Harmonikublaðið - 01.10.2013, Blaðsíða 13

að heldur færri væru í salnum. Þá var bara meira
pláss tíl að dansa. Núna spiluðu Norðmenn-
irnir síðastír á dagskránni, þannig að ég fékk að
vera allt til enda, en þurfti ekki að fara á „miðju
balli!“ eins og kvöldið áður og kann ég Friðjóni
skemmtinefndarformanni bestu þakkir fyrir
þessa ráðstöfún. Að afloknum dansleik var hald-
ið á Hótel Borgarnes og gengið til náða og hygg
ég að flest höfúm við verið orðin lúin eftir dag-
inn, en ánægð. Á mánudag var svo komið að
þvf að halda aftur til Reykjavíkur. Ekki var nú
farið með neinum offorsi eða óðagoti af stað
og milli klukkan ellefu og hálf tólf ókum við
síðan af stað og skyldi nú haldið fyrir Hvalfjörð.
Nú var svo komið að enginn leiðsögumaður var
með í för og varð ég að takast það á hendur að
segja lauslega frá þttí sem fyrir augu bar. Gekk
það vonum framar, þó svo að ég kunni ekki
norsku og að „skandinavískan“ mín sé ekki upp
á marga fiska, þá komst flest til skila. Þegar til
Reykjavíkur kom, héldum við beint í Perluna og
er fólk hafði notíð útsýnisins þar um stund,
fengið sér hressingu o.þ.h. var haldið á Hótel
Cabin og dagskrá þessa dags þar með lokið.
Samkvæmt upprunalegri áætlun, hafði ég gert
ráð fyrir að á þriðjudeginum myndum við aka
svokallaðan Reykjaneshring með viðkomu í Bláa
Lóninu og síðan um Krísuvík tíl Reykjavíkur.
Nú var það svo, að undanfarna daga höfðu ver-
ið miklar setur í rútu og annað hitt að hinir
norsku gestír okkar höfðu mjög lítínn tíma feng-
ið til þess að sjá sig um í höfúðborginni. Það
varð því að ráði að sleppa Reykjaneshringnum,
fara aðeins í Bláa Iónið fyrir hádegi á þriðjudag
og eiga síðan eftírmiðdaginn án dagskrár. Eftir
hátt í þriggja klukkustunda dvöl í Bláa Lóninu,
héldum við síðan aftur tíl Reykjavíkur og hinir
norsku vinir okkar fóru sem ákafast að styrkja
íslenska verslun, en við Hilmar Hjartarson, sem
verið hafði fararstjóri þennan síðasta dag, fór-
um hvor til sína heima. A miðvikudag var síðan
komið að hinni óumflýjanlegu kveðjusmnd, sem
alltaf er örlítið tregablandin eftir ferðir sem
þessa. Lýkur þar með að segja frá þessari Is-
landsdvöl Brönnöy Trekkspillklubb. Geta má
þess í eftirmála, að á miðvikudagskvöldið sjö-
unda ágúst, átmm við fjórir stjórnarmenn úr
FHUR, þ.e. Álfhildur Álfþórsdóttir, Haukur
Ingibergsson, Hilmar Hjartarson ásamt undir-
rimðum, fúnd með öðrum norskum harmon-
ikuklúbbi, „Lesja Toraderklubb“ sem, eins og
nafnið gefur til kynna, leggur áherslu á tveggja
raða „diatónískar“ harmonikur. Hitmm við þau
í Perlunni og átmm með þeim ánægjulega kvöld-
smnd, við spjall og spilamennsku.
Að lokum vil ég geta þess að mótið að Varma-
landi tókst held ég að megi fullyrða í alla staði
vel og var mjög vel sótt. Vil ég þakka fyrir hönd
FHUR öllum sem þar lögðu hönd á plóg, sem
og öllum þeim góðu gestum sem komu og
skemmm sér og sköpuðu þá frábæru stemningu
sem þarna var.
Nú, þegar vetrarstarfið fer að hefjast, vil ég einn-
ig þakka fyrir liðið sumar og hlakka til ánægjulegs
starfs í vemr.
Lifið heil! Ráll S. E/iasson form. FHUR
A
'L
almomkusatn
ÁSGEIRS S. SIGURÐSSONAR
býdur öldruðum harmonikum farsælt ævikvöld á Byggðasafni Vestfjarða, ísafirði.
Símanúmer: 456-3485 og 863-1642
Málningarbúðin
Sindragata 14 400 ísafirði
Sínii: 456 4550 1 ^ ^ *
Þarf að fara að mála?
Við eigum málninguna
og verkfærin fyrir þig!
13