Bæjarins besta - 08.01.2009, Qupperneq 10

10 FIMMTUDAGUR 8. JANÚAR 2009
Bloggið
Hvað er friður?
Draumurinn um frið er kann-
ski ekki eitthvað sem við eigum
eftir að upplifa, en samt einn af
þessum draumum sem við eig-
um að láta okkur dreyma. Einn
af þessum draumum sem gerir
okkur betri. Eða er friður kann-
ski hugarástand? Einhver til-finning sem býr innra með okk-ur?
Líðan sem á sér rætur djúpt í hugskotum okkar? Kemur friður-inn
best fram í því hvernig við komum fram við aðra? Ég held að
friðurinn byrji heima. Heima, í samskiptum okkar við maka og
börn. Og í því hvernig börnin sjá okkur koma fram við aðra, því
þau læra það sem fyrir þeim er haft. Stundum eigum við mannfólkið
það til að vera svo upptekin af því að berjast fyrir friði eða mann-
réttindum, að við gleymum að hugsa um okkur sjálf. Hugsa um
samskipti okkar við annað fólk. Spáum ekkert í það hvort við
erum óþolandi friðarspillar eða ljúfir diplómatar. Við höfum ekki
tíma til fyrir svoleiðis smotteri. Enda upptekin við að bjarga heim-
inum.
Matthildur Ágústa Jónudóttir Helgadóttir
http://matthildurh.blog.is/blog/matthildurh/
Ég er heppinn
Eitt kvöldið á aðventunni lá
ég upp í sófa og horði á „kreppu-
fréttir“ í sjónvarpinu. Prinsessan
á heimilinu kom þá inn í stofu,
settist til fóta mér og sagði í
sinni barnslegu einlægni: „Þú
ert orðinn alltof feitur!“ Ég tók
mér örlítinn umhugsunarfrest en
sagði svo við barnið: „Þetta er
alveg rétt hjá þér, ég er orðinn
alltof feitur og þarf að fara að
gera eitthvað í mínum málum.“
- - - ... mamma var að sjálfsögðu ánægð með fyrirætlanir mínar á
nýja árinu. Hún sagði að ég væri heppinn að geta unnið mig út úr
vandræðum mínum, það væri ekki allir svo heppnir. Á sama and-
artaki varð mér einmitt hugsað til foreldra minna sem hafa um
árabil barist við ólæknandi sjúkdóma og gefa ekkert eftir í þeirri
baráttu. - - - Það eru víst orð að sönnu að ég er heppinn að fá vinna
mig út eigin vandræðum og lækna sjálfan mig af offitunni. - - - Ég
ætla ekki að láta krepputalið og efnishyggjuna ná heljartökum á mér
heldur ætla ég að einbeita mér að því að koma heilsunni í gott horf.
Baldur Smári Einarsson
http://vikari.blog.is/blog/vikari/
Auðmýktin er í
beitningarskúr
Það voru tveir vandræðalegir
menn sem fluttu okkur ávarp
um þessi áramót. Sammerkt
eiga þeir að að skilja í raun ekki
hvað þeir rembdust við að segja
- eða telja okkur trú um - og það
er AUÐMÝKT. Ekkert er þess-
um mönnum fjær. - - - En auð-
mýktina var að finna í gær. Hana
fann ég í beitningaskúrnum dumbrauða fyrir vestan. Þar var litið
yfir farinn veg og dómur felldur yfir fjölmörgum málefnum. Óli
frá Gjögri var bæði meyr og uppfullur af auðmýkt. Hann sagðist
aldrei hafa farið með rangt mál - aldrei sagt skemmtisögu um
nokkurn mann nema sagan væri kórrétt - og ef svo hefði ekki
verið, þá væri ekki við hann að sakast - hann hefði bara haft hana
eftir öðrum. Hann hefur þó sér til málsbóta að segja alltaf ríflega
sannleikann til að sannleikurinn komist örugglega allur til skila -
slæmt sé mjög ef eftir verður hluti hans ósagður. Svo var nú það.
Þorleifur Ágústsson
http://tolliagustar.blog.is/blog/tolliagustar/
Einar Halldórsson verk-
taki á Ísafirði er mikill bíla-
áhugamaður. Hann hefur nú
eignast nýtt farartæki sem
vakið hefur mikla athygli.
Um er að ræða 20 ára gaml-
an rafmagnsbíl á þremur
hjólum, svonefndan Mini el,
sem framleiddur er í Dan-
mörku. „Ég var að fá bílinn
sem ég keypti frá Sandgerði.
Það er ágætt að eiga þennan
bíl, ef hann virkar og þá
aðallega í innanbæjar snatt-
ið,“ segr Einar. Hann segir
bílinn, sem er eins manna,
komast 50 kílómetra leið á
hleðslunni, hann eigi þó eftir
að láta reyna á þá tölu.
Einar segir bílinn ekki þann
hraðskreiðasta sem hann
hefur ekið, en hámarks-
hraðinn er 55 km/klst. Hann
segir bílinn merkilega stöð-
ugan þrátt fyrir að vera á
þremur hjólum. „Hann er
miklu stöðugri en hann lítur
út fyrir að vera. Rafgeym-
arnir í honum eru staðsettir
við afturhjólin. Það er því
hægt að fara nokkuð hratt í
beygjur á honum,“ segir
Einar. Hann segir dekkin
undir bílnum vera hálfgerð
skellinöðrudekk og eflaust
væri hægt að fá nagladekk á
hann. „En ég reikna nú ekki
með að spandera í vetrar-
dekk,“ segir Einar. Hann
segir að þrátt fyrir stærðina
fari þokkalega vel um hann
inn í bílnum. „Ég er nú ekki
með hæstum mönnum og
slepp því vel inn í hann.
Stærri menn kæmust líka
inn í hann og er hann alveg
nógu breiður fyrir sverari
menn.“ Engin miðstöð er í
bílnum en einhver blástur er
í honum en hann hitar ekki
mikið að sögn Einars
Halldórssonar.
Hann segist ekki koma til
með að nota bílinn í snjó og
þýði lítið að keyra hann
nema vegir séu alveg auðir.
– birgir@bb.is
Þriggja hjóla rafmagnsbíll
Nauðsynlegt er að rannsaka áhrif ferðamanna
á atferli refa betur samkvæmt niðurstöðum rann-
sóknar sem gerð var við greni á Hornströndum í
sumar. „Þessar upplýsingar eru sérstaklega brýnar
í ljósi þess að fyrirhugaðar eru sérstakar refa-
skoðunarferðir á Hornstrandir en þá er líklegt að
viðvera ferðamanna við greni verði umtalsvert
meiri en í þessari rannsókn“, segir í skýrslu um
rannsóknina sem gefin hefur verið út á vef Rann-
sókna- og fræðaseturs Háskóla Íslands á Vest-
fjörðum.
Rannsóknin var tilraunaverkefni og benda
niðurstöður hennar til þess að nærvera ferða-
manna geti haft áhrif á atferli refa. „Hvort þessi
áhrif skipti máli fyrir afkomu dýranna sem hlut
eiga að máli er ekki hægt að svara nema með
stærri rannsókn sem auk þess nær yfir lengri
tíma. Meðal annars þyrfti að hafa samanburðar-
svæði þar sem ekki gætir áhrifa frá fólki og best
væri ef hægt væri að nota myndavél þar sem
líklegt er að nærvera athuganda hafi haft einhver
áhrif á refina og þannig verið að sumu leyti
sambærileg á við áreiti frá ferðamönnum“, segir
í skýrslunni.
Í niðurstöðum rannsóknarinnar kemur fram að
neikvæð fylgni var á milli viðverutíma ferða-
manna í júlí og viðverutíma steggsins, þ.e. stegg-
urinn eyddi styttri tíma á grensvæðinu eftir því
sem viðverutími ferðamanna
jókst. „Ekki var fyrir
slíkri fylgni að fara
hjá læðunni. Þessi
munur endur-
speglar ef til vill
m i s m u n -
andi „fjárfestingu“ foreldranna (parental invest-
ment) í afkvæmunum, við aukið áreiti af ferða-
mönnum þá heldur steggurinn sig ef til vill frekar
fjarri en læðan hefur ekki þann kost þar sem hún
gæti hafa lagt meiri orku í afkvæmin í gegnum
meðgöngu og mjólkurgjöf. Engin fylgni var á
milli heimsókna refanna og viðverutíma ferða-
manna né athuganda.“
Bæði var fylgst með greni í Hornvík og Aðal-
vík. „Refirnir á greninu í Hornvík voru fremur
varir um sig og þá sérstaklega læðan. Þeir
nálguðust aldrei né eltu ferðamenn og í fjórum
tilfellum forðuðust refirnir ferðamenn“, segir í
skýrslunni.
Rannsóknin fór þannig fram að fylgst var með
ferðum refanna til og frá greninu, hvert þeir fóru,
á hvaða tímum og hvort þeir báru fæðu heim á
grenið. Sérstök áhersla var lögð á viðbrögð ref-
anna við komu ferðamanna og áhrifum þess á
viðverutíma við grenið, tíðni fæðuöflunar og
ferða, hvíld og varnaratferli. Fæðan sem
r e f i r n i r báru heim á greni var
skráð nið- ur og athugað hvort og
þá hve mikill hluti fæðu var
fenginn frá ferða-
mönnum.
Um var að
ræða einn lið
í verkefni í
þremur þáttum um
áhrif ferðamanna
á atferli villtra dýra. Rann-
sóknina má nálgast í heild á
vef Rannsókna- og fræðasetur
Háskóla Íslands á Vestfjörðum.
– thelma@bb.is
Nauðsynlegt að rann-
saka áhrif ferðamanna
á atferli refa betur