Fréttablaðið - 14.03.2013, Blaðsíða 39

Fréttablaðið - 14.03.2013, Blaðsíða 39
FIMMTUDAGUR 14. MARS 2013 7geðhjálp ● Margsinnis hefur það komið til tals að breyta ferlinu þegar ein- staklingur veikist alvarlega af geðsjúkdómi og er í kjölfarið fluttur gegn vilja sínum á spítala. Oft er þetta átakastund í líf þess sem veikist en einnig fjölskyldu hans. Stundum skilur hún eftir sig hjartasár sem eru lengi að gróa. Gagnrýni á nauðungarvistanir hefur beinst að því að fjölskyldur þurfi að bera ábyrgð á ákvörðun- inni um að nauðungarvista ástvini sína. Þar ættu eingöngu læknar, eða eingöngu sveitarfélög, að hafa milligöngu. Þá hefur aðkoma lög- reglunnar, sem gjarnan mætir og aðstoðar við að flytja fólk á sjúkra- hús, verið gagnrýnd, enda sé um veikt fólk að ræða en ekki glæpa- menn. Stundum gerist það í veik- indum að fólk er hættulegt öðrum en það heyrir til undantekninga. Yfirleitt er ákvörðun tekin um að nauðungarvista fólk til að vernda það gegn því að skaða sjálft sig. Forsendur nauðungarvistana eru því helst tvær. Að forða fólki frá því að skaða sjálft sig eða aðra, og að veita því meðferð við alvar- legum veikindum og/eða fíkn. Undir venjulegum kringum- stæðum er sjálfræði okkar óum- deilt en við gefum okkur að við vissar aðstæður hafi fólk ekki getu til að taka sjálfstæðar ákvarðanir og það sé þá í höndum annarra að gera það sem er því „fyrir bestu“. Hugmyndir um mannréttindi og sjálfsákvörðunarrétt krefja okkur um nýja nálgun gagnvart fötluð- um og gagnvart nauðung. Fyrr í þessum mánuði sagði Juan Mén- dez, sem er sérstakur skýrslugjafi Sameinuðu þjóðanna um pynting- ar og aðra grimmilega, ómannúð- lega eða vanvirðandi meðferð eða refsingu, þegar hann fjallaði um skýrslu sína í Mannréttindaráði SÞ, að „alvarleiki geðsjúkdóms geti ekki réttlætt varðhald né geti það verið réttlætt með þeirri ætlun að tryggja öryggi manneskj- unnar eða annarra“. Hann setur sjálfsákvörðunarrétt fólks ofar öllu öðru, jafnvel öryggi. Grunnforsendan er samþykki en í einhverjum tilvikum er slíkt ekki að fá. Líkt og þegar einstak- lingur, sem fær alvarlegt hjarta- áfall og missir meðvitund, er færður án samþykkis til meðferð- ar á sjúkrahús, þá hlýtur sami einstaklingur að fá sambærilega þjónustu veikist hann þannig af geðsjúkdómi að hann er ekki leng- ur til þess bær að taka sjálfstæða ákvörðun um meðferð. Skilin milli þess hvenær taka skuli sjálfs- ákvörðunarrétt fólks frá því eru hins vegar ekki jafn skýr í báðum dæmum. Að geta ekki veitt sam- þykki vegna meðvitundarleysis er ekki sama ástand og að vera ringl- aður og óskýr í hugsun, eða sturl- aður jafnvel. Enn fremur er ein- staklingi sem fær hjartaáfall yfir- leitt ekki haldið gegn vilja sínum inni á sjúkrastofnun, en það er markmið nauðungarvistunar. Ef engin önnur leið en nauðungar vistun er fær hlýt- ur það að vera háð afar ströng- um skil yrðum. Að leitað sé allra leiða til að fá samþykki. Að veiku fólk sé sinnt af heilbrigðisstarfs- fólki en ekki lögreglu eða öryggis- vörðum. Að hlutverk ættingja og nákominna og hlutverk hins opin- bera sé skýrt. Að þvinguð lyfja- gjöf eigi sér ekki stað. Að vistun sé ekki lengri en ástæða sé til. Og svo mætti lengi telja. Best væri þó að komast hjá nauðungarvistunum og ætti það að vera verkefni til framtíðar að endur hugsa geðheilbrigðisþjón- ustuna með það að markmiði að fækka, og jafnvel binda enda á, frelsissviptingar geðsjúkra. Væntanlega hafa fáir sem þetta lesa upplifað nauðungarvistun. Ísland stendur vel í alþjóðlegum samanburði og eru nauðungarvistanir hlutfallslega færri hér á landi en annars staðar á Norðurlöndum. Túlkun nýjustu mannréttindasamninga og breytingar á grundvallarhugsun um nauðung hvetja þó til þess að hugsa hlutina upp á nýtt. Þeir róttækustu segja nauðungarvistanir vera óforsvaranlegar. Nauðungarvistun endurhugsuð „Best væri ef hægt væri að komast hjá nauðungarvistunum,” segir Eva Bjarnadóttir, framkvæmdastjóri Geðhjálpar. Hrannar Jónsson, forritari og áhugamaður um geðheilbrigðismál Um nokkurt skeið hefur áhugafólk um geðheilbrigðismál um heim allan haft augastað á litlu héraði í Lapplandi. Þar, í 72 þúsund manna samfélagi, hefur fólk verið að þróa nýstárlegar aðferðir til að fást við geðrof. Þessar aðferðir snúast hreint ekki um einhverja hátækni heldur nokkuð sem við mannfólkið höfum notað í þúsundir ára: samræður. Ef það er eitthvað eitt sem fólk tengir við geðraskanir, eins og ótal bíómyndir bera vitni um, er það geðrofsástand. Það er það ástand þegar einhver fer að heyra raddir eða upplifa heiminn öðruvísi, t.d. að hann eða hún sé ósigrandi, sé hluti af leynilegu ráðabruggi, sé undir smásjá erlendrar leyniþjónustu. Þegar haft er samband við Keropudas-sjúkrahúsið í Tornio, vegna geð- rofs, er boðað til fundar innan 24 tíma. Æskilegast er að sá fundur fari fram á heimili þess sem upplifir geðrofið. Til hans eru boðaðir fjölskyldu- meðlimir með teymi fagaðila. Svo er farið að tala saman. Því fagfólkið segir sem svo: Þegar við förum inn í þessar aðstæður byrjum við að ræða saman. Við byrjum að ræða saman vegna þess að við vitum ekki hvert vandamálið er. Vandamálið er nefnilega ekki í höfðinu á þeim sem upplifir geðrofið, heldur í samskiptunum á milli fólks. Í samræðuferlinu er áhersla á lögð á eftirtalda lykilþætti: ● Bregðast strax við. Leitast er við að koma á fundi innan 24 tíma. ● Virkja félagsnetið (í nærumhverfinu) ● Sveigjanleiki (einstaklingsmiðuð nálgun) ● Ábyrgð. Sá sem tekur við símtali ber ábyrgð á að kalla til fundar. ● Sálfræðilegt samhengi. Nauðsyn á góðri eftirfylgd, stundum í langan tíma. ● Óvissuþol. Nauðsyn er að byggja upp samband sem byggir á trausti. Reynslan sýnir að best er að hittast daglega fyrstu 10-12 dagana til að byggja upp traust. Niðurstöðurnar lofa mjög góðu. Eftir 5 ár sneru 84% sjúklinga til vinnu eða náms eða voru að leita sér að starfi. (Seikkula o.fl. 2011). Í sömu rann- sókn fann 81% ekki fyrir einkennum. Aðeins þriðjungur hafði notað geð- lyf. Eftir 10 ár höfðu þessar tölur batnað ef eitthvað er. Ekki er mikið til af langtímarannsóknum á bata en ef t.d. er tekin rannsókn í Svíþjóð voru 62% flokkuð sem öryrkjar eftir 5 ár. Opin samræða Í Lapplandi hafa verið þróaðar nýstárlegar aðferðir til að fást við geðrof. MYND/VALLI FÖSTUDAGINN 1 5. MARS VERÐA HALDNIR GEÐV EIKIR TÓNLEIKAR TIL STYRKTAR GEÐH JÁLPAR Á KEX HOSTEL. FJÖRIÐ BYRJAR KL . 20.30. MIÐAVER Ð ER 1.500 KRÓN UR. FRAM KOMA: ROB ERT THE ROOMM ATE, YLJA OG ULTRA MEGA TECHNOBANDI Ð STEFÁN. EKKI MISSA AF Þ ESSARI GEÐVEIK I! SÝNUM LIT OG ST YRKJUM GEÐHJÁ LP! Geðhjálp eru hagsmunasamtök sem ætlað er að gæta hagsmuna þeirra sem eiga við geðræn vandamál að stríða og aðstandenda þeirra. Samtökin eru til húsa í fallegu húsi við Túngötu og miðar dagleg starfsemi hússins að því að gefa gestum tækifæri til að rjúfa félagslega einangrun og njóta fræðslu og stuðnings. Geðhjálp er háð stuðningi einstaklinga, félaga og fyrirtækja til að viðhalda starfsemi hússins. W W W .B IR G IR M A R .C O M
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.