Skessuhorn - 22.02.2012, Blaðsíða 16

16 MIÐVIKUDAGUR 22. FEBRÚAR
Þótt sauð fjár rækt in sé sú bú grein
ís lensks land bún að ar sem hvað mest
hef ur átt und ir högg að sækja síð­
ustu ára tug ina, hafa ung ir bænd ur
lát ið að sér kveða í for ystu sveit fé­
lags sam taka bænda. Einn þeirra er
Sindri Sig ur geirs son bóndi í Bakka­
koti í Staf holtstung um í Borg ar­
firði. Sindri hef ur síð ustu þrjú árin
ver ið for mað ur stjórn ar Lands sam­
taka sauð fjár bænda. Það þóttu tíð­
indi er það spurð ist á dög un um
að Sindri væri að láta af því emb­
ætti og myndi ekki gefa kost á sér
til á fram hald andi for mennsku þeg­
ar kos ið verð ur í stjórn LS á að al­
fundi í lok næsta mán að ar. Það hef­
ur lengi stað ið til hjá Skessu horni
að eiga við tal til Sindra og ný ver ið
var lát ið verða að því.
Upp al inn í Ár bæn um
Eins og oft vill verða barst talið
að upp runan um þeg ar við Sindri
höfð um kom ið okk ur fyr ir í eld­
hús krókn um í Bakka koti með sitt­
hvorn kaffi boll ann. Hann fædd ist
í Reykja vík þjóð há tíð ar ár ið 1974
og ólst upp í Ár bæn um. Báð ar ætt­
ir hans liggja í sveit ina. Móð ur ætt in
er frá Vatni í Hauka dal í Döl um og
föð ur ætt in frá Ljósa landi í Tungu­
sveit í Skaga firði.
„Það var á gætt að al ast upp í Ár­
bæn um. Þá var hann eitt af út hverf­
um Reykja vík ur. Í næsta ná grenni
var Gufu nes ið og þá voru þar fjög ur
í búð ar hús skammt frá á burð ar verk­
smiðj unni, en ekk ert far ið að byggj­
ast upp í Graf ar vog in um við hlið­
ina. Það var því stutt út í nátt úr una
úr Ár bæn um. Með mér í bekk voru
krakk ar sem áttu heima í Gufu nes­
inu og það var skóla bíll fyr ir þau til
að kom ast í og úr skóla.
Ég var snemma send ur í sveit til
frænd fólks ins á Vatni í Hauka dal og
þar fékk ég bakt er í una fyr ir sveit­
inni. Þar leið mér vel hjá Jökli Sig­
urðs syni móð ur bróð ur mín um og
Hug rún konu hans, enda því lík­
ar perl ur bæði tvö. Ell efu ára gam­
all réði ég mig svo í vinnu mennsku,
upp á kaup og fín erí, til tví bura­
bræðr anna á Efri­Brúna völl um á
Skeið um, Jóns og Þor geirs Vig fús­
sona. Þeir bræð ur eru sér kenni leg­
ir, lands þekkt ir fyr ir ýmis kostu leg
upp á tæki. Þótt ég væri ekki eldri
treystu þeir mér fyr ir að keyra trakt­
or inn og það var ým is legt sem ég
fékk að starfa við. Ég var hjá bræðr­
un um í tvö sum ur og fannst það
skemmti leg ur tími. Ég kímdi oft að
upp á tækj um þeirra. Það var margt
furðu legt sem þeim datt í hug, ým­
is legt sem öðr um kom ekki til hug­
ar, og sumt fram kvæmdu þeir.“
Mann ver ur af
öðr um heimi
Sindri seg ir að ekki hafi hann
slopp ið við hrekk ina hjá þeim Jóni
og Þor geiri á Efri­Brúna völl um.
„Einu sinni vakn aði ég við það að
þeir bræð ur voru eitt hvað að bogra
við rúm ið hjá mér. Þeir höfðu þá
heyrt af því að ef sof andi mað­
ur setti hönd ina ofan í volgt vatn
þá gæti það vald ið bráðu þvag láti.
Þeir voru sem sagt komn ir með
volgt vatni í fati að rúm inu mínu
og settu aðra hönd ina á mér ofan
í fat ið með volga vatn inu. Þessi til­
raun þeirra bar ekki ann an ár ang­
ur en þann að ég glað vakn aði og
var hálf undr andi á þessu hátt ár­
legi bræðr anna, en þeir skelli hlógu
bara að þessu til tæki sínu.
Ég vissi svo sem al veg á hverju
ég gæti átt von. Þeir bræð ur voru
nauða lík ir í út liti, enda ein eggja
tví bur ar. Þeir höfðu nokkru áður
en ég kom til þeirra fund ið upp
á því að klæða sig í síð ar hemp ur
eins og guð spjalla menn irn ir gömlu
klædd ust gjarn an. Svona klædd ir
héldu þeir út á þjóð veg inn á Skeið­
un um með sitt hvora guðs orða bók­
ina í hendi. Þeir stað settu sig sitt­
hvor um meg in við blind hæð eina á
veg in um og stopp uðu bíl stjóra sem
voru á ferð um veg inn. Þeir höfðu
uppi trú ar legt á reiti við veg far end­
ur, sem fljótt fengu leið á þess um
pré dik un um og héldu á fram ferð
sinni. Brun uðu af stað yfir hæð­
ina en þar var þeim skot ið skelk í
bringu, lentu þeir beint í flas inu
á sama guð spjalla mann in um sem
hafði á reitt þá rétt áður. „Var þetta
virki lega vera úr öðr um heimi?“
Þeirri hugs un skaut víst upp hjá
mörg um sem leið áttu um veg inn
þenn an dag.“
Sindri seg ist hafa heim sótt þá
bræð ur fyr ir nokkrum árum. Þá
hafi þeir enn ver ið við sama hey­
garðs horn ið. „Þeir bræð ur eru
mikl ir fjallagarp ar, ganga mik ið á
fjöll. Þeim datt það í hug að safna
fjalla lofti. Á göngu ferð um sín um
höfðu þeir með sér plast poka sem
þeir föng uðu fjalla loft ið í. Þeir
merktu síð an hvern poka og seldu
með fá gætu fjalla lofti í. Ég keypti
reynd ar eng an poka af þeim, svo
sem merkt an Vörðu felli 29. á gúst
2007.“
Ekki aft ur snú ið
Það var svo vor ið 1987 sem
þátta skil urðu hjá Sindra. „Þá fór
ég í sveit í Arn ar holt til bænd anna
þar Sól veig ar Guð munds dótt ur og
Sæv ars Guð munds son ar. Ég var í
sveit þar í fimm sum ur og þar með
var ég kom inn í Staf holtstung urn­
ar. Þarna kynnt ist ég heima sæt unni
í Bakka koti, Krist ínu Krist jáns dótt­
ur, og við höf um ver ið sam an síð­
an.
Ég gerði það fyr ir mömmu að
fara í Mennta skól ann við Sund, en
ég vildi endi lega fara strax á Hvann­
eyri í bænda skól ann þeg ar ég var
bú inn með grunn skól ann. Það var
hægt á þess um tíma. Mamma vildi
endi lega að ég tæki stúd ents próf ið
fyrst, en ég ent ist bara tvo vet ur í
MS, var þá kom inn í bú fræði nám á
Hvann eyri, á samt tveim ur fé lög um
mín um héð an úr Staf holtstung un­
um, bræðr un um Eyjólfi og Trausta
Magn ús son um á Hamra end um.
Við vor um á heima vist og það
var æð is legt að vera á Hvann eyri.
Sum ar ið eft ir byrj uð um við Krist­
ín að gera upp gamla hús ið hérna í
Bakka koti og vet ur inn eft ir tók ég
mér frí frá námi, var að vinna þann
vet ur inn, en kláraði síð an bú fræði­
nám ið vet ur inn eft ir og út skrif að­
ist sem bú fræð ing ur frá Hvann eyri
vor ið ‘95. Þann vet ur keyrði ég á
milli Hvann eyr ar og Bakka kots, var
ekki á heima vist inni.“
Ætl uðu að flytja
í borg ina
Sindri seg ir að leið in hafi þó ekki
leg ið beint í bú skap inn eft ir nám ið
á Hvann eyri, enda þau Krist ín enn­
þá ung að árum. „Bróð ir minn, Sig­
urð ur Örn, er bygg inga verk taki og
var m.a. á þess um tíma að byggja
tvö í búð ar hús í Við vík ur sveit í
Skaga firði. Ég vann hjá hon um við
að byggja þessi hús. Hann var bú­
inn að fá lóð und ir fjöl býl is hús í
Mos fells bæn um og mér bauðst þar
vinna. Við tók um þá á kvörð un að
flytja í borg ina, enda var frum burð­
ur inn okk ar þá að fæð ast, hún Lilja.
En tengda for eldr ar mín ir voru ekki
sam mála þessu. „Ef þið far ið kom­
ið þið ekki aft ur,“ sagði Krist ján
og bauð okk ur að taka við bú inu.
Hann stóð upp frá bú skapn um til
að hleypa yngra fólki að, þótt hann
væri þetta haust árið 1997 ekki
nema 52 ára gam all. Þá í fullu fjöri
og er það enn. Ég held það hafi
samt ekki ver ið rétt hjá hon um að
ef við hefð um far ið í borg ina væri
ekki aft ur kvæmt fyr ir okk ur í bú­
skap inn. Ég hefði á byggi lega ekki
ver ið bú inn að vera lengi á höf uð­
borg ar svæð inu án þess að leita ein­
hverra leiða til að kom ast í sveit ina.
Í dag hef ég því líkt óþol fyr ir stress­
inu í Reykja vík að eft ir einn dag þar
er mér far ið að líða illa.“
Þægi legt að taka
við bú inu
Sindri seg ir að það hafi ver ið
eins þægi legt fyr ir ungt bænda fólk
að taka við búi eins og frekast var
kost ur, þeg ar þau Krist ín tóku við
bú skapn um í Bakka koti. Þar hafði
ver ið bland að ur bú skap ur, sauð fé
og kýr, fram til árs ins 1993, en þá
skipti Krist ján út full virð is rétti fyr­
ir mjólk ur fram leiðslu í dilka kjöt.
Hann var bú inn að breyta og byggja
upp fyr ir sauð féð og búið í full um
rekstri þeg ar Sindri og Krist ín tóku
við. „Við keypt um búið og vél arn ar,
en þau eiga á fram jörð ina.“
Sindri seg ir að í raun sé Bakka­
kot frek ar kúa jörð en sauð fjár jörð.
„Við höf um bara meira gam an af
sauð fénu. Beiti land er nægt fyr­
ir vor­ og haust beit ina, bæði hér
heima og í Arn ar holti þar sem við
leigj um beiti land. Féð er svo rek­
ið á af rétt inn á Holta vörðu heiði að
sumr inu. Svo má ekki gleyma því
að við Krist ín erum mik ið á huga­
fólk um hrossa rækt og höf um ver ið
að byggja upp okk ar eig in rækt un
á þess um 15 ára bú skap ar tíma. Það
hef ur skil að því að við eig um þeg ar
eina fyrstu verð launa hryssu og við
sjá um alltaf eitt hvað í ung um grað­
hest um í hópn um.“ Að spurð ur seg­
ir Sindri að grunn stoð irn ar í rækt­
un inni séu hross frá Sveina tungu
og frá ná grann an um Jó hann esi á
Staf holts veggj um.
Sprett hlaup ari
í fé lags mál um
Þau Sindri og Krist ín hafa á vallt
unn ið tals vert með bú inu. Krist ín
er í hálfri stöðu rit ara við skól ann
á Varma landi og Sindri er byrj að ur
í skóla akstr in um aft ur eft ir að hafa
ver ið skóla bíl stjóri á ár un um 2000­
2004. Hann hef ur ver ið mik ið í fé­
lags mál um og síð ustu þrjú árin hef­
ur tals vert af hans tíma far ið í að
sinna starfi for manns Lands sam­
bands sauð fjár bænda.
Að spurð ur um fé lags mál in seg ir
Sindri að á tíma bili hafi hann ver­
ið for mað ur björg un ar sveit ar inn­
ar Heið ars. Síð an tek ið við for­
mennsku í Fé lagi sauð fjár bænda
í Borg ar firði og einnig tek ið sæti
Fékk bakt er í una fyr ir sveit inni þeg ar hann var á Vatni
Spjall að við Sindra Sig ur geirs son bónda í Bakka koti í Staf holtstung um
Sindri ný bú inn að gefa í gjafagrind urn ar.
Sindri í kaffi stof unni í fjár hús inu sem Sig mund ur Dav íð Gunn laugs son kall ar
„Höf uð stöðv arn ar.“
Séð heim að Bakka koti í lið inni viku.