Harmoníkan - 01.10.2000, Blaðsíða 12

Fœreyingar í heimsókn
Móttökur þær sem Færeyingarnir
fengu á leið sinni austan frá Seyðisfirði
fímmtudaginn 13. júlí verða þeim lengi
minnistæðar. Færeyski hópurinn sem
taldi sig á öruggri leið, í rútu, í heimsókn
til Harmonikufélags Reykjavíkur, rak í
rogastans við Hellu á Rangárvöllum er
framundan sáust torkennilegir menn á
veginum sem stöðvuðu farkost þeirra í
svarta myrkri. Menn þessir voru með al-
væpni í víkingaherklæðum og veifuðu at-
geir og fleiri fornmannavopnum. Hér
komu til sögu víkingar er hertóku rútuna
og allt sem henni fylgdi. Sakargiftir voru
þær að vera allt of seint á ferðinni. Fang-
arnir voru fluttir í hjálparsveitarhúsið á
Hellu. Er þangað kom fóru að heyrast
harmonikutónar og kom þá brátt hið
sanna í ljós. Nokkrir félagar í Harmon-
ikufélagi Reykjavíkur settu þessa mögn-
uðu athöfn á svið, og við þá uppgötvun
færðist brátt rétti liturinn í andlit hinna
llemtri slegnu Færeyinga. Var þetta gert
með fulltingi og í samvinnu við Harmon-
ikufélag Rangæinga, hvers félagar spil-
uðu í hjálparsveitahúsinu meðan gestir
þáðu drykk. Síðan var áfram haldið til
höfuðborgarinnar. Daginn eftir bauð
Harmonikufélag Reykjavíkur til veislu í
Glæsibæ, sem endaði með fjölmennu
balli. Á laugardaginn lá fyrir beiðni um
að spila á Hrafnistu í Hafnarfirði og þáðu
þeir matarboð stofnunarinnar að því
loknu. Sama dag var farið í Bláa lónið og
um kvöldið komu gestirnir fram á Hótel
íslandi í sambandi við Alþjóðlegu harm-
onikuhátíðina. Sunnudaginn, var ekið að
Gullfossi og Geysir um Þingvelli.
Strangri dagskrá lauk svo með veglegu
kveðjuhófi í Félagsheimili Karlakórsins
Þrasta í Hafnarfirði sunnudaginn 16. júlí.
Og nú var komið að kveðjustund. Hópur-
inn sem taldi 30 manns, hljóðfæraleikara
og maka, auk nokkurra barna sem voru
með í ferðinni. Kveðjuhátíðin var virðu-
leg stund með glettni í bland, þar sem
menn tjáðu tilfinningar sínar og þakklæti.
Eftir að hafa þegið hákall með viðeigandi
drykk settust menn til borðs þar sem boð-
ið var uppá hangikjöt og jafning ásamt
saltkjöti og öðrum íslenskum gómsætum
réttum. Formaður H.R., Jón Berg Hall-
dórsson sagði í sinni ræðu að vinátta væri
grundvöllur mannkærleikans, bundin
hefðu verið bönd sem aldrei mundu rofna
milli þessara félaga. Hann þakkaði fé-
lagsmönnum sínum, fyrir að hafa tekið af
Tónlistin var í
heilum hug þátt í þessu verkefni. Að vísu
hafi þetta verið annasamur tími, en hann
væri glaður yfir þátttöku sinna félags-
manna, enginn hefði neitað að vinna
með. Jón Berg dró ekki dul á, að Björn
Olafur Hallgrímsson og Guðrún Guð-
jónsdóttir ættu þarna stóran hlut að máli.
hávegwn höfð.
hefðu haft samband við utanlands. Þeir
væru ánægðir með samvinnuna og marg-
ir hefðu ekki komið til Islands áður.
Hann sagði harmonikuna tiltölulega nýtt
hljóðfæri í Færeyjum, hefði fyrst komið
þangað 1847 og upphaflega aðeins notuð
í Nólsöy, við ýmsar kirkjuathafnir t.d.
Stemming í kveðjuhófl Hannonikufélags Reykjavíkur. H.R. félagar og fœreyingarnir leika sant-
an, til hœgri erJuul J. Högnesen sem var aðaltengiliðurfæeyingana við H.R. vegna heim-
sóknarinnar.
Hann minntist gestristni Færeyinga, frá
því að H.R. félagar heimsóttu Færeyjar
1999, og sagðist aldrei hafa upplifað aðra
eins vinsemd og ánægju.
Formaður harmonikufélags Færeyja
ísak N. Jacobsen bað um orðið og lofaði
mjög móttökur Harmonikufélags Reykja-
víkur og sagði jafnframt að H.R. væri
fyrsta harmonikufélagið, sem Færeyingar
brúðkaup allt til aldamóta 1900. Fyrsta
harmonikufélagið var svo stofnað 1996
og nær það um allar Færeyjar. Ákveðinn
vandi fylgi því að halda uppi föstum æf-
ingum á vetrum vegna fjarlægða, en
reynt var að bregðast við því m.a. með
kvöldskóla, því unga fólkið sýndi þessu
hljóðfæri orðið áhuga. Harmonikan væri
á uppleið. Formaður gat þess að í fyrra
12