Fréttir - Eyjafréttir - 14.04.2005, Síða 8

10
Fréttir / Fimmtudagur 14. aprfl 2005
Fréttir / Fimmtudagur 14. apríl 2005
11
Stefán Jónasson, bæjarfulltrúi og formaður umhverfis- og skipulagsráðs, hefur í mörg horn að líta í starfi sínu fyrir bæinn, ekki síst í skipulagsmálum þar sem þurft hefur að taka til hendinni
Stefán Jónasson, bæjarfulltrúi
Vestmannaeyjalistans, hefur
alla tíð verið pólitískur og haft
skoðanir á flestum sviðum
bæjarlífsins. Hann er fram-
sóknarmaður í húð og hár,
ólst upp á þeim eðalstað
Lautinni, spilaði fótbolta í
yngri flokkum IBV, starfaði
fyrir handboltann í Tý og er
ennþá viðloðandi þessa
uppáhaldsíþrótt sína en nú
með IBV. Þrátt fyrir mikinn
pólitískan áhuga hélt Stefán
sig á hliðarlínunni þangað til
í síðustu bæjarstjórnarkosn-
ingum þegar hann tók þriðja
sætið á Vestmannaeyja-
listanum. Það skolaði honum
inn í bæjarstjórn þar sem
hann hefur bæði verið í
minni- og meirihluta. Núna
er hann formaður umhverfis-
og skipulagsráðs og þar má
segja að hann sé kominn út í
djúpu laugina því hvergi er
gusturinn meiri.
Stoltur af upprunanum
Þegar sest er niður með Stefáni og
hann spurður um ætt og uppruna
segist hann vera hinn eini sanni
Eyjamaður. „Pabbi, Jónas Guð-
mundsson, var frá Flatey á Skjálf-
anda og mamma, Sara Stefánsdóttir,
er úr Hrísey á Eyjafirði. Þau settu sig
niður í Vestmannaeyjum og hér er ég
fæddur,“ segir Stefán, greinilega
stoltur af upprunanum.
„Hér ólst ég upp, í miðbænum og
Lautinni sem í mínum huga og
annarra sem ólust upp á þessu svæði
upp úr miðri síðustu öld, var nafli
aíheimsins."
Af hverju var Lautin svona merkileg
í hugum ykkar? „Þetta var einfald-
lega leiksvæðið okkar. Þama
spiluðum við fótbolta í góðu veðri, í
rigningu urðu til sjálf heimshöfin þar
sem við sigldum skipum og bátum
sem við smíðuðum sjálllr og í frostí
varð til skautasvell þar sem var
skautað og leikið sér á sleðum.
Þannig að þú sérð að Lautin var
okkar heimur, sumar, vetur, vor og
haust.“
Stefán minnist strákanna í Vegg,
Palla og Gunnars, í hópi Ijölda
krakka sem komu saman í Lautinni
til að leika sér. „Þá átti hvert hverfi í
bænum sitt fótboltafélag og auðvitað
áttum við besta liðið. Það var ekki
spuming. Ég man til dæmis eftir
Vigga á Fögruvöllum sem gat haldið
bolta lengur á lofti en aðrir. Við
áttum líka okkar stjömur í fótbolt-
anum,“ segir Stefán og nefnir fyrst
Einar Fidda.
„Hann var reyndar sá lélegasti en
þama vom líka Vitti Helga, Týssi
heitinn kom oft og spilaði með okkur.
Ekki má gleyma strákunum á
Reynistað og Óla Venna og Ásgeiri
sem er og verður okkar stóra stjama.
Annars er skrýtið að segja frá því í
dag að stundum varð Strandvegurinn
að fótboltavelli og þá notuðum við
peysumar sem mörk.“
Týsstrákarnir
Þegar Stefán er spurður um sína
bestu vini á þessum ámm segir hann
erfitt nefna nöfn. „Það vom helst
strákamir sem maður kynntist eftir að
ég byrjaði í Tý. Þetta vom þeir Biggi
Gauja, Stjáni Eggerts, Steini í
Laufási, Steini Steindó og Hermann
Kr. var alltaf traustur. Þetta em nú
þeir strákar sem koma fyrst upp í
hugann en það er alltaf vont að telja
svona upp því manni hættír til að
gleyma þeim sem síst skyldi.“
Gmnnurinn sem lagður var að
fótboltakunnáttunni í Lautinni skilaði
Stefáni upp í þriðja flokk og síðar
annan flokk hjá ÍBV. „Það urðu svo
mín örlög eins og svo margra að
hætta eftir annan flokk og ekkert við
því að gera. Ég hef svo alla tíð verið
Týrari," sagði Stefán en á þessum
ámm snerist allt um að vera annað
hvort Týrari eða Þórari í Vest-
mannaeyjum.
„Það fylgdi því að alast upp í
miðbænum. Ég fór að vinna fýrir
félagið þegar handboltinn reis þar
upp með tilkomu íþróttamiðstöðv-
arinnar sem var vígð árið 1976. Þar
með hófst mitt tímabil í stjómunar-
störfum fyrir íþróttahreyfinguna.
Með tilkomu Iþróttamiðstöðvarinnar
hófst nýtt tímabil í íþróttasögu
Vestmannaeyja. Týr komst upp í aðra
deild og við vomm nokkrir sem
mynduðum þama öflugt ráð. Eitt
stærsta málið var að ráða þjálfara því
gmnninn vantaði hjá okkur. Við
vomm heppnir í þessum efnum og
náðum í þjálfara eins og Helga
Ragnars og Jón Hermannsson sem
báðir reyndust okkur vel. Það er í
frásögur færandi að Einar Fidda, sá
mikli fótboltaáhugamaður, var með
okkur í handboltaráðinu. Þar var
nafni minn Jónsson frá Gmnd líka
atkvæðamikill. Má segja að hand-
boltanum í Tý hafi verið stjómað frá
eldhúsborðinu áTúngötu 1. Þar vom
fundimir haldnir og ákvarðanir
teknar.“
Stefán segir að það hafi verið
mikið gæfuspor þegar handboltinn
sameinaðist undir merkjum ÍBV og
þá hafi gmnnurinn verið lagður að
því stórveldi sem Vestmannaeyjar
urðu í handbolta. ,Já, ég var mjög
ánægður með þá ákvörðun en þar
lauk ferli mínum í stjóm fyrir
handboltann. En ég hef alla tíð verið
til staðar og hjálpað tíl í kringum
leiki. Vor í Eyjum, sem handboltinn
hefur staðið fyrir annað hvert ár frá
1992, er hugarfóstur okkar
nafnanna."
Að sjá hugmynd
verða að veruleika
Þær em margar hugmyndimar sem
Stefán Jónasson hefur fengið þó ekki
hafi þær allar orðið að vemleika. Vor
í Eyjum er ein þeirra sem hann hefur
séð komast á koppinn en það sem
Stefáni þykir vænst um er athöfn í
kirkjugarðinum sem orðin er árviss á
hverjum aðfangadegi jóla. Þar hittist
fólk, sem á um sárt að binda, í
látlausri en fallegri athöfn sem prestar
' í »i ÉSt- - ■ é í < M i ■fe*f at’iPliBfllÍKyg
Ik • 1 • ■ uXtUí .iBBRSJri n^TaLj
H • . ;Kj

, ji ■

STEFÁN: -Það lá því mikið á að byrja framkvæmdir því fólk vildi sjá eitthvað gerast og eigendurnir vildu komast af stað með rekstur í húsinu. En staðreyndin er sú að það eru ekki
Eyjalögin sem gilda í skipulagsmálum, segir hann og vísar til þess að á stundum virðist sem Eyjamenn telji sig á stundum ekki þurfa að hlíta landslögum.
Landakirkju stýra. ,Já, mér þykir
mjög vænt um að hafa ýtt þessu af
stað en hugmyndina fékk ég árið sem
pabbi dó. Þá fór ég á aðfangadag upp
í kirkjugarð með kerti og í messu um
kvöldið. Ég fann fyrir tómleika
þennan dag og talaði um það við séra
Bjama Karlsson sem þá var sóknar-
prestur Landakirkju. Hann var til í að
koma hugmynd minni um litla athöfn
í kirkjugarðinum á aðfangadag í
framkvæmd. Það eru ótrúlega margir
sem mæta og þeim fer fjölgandi.
Gæti ég trúað að þarna komi saman
hátt í 300 manns. Um leið og þetta er
mjög átakanleg stund held ég að
margir séu þakklátir að geta deilt
svona sorginni með öðrum. Ég hef
verið að velta því fyrir mér að þama
yrði tekið eitt lag en það er ekkert víst
að prestamir vilji það.“
Fæddist inn I Framsókn
Þá var komið að pólitíkinni sem
hefur alla tíð skipað stóran sess í lífi
Stefáns. „Ég fæddist inn í Fram-
sóknarflokkinn þar sem pabbi var
mjög virkur. Það var kannski ekki
mikið rætt um stjómmálin heima en
ég fór með pabba á alla fundi og
meðtók boðskapinn sem byggist á
samhjálp og bræðralagi. Ég man eftir
fundum niðri í Geíjun þar sem
Sigurgeir Kiistjáns og Jói póstur
stjómuðu af myndugleik. Mest þótti
mér sportið þegar við pabbi löbb-
uðum upp á lögreglustöð til Sigur-
geirs þar sem karlamir fóm yfir
málin. Á eftir keyrði Sigurgeir okkur
heim í löggubílnum, það var
toppurinn þó ekki væri hann sérlega
góður bílstjóri. Þegar maður lítur
aftur sé ég hvað maður hafði í raun
gott af þessu og sakna þess í dag að
böm skuli ekki vera meiri þátttak-
endur í félagsstörfum foreldranna."
En þó áhuginn á stjómmálum væri
mikill og Stefán alltaf tilbúinn að
ræða málin fram og til baka hélt hann
sér til baka í pólitísku starfi. Það var
ekki fyrr en Vestmannaeyjalistinn
varð til 1994 en að honum stóðu, auk
Framsóknar, Alþýðubandalag og
Alþýðuflokkur. „Við buðum fram í
bæjarstjómarkosningum það áiið en
höfðum ekki erindi sem erfiði því
íhaldið hélt velli. Ég var neðarlega á
listanum og lét mér nægja að fylgjast
með það kjörtímabilið. I kosning-
unum 1998 var ég ekki á lista en lenti
í skipulagsnefnd og hef ég verið
viðloðandi skipulagsmálin síðan,“
segir Stefán og hlær.
„Það var svo í síðustu bæjar-
stjómarkosningum að maður steig
skrefið til fulls, tók þriðja sætið á
Vestmannaeyjalistanum og náði kjöri
sem aðalbæjarfulltrúi. Fyrst í
minnihluta en núna er ég í öðmm
meirihlutanum á kjörtímabilinu.
Þama hef ég notið þess að starfa með
góðu fólki með mikla reynslu þar
sem em þau Guðrún Erlingsdóttir og
Lúðvík Bergvinsson.“
í skipulagsmálin
Aftur lenti hann í skipulagsnefnd,
fyrst í minnihluta en síðar meirihluta
þar sem Friðbjöm Valtýsson var
formaður. Þegar skipulag á yfirstjóm
bæjarins var stokkað upp varð til
umhverfis- og skipulagsráð sem
Stefán stýrir. Það heyra sjö mála-
flokkar undir ráðið, hreinlætismál,
meindýraeyðing, sorpmál og með-
höndlun úrgangs, skipulags- og
byggingamál þar sem em undir deili-
og aðalskipulag, umferðar- og
samgöngumál, umhverfis og
búfjáimál. Umhverfis- og fram-
kvæmdasvið, þjónustumiðstöð,
Malbikunarstöðin og gijótnám heyra
líka undir ráðið.
Eftir þessa upptalningu hlær Stefán
og segir: „Þetta er mikil átakanefnd
og mörg erfið og snúin mál sem við
fáum til afgreiðslu.“
Hvað segir það okkur að síðustu ár
hefur aðeins verið sótt um lóð fyrir
eitt einbýlishús og það tók „aðeins"
tvö ár af afgreiða umsóknina? „Þetta
mál er mjög leiðinlegt og í sjálfu sér
átakanlegt þegar svona gerist.
Ástæðan var sú að þama var lóðum
breytt án þess að deiliskipulag lægi
fyrir. Þama sótti ungt fólk um lóð
númer 15 við Bessahraun og fékk.
Það stóð í þeim trú að allt væri í lagi.
Þegar sótt var um lóð númer 13 og
þau mótmæla kemur í ljós að ekki var
til deiliskipulag. Allt sem þau sögðu
var satt og rétt og hefði húsið númer
13 verið byggt án þess að þessi mál
væm klámð gat bærinn átt von á
skaðabótakröfu og jafnvel að þurfa
kaupa af þeim húsið. Þetta em ekki
forsvaranleg vinnubrögð og það er
bæjarins að sjá um að skipulagsmál
séu í lagi en ekki íbúanna."
Hallarmálið
Annað mál sem velkst hefur í kerfinu
er Hallarmálið svokallaða sem ekki
sér fýrir endann á. „Ég hef gengið
með Höllinni frá fýrstu skóflustungu
og þegar hún var tekin, var gefið leyfi
fyrir fjómm könnunarholum. Það var
ekki hætt fyrr en búið var að keyra í
burtu 130 bfihlössum af mold vegna
lagnabmnns en eins og allir vita er
Höllin byggð á aðalvatnstanki
bæjarins."
Stefán segir að þama hafi menn
farið fram úr sér en þrýstingurinn hafi
verið mikill, bæði frá eigendum og
bæjarbúum sem þama sáu fýrir sér
skemmtistað sem stóð undir nafni.
„Það lá því mikið á að byrja
framkvæmdir því fólk vildi sjá
eitthvað gerast og eigendumir vildu
komast af stað með rekstur í húsinu.
En staðreyndin er sú að það em ekki
„Eins og ég sagði
áðan er það
hönnuða og
kaupenda ásamt
eftirliti bæjarins að
sjá til þess að farið
sé eftir sam-
þykktum. Það
virðist svo að það
hafi ekki verið
gert."
Eyjalögin sem gilda í skipulags-
málum,“ segir Stefán og vísar til þess
að á stundum virðist sem Eyjamenn
telji sig ekki þurfa að hlíta
landslögum.
„Sá tími er liðinn og við getum
ekki búið til lög og reglur til að flýta
fyrir hlutunum. Á sínum tíma í
skipulagsnefnd var leyfi fyrir
byggingu Hallarinnar samþykkt gegn
því að farið yrði að settum reglum.
Það var því hönnuða og kaupenda
hússins að sjá til þess að það yrði
gert. Við samþykktum byggingu á
ráðstefnu- og veitíngahúsi og ef það
uppfyllir ekki sett skilyrði er ekki við
okkur að sakast.“
Nú hafa verið stöðugar deilur um
Höllina frá byrjun og núna síðast
bannaði heilbrigðisnefnd Suðurlands
dansleiki eftir klukkan eitt. Hvað er
það sem vantar upp á?
„Við vitum það og vitum ekki en
miðað við hljóðmælingar berst of
mikill hávaði frá húsinu. I byrjun var
gert ráð fyrir fjómm til sex böllum á
ári sem við héldum að yrðu ekki til
þess að mgga bátnum um of. Þau
urðu miklu fleiri þannig að það
reyndi meira á þennan þátt en við
reiknuðum með.“
Hvað með eftirlit? „Eins og ég sagði
áðan er það hönnuða og kaupenda
ásamt eftirliti bæjarins að sjá til þess
að farið sé eftir samþykktum. Það
virðist svo að það hafi ekki verið
gert.“
Hvað með framhaldið? „Ég veit það
ekki en það er ekkert í gangi af hálfu
bæjarins," segir Stefán.
Elsta málið frá 1986
Em fleiri mál frá fyrri tíð sem em
inni á borði hjá ykkur?, Já,“ svarar
Stefán án umhugsunar. „Það elsta er
mál frá 1986 og varðar lóðimar við
Birkihlíð átta og tíu. Upphafið er að
eigandi húss númer átta fékk lóð hjá
bænum af landskika sem ekki var
búið að skipuleggja. Þegar byggt er á
lóðinni númer tíu lenda innan hennar
nokkur tré sem eigandi húss númer
átta hafði gróðursett. Þá var gert
samkomulag um lausn á þessu máli
en það er ennþá óleyst. Síðan ég kom
fýrst að skipulagsmálum er búið að
halda marga fundi til að reyna að
finna lausn sem báðir húseigendur
geta sætt sig við. Eins og staðan er
núna virðist þurfa að fara í harðar
aðgerðir en það er einn fundur eftir til
að reyna að leysa þetta á góðu
nótunum. Já, þetta er alveg ótrúlegt
mál. Við höfum boðið upp á að flytja
trén og eða að bærinn reisi vegg
þama á milli en ekkert gengur," segir
Stefán.
En þau em fleiri hávaðamálin,
Prófasturinn, Vilberg-kökuhús og nýi
salurinn í Iþróttamiðstöðinni þar sem
kennarar segja að ekki sé vinnufriður
vegna hávaða. „Það mál er í vinnslu
og emm við í viðræðum við verktaka
um lausn á því.“
Þegar menn og girðingar
halda ekki
Þú fékkst landnytjanefnd með í
pakkanum þegai' umhverfis- og
skipulagsráð varð tíl. „Það er rétt og
þetta er málaflokkur sem oft gustar
um. Tilfellið er að maður veit ekkert
af obbanum af þeim sem hér stunda
tómstundabúskap. Það er búið að
ákveða hvar menn eiga að vera með
skepnur sínar en þegar það er ekki
virt og girðingar halda ekki byija
vandræðin. Það em allir sammála um
að við þurfum að hafa skepnur í
Vestmannaeyjum til að hafa stjórn á
gróðri en það þarf að fara að settum
reglum. Það em til rollukarlar sem
skilja þetta ekki og em til vandræða,"
segir Stefán og hristir hausinn.
Hann segir að fráveitumál séu í
ákveðnum farvegi og verði komin í
nokkuð gott horf innan ekki langs
tíma. Þegar hann er spurður um
aðalskipulag fyrir Vestmannaeyjar,
sem samþykkt var nýlega, lifnar hann
allur við. „Þar var stigið stórt fram-
faraskref sem ég held að við getum
öll verið ánægð með. Það var vel
staðið að kynningu og bámst okkur
nokkrar athugasemdir sem fóm
eðlilegan farveg í kerfinu. Það er nú
einu sinni svo með skipulag að fæstir
vilja vita af því fyrr en það fer að
snerta þá sjálfa. Það er ekkert við því
að segja en fólk má alls ekki fá það á
tilfinninguna að það sé ekki hlustað á
það, komi það með athugasemdir.
Borgarinn á alltaf sinn rétt og það
verður að virða.“
Hvað með Pompei norðursins? „Eins
og flestir vita er þetta nafnið á
verkefni um að grafa upp hús við
Suðurveg sem fóm undir í gosinu
1973. Það er búið að gera
deiliskipulag sem er í auglýsingaferli.
Þegar því lýkur verður hægt að byija
að grafa og er stefnt að því að það
verði gert í sumar. Þama er unnið
samkvæmt þeirri reglu að skipuleggja
fyrst og framkvæma svo.“
Sögulegt kjörtímabil
Þegar talið berst að yfirstandandi
kjörtímabili segir Stefán það engar
ýkjur að það hafi verið í meira lagi
sögulegt. Það byijaði með meirihluta
sjálfstæðismanna og Framsóknar,
næst var það Vestmannaeyjalisti og
Framsókn sem mynduðu meirihluta
og loks varð til meirihluti sjálfstæðis-
manna og Vestmannaeyjalistans í
nóvember sl. „Þetta byrjaði svo ekki
björgulega hjá mér því þegar loka-
tölur komu á kosninganóttina var ég
úti sem þriðji maður. Þá fannst búnt
af atkvæðaseðlum og ég datt inn aftur
sem bæjarfulltrúi og íhaldið var
fallið. Það voru strax vonbrigði að
komast ekki strax í meirihluta en
Framsókn hafði ekki áhuga á
samstarfi við Vestmannaeyjalistann í
þessari atrennu. Það fannst mér mjög
slæmt fyrir mig sem framsóknar-
mann. I viðræðum við Sjálf-
stæðisflokkinn strandaði á biðlaunum
Guðjóns bæjarstjóra sem við höfðum
gagnrýnt í kosningabaráttunni. Núna
erum við svo í meirihluta með
sjálfstæðismönnum og hefur gengið
ágætlega. Og þegar ég lít yfir tíma-
bilið er ég bara nokkuð sáttur við
málefnastöðuna," segir Stefán.
Nefnir hann í því sambandi lausn á
Hressómálinu, inngönguna í SASS,
stórátak í atvinnumálum unglinga,
útboð á Sorpu, flutning Athvarfsins í
Þórsheimilið, samning við Tafl-
félagið, breytta samsetningu lána,
námskeið til að sækja um styrki til
atvinnusköpunar, ferðastyrki fyrir
fjarnema, útsendingar frá bæjar-
stjómarfundum, malbikun á
göngustíg í Heijólfsdal, búfjár-
samþykkt og ráðningu búfjáreflir-
litsmanns, framkvæmdir við
Hraunbúðir, nýja bæjarmálasam-
þykkt, byggingu nýs Sóla og
samning við eignarhaldsfélagið
Fasteign. „Allt skiptir þetta máli fyrir
bæjarfélagið og þó okkur hafi ekki
tekist að fá hingað Vaktstöð siglinga
var það mál vel unnið af hálfu
bæjarstjómar."
Má ekki bitna á
fjölskyldunni
Stefán segir að léleg staða bæjar-
fulltrúa hafi komið sér einna mest á
óvart þegar hann hóf störf í bæjar-
stjóm. „Éitt mitt fyrsta verkefni var
að fara á tveggja daga ráðstefnu
Sambands íslenskra sveitarfélaga á
Akureyri. Ráðhúsið sá um að panta
flug og hótel en þegar ég spurði um
laun fyrir þessa tvo daga kom ég að
tómum kofanum. Það tíðkaðist ekki
að bæjarfulltrúar fái bætt vinnutap og
þess vegna varð ég að taka tvo daga
af sumarfríinu í þetta. Ég tók málið
upp og lýsti óánægju minni með
þetta. Nú hefur þetta verið leiðrétt og
það sama má segja um laun
bæjarfulltrúa og nefndarfólks. Þar
hefur orðið vemleg leiðrétting."
Stefán segist svo sannarlega vilja
sjá fleiri mál verða að vemleika hjá
bænum. „En Ijárhagsstaðan er ekki
nógu góð og við verðum að láta
skynsemina ráða. Hvað framtíðina
varðar þá finnst mér vera að birta til.
Tökum sem dærni fleiri ferðir
Heijólfs í nýju útboði þar sem er að
skila sér þrotlaus vinna síðustu tvö
árin. Sama gildir um Fiskistofu og
fundur hjá Rannsóknastofu fisk-
iðnaðarins í síðustu viku gefur
fyrirheit um meiri umsvif í Eyjum.
Svo má ekki gleyma vaxtar-
samningnum sem Valgerður
Sverrisdóttir, iðnaðarráðherra, kynnti
fyrir okkur um daginn. Ég vil líka
vera raunsær og varast að byggja
upp óraunhæfar væntingar. Við emm
búin að sjá of mikið af slíku
undanfarin ár.“
Að lokum segir Stefán að ólíku sé
saman að jafna, starfi fýrir íþrótta-
hreyfinguna og í bæjarstjóm. „Maður
finnur fyrir þakklæti í fþróttastarfi og
þó fólk sé ekki alltaf sammála em
menn vinir. I bæjarstjóm er maður að
vinna það verk sem maður er kjörinn
til en sumir geta látið mjög
einkennilega gagnvart manni. Það er
allt í lagi þegar það beinist að mér en
þegar það bitnar á fjölskyldunni og
mínum nánustu er of langt gengið.
Það er óþolandi að Qölskyldan skuli
líða fyrir ákvarðanir sem ég tek í
bæjarstjóm. Hún er aldrei spurð hvað
ég eigi að gera og hvað ekki," sagði
Stefán að endingu.
omar@eyjafrettir.is