Akureyri - 09.10.2014, Blaðsíða 8

8 37. tölublað 4. árgangur 9. október 2014
VILTU SEGJA SKOÐUN ÞÍNA?
Akureyri vikublað óskar eftir að komast í samband við bæjabúa sem
sjaldan eða aldrei hafa veitt viðtöl en væru til í að segja skoðun sína í
blaðinu eða veita stutt viðtöl. Vinsamlegast sendið okkur tölvu-
póst á bjorn@akureyrivikublad.is eða hringið í síma 862 0856.
LOF OG LAST VIKUNNAR
LAST fá þau sem eiga að sjá um að
lýsing sé næg í bænum til verndar al-
menningi. Ónóg lýsing er t.d. fyrir framan
Íþóttahöllina á Akureyri og verður ástandið
sérlega hættulegt þegar höllin fyllist af
fólki eins og t.d. þegar Akureyrarliðið
keppir í handbolta. Að leik loknum fara
smáir sem stórir fætur út í sortann,
hálfgert villta vestur þegar bílar bakka
út úr stæðum í ólýstum skúmaskotum.
Slysahætta skapast, bæði fyrir börn og
fullorðna, segir íbúi sem hringdi í blaðið...
„Mig langar að LOFA Akureyri Vikublað
2. okt sl. Þar eru margar frábærar greinar
en sérstaklega vil ég benda á “Stjörnuleit
í heimabyggð”, grein Bjarkeyjar O.
Gunnarsdóttur um framhaldsskólana á
landsbyggðinni sem svo sannarlega þarf
að halda utanum okkar vegna sem eigum
þar heima. Líka vil ég hrósa greininni
um fjölmiðla sem framlengingu valdsins.
Orð í tíma töluð. Óþarfi að láta kúga sig
endalaust. Þeir neituðu því allavega mæl-
ingamennirnir sem sagt er frá í Baráttan
um kortin,“ skrifar ánægður lesandi á
Siglufirði.
„Öldungur á efri brekkunni“ lastar bíóin
á Akureyri „fyrir þá nauðung að þurfa
að sitja undir auglýsingum og útdrætti
úr væntanlegum bíómyndum á ærandi
hljóðstyrk í heilar 15 mínútur áður en
sýning hefst á auglýstri mynd.“ Svo segir
í bréfi öldungs til blaðsins. „Læt það vera
þó nokkrar auglýsingar birtist á manna-
máli. En þessi ósköp! Fyrr má nú aldeilis
fyrr vera.“
„LOF fær presturinn í sunnudaga-
skóla Akureyrarkirkju sem kynnti unga
guðfræðinemann fyrir börnunum með
þeim orðum að “hann væri sko enginn
aðkomumaður”. Það er afar mikilvægt
að kirkjan kenni akureyrskum börnum
muninn á fyrsta flokks og annars flokks
bæjarbúum!“ Segir í bréfi til blaðsins.
LAST fá þeir sem urðu „hörundssárir“
yfir auglýsingu foreldrafélags Brekkuskóla
um aðalfund, segir í bréfi til blaðsins sem
kona í stjórn foreldrafélags Brekkuskóla
ritar. „Hún segir að sumir hafi ekki náð
gríni í auglýsingunni en LOF fái þeir for-
eldrar sem mættu, því rækilegt mætingar-
met hafi verið slegið...
AKUREYRI VIKUBLAÐ 37. TÖLUBLAÐ, 4. ÁRGANGUR 2014
ÚTGEFANDI Fótspor ehf. ÁBYRGÐARMAÐUR Ámundi Ámundason 824 2466, amundi @ fotspor.is.
FRAMKVÆMDASTJÓRI Ámundi Steinar Ámundason, as @ fotspor.is.
AUGLÝSINGASTJÓRI Ámundi Steinar Ámundason, as @ fotspor.is. 578-1193.
RITSTJÓRI Björn Þorláksson, bjorn @ akureyrivikublad.is, 862 0856 MYNDIR Björn Þorláksson, Völundur Jónsson og fleiri.
UMBROT Völundur Jónsson PRENTUN Ísafoldarprentsmiðja - Svansmerkt prentun. DREIFING
14.500 EINTÖK ÓKEYPIS – UM ALLT NORÐURLAND
Kúgun hjúa
og leiguliða
Eins og Þröstur Ólafsson tók saman í grein í Frétta-blaðinu nýverið voru kúgun vinnuhjúa og ánauð
leiguliða megineinkenni gamla bændasamfélagsins.
Lög bönnuðu fasta búsetu við sjávarsíðuna og komu
þannig í veg fyrir þéttbýlismyndun og samkeppni um
vinnuafl. Barátta bænda gegn þurrabúðarfólki stóð
allt fram undir aldamótin 1900. Þegar ekki var lengur
hægt að sporna við þéttbýlismyndun, var samt hægt
að skerða rétt þessa fólks. Það átti ekkert land og var
því léttvægara en landeigendur. Með því að gera vægi
atkvæða þeirra til þingkosninga minna en sveitafólks
gátu efnabændur haldið áfram að móta meginlínur
þjóðfélagsins. Þar skiptu viðskipta- og framleiðslu-
skilyrði landbúnaðarins mestu. Um leið og kræla tók
á frjálslyndum sjónarmiðum í landbúnaðarmálum var
brugðist við af festu og sett sérlög. Engin önnur at-
vinnugrein nýtur þeirra forréttinda að búa við sérlög
um alla sína starfsemi.
Nú kann vel að vera að núverandi kerfi haldi bænd-
um í byggð frekar en eitthvert annað kerfi og dugi
jafnvel sumum neytendum betur en öðrum. En viðbrögð
Guðna Ágústssonar í svikamáli MS benda til að þar fari
gamall bændahöfðingi sem líti á neytendur sem hjú og
leiguliða. Gildir einu þótt Guðni eigi sér fyndna hlið
líka, sé ræðumaður góður, flinkur á mannamótum og
hafi ugglaust verið hrókur alls fagnaðar á hrútasýningu
fyrir austan um síðustu helgi.
Kannski er enn býsna stutt í að almenninur láti kúga
sig. Ofríki elítunnar má skýra með því að elítan hefur
vanist að hafa almenning í vasanum.
Í grein Kjarnans um Guðna Ágústsson segir vegna
lagasetningar sem Guðni koma á fót og vörðuðu neyt-
endamál, nánast í skjóli nætur: „Hagsmunagæslupóli-
tíkin sem endurspeglast svo vel í Guðna Ágústssyni
og hans verkum er ekki bundin við hann einan. Hún
er ekkert sérstaklega bundin við Framsóknarflokkinn
heldur. Svona tengsl er að finna í öllum flokkum, þótt
fæstir flugumannanna beri tilgang sinn á torg á sama
hátt og Guðni. Guðni fær raunar prik fyrir að vera
oftast ekkert að fela hann.
Og það má vera að það þyki einhverjum það eðlilegt
að einn og sami maðurinn geti sett lög sem eru beinleiðis
fjandsamleg neytendum, vinna gegn samkeppni, stuðla
að einokun og miðstýringu á mikilvægum fæðumarkaði,
eyði síðan mörgum árum í ráðherrastól að slá skjaldborg
um andsamfélagslega gímaldið sem hann tók þátt í að
skapa og fari loks að vinna hjá því eftir að partýið í
pólitíkinni kláraðist.“
Við ritstjóri Kjarnans erum sammála um að MS
gæti ráðið sér trúverðugri talsmann. Og að ekki örli
hjá auðmýkt hjá þeim sem hefur gætt sér maklega
á eigin landi, sleikt smjörið af hverju strái að hætti
Guðna. Saga hans er slík að það er ekki séns að kenna
svo makráðum hundi að sitja. Hann er vægast sagt
ekki lykill að nútímavæðingu Íslands, neytendum og
almenningi til hagsbóta.
Björn Þorláksson
AÐSEND GREIN HJÖRLEIFUR HALLGRÍMS
Sárindi framkvæmdastjórans
Grein eftir mig, sem birtist í þessu
blaði 25. september s.l. og innihélt
umfjöllun um Samherja, Slippinn,
KEA og Atvinnuþróunarfélagið virðist
hafa farið heldur betur fyrir brjóstið
á framkvæmdastjóra KEA
þar, sem blaðið var naum-
ast komið út á fimmtudags-
morguninn þegar í mig hr-
ingdi framkvæmdastjórinn
og var vægast sagt mikið
niðri fyrir.
Sakaði hann mig um
óheiðarleg vinnubrögð, ég
færi ekki rétt með, hefði átt
að leita mér upplýsinga og
ég bæri sig alvarlegum sök-
um, sem jafnvel jöðruðu við dómstóla-
leiðina.
Ég hef engu logið og stend við allt
sem ég sagði, en það sem ég frétti ber
ég ekki ábyrgð á og segi frá eins eins
og það kemur fyrir. Þau orð, sem ég set
innan gæsalappa horfa öðruvísi við og
virðist framkvæmdastjórinn ekki gera
sér grein fyrir merkingu orðanna. Þá
þráspurði hann mig hvaðan ég hefði
ákveðnar upplýsingar, en ég
auðvitað sagði honum að ég
gæfi ekki upp mína heim-
ildarmenn.
Ég skil ekki sárindi fram-
kvæmdastjórans að ekki
skuli mega fjalla um hans
fyrirtæki á gagnrýninn hátt
og hef ég einnig gert það
á aðalfundum KEA, ein-
faldlega vegna þess að mér
hefur fundist reksturinn á
KEA dapurlegur og uppbygging öll
hálf dapurleg. Ég tel mig ekki þurfa
að biðja neinn afsökunar á þessari
skoðun minni, en eins og allir vita
vantar hér í bæ meira af þróttmiklum,
mannfrekum atvinnurekstri.
Það kom fram á aðalfundi KEA að
einn af varamönnum í stjórn óskaði
ekki eftir endurkjöri á þeim forsend-
um að honum fannst engin alvara vera
í fjárfestingum hjá KEA. Ég minnist
þess ekki að viðkomandi maður hafi
fengið neinar þakkir fyrir sín störf í
félaginu frekar að engin eftirsjá væri
að honum. Vonandi er að hann fái ekki
upphringingu og bágt fyrir sínar skoð-
anir á döpru gengi KEA í fjárfesting-
um.
Nýlega kom fram í blaði að þrótt-
mestu kaupfélög í landinu eru Kau-
félag Skagfirðinga og Kaupfélag Fá-
skrúðsfjarðar en bæði eru þau með
öfluga útgerð og fiskvinnslu auk versl-
unar.
Er ekki eitthvað að í rekstri KEA?
Höfundur er framkvæmdastjóri
Í baráttu gegn krabbameini. Þessar dömur unnu við að þrykkja á poka sem seldir verða á Dömulegu dekurhelginni. Sem fram undan er
til styrktar Krabbameinsfélagi Akureyrar og nágrennis. Hulda Ólafsdóttir hönnuður hjá Hjartalagi hannaði munstrið á pokana í ár. Pok-
arnir kosta kr. 3000 og verða til sölu í Centro í Krónunni og á Glerártorgi, Pedromyndum, Icelandair Hotel og Kistu Hofi.
Hjörleifur Hallgríms