Fréttir - Eyjafréttir - 13.09.2007, Síða 8
8
Fréttir / Fimmtudagur 13. september 2007
Konur oddvitan
Standa þétt við bak sii
Bertha I Johansen og Kristín Ellertsdóttir eiga ýmislegt sameiginlegt. Þær eru giftar oddvitum flokkanna sem eiga full-
trúa í bæjarstjórn Vestmanneyja Bertha er gift Elliða Vignissyni, bæjarstjóra og oddvita Sjálfstæðismanna og Kristín er
eiginkona Páls Scheving, verksmiðjustjóra í FES og oddvita Vestmannaeyjalistans. Það er því skemmtilegt að heyra
hvað þær eru að fást við og hvernig bæjarpólitíkin og lífið í Eyjum kemur þeim fyrir sjónir en báðar eiga þær rætur
annars staðar. Bertha er fædd í Reykjavík og uppalin á Nesinu og Kristín ólst upp á Eskifirði og í Hafnarfirði.
Viðtöl
Guðbjörg Sigurgeirsdóttir
gudbjorg @ eyjafrettir. is
Hyar er Kristín fœdd og uppalin?
-Ég er fædd og slít bamskónum á Eskifirði.
Foreldrar mínir eru Ellert Borgar Þorvaldsson
og Ema Bjömsdóttir. Þegar ég er sex ára
flytjumst við til Hafnarfjarðar. Það er því
ekki nýtt að höfuðborgarsvæðið hafi aðdrátt-
‘arafl fyrir ungt fólk. í fyrstu fannst mér alveg
skelfilegt að flytjast suður og fannst yndislegt
að eyða sumrinu í Sigurðarhúsi hjá ömmu á
Eskifirði. Það gerði ég til 14 ára aldurs.
Var í mjög frægum kór
-Auðvitað var ágætt að búa í Hafnarfirði,
þaðan koma mínir bestu vinir. Við systkinin
emm þrjú og gengum ekki í hverfisskólann
heldur Oldutúnsskóla þar sem foreldrar mínir
kenndu bæði. Það var töluverð vegalengd í
skólann, ég fékk far með foreldrum mínum á
morgnana en gekk heim eftir skóla í leikfimi
og á æfingar. Þá þótti ekki tiltökumál að
krakkar gengju í skólann en það var 20 til 25
mínútna spölur.
Ég var í Kór Ölduntúnsskóla, sem var einn
fremsti barnakór landsins á þessum tíma Ég
hafði lítinn tíma til að sinna öðm en kórstarfi
á þessum ámm því allar helgar voru meira og
minna uppteknar. Við fengum góðar viðtökur
bæði innanlands og erlendis. Mér fannst þetta
mjög skemmtilegt og söngurinn var mitt aðal-
áhugamál á þessum áram. Þetta er sjálfsagt í
blóðinu því það er mikil tónlist í föðurfólkinu
og þegar það hittist er sungið og spilað út í
eitt. Eg fór í Flensborg eftir gmnnskóla en
það var einhver ævintýraþrá í mér og ég
ákvað að fara sem au-pair til Ameríku og var
þar í ár, kom svo heim og fór aftur í Flens-
borg.
Kristín: Palli er mjög fylginn sér og ég er oftast sammála honum. Hann nær oft að snúa mér og
það þýðir að hann hefur sannfæringarkraft sem hlýtur að vera kostur í pólitík.
Kynntist Palla í Eyjum
Hver voru þín fyrstu kynni af Eyjum?
-Föðursystir mín bjó í Eyjum, maðurinn
hennar var í námi í Stýrimannaskólanum. Ég
ákvað að koma og búa hér í nokkra mánuði.
Þá kynntist ég Palla, við eignuðumst Ellert og
það teygðist úr tímanaum, árin urðu þrjú, þá
ákvað ég að fara í frekara nám.
Hvaðfórst þú að lcera?
-Mig langaði að fara í Fósturskólann eins og
hann hét þá og er menntaður leikskólakenn-
ari. Ég flutti til Reykjavíkur með elsta
bamið okkar. Palli var á sjónum og ætlaði að
vera áfram í Eyjum og koma um helgar því
hann gat ekki hugsað sér að búa annars staðar
en í Eyjum. Hann þoldi ekki við einn og kom
nokkrum mánuðum seinna," segir Kristín og
brosir við tilhugsunina. „Við ætluðum að
vera í þrjú ár en vomm tólf ár í burtu. Við
bjuggum í Reykjavík, Kópavogi og enduðum
í Hafnarfirði og okkur líkaði mjög vel þar.
Mér líkaði mjög vel í Fósturskólanum og
þetta var virkilega skemmtilegur tími. Þegar
ég byrjaði fannst mér að þriggja ára nám væri
ansi langur tími en tíminn leið mjög hratt. I
skólanum voru skemmtilegir nemendur og
það var mikið brallað og maður var hálf
miður sín þegar við útskrifuðumst. Ég hafði
mikinn áhuga á náminu og það skiptir öllu
máli. Ég vann sem leikskólakennari í Kópa-
vogi og svo var ég ráðin leikskólastjóri í
Hafnarfirði og starfaði sem slíkur þangað til
tvíburamir fæddust.
Mikil viðbrigði að eignast tvíbura
Hvað eigið þið mörg börn?
-Við eigum þrjú böm, Ellert sem er 19 ára
en hann var á fyrsta ári þegar við fluttum frá
Eyjum og svo em tvíburamir Ema og Daníel
sem eru sjö ára. Það vom eðlilega mikil
viðbrigði þegar tvíburamir fæddust og nóg að
gera á heimilinu. Allir voru duglegir að
hjálpa okkur og Palli fór aldrei í vinnu fyrr
en búið var að gefa, kom heim í hádeginu og
aftur klukkan fimm og vann svo á kvöldin..
Hvers vegna leiðin lá hingað aftur. Var það
alltaf draumurinn ?
-Við ákváðum svo að flytja aftur til Eyja
2001. Við komum hingað í afmæli í maí 2000
og hrifumst strax af því hvað allt var afslapp-
að og þægilegt. Við ákváðum að bíða aðeins
vegna þess að tvíburamir voru svo litlir og
fluttum svo í ágúst ári seinna. Við vildum
flytja út á land og voram búin að velta þessu
fyrir okkur í dálítinn tíma og vomm jafnvel
að hugsa um að flytja á Selfoss eða Akranes.
Ellert var 13 ára og á kafi í íþróttum og við
tókum tillit til hvemig skólamálum og
íþróttaiðkun væri háttað á staðnum.
Svo lærði ég á
Herjólfspöntunarkerfið
-Fyrsta árið ætlaði ég flytja og selja á hverj-
um degi því mér fannst ég innilokuð, ég gat
ekki farið þegar mér hentaði en svo lærði ég
á Herjólfspöntunarkerfið, segir Kristín og
hlær af tilhugsinni.
-Satt að segja vomm við alltaf ákveðin í að
vera, við komum ekkert hingað til að pmfa.
Ég vissi líka að ég varð að bera mig eftir
björginni og tróð mér í frábæran saumklúbb
með stórskemmtilegum stelpum. Ég vissi að
fólk kæmi ekki bara og bankaði upp hjá ein-
hverri konu í Goðahrauninu. Maður þarf að
gera eitthvað sjálfur og ég var mikið á ferð-
inni. Ég bjó á höfuðborgarsvæðinu í mörg ár
en ég held ég hafi aldrei farið eins oft í bíó,
leikhús, IKEA og Kringluna eins og eftir að
ég flutti hingað. Ég vinn núna hálfan daginn
á leikskólanum Kirkjugerði og er þar í góð-
um félagsskap og ég hef kynnst mörgu góðu
fólki. Vestmannaeyingar em alltof uppteknir
af göllunum í stað þess að einbeita sér að
kostunum.
Hvað finnst þér einkenna Eyjarnar og sam-
félagið hér?
-Hér er skemmtilegt og opið fólk sem kann
að skemmta sér sjálft. Fólk er kannski
svolítið hrætt við breytingar en mér fmnst að
hér eigi að skapa samfélag sem laðar að fólk
því við höfum alla burði til þess.
Nú er maki þinn forustumaður í bœjarpóli-
tíkinni, kom það þér á óvart að hannfœri að
vasast ípólitík?
-Nei, þetta var tímaspursmál. Þegar ég
kynntist Palla var hann á fullu í pólitík og var
að vinna fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Það var
bara spurning hvenær hann færi í þetta af
fullri alvöm. Ég hélt hann færi fyrr.
Alin upp við pólitík
Ert þú sjálf pólitísk?
-Nei, ég er lítið pólitísk. Pabbi var á kafi í
pólitík og sat í bæjarstjóm Hafnarfjarðar í
mörg ár fyrir Sjálfstæðisflokkinn og tengda-
pabbi fyrir Alþýðuflokkinn. Þá lærði maður
að þó tekist sé á um málefni og skoðanir geti
verið skiptar er auðvelt að aðgreina stjóm-
mál og einkalíf. Fólk hélt að pabbi og
tengdapabbi töluðust ekki við eða rifust þegar
fjölskyldan kæmi saman en það er nú öðm
nær. Svo á ég móðurafa sem er alveg grænn í
gegn og finnst allt rétt sem Framsóknar-
flokkurinn gerir þannig að afi og pabbi
skiptust oft hressilega á skoðunum við eld-
húsborðið. I föðurættinni voru sjálfstæðis-
menn og kommúnistar, Helgi Seljan er afa-
bróðir minn í föðurætt.
Nú er umrœðan og pólitíkin oft hörð í Eyjum,
bitnar það á heimilinu þegar mikið gengur á?
Hvað tekur þú helst nœrri þér í sambandi við
gagnrýni á Palla?
-Það kemur voða lítið við mig. Ég fæ ekki
kvíðakast yfir því þó einhver segi eitthvað
um eða við Palla, hann hefur aldrei legið á
sínum skoðunum og því umdeildur. Það
venst. Þó menn takist á í pólitík þá tek ég það
ekki sem persónulegar árásir. Menn em ein-
faldlega ekki alltaf á sömu skoðun. Það er
jákvætt að einhverjir nenni að standa í þessu.
Mér finnst þetta algjörar hetjur.
Hefðir þú sjálf getað hugsað þér að bjóða
þigfram?
-Nei, það er fjarri lagi. Ég er samt alltaf
viðloðandi pólitík og það er alveg nóg. Miklu
betra að röfla við eldhúsborðið.
Palli er mjög fylginn sér og ég er oftast
sammála honum. Hann nær oft að snúa mér
og það þýðir að hann hefur sannfæringarkraft
sem hlýtur að vera kostur í pólitík. Mér finnst
þetta ekki erfitt en helst er álagið er í kring
um kosningar. Þá er Palli mikið fjarverandi
og þar af leiðandi hvfiir heimilishaldið meira
á mínum herðum. Þetta er líka skemmtilegur
tími og svo koma rólegri tímar á milli. Það
verður þó að segjast eins og er að maður sá
lítið af Palla meðan hann var framkvæmda-
stjóri IBV og í pólitíkinni. Það má segja að
heimilislífið hafi orðið eðlilegra eftir að hann
tók við Fesinu.
Þarf að uppfæra nokkra þætti
Hvaðfinnst þér að mœtti fara betur í Eyjum
og hvað vantar okkur helst?
-Það þarf að uppfæra nokkra þætti. Ég vil
sjá knattspyrnuhús og láta laga útisvæðið við
sundlaugina. Við eigum að einbeita okkur að
því að vera fremst í skólastarfi og íþrótta-
starfi. Það mun laða fólk til okkar.
Hvað með framtíðina er eitthvað sérstakt sem
þú œtlar að taka þérfyrir hendur?
-Mig langar að skila bömunum vel af mér.
Það hentar mér mjög vel að vinna hálfan
daginn meðan krakkarnir em svona ungir,
það em í raun forréttindi. Ég viðurkenni að
ég kvíði því að elsti sonur okkur fer burt í
háskólanám á næsta ári, en það er gangur
lífsins.
Ég gæti hugsað mér að fara í frekara nám
og bæta við mig í faginu og þá helst ein-
hverju sem tengist listurn."