Bæjarins besta - 09.09.2010, Page 4

4 FIMMTUDAGUR 9. SEPTEMBER 2010
Líf Ísfirðings í Flórens
Nína Guðrún Geirsdóttir hélt
til Ítalíu í byrjun árs til að
vinna sem au-pair, en það felst
í því að búa hjá fjölskyldu og
passa börn. Nína Guðrún bjó í
miðborg Flórens í Ítalíu hjá
fjölskyldu og vann þar við að
passa eina fimm ára stúlku. Á
meðan var hún í ítölskuskóla
auk þess sem að hún kláraði
stúdentspróf frá Menntaskól-
anum á Ísafirði í gegnum fjar-
nám. Að fara sem au-pair til
framandi landa hefur aukist
meðal ungs fólks og Bæjarins
besta tók Nínu Guðrúnu tali og
forvitnaðist um dvölina.
„Ég var þarna í hálft ár. Ég
bjó í miðborg Flórens en borg-
in er alveg inni í miðju landinu.
Það getur orðið rosalega heitt
þarna á sumrin en borgin er
einmitt niðri í dal þar sem
myndast mikill raki. Í júlí og
ágúst fækkar mjög fólki í
borginni því það fer á ströndina
að flýja hitann. Ég vann við að
passa eina stelpu og bjó inni á
lítilli fjölskyldu í pínulítilli
íbúð. Ég bjó reyndar í herbergi
með stelpunni, sem var stund-
um ævintýralegt. En ég var svo
vel staðsett og gat labbað allt
og var mjög heppin, því ég átti
vinkonur sem þurftu að ferðast
lengi til að komast í mið-
bæinn.“
– Hvers vegna ákvaðst þú að
fara út sem au-pair?
„Ég var að klára menntaskól-
ann og mig langaði að gera
eitthvað nýtt og prófa að búa
annars staðar og au-pair er fín
leið til þess. Ég var í fjarnámi
við Menntaskólann á Ísafirði á
meðan og kom síðan heim í
þrjá daga til að útskrifast. Það
er vissulega munur á Ítalíu og
Íslandi og fannst mér mjög
gaman að ræða það við Ítali,
var oft að monta mig af hreina
vatninu okkar og loftinu.
Þeir höfðu stundum áhyggjur
af því að ég myndi ekki þola
hitann sem kom í vor en það
var aldrei neitt vesen. Það var
t.d. kaldasti vetur í Flórens ein-
mitt þegar ég kom þangað. Það
snjóaði í fyrsta sinn í tugi ára
en Ítalir eru ekki mikið fyrir að
hita upp húsin sín þar sem það
kostar mikið. Það komu því
tímar þar sem maður svaf í
tveimur peysum með teppi og
sæng um vetur í Ítalíu á meðan
að það var betra veður heima á
Íslandi.“
– Er mikill munur á menn-
ingunni frá því sem við
þekkjum hér?
„Já, það er mikill munur á
hvernig þeir lifa og hugsa.
Ítalir eru margir afslappaðir og
hafa litlar áhyggjur af hlutun-
um, þeir reddast bara. Þeir eru
opnir og vingjarnlegir og hjálp-
ast mikið að þó þeir þekkist
ekki endilega mikið. Þeir vinna
miklu minna en Íslendingar og
setja alltaf fjölskylduna í for-
gang. Báðir foreldrarnir koma
oftast að sækja börnin á leik-
skólann og stundum ömmur,
afar og frændur. Ítalar eignast
börn seint og algengast er að
eiga bara eitt til tvö börn. Ítalar
kunna vel að njóta lífsins og
vín og matur eru alltaf ofarlega
Flórens að sumri.