Bæjarins besta - 08.02.2007, Blaðsíða 16

FIMMTUDAGUR 8. FEBRÚAR 200716
Hæstánægður með að vera byrjað-
ur aftur að þjónusta Vestfirðinga
Bjargvætturinn
Þau tímamót urðu á dögun-
um að flugfélagið Ernir, sem
segja má að sé fætt og uppalið
á Ísafirði, hóf að fljúga áætlun-
arflug í heimahagana. For-
svarsmenn flugfélagsins buðu
í og fengu flug milli Reykja-
víkur annars vegar og Bíldu-
dals og Gjögurs hins vegar,
en fram að því hafði félagið
ekki sinnt reglubundnu flugi
á Vestfjörðum í meira en ára-
tug.
Af þessu tilefni sló blaðið á
þráðinn til Harðar Guðmunds-
sonar, flugmanns og eiganda
Ernis, og ræddi við hann um
starfsemi félagsins sem hefur
vaxið fiskur um hrygg undan-
farin ár og er nú viðameiri en
nokkru sinni áður.
Veruleg aukning
í vélarflota og
mannskap
„Starfsemi félagsins gengur
bara þokkalega um þessar
mundir, það er hellingur að
gera og mikið um flutninga á
þessa staði sem við erum að
fljúga á í áætlunarflugi; Horna-
fjörð, Sauðárkrók, Bíldudal
og Gjögur.“
– Nú eru þessar fjórar flug-
leiðir niðurgreiddar af ríkinu.
Hvernig gerðist það að þið
fóruð að fljúga á þessum leið-
um?
„Þetta var bara boðið út og
við skiluðum inn tilboði. Að
vísu vorum við ekki með læg-
sta boð, en eftir að áreiðan-
leikakönnun hafði farið fram
var okkur boðið að taka þetta
að okkur.
Um leið og við fengum
verkið varð ljóst að við þyrft-
um að bæta verulega við okkur
í vélaflota og mannskap. Við
höfum verið að því að undan-
förnu, keyptum eina 19 sæta
skrúfuþotu og erum að leita
að annarri slíkri sem þá er
ætluð í Vestfjarðaflugið.“
Reksturinn
aldrei viðameiri
– Nú hefur rekstur flugfé-
lagsins ekki verið viðameiri í
langan tíma.
„Hann hefur bara aldrei
nokkurn tímann verið viða-
meiri. Áætlunarflug krefst
mikils mannskaps og Ernir
verður innan tíðar orðinn að
25-30 manna fyrirtæki. Við
vorum á bilinu 12 til 14 þegar
mest var á Ísafirði.“
– Rekstur Ernis var lítill eða
enginn fyrst eftir að póstflug
lagðist af á Vestfjörðum með
tilkomu Vestfjarðaganga, ekki
satt?
„Það er rétt. Við seldum
flestar okkar vélar og ég fór
sjálfur að vinna erlendis, fyrst
í Þýskalandi og síðar í Afríku.
Við héldum þó félaginu gang-
andi og áttum alltaf flugvél
sem nýtt var í túristaflug og
annað sem til féll.
Við áttum húsnæði í Reyk-
javík sem við leigðum út, en
tókum aftur í notkun fyrir um
þremur árum síðan. Þá var
eiginlega enginn á leigu- og
túristaflugsmarkaðnum hérna
á Íslandi svo við litum á það
sem tækifæri til að endurvekja
starfsemina. Það vantaði stöð-
ugan og áreiðanlegan rekstr-
araðila í þessum geira flugs-
ins, rekstri á minni og meðal-
stórum flugvélum.
Fyrst um sinn leit ég á þetta
sem eitthvað sem ég gæti
dundað mér við, en síðan þá
hefur verkefnum fjölgað jafnt
og þétt og vélum og starfs-
mönnum með. Það hefur líka
margt breyst á þessum þremur
árum. Fyrst um sinn kom
megnið af veltunni frá leigu-
og sjúkraflugi til annarra landa
og úr styttri túrum með er-
lenda og innlenda ferða-
menn.“
Sveitamenn
í eðli okkar
– Þið eruð væntanlega
ánægðir með að vera komnir
aftur vestur að hluta, þó höf-
uðstöðvarnar séu ennþá í
Reykjavík?
„Jú, það er vissulega mjög
ánægjulegt. Við erum náttúr-
lega sveitamenn í eðli okkar
og vitum vel hvað brennur á
landsbyggðarfólki í samgöngu-
málum og öðru. Flugfélagið
Ernir var stofnað árið 1970
og ég og aðrir sem hjá mér
starfa hafa flogið á Vestfjörð-
um í á fjórða áratug.
Ég er hæstánægður með að
vera kominn aftur í Vest-
fjarðaflug og hef náð mér í
menn með mikla reynslu af
þessu fjarðarhoppi. Hálfdán
Ingólfsson er farinn að fljúga
fyrir mig aftur og sömuleiðis
Halldór Bjarni Árnason sem
flaug Islander vél fyrir mig á
sínum tíma. Þá er enn einn
Vestfirðingurinn hjá okkur,
Ingimar Sigurðarson. Svo hef
ég náð mér í mikla jaxla að
sunnan sem hafa góða reynslu
af Vestfjarðaflugi.“
Ómetanleg reynsla
úr Vestfjarðaflugi
– Nú hafa gífurlega margir
flugmenn unnið hjá þér í gegn-
um tíðina, og flugfélagið Ernir
virkaði fyrir marga sem hálf-
gerður stökkpallur yfir í störf
hjá öðrum og stærri flugfé-
lögum, ekki satt?
„Jú, það má kannski segja
það. Við fengum oft efnilega
flugmenn með mikinn áhuga
fyrir flugi til að koma vestur.
Þetta voru menn sem ætluðu
sér eitthvað í bransanum og
voru ekki bara að bíða eftir
því að stóru flugfélögin köll-
uðu í þá, voru tilbúnir að leggja
svolítið á sig og fljúga fyrir
vestan í eitt, tvö, þrjú ár eða
jafnvel lengur. Þarna fengu
þessir menn ómetanlega reyn-
slu sem hefur nýst þeim vel í
því sem þeir hafa tekið sér
fyrir hendur.“
– Þetta er nú allmennt talið
eitt mest krefjandi og spenn-
andi flug sem menn komast í.
„Jú, margir vilja meina það.
Á sínum tíma var flogið fimm
daga vikunnar frá Ísafirði til
Súgandafjarðar, Flateyrar,
Ingjaldssands, Þingeyrar,
Bíldudals, Patreksfjarðar og
jafnvel komið við á Tálkna-
firði og á Hrafnseyri. Síðan
var lent á völlum í Djúpinu, í
Bolungarvík, Reykjanesi, á
Arngerðareyri, Melgraseyri
og Bæjum. Alls voru milli 20
og 30 flugvellir skráðir á Vest-
fjörðum og við lentum á þeim
öllum. Á mörgum þessara
staða var flugið eini raunhæfi
samgöngumátinn stóran hluta
úr ári.“
Hef verið ótrúlega
heppinn með fólk
– Hvaða flugmenn eru það
sem þú manst best eftir frá
þeim tíma þegar félagið var
starfrækt á Ísafirði og hvað
eru þeir að gera núna. Margir
þeirra eru jú Vestfirðingar.
„Jú, þetta er sægur af mönn-
um sem hafa verið hjá mér í
gegnum tíðina og margir þeirra
Vestfirðingar. Halli Ingólfs
byrjaði nú hjá okkur korn-
ungur og var mjög lengi. Hann
er núna nýbyrjaður að vinna
hjá mér aftur. Þá var Jón Ívars-
son mjög lengi hjá okkur,
sennilega í um tíu ár, en hann
er núna flugstjóri hjá Atlanta.
Egill Íbsen frá Suðureyri er
núna flugstjóri hjá Flugleiðum
og sömuleiðis Gunnar Hauks-
son. Stefán Þórisson frá Patr-
eksfirði er flugstjóri hjá Atl-
anta. Bolvíkinginn Óttar Hreins-
son tók ég með mér til Afríku
og skildi hann þar eftir í þrjú
ár. Hann er núna flugstjóri hjá
Flugleiðum. Sonur minn Guð-
mundur, sem aldrei ætlaði að
verða flugmaður en fékk dell-
unna á unglingsárum og hefur
haft ólæknandi flugbakteríu
síðan, er flugstjóri hjá Cargo-
lux í Luxemburg. Litlu vélarn-
ar eru hans uppáhald, sérstak-
lega stélhjólsvélar sem þarf
að hafa svolítið fyrir.
Þetta er þvílíkur fjöldi
manna sem hefur unnið fyrir
mig og í raun ómögulegt að
ætla að muna eftir þeim öllum.
En ég hef verið einstaklega
heppinn með fólk fram að
þessu og vona og trúi að ég
verði það áfram.
Þá lítum við björtum augum
til framtíðar fyrir vestan og
vonum að heimamenn verði
ánægðir með þjónustuna okk-
ar. Ég hef hingað til haft
ánægju af því að þjónusta mitt
fólk og efa ekki að svo verði
áfram,“ sagði Hörður í samtali
við blaðið.
Hörður Guðmundsson, flugstjóri og eigandi Flugfélagsins Ernis. Ljósm: Golli.