Morgunblaðið - 23.01.2015, Blaðsíða 10

mínum, níu ára gömlum Hyundai
Getz, og spurði mig hvort ég ætl-
aði ekki að fara að fá mér nýjan.
Fór hann mikinn þar sem hann
sagði mér frá nýja bílnum sínum.
Ég man ekki tegundina en hann
var svartur og minnti mig pínulítið
á Batman-bílinn. Hvað sem því líð-
ur þá leið honum eins með Bat-
man-bílinn sinn og mér þegar ég
eignaðist Levi’s-gallabuxurnar
forðum daga og síðar þegar ég
eignaðist Huyndainn. Ég varð
hugsi þegar vinur minn fór að tala
um bílinn minn. Getur verið að
hann hafi nokkuð til síns máls?
Ætti ég að skipta um bíl? Úr varð
að ég setti bílinn á bílasölu. Stóð
hann þar í smástund þar til einn
daginn að ég fékk sanngjarnt til-
boð í bílinn. Eitt hafði þó breyst. Í
millitíðinni
hafði ég
kynnst gulu
Pringles og
var það mik-
ilvægara
en nýr bíll.
Ég hugs-
aði mig
ekki tvisv-
ar um og
neitaði tilboð-
inu og velti því
fyrir mér hvað
hefði orðið um Levi’s-
gallabuxurnar.
Hvað er ég? Hver er ég?Hvaðan kom ég? Hvertstefni ég? … Ég veitþað ekki og ég nenni
ekki að spá í það. Það eina sem ég
veit á þessari stundu er að ég er
með æði fyrir gulu Pringles.
Þetta er niðurstaða mín eftir
áralanga leit í kimum heimspeki,
og lista (lesist youtubeklippur og
kvikmyndir) og er ég nokkuð sátt-
ur við mikilvægi guls Pringles í lífi
mínu að svo stöddu.
Áður en ég kynntist gulu Pringl-
es ólst ég upp í Breiðholtinu og
renndi mér á bala niður ísilagða
hóla Fellahverfisins. Enginn
Stiga-sleði fyrir þennan. Þrátt fyr-
ir það þótti eldri systkinum mínum
heldur mikið dekrað við örverpið.
Helgaðist það af því að þau máttu
sætta sig við að klæðast fötum
hvert af öðru á meðan ég, prinsinn
á heimilinu, fékk öðru hvoru keypt
á mig ný tískuföt. Sérstaklega er
mér minnisstætt þegar foreldrar
mínir gáfu mér 12 ára gömlum
Levi’s 501-gallabuxur eftir þriggja
mánaða væl. Það var mikil gleði
sem markaði tímamót. Þannig
voru Levi’s-gallabuxurnar
tímanna tákn sem í
mínum huga
marka upphaf
góðærisins.
Nýlega varð
mér hugsað til
Levi’s-buxn-
anna. Þannig er
nefnilega mál
með vexti
að góður
félagi
minn
gerði
nýlega
gys að
bílnum
»Það eina sem égveit á þessari
stundu er að ég er með
æði fyrir gulu Pringles.
HeimurViðars
Viðar Guðjónsson
vidar@mbl.is
10 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. JANÚAR 2015
Malín Brand
malin@mbl.is
S
igríður Ella, eða Sigga
Ella eins og hún er köll-
uð, lauk námi í Ljós-
myndaskólanum fyrir ári.
Útskriftarverkefnin voru
tvö og hvort um sig æði áhugavert.
Annars vegar vann hún ljós-
myndabók um hljómsveitina Blood-
group sem hún fylgdi eftir á árunum
2011-2013 og hins vegar var það
myndaröðin Fyrst og fremst er ég,
sem minnst var á hér að ofan. „Ég
mynda það sem mér þykir áhugavert
og reyni kannski að koma ein-
hverjum skilaboðum á framfæri,“
segir Sigga Ella og það var sannar-
lega raunin í verkefninu Fyrst og
fremst ég. „Hugsunin að baki er sú
hvort við séum smám saman að út-
rýma fólki með Downs-heilkenni í
kjölfar tækninnar,“ segir hún.
En hvað varð til þess að Sigga
Ella fór að velta þessum málum fyrir
sér? „Systir pabba míns var með
Downs-heilkenni og ég var mikið í
kringum hana þegar ég var að alast
upp og þótti rosalega vænt um
hana,“ segir Sigga Ella sem hefur
hugleitt hve miklu fátækari hún væri
hefði hún aldrei fengið að kynnast
frænku sinni.
Þegar hún var að velta því fyrir
sér hvernig hún gæti tengt málefnið
útskriftarverkefninu sínu heyrði hún
áhugavert útvarpsviðtal og þar með
var hugmyndin komin. „Þar voru
þessi siðferðilegu álitamál rædd,
hvort rétt sé að velja einstaklinga,
einn frekar en annan, til að vera til.
Þá ákvað ég að þetta skyldi verða út-
skriftarverkefnið mitt og þá komu
hugmyndir eins og að þetta skyldu
verða tuttugu og ein mynd út af því
að þeir sem eru með Downs-
heilkenni hafa aukaeintak af litningi
21, þrjá í stað tveggja,“ segir Sigga
Ella sem lætur sig málið varða.
Útskriftarsýning á flakki
Myndaröðin hefur verið sett
upp nokkuð víða og á eftir að fara
víðar. Eftir útskriftarsýninguna fór
Sigga Ella með hana til Akureyrar
og síðasta sumar var sýningin á
menningarhátíð Sólheima. Á menn-
ingarnótt hún á Kex hostel í Reykja-
vík og þann fimmta febrúar verður
hún sett upp í Skotinu í Ljósmynda-
safni Reykjavíkur og þar fær hún að
standa til loka marsmánaðar.
Myndaröðin fer því næst á sýn-
inguna Photo Art í Varsjá í Póllandi.
Það hefur því verið sérlega ánægju-
legt að kynna myndaröðina og segir
Sigga Ella að það hafi ekki síður ver-
ið ánægjulegt að vinna að henni. „Ég
kynntist frábæru fólki og var einmitt
með þeim í fyrra þegar það var árs-
hátíð hjá þeim og þá setti ég sýn-
inguna upp hjá þeim.“
Vinirnir sem hún eignaðist við
vinnslu útskriftarverkefnisins eru á
ýmsum aldri. Sá yngsti var níu mán-
aða og sá elsti sextugur. „Ég passaði
upp á það í þessu verkefni að hafa
aldursbilið breitt og mig langaði líka
til þess að hafa kynjaskiptinguna
jafna,“ segir hún.
Bloodgroup og fleiri
Hljómsveitin Bloodgroup stóð
Siggu Ellu nærri, meðal annars
vegna þess að maðurinn hennar var
einn hljómsveitarmeðlima. „Þess
vegna byrjaði ég að dokúmentera
þau. Svo hélt ég því áfram eftir að ég
byrjaði í skólanum,“ segir hún. Af-
raksturinn má sjá í myndarlegri bók
sem hefur selst vel erlendis. Rithöf-
undurinn Yrsa Sigurðardóttir skrif-
aði formála bókarinnar og segist
Sigga Ella mjög ánægð með útkom-
una. Hún hefur myndað fleiri hljóm-
sveitir og má þar til dæmis nefna
Lilly The Kid, Oyama og Hallelujah.
Meistararnir og pelsarnir
Síðsumars var Sigga Ella svo
lánsöm að hljóta styrk til þátttöku í
vinnustofu (e. workshop) hjá hinum
einstaka ljósmyndara Mary Ellen
Mark sem margsinnis hefur komið
hingað til lands og haldið vinnustof-
ur ásamt Einari Fal Ingólfssyni og
fleirum. „Ég var nemi á námskeiðinu
árið áður og það var virkilega lær-
dómsríkt,“ segir Sigga Ella.
Styrkurinn sem hún hlaut var
frá Samtökum feldskera í Evrópu og
Photo Expeditions. „Þá var skilyrði
að ég myndi gera tvö mismunandi
myndaverkefni þar sem ég myndi
vinna með feld sem ég fékk frá Egg-
erti feldskera,“ segir hún. Auk þess
vann hún sitt eigið verkefni. „Þar
vildi ég veita fólki innsýn inn í líf
fólks með Alzheimers-sjúkdóminn.
Myndaröðin heitir Vegamót eða
Crossroads.“ Sigga Ella hafði unnið
á Grund á sérstakri deild fyrir heila-
bilaða. Hún fékk leyfi hjá fjölskyld-
Klædd upp í
pels í frystihúsinu
Ljósmyndarinn Sigríður Ella Frímannsdóttir hefur mikinn áhuga á fjölbreyti-
leika mannlífsins og hefur verið ötul við að fanga mannlífið á ljósmyndir. Ljós-
myndaröð hennar, Fyrst og fremst er ég, hefur vakið verðskuldaða athygli en hún
er af tuttugu og einni manneskju með Downs-heilkenni.
Ljósmynd/Sigga Ella
Pelsinn í Nauthólsvíkinni „Mig langaði að vera með pelsinn þar sem hann
á í rauninni ekki heima. Það eru ekkert allaf allir í pels,“ segir Sigga Ella.
Ljósmynd/Sigga Ella
Bloodgroup Sigga Ella vann ljósmyndabók um hljómsveitina Bloodgroup
sem hún fylgdi eftir á árunum 2011-2013 og er þetta m.a. afraksturinn.
Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga boðar til funda um kjaramál.
Ræddar verða áherslur félagsins í kjarasamningaviðræðum 2015.
Félagsmenn eru hvattir til aðmæta
Sýnum samstöðu - við berum sameiginlega ábyrgð
á kjörum hjúkrunarfræðinga.
Allar nánari upplýsingar um fundastaði er að finna á heimasíðu
félagsins:
http://www.hjukrun.is/kjaramal-2015/
Kjarafundir 2015
26. janúar
Suðurnes/Keflavík kl. 14:00
27. janúar
Siglufjörður kl. 11:00
Húsavík kl. 16:00
Akureyri kl. 20:00
29. janúar
Norðfjörður kl. 13:00
Egilsstaðir kl. 17:00
28. janúar
Sauðárkrókur kl. 11:00
Blönduós kl. 14:00
9. febrúar
Stykkishólmur kl. 11:00
Akranes kl. 16:15
2. febrúar
Ísafjörður kl. 14:00
12. febrúar
Vestmannaeyjar kl. 12:00
11. febrúar
Vík kl. 12:00
Selfoss kl. 16:30
18. og 19. febrúar
Reykjavík kl. 16:30
17. febrúar
Reykjavík kl. 16:30
Starfsmenn Reykjavíkurborgar
Fundarstaðir og tímar eru eftirfarandi: