Harmoníkan - 01.10.2000, Page 15

Pqu kynntust á sundluugarba
Lilla og Hilmar dansa hér í síðasta sinn á lokadansleiknum.
Ýmislegt kemur í ljós er góðar um-
ræður myndast í vinahópi. Við vorum
stödd að Laugum í Sælingsdal helgina
sem Harmonikufélag Vestfjarða heim-
sótti Dalamenn í Nikkólinu og snæddum
morgunverð í veðurblíðu og með angan
af lyngi í vitum. Gengt mér við borðið
sat nafni minn Guðbrandsson og Bjarn-
ey (Lilla) Guðjónsdóttir kona hans. Þau
eru mjög iðin við að sækja harmoniku-
mót og dansleiki, þar sem slíkt finnst,
enda miklir dansarar, ásamt að hafa full-
komna vitund um, að inaður er manns
gaman. Eftir að hafa innt þau eftir hvar
og hvernig þeirra kynni höfðu hafist,
teygði ég mig snarlega eftir pennanum
og rissblokkinni.
Hilmar er fæddur 16 . janúar 1933 að
Lækjarskógi í Laxárdal Dalasýslu og ólst
þar upp til 16 ára aldurs. A þessum árum
voru árlega haldin héraðsmót og ung-
mennafélagsböll, og þá fyrirfannst ekk-
ert kynslóðabil. Ekki var á vísan að róa
með bílfar á skemmtanirnar, en 10-12
ára dalakútar töldu ekki eftir sér að ganga
fimm kílómetra hvora leið, til að taka
þátt í skemmtuninni. Eftir að Hilmar
flutti til Reykjavíkur sótti hann áfram
héraðsmótin að Laugum, þar sem einnig
fór fram keppni í íþróttum, þar með talin
sundkeppni í lauginni. Svo endaði hátíð-
in með dansleik á sunnudagskvöldi, er
einnig fór fram í sundlauginni, sem að
sjálfsögðu þurfti að tæma og setja trégólf
í til að dansa á. Þarna á einu sundlaugar-
balli ( 27 júlí 1952) kynntist hann Lillu
sinni, sem fengið hafði far vestur með
tveimur dalamönnum. til að heimsækja
vinkonu sína. Hún var þá nítján ára.
Dalamennirnir lofuðu einnig fari suður
unt nóttina eftir ballið, en voru þá óöku-
hæfir. Nú voru góð ráð dýr, því hún átti
að mæta í vinnu kl. 8 á mánudagsmorg-
un. Úr þessum vanda rættist þó, því
þarna kynntist hún Hilmari, og nú upp-
hófst þeirra dans og þar með var farinu
suður borgið. Lilla hafði verið að koma í
annað sinn á héraðsmót, því frá árinu
áður sat enn minningin um skemmtilegt
mót. Bjarney Guðjónsdóttir er fædd 28.
febrúar 1933 að Grund á Kjalarnesi þar
sem hún ólst upp til 17 ára aldurs.Arið
eftir umrætt héraðsmót fóru þau saman á
mótið og auðvitað að dansa í lauginni.
Nú var framtíðin ráðin, síðan hafa þau
dansað saman í lífinu. Alvara lífsins tók
nú við og danslistin lítið stunduð. Börnin
komu nú hvert af öðru, og urðu að lokum
fimm. Þegar börnin uxu úr grasi og upp
úr því hófst dansinn á ný, þau gengu til
liðs við Félag harmonikuunnenda í
Reykjavík og hafa fundið sig afar vel í
þeint hópi.
Þar sem lífsins sæla hófst í Sælings-
dalslaug fannst þeim Hilmari og Lillu við
hæfi að mæta á staðinn, er dansað skyldi
í síðasta sinn í gömlu lauginni 24. júlí
1994. Að þeirra sögn var þessi stund
skemmtileg uppriljun úr ininningarsjóði
tímans þar sem rómatíkin lék aðalhlut-
verkið. Ný sundlaug var nú vígð þennan
sama dag, sundlaug byggð með nýjustu
tækni. Sá tími hafði runnið sitt skeið að
heita vatninu væri safnað í þró uppi í gil-
inu ofan við laugina þar sem það seittlaði
út um glufu í berginu, vatnið rann svo að
sjálfsdáðum um pípu niður í laug þar sem
það blandaðist köldu vatni til að auka
vellíðan sundlaugagesta. Nú hefur verið
mokað yfir allt, Merkilegur kafli um
horfna sveitamenningu situr nú aðeins
eftir í minningunni.
Margt hefur gerst á nærri 50 árum,
sem liðin eru frá því að Hilmar og Lilla
kynntust. Hilmar er vél- og bifvélavirki
að mennt en rekur steypudælubíl. Bjarn-
ey á þann merka titil sem er húsmóðir en
hefur að auki unnið til nokkurra ára við
ættfræðistörf hjá Þorsteini Jónssyni. Að
loknu borðhaldi og þessari upprifjun rík-
ari, var svo haldið að samkomuhúsinu
Arbliki (Miðdölum) þar sem stiginn var
dans með góðum félögum og fólki úr
Nikkólínu og Harmonikufélagi Vest-
fjarða.
H.H.
15
Fyrsta hugmyndin um að byggja sundlaug í Sœlingsdal komfram 1910-11 af vinnumanni
nokkrum. Sú hugmynd þótti nokkuð djöif. Sundlaugarbyggingin hófst árið 1929, ogfyrsta
sundnámskeiðið fórþarfram 1932. Laugin nmn vera fyrsta eða önnur innisundlaug landsins.