Morgunblaðið - 23.01.2015, Blaðsíða 38

38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. JANÚAR 2015
✝ Guðrún BríetGuðlaugsdóttir
(Bíbí), fæddist í
Vestmannaeyjum
30. júlí 1923. Hún
lést á Hjúkrunar-
heimilinu Sunnu-
hlíð 13. janúar
2015.
Foreldrar henn-
ar voru Guðlaugur
Brynjólfsson, út-
gerðarmaður í
Vestmannaeyjum, f. í Kvíhólma,
V-Eyjafjallahreppi 23. júlí 1890,
d. 30. desember 1972, og Val-
gerður Guðmundsdóttir hús-
móðir, f. í Reykjavík 8. mars
1895, d. 29. september 1937.
Systkini Bíbíar eru Jóhannes, f.
1908, Sveinbjörn, f. 1914, Halla,
f. 1918, Halldóra, f. 1920,
Brynjólfur, f. 1921, Ingibjörg, f.
1925, Ásta, f. 1926, Guðmundur,
f. 1929, og Þórarinn, f. 1931.
Eftirlifandi eru Ingibjörg og
Ásta.
Bíbí giftist 5. júní 1944 eftir-
lifandi eiginmanni sínum, Jón-
asi Guðmundi Ólafssyni, f. í
Stykkishólmi 29. júní 1921. For-
eldrar hans voru Ólafur Jón
Berglind, f. 1967, gift Luc
Leroy. Þau eiga þrjú börn. Arn-
ar, f. 1973, giftur Maríu Shis-
higina Pálsson. Þau eiga tvö
börn og María einn son áður.
Arnar á þrjú börn með fyrri
konu sinni. Páll Guðmundur, f.
1975, d. sama ár. Hildur Björk,
f. 1983, gift Ara Karlssyni. Þau
eiga tvær dætur. Fyrir átti Ól-
ína einn son. Kjartan, giftur
Guðnýju Bachmann. Þau eiga
þrjú börn. 3) Dóttir, f. 1961, d.
sama ár. 4) Jónas Jónasson, f.
11. maí 1964, giftur Öldu Harð-
ardóttur. Dóttir þeirra er
Sandra Björk, fædd 1997. Fyrir
átti Jónas eina dóttur, Rakel
Söru, f. 1989, í sambúð með Er-
ik Newman. Þau eiga tvö börn.
Fyrir átti Alda einn son, Hörð
Snævar, f. 1990.
Bíbí flutti frá Eyjum 17 ára
og fór í Húsmæðraskólann á
Hallormsstað. Þegar hún lauk
því námi fluttist hún til Reykja-
víkur og gerðist vinnukona hjá
Richard Thors. Eftir að hún hóf
búskap vann hún ýmis störf, s.s.
hjá Skógrækt ríkisins, á City
Hotel, við fiskvinnslu í Reykja-
vík og á Bíldudal, á sendibíla-
stöðinni Þresti og við ræstingar
á Alþingi og hjá Völundi. Síðast
vann hún hjá Kassagerð
Reykjavíkur.
Útför hennar fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 23. jan-
úar 2015, kl. 15.
Jónasson, f. á
Innra-Leiti á Skóg-
arströnd 8. mars
1887, d. 29. júlí
1929, og Ólína Jó-
hanna Péturs-
dóttir, f. í Svefn-
eyjum á Breiðafirði
24. ágúst 1887, d.
13. september
1979.
Jónas og Bíbí
bjuggu fyrsta hjú-
skaparárið í Kópavogi og fluttu
þaðan í Skerjafjörð og síðan á
Ásvallagötu. Árið 1946 fluttu
þau í Kópavoginn að nýju og
bjuggu þar alla tíð síðan. Þau
eignuðust fjögur börn: 1) Val-
gerður, f. 16. september 1944,
eiginmaður Örn Gíslason. Börn
þeirra eru: Bríet, f. 1968, gift
Smára Gestssyni. Þau eiga þrjá
syni og eitt barnabarn. Sigríð-
ur, f. 1971, gift G. Örvari Hall-
grímssyni. Þau eiga þrjár dæt-
ur. Andvana f. drengur 1978.
Arna Margrét, f. 1986, í sambúð
með Siggeiri Guðnasyni. Þau
eiga tvö börn. 2) Ólína Jóhanna,
f. 12. desember 1945, gift Páli
Andréssyni. Börn þeirra eru:
Elsku mamma, nú ertu búin
að fá hvíldina sem þú varst búin
að þrá síðustu ár. Núna líður
þér vel og allar þjáningar eru
burt. Nú ertu sko alveg örugg-
lega byrjuð að segja skemmti-
legar sögur og aðeins að stríða.
Þú varst alveg einstök
mamma. Alltaf til staðar og allt-
af heima. Það voru ekki margir
vinir mínir sem gátu treyst því
að einhver væri heima þegar
þeir komu heim úr skólanum
kaldir og svangir. Það gat ég.
Þú áttir alltaf tíma handa mér.
Takk fyrir öll bréfin sem þú
sendir mér þegar ég var í sveit.
Það yljaði litlu barnshjarta sem
þjáðist oft af heimþrá og sökn-
uði. Takk fyrir að hafa stutt mig
í gegnum allt sem ég tók mér
fyrir hendur og takk fyrir að
hafa leiðbeint mér þegar þér
fannst ég ekki vera að feta rétta
stíginn. Ég hlustaði, en fór ekki
alltaf eftir því. Seinna sá ég að
þú hafðir rétt fyrir þér.
Mömmur hafa alltaf rétt fyrir
sér.
Manstu þegar ég bauð þér í
fyrsta flugtúrinn. Við fórum að
sjálfsögðu til Vestmannaeyja,
hvert annað? Svo þegar ég
kynntist henni Öldu minni í Eyj-
um varstu glöð. Því nú væri litli
strákurinn kominn í öruggar
Eyja-hendur.
Þú settir þig aldrei í fyrsta
sætið. Hafðir alltaf áhyggjur af
hinum. Það var ekkert að hjá
þér var viðkvæðið þegar spurt
var frétta. Ég man ekki eftir því
að þú hafir nokkurn tímann
kvartað eða barmað þér. Það
varst ekki þú.
Nú ertu farin í Austrið til
hins Hæsta og hefur hitt allt
þitt fólk. Amma Valgerður og
afi Guðlaugur hafa tekið á móti
þér ásamt systkinum þínum.
Mikið óskaplega saknaðir þú
hennar ömmu alla tíð. Þetta
hafa verið fagnaðarfundir.
Guð blessi þig, mamma mín,
og góða ferð. Þinn sonur,
Jónas (Nonni).
Elsku mamma, ég ætla að
skrifa nokkur orð til að minnast
þín. Það er bara dálítið erfitt á
þessari stundu eins og þú veist
á ég erfitt með að hemja tárin
og söknuðurinn er mjög sár. Ég
vil þakka þér fyrir allt, þú varst
mér mjög kær, góð vinkona og
alltaf til staðar, sem var mjög
gott. Við höfum brallað margt í
gegnum árin, ferðast mikið sam-
an hérlendis og erlendis. Minn-
ingarnar streyma en erfitt er að
koma þeim öllum á blað þannig
að ég kýs að hafa þær áfram í
minningabankanum og ylja mér
með þeim í framtíðinni, þar
verður af nógu að taka sem bet-
ur fer. Mamma mín, síðustu sól-
arhringarnir okkar saman í
Sunnuhlíð eru efst í huga mér
núna, þú varst svo dugleg en ég
svo máttvana. Nóttin sem við
sváfum og héldumst í hendur er
ljúf minning í dag.
Ég vil þakka öllu því dásam-
lega fólki sem vinnur í Sunnu-
hlíð og hefur aðstoðað mömmu,
hjartans bestu þakkir fyrir að-
stoðina.
Nú er mamma sofnuð, ég
sakna hennar mjög sárt, við
hittumst seinna, elsku mamma
mín.
Þín dóttir Ólína, eða eins og
þú kallaðir mig stundum: Gudda
þín.
Ólína J. Jónasdóttir.
Bíbí tengdamóðir mín er látin
í hárri elli eftir erfið veikindi.
Ég kynntist henni fyrst vorið
1961 þegar Vala dóttir þeirra
kynnti mig, tilvonandi tengda-
soninn, fyrir foreldrum sínum.
Þau Jónas tóku bæði vel á móti
mér og áttum við saman nota-
lega stund í litla húsinu þeirra á
Kársnesbrautinni. Í litla húsinu
var alltaf nóg pláss fyrir alla
enda gestrisnin í hávegum höfð.
Við urðum strax miklir mátar
við Bíbí og með tímanum sannir
og góðir vinir. Bæði höfðum við
mikla ánægju af ljóðum og vís-
um. Bíbí hafði gaman af því að
segja mér sögur og allskonar
vísur frá Eyjum. Bíbí kom oft til
okkar á Bíldudal og dvaldi þá
iðulega í nokkrar vikur, þá var
nú oft glatt á hjalla, enda var
tengdamóðir mín sérlega
skemmtileg og stríðin mjög.
Hún hafði gaman af því að koma
manni á óvart með þessu gríni
sínu og á ég margar góðar
minningar frá þeim stundum.
Eitt sinn var ég spurður að því
hvort mér væru ekki farnir að
leiðast þessir hrekkir hennar og
svar mitt var: „Nei, ef þú veist
um aðra eins þá kaupi ég hana.“
Að lokum langar mig að segja
eina skemmtilega sögu sem ég
veit að Bíbí hafði gaman af.
Dóttursonur minn hitti lang-
ömmu sína og var ekki alveg
viss um gælunafn hennar og
kallar hátt og skýrt: „Þarna
kemur amma bra bra.“ Já, þetta
kunni hún sko vel að meta og
var kölluð amma bra bra í mörg
ár á eftir.
Elsku Bíbí, hafðu þökk fyrir
öll árin og vinskapinn sem aldr-
ei sló skugga á. Jónasi, börnum
og fjölskyldum þeirra sendi ég
kærar kveðjur. Þinn vinur,
Örn Gíslason (Öddi).
Elsku amma mín. Ég er ögn
eigingjörn, mér finnst að þú
hefðir átt að fá örlítið lengri
tíma hér hjá mér, hjá okkur öll-
um.
Fyrir mörgum árum, mjög
mörgum, þá sagðir þú við mig
að þú treystir á að ég myndi
skrifa fallega minningargrein
um þig, sanna en fallega. Ég var
þá rétt 22-23 ára, fannst fráleitt
að ég þyrfti að gera það einn
daginn. Við ræddum þetta á
léttu nótunum, gerðum grín og
fífluðumst með hvað ég ætti að
skrifa. Samtalið endaði þó á al-
varlegum nótum þar sem ég lof-
aði að skrifa frá hjartanu til þín.
Aldrei styggðaryrði frá þér,
elsku amma mín, ótrúlega þol-
inmóð við landsbyggðarstúlkuna
sem skildi ekki allar reglurnar í
stóru höfuðborginni og gildi
þess að mæta heim á réttum
tíma, ekki missa af strætó. Ís-
ferðir og heitt kókó á kvöldin.
Allt til að manni liði eins vel og
mögulegt var þegar við komum í
Kópavoginn. Þú hefur alltaf ver-
ið svo falleg og fín, elsku amma
mín. Það var yndislegt að koma
til þín í pínulitla húsið á Kárs-
nesbrautinni, þú í eldhússlopp
og með svuntu, allt svo hreint
og fínt þó það væri ekki eftir
nýjustu tísku. Úti í garði við
litla húsið voru svo hestarnir
hans afa og þú kenndir okkur
krökkunum að gefa þeim brauð
þegar þeir opnuðu eldhúsglugg-
ann með snoppunni. Alltaf var
pláss hjá þér og afa fyrir okkur
og vel tekið á móti okkur. Þegar
þið fluttuð svo í Kjarrhólmann
þá fannst mér þið nánast vera
flutt í höll, þér tókst að gera allt
svo fínt.
Lífið ykkar afa hefur ekki
verið dans á rósum, þið hafið
upplifað ykkar skerf af erfiðleik-
um, veikindum, fátækt og sorg,
en þú stóðst alltaf eins og klett-
ur og hélst öllu saman. Þú
stóðst álagið og trúðir að það
kæmi betri tíð og sumt þyrfti
bara að standa af sér. Reyndar
held ég að kímnigáfa þín og
glettni hafi hjálpað þér í gegn-
um margt, kannski fleira en við
vitum.
Amma mín, það er svo margt
sem mig langar til að segja þér
og segja um þig en þá þyrfti ég
líklega allt plássið í blaðinu. Ég
á bara samtal við þig á annan
hátt núna, í huganum og með
minningum.
Við höfum átt góðar stundir
saman í gegnum tíðina. Und-
anfarin tvö, þrjú ár hefur þú
faðmað mig fast þegar við vor-
um að kveðjast. Ég hvíslaði í
eyra þitt í hvert skipti: amma
mín ég elska þig og við hittumst
aftur. Ég er ekkert dugleg við
að segja svona venjulega en við
þurfum báðar á því að halda og
ég þakka fyrir að hafa sagt
þetta við þig. Ég veit að þú
veist. Ég, strákarnir mínir allir
og litli langalangömmustrákur-
inn hugsum til þín í Sumarland-
inu sem varð svo miklu fallegra
þegar þú komst þangað og
margir sem tóku á móti þér þar
og fá eflaust heitt kókó og brauð
með osti hjá þér.
Elsku afi minn, mikið er búið
að taka frá þér og það verður
erfitt hjá þér að sætta þig við
lífið án hennar ömmu. Við sem
eftir verðum reynum að gera
okkar besta fyrir þig og veit ég
að þeir sem búa nálægt þér
verða þér góðir og passa upp á
þig. Mamma, Ólína og Nonni,
missir ykkar er mikill. Ég og
fjölskylda mín vottum ykkur öll-
um dýpstu samúð.
Amma mín, hafðu þökk fyrir
allt og allt. Ég elska þig og við
hittumst aftur. Þín,
Bríet.
Elsku amma. Hér sit ég og
skrifa örfá orð til þess að kveðja
þig. Það var erfitt að heyra það
að þú værir farin en ég veit og
hugga mig við það að þú ert á
góðum stað.
Það fyrsta sem mér dettur í
hug, er ég hugsa til þín, er
kóngabrjóstsykur. Hann áttirðu
alltaf til í krukku inn í skáp og
oftar en ekki fékk maður mola
hjá þér. Einnig minnist ég dags-
ins er ég kom með litlu fjöl-
skylduna mína til þín til þess að
sýna þér og afa nýjasta barna-
barnabarnið ykkar, hann Snæ-
björn Tuma. Mikið var gaman
að geta komið og hitt ykkur og
voruð þið ánægð með litla
drenginn. Ég mun geyma allar
minningarnar sem ég á um þig í
hjarta mér.
Elsku amma, ég elska þig og
sakna þín. Nú ertu komin til
þeirra sem þú hefur misst og
saknað. Ég votta afa, mömmu,
Ólínu, Nonna og öðrum vanda-
mönnum mína dýpstu samúð.
Arna Margrét Arnardóttir.
Elsku amma mín. Það er svo
skrítið að sitja hérna fyrir fram-
an tölvuna og skrifa minning-
argrein.
Þegar ég var lítil elskaði ég
að fara til þín og afa í gistingu.
Það var alltaf svo gaman hjá
okkur og við gerðum svo margt
saman. Fyrstu minningar mínar
frá því að ég var lítil eru þegar
við afi fórum eldsnemma í hest-
húsið og þegar við komum heim,
þá varstu alltaf búin að baka
eitthvað og eldhúsborðið var
alltaf fullt af kræsingum.
Elsku amma, ég veit að þú
ert komin á betri stað, ég sakna
þín samt svo mikið. Þú varst
alltaf til staðar fyrir mig þegar
ég var yngri og ég gat alltaf
leitað til þín í spjall. Það var svo
gott að tala við þig, þú kenndir
mér svo ótrúlega margt. Takk,
amma mín fyrir allt sem þú
gerðir fyrir mig, þú varst alltaf
hörkudugleg, alltaf svo góð og
falleg. Það verður skrítið að
koma til Reykjavíkur í heim-
sókn til afa en ekki til þín líka.
Ég á svo margar minningar sem
ég mun aldrei gleyma. Ástar-
kveðja,
Rakel Sara Jónasdóttir.
Elsku besta amma, það er svo
erfitt að hugsa til þess að þú
sért farin frá okkur. En við vit-
um öll að nú líður þér betur.
Mér hefur alltaf þótt svo gaman
að koma til þín og afa, ég
gleymi því ekki þegar ég kom í
Vogatunguna að heimsækja
ykkur, mér fannst það alltaf svo
skemmtilegt. Þú passaðir alltaf
upp á það að mér leiddist ekki
og ég fann mér alltaf eitthvað
skemmtilegt að gera. Það var
nú alltaf jafn skemmtilegt að
spila olsen olsen við þig. Við
spiluðum alltaf upp í ákveðið
mörg spil og ef þú varst fyrr bú-
in að vinna þau þá bættum við
alltaf smá við svo ég myndi
vinna. Þú hefur reynst mér svo
vel, elsku amma mín. Þú varst
alltaf svo hlý og góð við alla. Þú
varst alltaf svo sæt og fín, vildir
alltaf líta vel út og það gerðirðu
sko heldur betur, amma. Þú
varst alltaf svo dugleg og hélst
áfram, ég er stolt af þér. Mér
þykir svo vænt um það að alltaf
þegar ég kom til þín og þú hrós-
aðir mér fyrir hversu sæt ég
væri og þú tókst alltaf eftir því
þegar ég kom í einhverju nýju,
þá fékk ég hrós um hvað það
væri fallegt. Ég held að það geti
allir verið sammála um það að
þú vildir öllum vel og manni leið
alltaf vel í kringum þig. Ég vildi
bara segja takk fyrir allt. Ég
met það mikils hversu góð þú
varst alltaf við mig, elsku besta
amma mín. Ég er svo ánægð að
hafa setið hjá þér síðustu dag-
ana þína, haldið í höndina á þér,
knúsað þig og kysst þig. Elsku
amma, nú líður þér betur og ég
veit þú verður hér hjá mér og
vakir yfir mér. Ég elska þig svo
ótrúlega mikið, amma, er heppin
og ánægð að geta kallað þig
ömmu.
Ég elska þig svo ótrúlega
mikið, amma, og mun alltaf gera
það. Guð geymi þig. Þín,
Sandra Björk Jónasdóttir.
Ég elska hana ömmu mína
Bíbí meira en orð fá lýst. Bók-
staflega. Ég ætlaði að lýsa því
hér. En ég finn ekki orðin. Mér
finnst samt nauðsynlegt að
skrifa nokkur (allt of fá) orð um
hana, svo ég hafi skrifað á
spjöld sögunnar hversu dásam-
leg hún amma mín var. Amma
Bíbí var með eyru sem hlustuðu
af athygli og áhuga, faðm sem
hélt fast og lengi, ást sem var
endalaus og hjarta gert úr gulli.
Þessu fann ég alltaf fyrir þegar
ég kom til ömmu, m.a.s. þegar
hún hafði áhyggjur af því að við
værum að leggja lykkju á leið
okkar til að koma í heimsókn.
Amma var með fallegt hjarta-
lag, það sýnir sig til dæmis í því
að manninum mínum fannst hún
líka vera amma sín frá því hann
hitti hana fyrst. Þegar kom að
því að velja nafn fyrir eldri dótt-
ur okkar vildum við, án nokkurs
efa, nefna hana í höfuðið á
ömmu Bíbí. Ég vona að við Ari
getumi kennt dætrum okkar að
vera eins og amma Bíbí: sterk-
ar, fyndnar, hlýjar, góðar,
ákveðnar, duglegar og skemmti-
legar.
Skoðanir ömmu höfðu mót-
andi áhrif á fataval mitt, enn í
dag. Þegar ég var 6 ára og átti
pæjubuxur með gati sagði
amma voða hissa: „Er gat á
buxunum þínum?“ Þessi eina
setning var nóg til þess að enn í
dag hef ég aldrei gengið í bux-
um með gati. Kannski dálítið
snjáðum. Aldrei með gati.
Amma var hörkudugleg. Hún
var og er íslenska konan. Þess
vegna vitna ég hér í síðustu tvö
erindi lagsins.
Og loks þegar móðirin lögð er í mold
þá lýtur þú höfði og tár falla’ á fold.
Þú veist, hver var skjól þitt, þinn
skjöldur og hlíf.
Það var íslenska konan sem ól þig og
gaf þér sitt líf.
En sólin, hún sígur – og sólin, hún
rís,
og sjá: Þér við hlið er þín ham-
ingjudís,
sem ávallt er skjól þitt, þinn skjöldur
og hlíf:
Það er íslenska konan – tákn trúar
og vonar,
sem ann þér og þér helgar sitt líf.
(Ómar Ragnarsson.)
Elsku amma Bíbí, þú ert
hetja sem hefur kennt mér svo
margt og fyrir það er ég þakk-
lát.
Takk fyrir allt. Alltaf. Ég
elska þig og sakna þín. Við Ari
munum passa að Emilý Bríet og
Ester Lillý viti alltaf hver amma
Bíbí er.
Með ást og söknuð í hjarta og
táraflóði kveð ég þig, elsku
amma. Ég mun drekka appels-
ínuþykkni, sem er allt allt of
sterkt, þér til heiðurs á afmæl-
inu þínu, það sem eftir er. Þín,
Hildur Björk.
Í dag kveð ég elskulega móð-
urömmu mína, ömmu í Kópó.
Ég lofaði ömmu fyrir mörg-
um árum að skrifa minningar-
orð þegar hún væri öll. Amma
var spaugsöm og sagði þetta í
léttum tón en þó fylgdi þessum
orðum alvara.
Hún amma var skemmtileg
kona, hress og kát og átti auð-
velt með að sjá spaugilegu hlið-
ar lífsins. Ég held það hafi
gagnast henni vel í lífsbarátt-
unni að hafa létta lund. Við
hlógum oft og mikið saman.
Samband okkar ömmu varð ekki
náið fyrr en ég var orðin tán-
ingur. Ég flutt suður í höfuð-
borgina og hitti þau afa oftar,
þá orðin hálffullorðin sjálf. Við
kynntumst betur og kunnum
svona sérlega vel hvor við aðra.
Spásseruðum saman í bænum,
kíktum á kaffihús og fórum
saman í heimsóknir. Vorum allt-
af pennavinkonur þegar ég hélt
á vit ævintýranna út í heim og
amma skrifaði hin skemmtileg-
ustu bréf. Amma var traust og
góð og reyndist sínu fólki vel.
Hún kunni að reka heimili, enda
útskrifuð úr húsmæðraskóla og
alvön í að þurfa að láta enda ná
saman.
Alltaf var gott að koma til
hennar og fá sér eitthvað gott í
gogginn. Ég var svo heppin að
fá að búa hjá þeim einn vetur og
var það til þess að við kynnt-
umst enn betur og vinátta okkar
styrktist enn frekar. Amma
hafði skoðanir og voru umræð-
urnar oft fjörugar. Ég er
reynslunni ríkari að hafa fengið
að umgangast ömmu mína á
jafningjagrundvelli öll þessi ár.
Fengið að heyra um líf hennar
frá barnæsku, móðurmissi,
barnsmissi og margt annað sem
markaði þessa sterku konu sem
mér þótti svo vænt um. Að sjá
ömmu með yngri bræðrum sín-
um sem henni þótti svo vænt
um, þeim sem hún reyndist svo
vel þegar þeir voru litlir dreng-
ir, var mér dýrmætt. Öll sam-
tölin og hlátrasköllin með þeim
systkinum eru mér ógleyman-
leg. Samveran með þeim gaf
mér mikla innsýn í þeirra líf. Ég
er óendanlega þakklát fyrir að
hafa átt þessar stundir með
ömmu og hennar fólki. Amma
var heiðurskona sem ekki var
fyrir neina væmni, en hún var
samt hlý og góð, traust og heið-
arleg. Ömmu þakka ég sam-
fylgdina og allt það sem hún
kenndi mér. Far þú í friði, elsku
amma mín, takk fyrir allar góðu
stundirnar, spjallið yfir kaffi-
bolla, umhyggju þína fyrir dætr-
um mínum og mínu lífi öllu. Þín,
Sigríður (Sirrý).
Bíbí mín, einu sinni sagðist
þú vilja ritskoða minningar-
greinina þína frá mér. Ég vona
að þessi orð standist ritskoð-
unina, nú þegar komið er að
kveðjustund. Ég geymi ótal
stundir, minningarnar og orð
sem ekki hefðu komist í gegn, í
huganum.
Bíbí var alltaf tilbúin að
hjálpa okkur, hvenær sem á
þurfti að halda.
Með henni er gengin góð
manneskja.
Takk fyrir samfylgdina, Bíbí
mín, og góða ferð inn í drauma-
landið.
Páll Andrésson.
Guðrún Bríet
Guðlaugsdóttir