Franskir dagar - 01.07.2006, Blaðsíða 11

Franskir dagar - Les jours fran^ais
sem komu á Fáskrúðsfjörð, Marteinn
eða Björgvin í Kompaníinu fengu útvarp
á sama tíma. Fyrst voru þetta aðallega
veðurfregnir en fljótlega var farið að
senda út messur. Farið var með geymana
í hleðslu inn að Búðum.
„Pabbi hafði skrifstofu í stofunni og
skrifaði þar ræðumar. Útvarpið var við
skrifborðið íyrir neðan símann sem var á
veggnum”
Að sögn Sigrúnar gekk sr. Haraldur
oftast inn aö Búðum, sú ferð tók um tvo
tíma. Albert á Brimnesi bar hann gjarnan
yfir Gilsána. Við og við fór hann með Alla
tíndu, við gengum í röð eftir eynni frá
norðri til suðurs, vomm með strigapoka
fyrir dúninn og skjólur fyrir eggin. Það
fór allur dagurinn í að fara yfir eyna.
Mér fannst þetta alltaf skemmtilegt. Við
fómm líka í Æðarskerið, þar var oft slæmt
að leggja að. Þegar ég man eftir mér var
skarfakál í Æðarskerinu en lítið um annan
gróður.
Ef strekkingur var á heimleiðinni, var
gott að verða tekinn í tog af trillunum
sem vom að koma af sjó.
Svo þurfti að þurrka og hreinsa dúninn.
Hann var hitaður á eldavél úti í skúr og þá
Segðu mér í lokinfrá skólagöngu og
brottflutningnum?
í Fáskrúðsfirði var farskóli, Bjami
Jónsson frá Grófargerði á Héraði kenndi,
„hann var sérstaklega vandaður maður”.
Knútur Þorsteinsson frá Loðmundarfirði
kenndi á suöurbyggðinni og innsveitinni.
Kennarinn dvaldi í tvær til þrjár vikur á
hverjum bæ „svo setti hann okkur fyrir”
Sigrún var tvo vetur í Alþýðuskófanum
á Laugarvatni 1941 - 42 og 42 - 43.
Henni líkaði vel vistin þar og fann ekki
fyrir heimþrá. „Við vomm nokkur frá
Sigrún eignaðist snemma myndavél og hefur alla tið tekið mikið af myndum.
Þessi mynd er tekin i Andey.
I september 1938fór fjölskyldan innað Tungu i heimsókn. „Þá kom bíllfrá Kom-
paníinu med boddíi og náði í okkur". Sigrún stendur i tröppunum.
í Dvergasteini á trillunni hans. Þegar var
farið í búð var farið með hest og kerm.
„Það var ekki farið oft enda tíu kílómetrar
og vondur vegur. Mig minnir að pabbi
hafi aðallega verslað við Kompaníið.”
Haraldur messaði hálfsmánaðarlega á
Búðunr og heldur sjaldnar á Kolfreyjustað.
Lengst af var almennur safnaðarsöngur
eins og almennt var þá. Seinna kom
Sigurður Birkis og stofnaði kóra við kirkj-
umar.
Sóknarbörnin komu gangandi til messu,
fólkið fyrir norðan fjall gekk yfir það en
Vattamesingar fóm fyrir skriðurnar.
Fólkið af suðurbyggðinni kom á bátum.
„Alla tíð var mikill gestagangur á Kol-
freyjustað, pabbi var um tíma formaður
skólanefndar og oddviti. Oft vora hrepps-
nefndarfundir heima. Mamma hafði mat
fyrir alla. Hún vildi frekar hafa mat fyrir
gesti og gangandi heldur en kaffi. Annars
hafði pabbi þann sið að bjóða öllum inn
án þess að nefna það við mömmu, enda
vissi hann að alltaf var eitthvað til” segir
Sigrún og hlær við.
Dúntekja í Andey
í tíð sr. Haraldar var farið u.þ.b. sex
sinnum á hverju vori í Andey til að taka
æðardún og lítilsháttar af eggjum. „Ætli
við höfum ekki farið einu sinni i viku og
þá á þríæringi. Oftast vom það sex sem
var betra að hreinsa hann. Pabbi fékk oft
hrós fyrir dúninn.”
Þið hafiðfarið á skemmtanir?
„Við fóram stundum gangandi á böll í
Templarann og vomm þá samferða unga
fólkið á sveitinni. Einnig varstundum farið
í Atlavík og í Egilsstaðaskóg. Þá fómm
við frá Hafranesi inná Reyðarfjörð á báti.
Þegar við fómm á ball til Stöðvarfjarðar
þá fómm við á báti í Hvamm og svo
gengum við yfir Hvammsheiðina.”
Manstu efiir einhverjum sérstökum
siðum tengdum jólunum?
„Eins og siður var, var bakað heil
ósköp til jólanna á prestssetrinu. Mamma
skrifaði málshætti á smjörpappír og setti
inní hálfmána, það vakti mikla kátínu.”
Annaðhvert ár messaði Haraldur á
aðfangadagskvöld á Búöum „við borð-
uðum saman án hans og svo fékk pabbi
sér þegar hann kom”.
Jólatréð var smíöað úr tré og fest á það
greinar og lyng sem safnað var saman
úti í móa og höfð á logandi kertaljós,
tréð var mannhæðarhátt. „Mamma var
kát og söngelsk, hún tók þátt nreð okkur,
við dönsuðum í kringum tréð og fómm í
leiki. Þetta var uppi á lofti í gamla húsinu,
alltaf vom einhverjir krakkar frá öðmm
bæjum með okkur”.
Fáskrúðsfirði: Friðrik Stefánsson, Björgvin
Sigurðsson, Karl Sigurbergsson og og
Sigsteinn bróðir hans. Seinni veturinn
var Ragnar bróðir minn líka sem og Bjöm
Friðbjömsson í Vík.”
Sigrún og Hjörtur.
Sigrún flutti til Reykjavikur 1945, „þar
kynntist ég dásamlegum þýskum pilti,
Hirti Haraldssyni sem hafði búiö á Islandi
í nokkur ár. Við fómm austur um sumarið
og pabbi gifti okkur. Það er nú gaman
að segja frá því í lokin, í hraða nútímans
að ferðin að austan tók tvo daga, fyrri
daginn fómm við til Akureyrar og seinni
daginn til Reykjavíkur” Sigrún og Hjörtur
eiga fimm syni (fyrir hjónaband eignaðist
Hjörtur dóttur) samtals em afkomendurnir
þeirra 49.
Sigrún sendir bestu kveðjur heim til
FáskrúðsQarðar og þau hjónin óska öllum
góðrar skemmtunar á Frönskum dögum.
11