Bæjarins besta - 31.05.2007, Qupperneq 9

FIMMTUDAGUR 31. MAÍ 2007 9
sölu á Vatnsveitunni, en það
verður næsta skrefið eftir
Orkubúinu, að það var Hannes
sem stóð fyrir stofnun vatns-
veitu á Ísafirði. Á þessum
árum grasseraði hér tauga-
veiki sem orsakaðist meðal
annars af lélegu drykkjarvatni.
Hannes missti sjálfur börn úr
taugaveiki og hann sór að það
skyldu ekki deyja fleiri börn
úr taugaveiki á Ísafirði. Hann-
es var með góð sambönd í
Reykjavík og hann fór suður
og kom til baka með peninga
fyrir vatnsveitu og þetta var
fyrsta vatnsveita landsins.
Heimastjórnin markaði þátta-
skil í sögu landsins. Þá fyrst
fengum við ráðherra og fórum
virkilega að framkvæma eitt-
hvað, og því er heimastjórnin
afar mikilvæg í sögunni. Svo
ætluðu ráðamenn, ekki bara á
landsvísu heldur einnig heima
í héraði, að fagna afmælinu
með snobbhátíð fyrir sig og
sína. Ég átti ekki orð. Ég fékk
þá hugmynd í kollinn að gera
eitthvað og það varð úr að
Heimastjórnarhátíð alþýðunn-
ar var haldinn. Það var með
hana eins og allar góðar hug-
myndir að einn maður fær
kannski hugmynd sem öðrum
finnst hljóma vel og þar með
er boltinn rúllaður af stað. Það
voru fjölmargir sem komu að
hátíðinni og mér þótti vænt
um að Ólafur Ragnar skyldi
koma. Í framhaldi af hátíðinni
ákvað ég að veita Jóhannesi í
Bónus verðlaun ísfirskrar al-
þýðu. Hann átti fylligega skil-
ið að fá verðlaun enda hefur
Bónus, með lækkandi vöru-
verði, komið okkur verulega
vel.“
Pólitíkusinn
Jón Fanndal
„Undanfarin ár hef ég setið
á listum í bæði sveitarstjórnar-
og alþingiskosningum. Ég var
einn af þeim sem settu saman
Í-listann í fyrra. Þó ég sé félagi
í Vinstri grænum þá lít ég allt-
af á persónurnar frekar en
flokksskírteinið. Ég get stutt
Samfylkingarmann, sjálf-
stæðismann eða framsóknar-
mann rétt eins og einhvern úr
Vinstri grænum. Ef mér líst á
manninn eða konuna og mál-
flutning þeirra þá skiptir ekki
máli hvað flokki þau eru í.
Sumir sem eru í pólitík eru
svo blindir að þeir geta aldrei
viðurkennt neitt gott sem
kemur frá öðrum flokkum.
Mér var boðið að vera í heið-
urssæti hjá Vinstri grænum
fyrir nýafstaðnar kosningar.
Þar sem ég ætla að hætta af-
skiptum af pólitík þá fannst
mér það vera mjög viðeigandi
að gera það svona. Fyrir utan
að mér finnst þetta vera mikill
heiður og því þakkaði ég bara
fyrir og tók sætið.“
–Þó þú sért hættur í pólitík
þá ertu ekki hættur að rífa kjaft?
„Nei, nei, biddu fyrir þér.
Ég er alltaf að hóta sjálfum
mér að hætta að rífa kjaft. Ég
er þannig gerður að ég þarf að
taka afstöðu til allra mála,
hvort sem það er hér innan-
lands eða eitthvað út í heimi.
Nú hef ég verið að kynna mér
olíuhreinsistöðvar og álver. Á
Jamaica eru helstu boxít nám-
ur heimsins, en úr boxíti er
unnið súrál sem er sent meðal
annars til Íslands til fullvinn-
slu á áli. Maður spyr sjálfan
sig, hversvegna stendur á því
að súrálið er ekki sent til Suður
Ameríku til fullvinnslu. Þar
eru miklu öflugri og fleiri fall-
vötn heldur en hér. Plús að
laun eru lægri og því myndi
maður ætla að það myndi
borga sig að vinna þetta í Suð-
ur Ameríku. Niðurstaðan er
einfaldlega sú að það er engin
einasta þjóð sem er tilbúinn
til að selja rafmagnið á þessum
verðum sem við erum að selj-
um það á. Ég er skíthræddur
við þetta. Nú er fyrirhugaður
samruni hjá Alcoa og Alcan
og það gæti farið svo að einn
orkurisi eigi einkarétt á nær
allri orku þjóðarinnar. Og ekki
nóg með að þessi risi eigi rétt-
inn á orkunni heldur fær hann
hana á niðurgreiddum verð-
um. Það er alveg skjalfest að
það er niðurgreidd, Lands-
virkjun bauð álfyrirtækjum
ódýrasta rafmagn í heimi.
Norðmenn treysta sér ekki til
að framleiða rafmagn á þess-
um verðum og vísa fyrirtækj-
um til Íslands. Mér líst ekkert
á þetta.“
Vestfjarðaskýrslan
–Hefurðu kynnt þér Vest-
fjarðaskýrsluna?
„Ég er hræddur um að hún
sé upp á sömu bókina lærð og
aðrar skýrslur sem hafa verið
birtar í gegnum árin. Það kem-
ur ekkert úr þessu. Hvar eru
öll störfin sem áttu að koma
frá hinu opinbera? Það kemur
stundum eitt og eitt og þá
hverfa bara einhver önnur.
Núna koma þeir með 37 til-
lögur sem á að skaffa okkur
70 – 80 störf. Við sjáum hvað
setur. Fyrir fimm árum var
gefin út mikil byggðaáætlun,
alls voru í henni yfir 100 til-
lögur og það hefur ekki eitt
einasta atriði komist til fram-
kvæmda. Ég er ekki að hall-
mæla þessari skýrslu sem
slíkri, en þessar tillögur áttu
að vera komnar til fram-
kvæmda árið 2007 en það hef-
ur bara ekki neitt gerst. Ein af
skrautfjöðrunum var þessi
Vaxtarsamningur Vestfjarða
en það hefur ekkert komið út
úr honum. Hann er ekki papp-
írsins virði.“
–En olíuhreinsunarstöð?
„Ég held að það sé verið að
gera grín að okkur. Olíu-
hreinsunarstöð á Vestfjörðum
er þvílík fjarstæða, alveg burt-
séð frá mínum skoðunum á
slíkum verksmiðjum almennt.
Það er svo rosalega langt í
land að það þýðir ekki að vera
að hugsa um þetta í bili. Fyrir
utan að mengunin frá svona
stöð stenst ekki Kyoto-bókun-
ina. Kannski fá menn ein-
hverjar undanþágu frá henni,
ég veit ekkert um það. En ef
þeim er alvara, þá hljóta þeir
að skipa starfshóp og byrja að
kanna þetta. Ég er ekkert
hræddur við þá útkomu. En
það er ekki skemmtileg til-
hugsun að fleiri hundruð þús-
und tonna skip, lestuð olíu,
sigli fram hjá fuglabjörgunum
okkar. Þegar við vorum að
semja við Norðmenn um dag-
inn um að passa okkur á frið-
artímum kom fram að eitt
aðalverkefni norska hersins
væri að fylgjast með svona
skipum því mengunarhættan
er gríðarleg. Norðmenn sögðu
að við sitjum á þvílíkri matar-
kistu og við verðum að vernda
hana. Maður verður að spyrja
sig, hangir eitthvað á spýt-
unni? Borgar sig ekki að hreinsa
olíuna í Noregi? Svo ekki sé
minnst á Rússland. Ég veit að
Ameríkanar hafa ekki reist
eina einustu olíuhreinunarstöð
síðan 1976 og síðan þá hafa
þeir flutt meira en hundrað úr
landi. Bandaríkjamenn vilja
ekki hafa þessar stöðvar leng-
ur og eru að leita sér að van-
þróuðum ríkjum til að setja
þær upp í. Ég er með mynd af
einni slíkri inni á flugvelli og
þetta eru ægilegar verksmiðj-
ur. Sem græningi get ég ekki
samþykkt þetta. Það er sagt
um okkur Vinstri græna að
við viljum aldrei virkja neitt.
En það er ekki rétt. Það skiptir
máli hvernig að því er staðið
en ég er hlynntur því að virkja
í Hestfirði eða Skötufirði.
Leiða vatn af Glámuhálendinu
og virkja það í fjarðabotnunm.
Það rafmagn yrði aldrei notað
í álver, það verður aldrei inni
í myndinni þar sem það nægir
einfaldlega ekki. Það er hægt
að sjá fyrir sér einhvern há-
tækniiðnað sem krefst hæfi-
legrar orku. Það er algjör forn-
aldarhugsun að horfa alltaf til
einhverra eiturspúandi skíta-
verksmiðja. Þetta eru gamlir
draugar fortíðarinnar sem eru
að ásækja okkur með öllu
þessu tali um álbræðslur og
olíuhreinsistöðvar.“
–Sérðu þá eitthvað annað
sem getur rennt stoðum undir
atvinnulífið?
„Fyrir utan að fá háskóla þá
tel ég mikilvægast að reyna
að lokka til okkar hátækni-
iðnað. Þeir kalla nú olíuhreins-
unarstöð hátækniiðnað en ég
get ekki skrifað upp á það.
Lokun Marels var náttúrulega
„Við höfum enga möguleika á álveri eða
öðrum orkufrekum iðnaði. Það sem ég lít
fyrst og fremst til núna er stofnun háskóla.
Það er númer eitt, tvö og þrjú og býður upp
á ótæmandi möguleika sé rétt að því staðið.“
miklum söknuði og héðan eig-
um við ekkert nema góðar
minningar. Þó ég hafi verið
að rífa kjaft, þá hefur það ein-
göngu verið af því að ég vill
hag Vestfjarða sem mestan.
Ég hef aldrei getað þolað að
horfa á þegar það er verið að
fara illa með okkur.“
–Verður þú farinn að djöfl-
ast í Vilhjálmi borgarstjóra í
haust?
„Ég segi bara, það verður
tíminn að leiða í ljós.
mikið reiðarslag. Ég, eins og
fleiri, hef mikinn áhuga á
ferðaþjónustu. Ég hitti mikið
af ferðafólki á vellinum sem
dásamar Vestfirðina og ég er
viss um að það er hægt að
lengja ferðamannatímann.
Það byrjuðu að koma hingað
hópar í skútuferðir í byrjun
apríl, svo er mikið að gerast í
sjóstangaveiðinni á Suðureyri.
Það hefur þurft að bæta við
vélum að sunnan með veiði-
mennina.“
Hættur á vellinum
„Nú er ég að hætta á vellin-
um í júní og flyt suður. Við
hjónin erum komin langt á
áttræðisaldurinn og tími til
kominn að hætta að vinna.
Ástæðan fyrir því að við ætl-
um að flytja suður er að öll
okkar börn og barnabörn,
samtals tuttugu talsins, eru bú-
sett fyrir sunnan og við viljum
vera í meiri návistum við þau.
Við munum fara héðan með