Harmonikublaðið - 01.12.2006, Síða 13

~ Tatu Kantomaa ~
Landsmót ungmenna 2006
ctj ySc
í tengslum við „Landsmót ungmenna í
harmonikuleik" var haldið námskeið fyrir
harmonikukennara. Mín hugmynd var að
fara yfir nokkur grunnatriði sem skipta
mestu máli þegar börn fara að læra á
hljóðfæri. Á föstudags kvöld var tíminn
samt notaður fyrir kynningu á klassískri-
ognútfmatónlist. Kennarahópurinn hlust-
aði á tónlist sem er samin fyrir harmoniku
og eldri tónlist sem hægt er að spila á
harmoniku, til dæmis frá barokk tfma-
bilinu og má þar nefna tónskáld eins og
Johann Sebastian Bach (1685 - 1750) og
Domenico Scarlatti (1685 - 1757). Ný
námskrá tónlistarskólanna gerir ráð fyrir
þvi að efnisskrá harmonikunemenda sé
fjölbreytt og það er gott fyrir kennara að
kynna sér ný tónverk sem samin eru fyrir
hljóðfærið.
Á laugardaginn var svo hægt að fara yfir
nokkur tækniteg atriði sem mér sýnist
vera mikilvæg og þurfa að vera í lagi til
þessað hægtséaðspila réttáharmoniku.
Án belgsins væri harmonika ekki harm-
onika. Það er líka stundum sagt að belg-
urinn sé “sál harmonikunnar”. Belgtækni
er mikilvæg, ef ekki mikilvægasta atriðið
íharmonikuleik. Það þarf mikla æfingu til
þess að geta stjórnað belg með vinstri
hendi og spilað á sama tíma. Belgurinn
er ekki bara til þess að fá hljóðfærið til
að hljóma heldur er hann til þess að
„anda með tónlistinni" og gera allar
áherslur og styrkleikabreytingar. Til er
líka alveg sér belgtækni eins og belg-
hristingur. Þess vegna er ekki sama
hvernig belgurinn er dreginn sundur og
saman. Það er mikil vinna að finna út
hvar„belgskiptingar“ geta verið íverkinu
sem er verið að spila. í nótnaskrift eru til
sér merkingar fyrir belgskiptingar sem
notaðar eru. Kennarar á námskeiðinu
fengu nokkur verkefni við að skrifa inn
belgskiptingar á nokkrum litlum verkum
og finna í leiðinni út bestu staðina fyrir
þær svo þær styrki laglínuna og slíti ekki
stundur langar nótur.
Annar mikilvægur þáttur í harmónikuleik
eru fingrasetningar. Það er ekki hægt að
spila án þess að vita hvert fingurnar eiga
að fara, sérstaklega ef um er að ræða
tónverk með miklum hraða. Það fer mikill
tfmi í það að skrifa fingrasetningar fyrir
nemanda, þær eru ekki alltaf prentaðar á
nótum eða geta verið skrifaðar fyrir
öðruvísi harmoniku. Á kennaranám-
skeiðinu var notaður klukkutíma f það að
skrifa fingrasetningará nótum ogtala um
hlutverk þeirra eins og til dæmis hröð
„trill“ sem gott er að spila á annað hvort
2-3 eða 1-3 fingrasetningu en aldrei 3-4.
Svo var hlustað á meiri harmonikutónlist.
Ég talaði um próf og námskrá og reyndi
svo að svara öllum spurningum eins vel
og ég gat. Mín stefna f þetta sinn var að
bjóða kennarunum nokkur atriði að
hugsa um og æfa sig. Ofan taldir hlutir
eru mjög mikilvægir en eru ekki
sjálfgefnir. Það þarf æfingu til þess að
geta skrifað fingrasetningar og sjá strax
staðina þar sem belgskipting gæti verið.
Með þetta í huga finnst mér námskeiðið
hafa heppnast vel og vonandi gefiðr<
kennurum mikið til að hugsa um. fám
Tatu Kantomaa t ^