Skessuhorn


Skessuhorn - 21.12.2010, Blaðsíða 49

Skessuhorn - 21.12.2010, Blaðsíða 49
49ÞRIÐJUDAGUR 21. DESEMBER tölu verð an tíma. Bú stað ur inn hef ur ver ið hlýr og nota leg ur, kynd ing in á við bestu hita veitu.“ Um gengni á bóta vant Á huga­ og fræði menn hafa á hyggj ur af því að um gengni við hell ana og um hverfi þeirra sé mönn um ekki til sóma. Þar er Kalm anstungu bónd inn eng in und­ an tekn ing og seg ir að ekki megi skemma þær mann vist ar leif ar sem hell arn ir hafi að geyma eða um­ hverfi þeirra sem mjög hef ur lát ið á sjá í seinni tíð. „Það er leið in legt að fót um troða menj ar og afar hægt hef ur þok ast í þá átt að fá fólk til að ganga bet ur um. Trú lega gera menn sér ekki grein fyr ir því hversu lengi sár eru að gróa í nátt úr unni. Sér­ stak lega svona fram til fjalla. Það brann mosa blett ur á þess um slóð­ um fyr ir 40­50 árum, enn sjást þess merki.“ Fleiri minj ar eru í Hall­ mund ar hrauni svo sem Franz hell­ ir, Ey vind ar hola og Beina hola. Við Reykja vatn norð an við Ei ríks jök­ ul er Ey vind ar hola, sem talið er að Ey vind ur Jóns son, Fjalla­Ey vind ur hafi búið. Þar skammt frá er einnig Franz hell ir. „Jón Franz, snæra þjóf­ ur af Snæ fells nesi, bjó þarna um tíma. Lík legt er samt að Ey vind ur hafi ver ið fyrri íbúi því allt er svo hag an lega gert, en Jón Franz þessi fékkst við iðju sem enn er stund uð að stela hross um og selja. Haust ið 1814 var hann tek inn og dæmd ur til Brim ar hólms og var þar lík lega í tutt ugu ár. Hing að kom inn að nýju dvaldi hann á Arn ar stapa. Það þótti betra en ekki, þeg ar Borg firð ing ar fóru í skreið ar ferð, að sjá karl inn, sem var síð asti úti legu mað ur inn á Ís landi sem eitt hvað kvað að.“ Nafn ið dreg ið úr hatti Ó laf ur er bor inn og barn fædd ur í Kalm ans tungu. Þá voru syst urn­ ar eldri komn ar ná lægt því að fljúga úr hreiðr inu. Að eig in sögn seg ist hann vera meira en ör verpi, nán ast ein birni og bera þess merki. „Eins sér kenni lega og það hljóm ar, í ekki stærra sam fé lagi en Hvít ár síð an er, þá fædd ust tveir dreng ir sama dag 30. nóv em ber 1949, ég og Andr­ és á Síðu múla. Ljós móð ir in var því upp tek in. Val gerð ur á hin um bæn­ um tók á móti mér og svo skemmti­ lega vildi til að þetta er líka henn­ ar af mæl is dag ur. Ég vildi auð vit­ að hreykja mér af því að Churchill ætti sama af mæl is dag og ég en var þá lengi minnt ur á að þenn an dag hefði fæðst kálf ur á Gils bakka.“ Fyrstu ævi ár Ó lafs voru syst urn ar heima á sumr in en við nám á vetr­ um. „Þær stríddu mér eins og þær lif andi gátu, eink um sú eldri. Ef hún ætl aði að fara mjög illa með mig kom sú yngri og bjarg aði mér. Mér var til dæm is sagt að nafn­ ið mitt hefði ver ið dreg ið upp úr hatti, þeg ar ég var skírð ur, og hefði mátt telj ast hepp inn að ekki kom upp stelpu nafn. Þessu trúði ég bet­ ur en nýju neti, lengi vel. Ég þekkti fátt ann að en að vera eini krakk inn á vet urna, ef ég var ekki í skól an um. Tím an um var þá var ið í eitt og ann­ að með al ann ars tók um við í spil og síð an las mamma upp hátt fyr ir heim il is fólk ið á kvöld in. For eld ar mín ir voru bæði bóka fólk og tölu­ vert til af bók um og sann ar lega var ekki þeim að kenna að ég fór ekki í langt nám. Á hug inn var ein fald lega ekki til stað ar. Á sumr in var ver ið úti að drasl ast eitt hvað eða prakk­ ar ast því alltaf var slang ur af sum ar­ krökk um á bæn um.“ Vetr ar part ar í skóla látn ir duga Bróð ir inn í systk ina hópn um hafði ekki hug á lang skóla göngu. Syst urn ar báð ar gengu mennta veg­ inn, lærðu til kenn ara og dvöldu á þeim tíma tölu vert í höf uð staðn­ um hjá ömmu en afi Jes var þá lát inn. Strák ur inn lét hins veg­ ar fjóra vetr ar parta í Varma lands­ skóla duga og seg ist ekki hafa sakn­ að þess að ganga ekki frek ar í skóla nema að hann hefði ósk að þess að vera mellu fær í ensku. Skýr ir það ekki frek ar en bæt ir svo við, ef hann skyldi lenda í sigl ing um. Það breyt­ ir þó ekki því að margt hef ur ver­ ið skoð að og numið og á hug inn vax ið með aukn um aldri. „Sann ar­ lega átti að gera úr mér mann en þú sérð nú hvern ig það gekk. For­ eld ar mín ir vildu að ég hefð ist eitt­ hvað að en ég gerði svona það sem ég gat og nennti og ekki alltaf með glöðu geði. Ég var alls ekki neinn grúsk ari sem krakki, hafði eng an sér stak an á huga á um hverf inu og allra síst ein hverju gömlu. Ég hef lík lega ver ið dæmi gerð ur ung ling­ ur. Vildi hvorki hlusta á sög ur né nema ætt fræði. Sag an er ó þrjót andi við fangs efni en pabbi var ekk ert mik ið fyr ir að segja frá, hvorki sög­ um eða forn leif um og hluti skýr­ ing ar inn ar gæti ver ið sú að það sem næst er finnst mönn um oft ekk­ ert merki legt og svo var á huga leysi tölu vert hjá við tak anda. Í dag sé ég eft ir því að hafa ekki pump að karl­ ana hér, með an færi gafst. En ég var hins veg ar ekki gam all þeg ar ég tók fyrst í bíl og hef alla tíð haft gam an af því að keyra. Geri það stund um eft ir lang an dag, sér stak lega ef ég er þreytt ur, að taka smá bíltúr, að keyra bara til að keyra. Einu sinni end aði ég vest ur í Gils firði.“ Tor færa en ekki for múla Til marks um bíla á hug ann þá stund aði bónd inn í Kalm ans tungu tor færu keppn ir nokk uð reglu lega í ein tíu til fimmt án ár. Það var Krist ó fer, son ur inn á bæn um, sem ýtti föð ur sín um af stað og flengd­ ust þeir feðg ar um land ið til dæm­ is á Ak ur eyri, Eg ils staði, Blöndu­ ós, Hellu og víð ar til að kom ast á keppni. Ó laf ur seg ist hins veg­ ar ekk ert hafa á huga á for múlu­ keppn inni sem ver ið hef ur í sjón­ varp inu því hann sé ekki nógu lið­ ug ur í háls lið un um til þess. „Tor­ færu keppn irn ar heilla vegna bíl­ anna en einnig er það viss spenna sem fólg in er í þessu. Ekki er svo Voda fo ne af henti bænd um í Kalm ans tungu far síma að gjöf í mars 2008 í til efni þess að þá hafði kom ist á GSM sam band á svæð inu þeg ar nýr send ir á Strúti var tek inn í notk un. Hér tek ur Ó laf ur Jes við sím an um úr hendi Gauts Þor steins son ar. Starfsfólk Arion banka óskar þér og þínum gleðilegrar hátíðar Við þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.