Iðnaðarmál - 01.02.1971, Blaðsíða 30

borgar og Reiknistofnunar Háskóla
Islands um hugsanlega sameiningu í
stofnun, er e. t. v. fengi heitið Reikni-
stofnun íslands.
Ráðstefnugestir voru sammála um
að gera þyrfti átak í að kynna notkun
rafreikna og auka skilning á raf-
reiknitækni. Almenna kennslu yrði að
veita þegar í efstu bekkjum gagn-
fræðastigsins og síðar meiri og nán-
ari kennslu í verzlunarskólum, mennta-
skólum, tækniskólum og í vissum
deildum Háskólans. Sérfræðimennt-
un yrði að sjálfsögðu áfram að sækja
utan eða til umboðsmanna rafreikn-
anna, en áherzlu þyrfti að leggja á
skilning og menntun forráðamanna
fyrirtækja á notagildi og möguleik-
um rafreiknisins, og var Stjórnunar-
félaginu bent á það sem verðugt verk-
efni.
Á ráðstefnunni kom fram, að æski-
legt væri að fyrirtæki, sem hafa hug
á að notfæra sér rafreiknitækni, ættu
aðgang að stofnun, þar sem þau gætu
á einum stað fengið hlutlausar upp-
lýsingar um gerðir véla, kostnað,
kerfisval, menntunarþörf og fleira
varðandi notkun rafreikna.
Fyrir ráðstefnunni lá lausleg könn-
un á kostnaði og nýtingu rafreikna
hérlendis. Kom þar í ljós, að hér á
landi voru 10 rafreiknar, þar af 8 af
gerðinni IBM 360/20, en Skýrsluvél-
ar ríkis og Reykjavíkurborgar voru
með vél af gerðinni IBM 360/30, og
Reiknistofnun Háskóla íslands átti
rafreikni af tegundinni IBM 1620.
Auk þess átti Iðnaðarbanki íslands
í pöntun rafreikni af gerðinni IBM,
System 3.
Áætlað var, að leigukostnaður raf-
reikna og hjálpartækja þeirra væri
u. þ. b. kr. 45 milljónir og að kostn-
aður við rekstur allra rafreiknideilda
hér væri ekki undir kr. 100 milljón-
um.
Nýting rafreiknanna var nokkuð
mismunandi, en að meðaltali um
1900 mældir tímar á ári, sem telst
sæmileg nýting, ef miðað er við dag-
vinnutíma, en æskilegt þykir þó, að
jafndýr tæki og rafreiknar séu í notk-
un allan sólarhringinn.
Á ráðstefnunni voru fjörugar um-
ræður um ýmis mál varðandi raf-
reikna, en fjöldi þáttakenda var um
60 manns. Ráðstefnunni lauk með
því, að formaður Skýrslutæknifélags
íslands, Hjörleifur Hjörleifsson,
sagði henni slitið.
B. K.
Hinn íullkomni ævivegur
Philip Rosenthal, eigandi hinna
frægu Rosenthal-verksmiðja, sem
framleiða postulín, glervörur og sitt-
hvað fleira með óvenju smekklegri
hönnun, hefur látið í ljós þá skoðun
sína, að hinn fullkomni ævivegur líti
nokkurn veginn þannig út: Fram til
35 ára aldurs ætti maður að nema,
safna reynslu, sjá sig um í heiminum,
reyna sitt af hverju, starfa hjá mis-
munandi fyrirtækjum eða hugsanlega
í eigin fyrirtæki. Um fimmtugt ættu
menn að hafa byggt upp lífsstarf sitt.
Næstu 10 árum ættu menn að verja
til þess að framselja vinnu sína á
annarra hendur, velja sér eftirmenn
og sjá um að þjálfa þá. Um leið
þyrftu menn að íhuga, hvort ævistarf-
ið hafi verið rétt upp byggt og gera
hugsanlegar breytingar. Auk þess
ættu menn að taka meiri þátt í al-
mannastörfum. Á þennan hátt kemst
maður hj á því að standa ráðalaus um
65 ára aldur og vita ekki, hvað mað-
ur eigi að gera, segir Rosenthal. í
fyrirtæki Rosenthals hefur þessi kenn-
ing hans verið framkvæmd á þann
hátt, að þar eru til tvær tegundir af
stjórnunarstörfum, annars vegar svo-
kölluð „taugastörf“ fyrir þá yngri og
„reynslustörf“ fyrir þá eldri.
Þ. E.

60
IÐNAÐARMÁL