunnar Friðberg
Jóhannsson leik og Vitra eik amma
þeirra sem Bjarney Ágústsdóttir
leikur, Uglurnar Þóra Sif Kristins-
dóttir, Olga Möller og Ágústa Frið-
riksdóttir og Skógardísirnar Kristín
Grímsdóttir, Drífa Þöll Arnardóttir
sem einnig lék Gula Örn sem er faðir
Skyndifótar, stela soldið senunni því í
kringum þau er mesta fjörið og gals-
inn sem er einkenni sýningarinnar.
Aðrar persónur eru Duldi seiður
töframaður sem Hjalti Pálsson leikur,
Klóki refur, sonur Dulda Seiðs sem
Guðjón Sigtryggsson leikur og Litli
seiður, sonur Dulda Seiðs sem
Alexander Thórshamar leikur.
Þetta er eins og ættfræðin í Islend-
ingasögunum en til að loka hringum
skal nefna til sögunnar Rauðu fjöður
sem leikin er af Andreu Kjartans-
dóttur, Iðna blóm sem Fanndís Fjóla
Hávarðsdóttir leikur, Stillta spjót í
meðförum Elínar Bjarkar Hermanns-
dóttur og loks þorpsbúana fjóra, Olgu,
Ágústu, Þóru Sif Kristinsdóttur og
Barböm Hafdísi Þorvaldsdóttur.
Mest er þetta ungt fólk sem er að
stíga sín fyrstu skref í leiklistinni. Það
nýtur þess sennilega að hafa sótt leik-
listamámskeið á vegum Leikfélagsins
og Listaskólans sem Sigrún Sól
stjórnaði. Henni hefur tekist að hrista
af þeim sviðsskrekkinn því bæði
leikur og framsögn er með miklum
ágætum. Og Sigrún Sól hefur gert gott
betur því henni hefur bæði tekist að
temja krakkana og fá þá til að sleppa
sér lausum í túlkun og byggja upp
leikgleðina sem er það sem lyftir sýn-
ingunni upp úr meðalmennskunni.
Með leikgerðinni fylgdu textar og
gerði Sæþór Vídó Þorbjamarson,
tónlistarstjóri sýningarinnar, sér lítið
fyrir og samdi tvö lög við textana sem
eru bæði grípandi og skemmtileg.
Hann lék undir á gítar og taktinn sló
Marta María systir hans og saman
náðu þau að halda takti í sýningunni
LEIKSTJÓRANUM, Sigrúnu Sól hefur tekist að skapa sýningu þar sem
nýtt eru öll tæki leiklistarinnar til að skemmta fólki.
sem lyfti henni upp.
Undirritaður hafði svo sem engar
sérstakar væntingar til Litlu Ijótar
þegar lagt var af stað í leikhúsið með
þeim Margréti Björk bráðum fimm
ára og Grétari Þorgils sem er þriggja
og hálfs. Hann átti eiginlega ekki að fá
að koma með. þótti of ungur til að
halda sér á mottunni í tvo klukkutíma
en hafi þau verið prófsteinninn stóðst
Litla Ljót í meðfömm LV prófið með
ágætum.
Sá stutti gat reyndar ekki setið kyrr
allan tímann, maður er jú einu sinni
þriggja ára, en hann fór aldrei lengra
en að sviðinu þar sem hann stóð
opinmynntur og fylgdist með því sem
þar fór fram. Ungfrúin, með alla sína
lífsreynslu, var yfir sig hneyksluð á
bróðurnum, gafst reyndar upp á
setunni á lokasprettinum en athyglin
var allan tímann á leikritinu. Þetta
segir sennilega allt sem segja þarf um
leikritið og af frumsýningunni gengu
út a.m.k. þrír þakklátir gestir. Skipti
ekki máli þó 50 ár skildu þá að.
omar@ eyjafrettir. is
HÖFUNDAR leikgerðar, Edda Antonsdóttir og Halldóra Magnúsdóttir, höfðu ástæðu til að fagna í lok
sýningarinnar. Er þetta í annað skiptið sem leikgerð þeirra á Litlu ljót er tekin til sýninga hjá LV.