Skessuhorn - 21.12.2010, Síða 82

82 ÞRIÐJUDAGUR 21. DESEMBER
Það er des em ber mán uð­
ur árið 1959. Lít il 6 ára stúlka
bíð ur ó þreyju full eft ir jól un­
um. Mamma og pabbi sögðu,
að þeg ar des em ber væri kom­
inn, þá ætti hún að hengja sokk­
inn neð an í rúllug ard ín una í eld­
hús glugg an um. Þá myndi jóla­
sveinn inn koma og setja eitt hvað
gott í hann.
„En mamma, þarf glugg inn
ekki að vera op inn til þess að jóla­
sveinn inn geti sett eitt hvað í sokk­
inn,“ spurði stelp an litla. Jú, svar aði
mamma, ég hef hann alltaf pínu­
lít ið op inn og hún sýndi henni rif­
una á glugg an um. En þeg ar sú litla
var sofn uð, þá laum að ist mamma til
þess að loka glugg an um aft ur.
Á hverju kvöldi hengdi hún sokk­
inn neð an í rúllug ard ín una áður en
hún fór að sofa og það fyrsta sem
hún gerði þeg ar hún vakn aði á
morgn ana, var að skoða í sokk inn.
Og alltaf var eitt hvað góð gæti frá
jóla svein in um. Sæl gæt inu safn aði
hún í poka og geymdi til jól anna,
því í þá daga var ekki keypt konfekt
fyr ir jól in eins og nú tíðkast. Epli og
app el sín ur voru held ur ekki til fyrr
en í des em ber. En þeg ar pabbi kom
heim með epli og app el sín ur í köss­
um og lykt in af þeim barst um hús­
ið, þá var eins og jól in væru kom in.
Dag nokkurn kall aði mamma á
stelpuna og sagði að hún ætti að
máta kjól sem hún ætl aði að gefa
annarri stelpu sem hún þekkti og
væri svip uð henni á stærð. Kjóll inn
pass aði og henni fannst hún vera
prinsessa. Hann var voða lega fal­
leg ur, hvít ur með rauð um dopp­
um og með rauð an kraga og svo var
hann bund inn með slaufu í bak ið.
Síð an hugs aði hún ekk ert meira um
kjól inn, hún gleymdi hon um al veg,
því það var svo mik ið að gera fyr ir
jól in. Það þurfti að baka smákök ur
og tert ur og svo var far ið til Stínu
frænku til þess að skera út laufa­
brauð ið.
Mamma var búin að gera allt
hreint og þá var bara eft ir að skreyta.
All ir hjálp uð ust að við að skreyta
hús ið. Papp írs skraut var hengt upp
í loft ið á gang in um og í stof unni.
Gosi sprelli karl, sem var alltaf sett­
ur upp á jól un um, fór á sinn stað,
eng ill inn með lúð ur inn var hengd­
ur upp og jóla sveinn inn á sleð an­
um fór líka á sinn stað. Það var sið­
ur að skreyta jóla tréð síð asta sunnu­
dag fyr ir jól. Marg ar fal leg ar kúl ur
og skraut var hengt á jóla tréð og þar
á með al var lít il og fal leg jóla bjalla
sem pabbi vildi ekki hengja á tréð
að fram an verðu, vegna þess að hann
var hrædd ur um að ein hver myndi
reka sig í tréð og það myndi detta
í gólf ið og þá myndi þessi fal lega
jóla bjalla brotna. Þeg ar búið var
að skreyta tréð, var það sett á sinn
stað, ofan á út varp inu, sem stóð í
einu horn inu í stof unni. Það voru
ekki sett lif andi ljós á þetta tré, því
nokkrum árum áður hafði kvikn­
að í öðru jóla tré, vegna þess að þá
voru lif andi ljós á því. Eft ir það voru
alltaf not uð raf magns ljós.
Á Þor láks messu var allt til bú ið.
Mamma sauð hangi kjöt ið á með­
an jóla kveðj urn ar voru lesn ar í út­
varp inu. Eft ir kvöld mat inn sagði
mamma að nú ætti stelp an að fara
í jóla bað ið. Mæðgurn ar fóru nið ur
í kjall ara, þar sem beið þeirra stór
járn bali með nota lega heitu vatni.
Það var ekk ert bað ker í hús inu og
þess vegna var litla stúlk an böð uð
í bala. Mamma af klæddi hana og
þvoði henni hátt og lágt. Eft ir bað ið
fór hún í nátt föt in og svo upp í rúm,
en spenn ing ur inn vegna jól anna var
orð inn svo mik ill, að henni gekk
illa að sofna. Á morg un eru jól in,
hugs aði hún og þá fæ ég ekki meira
í sokk inn. Að fanga dag ur inn rann
upp og það var meira í sokkn um en
venju lega. Og auð vit að fór sæl gæt ið
í pok ann með hinu góð gæt inu.
Eft ir há deg ið voru pakk arn­
ir sett ir á gólf ið fyr ir neð an jóla­
tréð, sem var eins og áður seg ir,
ofan á út varp inu. Í þá daga var ekk­
ert sjón varp til þess að stytta bið ina
eft ir jól un um hjá litla fólk inu. Þess
vegna sagði mamma við stelpuna að
nú skyldi hún leggja sig og reyna að
sofna, því hún mátti vaka leng ur í
kvöld en venju lega.
Hún skreið upp í mömmu holu
og sofn aði og vakn aði ekki fyrr
en mamma kom og vakti hana og
spurði hvort hún vildi ekki koma
og fá að drekka. Þeg ar hún hafði
drukk ið mjólk og borð að smákök ur,
fór hún í kjól inn sem Sigga sauma­
kona hafði saum að á hana fyr ir jól­
in. Síð an fór mamma að elda mat­
inn. Það voru alltaf svína kótel ett ur í
mat inn á að fanga dags kvöld.
Tóku þátt í grunn skóla göngu
Nem end ur í Hvann eyr ar deild
Grunn skóla Borg ar fjarð ar tóku
þátt í verk efn inu Grunn skóla ganga
á veg um Ung menna fé lags Ís lands
nú í haust. Mark mið Grunn skóla­
göngu er að vekja grunn skóla börn
til um hugs un ar um þær göngu­
leið ir sem eru í ná grenni síns skóla
sem og í sveit ar fé lag inu. Í verk efn­
inu fólst að nem end ur fundu nýj­
ar göngu leið ir í ná grenni skól­
ans eða í við kom andi sveit ar fé­
lagi, tóku mynd ir af leið inni, tíma­
mældu hana og gerðu stutta lýs­
ingu á henni. Í síð ustu viku heim­
sótti Sig urð ur Guð munds son full­
trúi frá UMFÍ skól ann og af henti
nem end um við ur kenn ing ar fyr­
ir þátt töku í verk efn inu auk bóka­
gjafa. Af því til efni var svo geng­
in ein þeirra leiða sem nem end ur
höfðu kort lagt.
Á vefn um www.ganga.is má
finna upp lýs ing ar um göngu leið­
irn ar á samt mynd um.
áe
Minn inga brot frá Siglu firði
Krist jana Lilli endahl.
Æsku heim il ið á Hverf is götu 7, Siglu firði.
Þeg ar klukk an í út varp inu sló 6,
var sest að borð inu og all ir borð uðu
og drukku malt­ og app el sín blöndu.
Síð an var skál að fyr ir jól un um.
Þeg ar all ir höfðu borð að, var tek­
ið af borð inu og vegna þess hversu
spennt litla stelp an var orð in, var
á kveð ið að taka fyrst upp pakk ana
og síð an ætl uðu mamma og pabbi
að ganga frá í eld hús inu. All ir sett­
ust inn í innri stofu þar sem pabbi
las á pakk ana og af henti hverj um
sinn pakka.
Þeg ar búið var að út býta öll­
um gjöf un um, þá opn aði hver sinn
pakka. Litla stelp an fékk marg ar
jóla gjaf ir. Ýmis leik föng, konfekt
og meira að segja bók, því nú kunni
hún að lesa. Hún fékk líka ný nátt­
föt. Hún hlakk aði til að fara að sofa
í nýju nátt föt un um á sjálfa jóla nótt­
ina. En einn pakk inn var á ber andi
stór og hann var mjúk ur.
Hvað skyldi þetta vera, hugs aði
hún. Úlpa kannski? Nei, hún fékk
nýja úlpu þeg ar hún byrj aði í sex ára
bekkn um hjá Val ey í haust. Hún tók
papp ír inn var lega utan af gjöf inni
sem var frá mömmu og pabba. Og
mik il var gleð in þeg ar hún sá hvað
var í pakk an um. Þarna var kom inn
kjóll inn fal legi sem hún mát aði fyr­
ir jól in.
Það var þá þess vegna sem ég
átti að máta kjól inn, hugs aði hún
og horfði hug fang in á þenn an fal­
lega kjól. Nú átti hún fal leg an kjól
til þess að fara í á jóla ball ið.
Seinna um kvöld ið fór fjöl skyld­
an yfir til Stínu frænku og Jónas­
ar rak ara þar sem all ir ósk uðu öll­
um gleði legra jóla og auð vit að fékk
hún að fara í nýja kjóln um. Eft ir
jóla ósk ir og spjall var boð ið upp á
heitt súkkulaði og tert ur, já og auð­
vit að smákök ur. Þeg ar langt var
lið ið á kvöld ið og kom ið fram yfir
mið nætti, héldu all ir heim að hátta.
Það var venja að á jóla nótt fékk litla
stúlk an alltaf að sofa á milli mömmu
og pabba. Þeg ar hún var kom­
in í nýju nátt föt in og kom in und ir
sæng ina hjá mömmu, þá heyrði hún
mjálm í ketti úti. Hún vissi að þetta
var jóla kött ur inn, en hún varð ekk­
ert hrædd, því hún fékk svo margt
fal legt í jóla gjöf.
Og til gam ans, þá lang ar mig að
segja frá því að ég á enn þá þenn an
kjól.
Gleði leg jól.
Krist jana J. Lilli endahl, Kistu felli.
Kjóll inn sem úr pakk an um kom.