Iðnaðarmál - 01.01.1978, Síða 27

Þannig líta hringarnir út, þegar
þeir koma úr mótunum, fjórir
helmingar í hvert sinn.
Iðnaðarmál ræddu í sumar við Jón Sigurðarson,
framkvæmdastjóra fyrirtækisins, um nýmæli þau í
veiðarfæraiðnaði, sem fyrirtækið hefur tekið upp.
— Það var í september í fyrra, sem við hófum
framleiðslu á flothringjum fyrir net, segir Jón.
Norska fyrirtækið Panco hafði alllengi framleitt
langmest af þeim flothringjum, sem íslensk útgerð
notaði. Þeir voru alhliða plastframleiðendur, en á-
kváðu að einbeita sér að heimilisbúnaði úr plasti og
losa sig við allar hliðargreinar. Þá kom upp sú hug-
mynd að við tækjum við flothringjaframleiðslunni
og við fengum allar vélar, mót, framleiðsluþekk-
ingu og allar upplýsingar um viðskiptasambönd og
dreifikerfi norska fyrirtækisins á þessu sviði í Nor-
egi jafnt og erlendis. Okkur þótti þetta girnilegt,
vegna þess að ekkert annað fyrirtæki hérlendis
framleiðir þessa vöru og íslendingar keyptu um
80% sinna hringja frá Panco.
Framleiðslan hefur gengið mjög vel og raunar
salan einnig. Markaðshlutdeild okkar hér innan-
lands er há, en hins vegar hefur salan innanlands
dregist saman vegna lélegrar netavertíðar. Veiðar-
færaiðnaður okkar verður alltaf sveiflukenndur
vegna sveiflna í útveginum sjálfum. i Noregi höfum
við um 50% markaðshlutfall í netahringjum.
Það sem hefur reynst okkur einna erfiðast í sam-
bandi við söluna til Noregs er að koma vörunni
fljótt og vel í gegnum tollafgreiðslu og áfram til
hinna fjölmörgu viðskiptavina úti um hinar dreifðu
byggðir. Ég fór til Noregs til þess að kanna þessi
mál og mér tókst að ná mjög hagstæðum samningi
við fyrirgreiðslu- og dreifingarfyrirtæki, svo nú kom-
um við vörunum eftir „beinni línu“ frá verksmiðju
til neytandans þar í landi. Viðskiptamenn hafa orð-
ið mjög ánægðir með þetta fyrirkomulag og sjálfum
okkur kemur þetta mjög vel, því að við þurfum eng-
ar áhyggjur að hafa af vörunni eftir að við höfum á
annað borð afhent hana. Ég skýt þessu nú að til
fróðleiks þeim, sem kunna að lesa þetta, því ég er
hræddur um að þarna verði ef til vill stundum nokk-
ur misbrestur á, þegar menn senda vöru beint til
dreifðra neytenda.
— Eru trollkúlurnar arfur frá Panco?
— Nei, þær höfum við þróað sjálfir og fram-
leiðsla þeirra hefur gengið mjög vel. Við gerum okk-
ur góðar vonir um að ná innanlandsmarkaðnum
þar að verulegu leyti, því okkar kúlur eru ódýrustu
kúlurnar á markaðnum, miðað við dýptarþol. Þær
þola þrýsting niður á áttunda hundrað faðma dýpi.
Við gerum okkur vonir um að geta selt þær til Kan-
ada, Danmerkur og Færeyja. Hringina seljum við til
Noregs, eins og ég gat um áðan, auk þess til Dan-
merkur, Færeyja og Kanada og vonumst til að geta
einnig selt þá til Grænlands.
Hér vinna 15-20 manns. Ég hef mikla trú á því að
veiðarfæraiðnaður eigi mikla framtíð fyrir sér hér-
lendis. Hann hlýtur að njóta þess að við höfum
sterkan heimamarkað, en það er kostur, sem mikið
af okkar útflutningsiðnaði nýtur því miður ekki. Þá
ber þess að geta, að okkar snjöllu fiskimenn eru
ómetanlegir ráðgjafar hvað varðar þennan iðnað.
Þeir eru mjög kröfuharðir, og það tryggir að við höf-
um ávallt góða vöru.
— Eru fleiri nýjungar á döfinni hjá ykkur?
— Ekki í veiðarfæraiðnaði, en við erum að hefja
framleiðslu á gerlaræktunarskálum úr plasti, sem
mikið og í vaxandi mæli eru notaðar á hvers konar
rannsóknarstofum.
IÐNAÐARMÁL
21