Bæjarins besta - 08.01.2009, Side 17

FIMMTUDAGUR 8. JANÚAR 2009 17
Halla Signý Kristjánsdóttir. Ester Rut Unnsteinsdóttir. Önundur Jónsson. Matthildur Helgadóttir. Kristján Jónsson.
Það sem ég vonast til að sjá á
nýju ári er auðvitað velferð þjóð-
félagsins okkar. Við erum að
sigla niður í djúpan dal, en eygj-
um þó brúnina á móti, þangað
sem við viljum ná. Ég vona að
stjórnendum þessa lands takist
að minnka skaðann sem mest og
þeir hafi vit til að sækja sér og
okkur aðstoðar hjá sér vitrari
mönnum, sem þekkja vandann
og kunna úrlaunir. Sleppa hags-
munapotinu. Ég ætla að reyna
að vera sem jákvæðastur í öllu
því sem ég tek mér fyrir hendur
og leggja þannig mitt af mörkum
til uppbyggingarinnar. Gleðilegt
ár.
Stella Hjaltadóttir,
kennari og íþróttakona
Af erlendum vettvangi stend-
ur upp úr að í fyrsta skipti í sögu
Bandaríkjanna var blökkumaður
kjörinn forseti og ég bind vonir
við að nýr maður í Hvíta húsinu
komi með nýjar áherslur í um-
hverfis- og utanríkismálum. Hung-
ursneyðin í Afríku fer versnandi
og ekkert virðist ávinnast með
að vinna bug á hungursneyð í
heiminum.
Innanlands finnst mér bera
hæst frábær árangur kvenna-
landsliðs Íslands í knattspyrnu
en þær tryggðu sér þátttökurétt
á EM í Finnlandi 2009.
Ofbeldi á Íslandi hefur aukist
og áberandi virðingarleysi í garð
lögreglumanna við skyldustörf.
Mér ofbýður hve fjármálastarf-
semin á Íslandi hefur verið óábyrg.
Heil þjóð er sett í gíslingu með
framgöngu svokallaðra „gulld-
rengja“. Spilling og græðgi eru
tvær af höfuðsyndum mannsins
og það er sorglegt að æska lands-
ins skuli þurfa að líða fyrir þessa
gjörninga.
Úr mínu persónulega lífi ber
hæst að árið hófst í Geiló í Nor-
egi þar sem ég var með skíða-
göngulið SFÍ í æfingaferð. Vel
heppnuð ferð í alla staði. Í byrj-
un febrúar fór ég með manninum
mínum og hjónum frá Siglufirði
til Minneapolis í Bandaríkjun-
um. Tilefnið var þátttaka í skíða-
göngukeppni sem kallast City
of lakes loppet. Móttökur gest-
gjafa okkar voru frábærar.
Ég starfa mikið með börnum
og ungu fólki í skólastarfi og
íþróttum og það er sérstaklega
gefandi. Ég þjálfaði alla flokka
skíðagönguliðs SFÍ s.l. vetur og
hópurinn stóð sig frábærlega og
var til fyrirmyndar hvar sem hann
kom.
Ég keppti mikið í skíðagöngu
á árinu. Það sem stendur upp úr
er góður persónulegur árangur á
Skíðamóti Íslands á Ísafirði og í
50 km í Fossavatnsgöngunni.
Börnin mín tvö eru virk í íþrótt-
um og við ferðuðumst víða um
land til að taka þátt í íþrótta-
keppnum. Mér fannst sérstak-
lega gaman að koma til Siglu-
fjarðar eftir rúm 20 ár en við fór-
um á Pæjumótið í ágúst.
Fjölskyldan hefur búið víða
en við teljum að best sé að búa
og ala upp börn á Ísafirði, þess
vegna fórum við út í húsbygg-
ingu hér. Við erum að leggja loka-
hönd á draumahúsið í Tungu-
hverfi og hlökkum til að flytja
inn í byrjun nýs árs. Í heildina
var árið mér og fjölskyldu minni
gjöfult og gott, einn skugga bar
þó á en tengdafaðir minn sem
var okkur mikils virði lést.
Ég ber þær væntingar til nýs
árs að fólk geti átt mannsæmandi
líf á Íslandi. Það þarf að að bægja
atvinnuleysisvofunni frá og mik-
ilvægt er að hinn pólitíski og
viðskiptalegi flór verði mokaður
og menn dregnir til ábyrgðar.
Matthildur Helgadóttir,
framkvæmdastjóri tölvu-
þjónustunnar Snerpu.
Eftirminnilegast af viðburðum
á erlendri grundu er tvímælalaust
að Bandaríkin hafi kosið Barak
Obama sem forseta og þar með
hafnað þeirri stríðsstefnu sem
Bush og hans stuðningsmenn hafa
unnið eftir undanfarin ár. Banda-
rískir kjósendur virðast hafa
opnað augun fyrir því að stríðið
ríkisstjórnar þeirra gegn hryðju-
verkum hefur mistekist og í raun
snúist upp í andhverfu sína. Ég
eins og margir bind miklar vonir
við Obama og hef í raun fulla trú
á því að honum takist að bera
klæði á vopnin. Eins og flest
undanfarin ár kemur framganga
Ísraelsmanna í garð Palestínu-
manna upp í hugann þegar litið
er um öxl. Það er með ólíkindum
að við, vestrænar þjóðir, skulum
leyfa Ísraelsmönnum að murka
lífið úr saklausu fólki. Með þessu
einnig á rástefnu um ofbeldi
Stokkhólmi. Á aðfangadag fékk
ég einmitt fullan kassa af fyrstu
eintökunum heimildarmyndar-
innar sem kom út á DVD og fer
í dreifingu á nýju ári.
Ég er bjartsýn á framtíðina
þrátt fyrir allt og hef fulla trú á
okkur Íslendingum. Stundum
þurfum við að reka okkur á til að
sjá hvað skipti virkilega máli og
við vorum komin af leið. Það
má segja að við höfum keyrt út-
af,en við gerum bara við skrjóð-
inn, keyrum aftur upp á veginn
og höldum ferðinni áfram.
Kristján Jónsson, blaða-
maður frá Bolungarvík
Eftirminnilegast á erlendum
vettvangi hlýtur að vera kjör Bar-
acks Obama í Bandaríkjunum.
Það kom mér verulega á óvart
að hann skyldi vinna kapphlaup-
ið við Hillary Clinton hjá Demó-
krötum og ekki síður að hann
skyldi geta safnað meiri fjármun-
um í kosningasjóð sinn heldur
en kosningavél Clinton hjónanna
sem hefur mallað í áratugi.
Til þess að þóknast skoðunum
ritstjóra BB þá má einnig nefna
sigur Manchester United í Meist-
aradeild Evrópu.
Þar sem ég hef talsvert verið
viðlogandi íþróttablaðamennsku
í nokkur ár þá nefni ég árangur
karlalandsliðsins í handbolta og
kvennalandsliðsins í fótbolta.
Handboltaliðið lék til úrslita á
Ólympíuleikunum og unnu mörg
handboltastórveldi á leið sinni
þangað, eins og Rússa, Þjóð-
verja, Pólverja og Spánverja auk
þess að gera jafntefli við Dani.
Það var kannski merkilegast að í
þessum sigurleikjum þá var ís-
lenska liðið yfirleitt með forystu
mest allan leiktímann og því eng-
in heppnisbragur á þessum ár-
angri þeirra. Móttökurnar sem
þeir fengu við heimkomuna eru
svo náttúrulega kapítuli út af fyrir
sig.
Kvennalandsliðið komst í
lokakeppni EM, fyrst A-lands-
liða í fótboltanum, og gerði það
með virkilega sannfærandi hætti.
Ég reikna með því að íslenska lið-
ið verði annað og meira en bara
farþegi í lokakeppninni næsta sum-
ar enda er það mjög vel mannað.
Á íþróttasviðinu þá verður ekki
heldur hjá því komist að nefna
árangur Golfklúbbs Bolungar-
víkur í sveitakeppni GSÍ og BÍ/
Bolungarvíkur í deildakeppni KSÍ.
Bæði liðin unnu sig upp um deild
og þurfa því ekki að vera í kjall-
aranum í deildarkeppnum næsta
árs sem breytir miklu.
Maður þyrfti að hafa verði ansi
vankaður til þess að taka ekki
eftir hruni fjármálakerfisins en
sá armur atvinnulífsins hefur
verði mjög dómínerandi á und-
anförum árum. Staðan er auðvit-
að alvarleg en ekki í samanburði
við mannlega harmleiki. Það er
vissulega sorglegt að það hefur
margt gott verið gert undanfarna
tvo áratugi og nú er sumt af því
til einskis unnið. Má þar nefna
að síðustu ríkisstjórnir höfðu
kerfisbundið greitt niður skuldir
íslenska ríkisins. Það er nú frem-
ur sjaldgæft að stjórnmálamenn
sýni slíka ábyrgðartilfinningu
þegar kemur að almannafé. En á
einni nótu þá fór ríkissjóður úr
því að vera nánast skuldlaus og
yfir í það að vera skuldugri en
hann hefur nokkurn tíma verið.
Þakka má fyrir að byrjað var á
jarðgöngunum á milli Bolungar-
víkur og Hnífsdals áður en krepp-
an skall á. En þessi framkvæmd
hefur reyndar ekki verið óvinsæl
hjá hinum almenna skattgreið-
enda. Slíkt er auðvitað ekki sjálf-
gefið. Héðinsfjarðargöngin virð-
ast til dæmis vera almennt óvin-
sæl framkvæmd hjá skattgreið-
endum. Sá sem hér lætur gamm-
inn geysa hefur reyndar lent í
því að festast á milli snjóflóða á
Hlíðinni. Var það í byrjun árs
1995. Fremur óþægileg staða að
komast hvorki lönd né strönd í
orðsins fyllstu merkingu.
Meirihlutinn í Bolungarvík
sprakk einnig á árinu og sýndu
fjölmiðlar því furðu mikinn áhuga.
Hvað sjálfan mig varðar þá
held ég að þetta hafi nú bara
verið frekar rólegt ár. Að ein-
hverju leyti þá var þetta upp-
byggingarár hjá mér og minni
fjölskyldu þar sem við urðum
fyrir áfalli á seinni hluta árs 2007.
Ég fór reyndar í fjögur brúðkaup
á árinu hjá vinafólki mínu og eitt
til viðbótar næst síðasta dag
2007. Það bendir til þess að
maður sé annað hvort að verða
gamall eða að þetta fólk sé allt
að gifta sig fáránlega ungt!
er ég ekki að leggja blessun mína
yfir sjálfsmorðsárásir en það er
öllum augljóst hver er að þjarma
að hverjum í þessu stríði. Ég
leyfi mér að vona að það horfi
betur til friðar í Miðausturlönd-
um á næsta ári en það er samt al-
veg ljóst að vegurinn til friðar
verður langur og krefst þolin-
mæði beggja aðila og aðhalds
og hjálpar frá alþjóðasamfélag-
inu. Kannski er það óskhyggja
en mér finnst vera komin tími á
breytt hugarfar.
Ef ég hugsa um viðburði inn-
anlands árið 2008 þá er mér vit-
anlega efst í huga hrun banka-
kerfisins á Íslandi og hvernig
það sýndi okkur Íslendingum
fram á getuleysi þeirra stofnanna
sem áttu að koma í veg fyrir að
slíkt gæti skeð. Það er ekki enn
séð fyrir endann á þeirri spillingu
og græðgi sem virðis því miður
hafa verið orðin útbreidd í stjórn-
kerfi okkar. Ég er samt ekki svart-
sýn á framtíðina þó þetta verði
vissulega erfitt fyrir marga. En
við Íslendingar eigum mikið af
verðmætum, fiskimiðin, jarðhit-
ann og öll fyrirtækin í landinu
sem skapa okkur verðmæti. Við
munum því geta unnið okkur út
úr þessu. Aftur á móti hef ég
meiri áhyggjur af reiðinni og ör-
væntingunni sem virðist vera
nokkuð útbreidd. Við munum
að sjálfsögðu gera kröfu til þess
að farið verði vel ofan í saumana
á því hvað gerðist í aðdraganda
málsins og ég hef enga ástæðu
til að ætla að slíkt verði ekki
gert. Þegar upp er staðið eru
væntanlega miklu fleiri heiðar-
legir og færir til að byggja upp
landið en þessir óheiðarlegu, við
þurfum bara að nota gagnrýna
hugsun og innsæi til að greina á
milli.
Það er langt frá því að árið
2008 hafi verið slæmt ár fyrir
mig persónulega því ég og mínir
starfsmenn í Snerpu erum að
skila besta rekstrarári í sögu fyr-
irtækisins, starfsmönnum hefur
fjölgað enda gerðum við nokkra
góða samninga á árinu. Ég get
ekki látið líða að minnast aðeins
á Óbeislaða fegurð en sú hug-
mynd, er enn að gefa. Á árinu
2008 var ég beðin að halda erindi
um tilurð og framkvæmd þess-
arar háðsádeilu á 52. Þingi Sam-
einuðu Þjóðanna í New York og