Bæjarins besta - 22.01.2009, Page 22
22 FIMMTUDAGUR 22. JANÚAR 2009
Lífs stíll
Ekki enn kominn með tappa í eyrun.
Golfarar brátt
með eyrnartappa?
Tækni og vísindiBreskir vísindamennvara við því, að smell-
urinn þegar golfbolti er
sleginn geti skaðað heyrn-
ina. Einkum eru nýjustu
ofurléttu títankylfurnar skað-
vænlegar í þessu efni. Hálf-
sextugur golfleikari fór til
læknis og kvartaði um tinnitus
(stöðugt suð fyrir eyrum) og
heyrnarskerðingu. Maðurinn
var sendur til rannsóknar á há-
skólasjúkrahúsinu í Norwich
og þar varð niðurstaðan sú, að
nýja golfkylfan sem hann var
farinn að nota væri orsökin.
Maðurinn var þá búinn að spila
golf þrisvar í viku í hálft annað
ár með fínu títankylfunni sinni.
Hvellurinn við höggið með
slíkri kylfu er eins og skot-
hvellur.
Greint er frá niðurstöðum
samanburðarrannsóknar á
ólíkum golfkylfum í nýjasta
hefti fagtímaritsins British
Medical Journal (desember
2008). Þær niðurstöður taka
af öll tvímæli: Venjulegar
kylfur úr stáli eru hljóðlátari
en títankylfurnar mjóu, en
hljóðið af höggi með þeim
mældist frá 112 og upp í 120
desibel. Læknarnir sem rann-
sóknina gerðu segja þetta
valda hættu á tímabundnum
eða varanlegum skaða í innra
eyra og leggja til, að golfleik-
arar verji heyrnina t.d. með
eyrnatöppum. Stjórnandi rann-
sóknarinnar, sem sjálfur er for-
fallinn golfleikari, viðurkennir
hins vegar, að eitt kikkið í golf-
inu sé einmitt smellurinn þegar
kúlan er slegin.
Kannski fáum við að sjá
Tiger Woods með eyrnatappa
eða jafnvel heyrnarskjól eins
og gröfumaður þegar hann kem-
ur til leiks á ný. Minni þörf er
samt á slíkum ráðstöfunum
þegar slegið er úr sandglompu
og kannski er bara heilsusam-
legast að lenda sem oftast í
þeim.
Svona golf er heilsu-
samlegt fyrir heyrnina.
Ísljós
eftir Dagnýju Þrastardóttur
Dagný Þrastardóttir listakona
og hönnuður á Ísafirði hefur sótt
ýmis námskeið og stundað nám í
glerbræðslu og glerlist bæði hér-
lendis og erlendis, m.a. í Edin-
burgh College of Art, Design
and Applied Arts. Hún hefur
haldið einkasýningar og tekið
þátt í samsýningum bæði heima
og erlendis. Verk hennar eru víða
til sölu í galleríum.
Þannig segir Dagný frá Ísljósi
og hvernig það varð til (fæðingin
var löng og erfið):
Ísljós er í þremur stærðum.
Það stærsta er um 100 cm, mið-
stærðin tæplega 50 cm og sú
minnsta um 30 cm. Nafnið kemur
eiginlega af sjálfu sér því kúpull-
inn er eins og grýlukerti í laginu.
Birtan frá því er hálfhrímuð en
liturinn sem endurkastast úr
glerinu á vegginn er daufbleik-
grænleitur geisli. Snúin peran
myndar þennan geisla sem lýsir
fallega upp vegginn.
Sigga stóra systir var með
verslun. Hún bað mig um að
hanna og búa til eitthvað sem
hún gæti sett hálsfestar á til sýn-
ingar í búðinni, sem ég og gerði.
Lagið á þessu var hálfhringur að
neðan sem endaði í strýtu að ofan.
En þetta var ansi óstöðugt svo ég
gerði súlu undir þetta með botni
og millibakka, ætlaði svo að líma
Hönnun mín
þessa trapisu ofan á og síðan
myndi hún raða fallegum háls-
menum á þetta. En, nei! Þetta
var orðið ógurleg súla sem var
ekki mjög meðfærileg, öll úr
gleri. Ég horfði á þessa hluti
uppraðaða og óstöðuga í nokkurn
tíma, fékk svo pabba til aðstoðar
og hann smíðaði fyrir mig uppi-
stöðu með ljósafatningum í. Ég
boraði á ýmsum stöðum og úr
varð þessi svakalega ljósasúla,
engum til gagns, en birtan var
falleg. Eftir nokkurra mánaða
pælingar tók ég trapisuna og sneri
henni við og mátaði hana á vegg.
Þetta kom vel út og þá fór hönn-
unin á veggljósunum í gang.
þyrfti að vera til vandamálabanki
þar sem lausnum er safnað saman
og síðan bara selt úr honum.
Enn var eitt eftir og það var að
hanna fallega ró framan á festing-
una sem sést utan á ljósinu. Það
eina sem var til í búðum er með
kúlu og skiptilyklaútfærslu. Það
var sama sagan þar, hún er líka
gerð hér í heimabyggð af Stein-
grími í Rennex.
Svo þarf að fá CE-merkingu á
ljós. Í það verkefni voru allir
betri tæknikallar í ættinni fengnir
til skrafs og ráðagerða, lögin lesin
fram og aftur og á endanum fékk
ég Konna til að klára dæmið.
– hlynur@bb.is
Grunnurinn var kominn en þá
var eftir að finna út úr stærsta
vandamálinu – hvernig á þetta
að hanga á veggnum? Ég fékk
Konna í Pólnum til liðs við mig,
okkur tókst að hanna brakket fyrir
perustæðið og koma fyrir á því
krækjum sem er komið fyrir á
kúplinum. Mér finnst það með
ólíkindum að það skuli alltaf
þurfa að finna upp hjólið! Það
Dagný Þrastardóttir.
Hafir þú ábendingu um
einstaklinga sem eru að
hanna skemmtilega hluti
eða annað efni í lífs-
stílsopnuna, hafðu þá
samband í síma 456
4560 eða á netfanginu
frettir@bb.is.