Morgunblaðið - 26.01.2015, Page 19
MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 26. JANÚAR 2015
✝ Sigríður EsterÓlafsdóttir
fæddist á Akranesi
14. desember 1924.
Hún lést á Land-
spítalanum Foss-
vogi 14. janúar
2015.
Foreldrar henn-
ar voru Ólafur Sig-
urjón Magnússon, f.
15. mars 1898, d. 2.
júní 1972, og Svan-
björg Davíðsdóttir, f. 9. apríl
1895, d. 27. janúar 1941. Systkini
Sigríðar: Magnús Aðalsteinn, f.
19. júlí 1923, Margrét, f. 15. apríl
1927, d. 15. nóvember 1977,
Hulda Dagbjört, f. 15. júní 1931,
d. 24. febrúar 2014, Guðrún, f.
18. apríl 1933, d. 11. nóvember
2010, og Svanbergur, f. 12. júní
1936, d. 10. júní 1999.
Sigríður giftist hinn 18. des-
ember 1948 Gunnari Björnssyni
bifvélavirkjameistara, f. 11.
ágúst 1923, d. 9. apríl 1992. Börn
þeirra eru: 1) Birna Sigrún, f. 2.
ágúst 1948, maki Sturla Karls-
son, f. 9. apríl 1949.
2) Erna Svanbjörg, f.
2. júlí 1949, maki
Gunnar Hámundar-
son, f. 31. júlí 1946,
barn þeirra er Svein-
björg, f. 6. apríl
1967, fyrrverandi
maki Bjarni Jóhann-
esson, f. 28. október
1967, börn þeirra
eru: Andri, f. 14.
nóvember 1994, og
Gunnar, f. 2. apríl 1999. 3) Þór-
unn, f. 18. júní 1953, maki Guð-
mundur Guðjónsson, f. 10. sept-
ember 1952, börn þeirra eru: a)
Sigrún Esther, f. 11. ágúst 1972,
maki Grímur Arnórsson, f. 18.
apríl 1971, börn þeirra eru: Arn-
ór Már, f. 20. október 1994, Guð-
mundur Þór, f. 2. nóvember
1998, og Sóley Birta, f. 23. apríl
2007, b) Hulda Björk, f. 19. sept-
ember 1978, maki Gísli Valur
Waage, f. 28. desember 1979,
börn þeirra eru: Marinó Elí, f. 16.
desember 1996, Tinna Von, f. 11.
mars 2000, og Birgitta Nótt, f. 1.
febrúar 2004. 4) Ólafur, f. 8.
október 1959, maki Guðrún Jak-
obsdóttir, f. 21. júlí 1961, d. 13.
október 2013, börn þeirra eru: a)
Sigríður Þóra, f. 29. ágúst 1978,
maki Kristófer Jóhannsson, f. 25.
september 1973, b) Gunnar Örn,
f. 11. október 1984, maki Hulda
Ósk Guðbjörnsdóttir, f. 11. ágúst
1986, barn þeirra er Guðrún
Bjarney, f. 29. janúar 2014,
Gunnar átti fyrir Matthías
Breka, f. 14. ágúst 2007, Hulda
átti fyrir Gabríel Mána, f. 5. mars
2007.
Sigríður fæddist og ólst upp á
Breið á Akranesi. Hún missti
móður sína 16 ára og flutti þá
fljótlega til Reykjavíkur og vann
fyrir sér m.a. hjá Sælgætisgerð-
inni Freyju, eða þar til þau
Gunnar stofnuðu heimili. Hún
fór síðan aftur út á vinnumark-
aðinn þegar börnin voru upp-
komin. Lengst af vann hún á
barnadeild Landakots og vann
þar til sjötugs. Þau hjónin byrj-
uðu búskap í Hörgshlíðinni og
bjuggu þar lengst af, en árið
1985 fluttu þau í Funafold 1. Ár-
ið 2001 flutti Sigríður á Dalbraut
18, þá orðin ekkja níu árum áð-
ur, og bjó þar til æviloka.
Útför hennar fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 26. janúar
2015, kl. 13.
Elsku amma. Við kveðjum þig
nú með söknuði og óskum þess að
þú sért á góðum stað og hafir það
sem allra best. Takk fyrir allt.
Athvarf hlýtt við áttum hjá þér
ástrík skildir bros og tár.
Í samleik björt, sem sólskinsdagur
samfylgd þín um horfin ár.
Fyrir allt sem okkur varstu
ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
Aðalsmerkið: elska og fórna
yfir þínum sporum skín.
Hlý og björt í hugum okkar
hjartkær lifir minning þín.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Ástarkveðja,
Sigrún Esther og
Hulda Björk.
Elsku amma mín! Ég sakna
þín mjög mikið, en ég veit að þér
líður betur núna. Ég man þegar
þú kenndir mér að prjóna og líka
þegar ég datt á nagla og þú hugg-
aðir mig og sýndir mér myndir.
Takk fyrir allt, ég veit að afi mun
taka vel á móti þér og það mun
mamma mín líka gera.
Þú ert amman sem að allir þrá,
alltaf mun ég elska þig og dá.
Lífið þú gerir betra fyrir mig,
heppin ég er að eiga þig.
Þitt barnabarn,
Sigríður Þóra.
Nú er hún mamma okkar horf-
in af þessari jörð eftir erfið veik-
indi og komin í „Sumarlandið“.
Minningarnar munu lifa þar til
við sjáumst á ný.
Þú ert gull og gersemi,
góða besta mamma mín.
Dyggðir þínar dásami,
eilíflega börnin þín.
Vandvirkni og vinnusemi
væntumþykja úr augum skín.
Hugrekki og hugulsemi
og huggun þegar hún er brýn.
Þrautseigja og þolinmæði
– kostir sem að prýða þig.
Bjölluhlátur, birtuljómi,
barlóm lætur eiga sig.
Trygglynd, trú, já algjört æði.
Takk fyrir að eiga mig.
(Anna Þóra)
Birna, Erna, Þórunn
og Ólafur.
Megir þú hvíla í friði elsku
langamma.
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Ástarkveðja,
Arnór Már, Marinó Elí,
Guðmundur Þór, Tinna Von,
Birgitta Nótt og Sóley Birta.
Sigríður Ester
Ólafsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku Sigga langamma
mín, þú hefur alltaf verið
svo góð, en verst er það að
þú ert dáin.
Sóley Birta Grímsdóttir
(7 ára).
✝ SigtryggurJónsson fæddist
í Samkomugerði II í
Saurbæjarhreppi í
Eyjafirði 22. mars
1930. Hann lést á
Sjúkrahúsinu á
Akureyri 16. janúar
2015.
Sigtryggur var
elstur af fimm börn-
um hjónanna Jóns
Sigfússonar, f. á
Arnarstöðum í Saurbæjarhreppi
1. febrúar 1902, d. 2. janúar 1985,
og Rósfríðar Sigtryggsdóttur f. í
Stóra-Dal í Saurbæjarhreppi 20.
september 1903, d. 3. desember
1990. Systkini Sigtryggs eru: 1)
Halldóra Júlíana, f. 21. ágúst
1932, m. Jón Haukur Sigurbjörns-
son, f. 28. desember 1934, d. 12.
desember 2010. 2) Halla Lilja, f.
23. apríl 1939, m. Páll Albert
Magnússon, f. 10. október 1937. 3)
Helga Jarþrúður, f. 23. apríl 1939,
d. 17. janúar 1997, m. Sverrir
Magnússon, f. 14. nóvember 1934.
4) Sigfús, f. 5. nóvember 1941, m.
Guðrún Ólafsdóttir, f. 17. janúar
1945.
Sigtryggur hóf skólagönguna í
farskóla en fór síðar í Héraðsskól-
ann á Laugarvatni og
bændaskólann á Hól-
um í Hjaltadal. Alla
sína starfsævi var
Sigtryggur bóndi í
Samkomugerði II,
fyrst í félagi við for-
eldra sína en tók svo
alfarið við búskapn-
um. Eftir að faðir
Sigtryggs lést bjó
hann ásamt móður
sinni í Samkomu-
gerði, en hún greindist fljótlega
með alzheimersjúkdóminn. Í þeim
veikindum reyndist Sigtryggur
móður sinni mikill styrkur og
sinnti henni af mikilli alúð.
Sambýliskona Sigtryggs frá
árinu 1988 var Ólína Jóhanna
Valdimarsdóttir, f. í Hvallátrum á
Breiðafirði 14. febrúar 1930, d. 9.
janúar 2014. Þau bjuggu í Sam-
komugerði II til ársins 1999 en
fluttu þá í Langholt 3 á Akureyri
þar sem þau bjuggu í rúman ára-
tug. Síðustu ár naut Sigtryggur
góðrar umönnunar á dvalarheim-
ilinu Hlíð á Akureyri.
Útför Sigtryggs verður gerð
frá Akureyrarkirkju í dag, 26.
janúar 2015, og hefst athöfnin kl.
13.30.
Mikill heiðursmaður verður í
dag til moldar borinn, Sigtryggur
Jónsson, bóndi frá Samkomugerði
2 í Eyjafjarðarsveit. Kynni okkar
Didda hófust fyrir rúmum aldar-
fjórðungi, þegar ég kom til hans og
ömmu minnar, til sumardvalar og
að fá að kynnast sveitalífinu í Sam-
komugerði. Þó að sjö ára gamall
strákurinn væri þangað kominn
fjarri foreldrum sínum og í aðstæð-
ur sem voru að öllu leyti framandi,
hvarf heimþráin snögglega, því
samveran með Didda var svo ein-
stök og ég fann það snemma að það
voru forréttindi að fá að eiga slíkan
samferðamann. Það er bjart yfir
minningunum frá árunum í Sam-
komugerði. Í tíu sumur, tveimur
páskafríum og einu sex vikna
kennaraverkfalli, vorum við Diddi
saman frá morgni til kvölds, þar
sem ég kynntist hans einstöku
mannkostum; þolinmæði, heiðar-
leika, vandvirkni og frásagnargáfu
svo fátt eitt sé nefnt. Traustari
mann er ekki hægt að finna.
Á aldarfjórðungi eru gæða-
stundirnar orðnar margar sem við
áttum saman, hvort sem það var
þegar við spjölluðum um lífsins
gagn og nauðsynjar, er við unnum
saman í búverkunum eða þegar
hann var að kenna mér hina fjöl-
breyttustu hluti, allt frá því að
binda bindishnút yfir í að gera við
startara á dráttarvélum.
Diddi var mikill og góður bóndi,
hugsaði vel um skepnur og jarð-
næði, lagði sig fram um að hafa fjós
og mjólkurhús eins snyrtileg og
mögulegt var og þurfti því ekki að
koma á óvart að hann fékk oft við-
urkenningu fyrir framleiðslu á úr-
valsmjólk. Auk þess fannst honum
alltaf mikilvægt að allar vélar og
tæki uppfylltu alla öryggisstaðla
og ólíkt mörgum öðrum fagnaði
hann því þegar vinnueftirlitið kom
og tók út vélar og tæki, enda urðu
aldrei slys eða óhöpp í tengslum
við vélaranar.
Verkefnin í sveitinni voru fjöl-
breytt en að sjálfsögðu var stemn-
ingin mest þegar heyskapurinn
stóð sem hæst en þegar rigndi
voru viðfangsefnin ekki eins
skemmtileg, eins og lagfæringar á
girðingum eða planta trjám. Mér
þótti trjáplöntunin óskaplega leið-
inleg, en til hvatningar sagði Diddi:
„Það verður nú gaman sjá þetta
vaxa og svo áttu eftir að koma með
börnin þín og sýna þeim skóginn,
þá getum við nú verið stoltir.“ Og
það átti eftir að reynast rétt, því
þegar við Diddi fórum síðasta
haust fram í fjörð, ásamt drengj-
unum mínum tveimur, litum við yf-
ir skóginn sögðum við með stolti að
þetta væri skógurinn okkar.
Reyndar var það ég sem orðaði
þetta svona, því það var ekki í
Didda anda að hrósa sér af eigin
verkum. En skógurinn er fallegur,
þar sem áður var grár melurinn
teygja sig nú há tré í tugþúsunda
tali til himna. Það má segja að nú
þegar jarðvistardagar Didda eru
taldir, sé þessi skógur fallegur
minningarreitur um þennan ein-
staka mann. Það verður hann að
minnsta kosti í mínum huga.
Eftir að Diddi og amma fluttu
til Akureyrar naut ég þess að
koma norður nokkrum sinnum á
ári til rækta þá dýrmætu vináttu
sem var á milli okkar. Það er stórt
skarð sem Diddi skilur eftir og
það er svo sárt að þurfa að kveðja
sinn besta vin, en minningarnar
eru margar og þær ylja. Guð
blessi minningu Sigtryggs bónda í
Samkomugerði.
Ólafur Jóhann Borgþórsson.
Sigtryggur
Jónsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi Diddi. Það var
gaman að koma til þín og
spila keilu. Það var gaman
að keyra um sveitina og sjá
bæinn þinn. Það var gaman
að koma til þín og heyra
sögurnar frá því í gamla
daga. Elsku afi Diddi. Takk
fyrir allt. Við söknum þín.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Arnór Orri, Sigtryggur
Örn og Ingibjörg Svana.
✝ Níels PéturBergþór Svan-
holt Björgvinsson
var fæddur í
Krossavík í Þistil-
firði 10. ágúst
1926. Hann lést á
hjúkrunarheimil-
inu Nesvöllum í
Reykjanesbæ 15.
janúar 2015.
Níels var sonur
hjónanna Krist-
mundu Þorbjargar Guð-
mundsdóttur, f. 12. ágúst
1892 í Sveinungsvík, d. 27.
júní 1972, og Björgvins Þór-
arinssonar, Krossavík, Þist-
ilfirði, f. 1. júní 1890, d. 3.
janúar 1979.
Níels var sjöundi í röðinni í
ellefu systkina hóp en þau eru
Þórhalla Svanholt, f. 23. jan-
úar 1916, d. 1996. Ragnar
Þórlaugur Svanholt, f. 11.
október 1917, d. 1979. Þor-
móður Karl Svanholt, f. 1919,
d. 1921. Karl Svanholt, f. 9.
apríl 1921, d. 2010. Hólm-
fríður Guðmunda Svanholt, f.
7. desember 1922. Sigurður
Svanholt, f. 16. apríl 1925, d.
2008. Halldór Guðmundur
Svanholt, f. 6. febrúar 1928.
Kristín Sigríður Svanholt, f.
13. nóvember 1930, d. 2012.
Þyri Ragnheiður Svanholt, f.
15. janúar 1932. Elsa Herdís
Svanholt, f. 29. maí 1933.
dóttur. 2) Ágústu Þóreyju
Brynjólfsdóttur er lést 2005.
Ágústa átti dóttur og son. Frá
síðara hjónabandi 3) Arnar
Helga Lárusson, maki Sóley
Bára, hann á tvo syni og eina
dóttur. 3) Jón Björn Lárus-
son, maki Jóna Rúna, hann á
þrjá syni, þar af einn fóstur-
son. 5) Ægir Þór Lárusson,
maki Ágústa Guðný, hann á
dóttur og son. 6) Guðrún Jóna
Lárusdóttir, hún á dóttur.
Níels ólst upp í Krossavík
fram til 5 ára aldurs er hon-
um var komið í fóstur í Reyk-
holti á Raufarhöfn hjá móður-
bróður Níelsar, Friðjóni
Guðmundssyni, f. 8. sept.
1890 í Sveinungsvík, d. 1950,
og konu hans, Valgerði Sigur-
veigu Stefánsdóttur, f. 3. okt.
1895, d. 1988.
Friðjón og Valgerður, sem
hafði ekki orðið barna auðið,
gengu Níelsi í foreldra stað
og var því Níels velkominn á
heimili þeirra og voru ætíð
kölluð amma og afi af dætr-
um Níelsar og Ágústu.
Afkomendur Níelsar og
Ágústu eru samtals 46 og búa
flest á Suðurnesjum en einnig
í Danmörku, Noregi og í Fær-
eyjum.
Útför Níelsar fer fram í
dag, 26. janúar 2015, frá safn-
aðarheimilinu í Sandgerði kl.
13.
Eftirlifandi eig-
inkona Níelsar til
67 ára er Ágústa
Þórey Haralds-
dóttir, f. 28. októ-
ber 1929. Eiga
þau þrjár dætur.
1) Rakel Kristínu
Svanholt Níels-
dóttur, f. 26 nóv-
ember 1947, maki
Þorvaldur Krist-
leifsson, f. 18
febrúar 1951. Rakel á frá
fyrra hjónabandi 1) Níels Val
Vest Jonhardson ,en hann á
tvo syni. 2) Jakob Má Jonhar-
dson, maki Ragnheiður, hann
á fjóra syni og þar af einn
fósturson. 3) Jónu Guðlaugu
Þorvaldsdóttur, maki Símon.
4) Thelmu Þorvaldsdóttur.
2) Helgu Níelsdóttur, 16.
apríl 1949. Helga á 1) Ragn-
heiði Jónsdóttur, maki Guð-
bjartur, hún á þrjár dætur. 2)
Hlyn Svanholt Midjord, maki
Jóhanna Þóra, hann á þrjár
dætur og þar af tvær fóstur-
dætur. 3) Níels Pétur Svan-
holt Midjord, maki Camilla.
3) Valborgu Fríði Svanholt
Níelsdóttur, f. 28. júlí 1952,
maki Lárus Sigurberg Árna-
son, f. 22. ágúst 1951, d. 13.
apríl 2011. Valborg á frá
fyrra hjónabandi 1) Hjörvar
Örn Brynjólfsson, maki Guðný
Björg, hann tvo syni og eina
Til pabba.
Lífið er þraut og leysa hana þarf,
ljúft það er og sárt í senn,
bjartsýni fékk ég í föðurarf
sem fleytir mér í gegnum lífið.
Pabbi, þú hefur kennt mér svo mikið.
Margt hefur þú lifað og reynt.
Ég veit að ég sterkari er fyrir vikið
þótt erfiðleikarnir fari ekki leynt.
Ætíð má af vöngum tárin þerra,
alltaf þú varst til staðar og
hughreystingar.
Á erfiðum stundum ætíð þú lyftir mér úr
djúpum dal,
þakklát er ég Guði fyrir það.
Takk fyrir stuðning þinn og styrk
sterk ég horfi fram á við.
Þú sýndir mér lífið sem ótal lykla
er ganga að hverjum þeim lás sem ég vil.
Hafðu þökk fyrir allt sem þú
hefur gefið mér í gegnum tíðina.
Hvíl í friði.
Kveðja, þín dóttir,
Valborg.
Elsku afi minn var mikilvæg
persóna í lífi mínu og hafði mikil
áhrif á þá persónu sem ég er í dag.
Frá því ég var lítil stelpa var ég
mjög stolt af afa mínum, mér
fannst enginn eiga jafngóðan afa
og ég.
Afi var alltaf í uppáhaldi hjá
okkur krökkunum, hann elskaði
að leika við okkur og gat staðið á
haus og labbað á höndum. Hann
fór reglulega í sund og því fleiri
sem komu með því ánægðari varð
hann.
Ég minnist margra bíltúra og
ferðalaga sem ég fór með ömmu
og afa. Það var mikill kærleikur á
milli þeirra hjóna sem ég dáðist
að.
Afi var ákveðinn, stoltur, hrein-
skilinn og réttlátur maður. Hann
elskaði lífið og fjölskylduna sína.
Hann kenndi mér að hamingjan
kemur að innan.
Heimilið hjá ömmu og afa var
mitt annað heimili og þegar ég
flutti til Danmerkur komu þau oft
í heimsókn, síðast þegar afi varð
80 ára til að halda upp á það með
„dönsku“ fjölskyldunni sinni.
Afi var fyrirmyndin mín og lifir
í hjarta mínu. Hvíldu í friði, elsku
afi minn.
Ragnheiður Jónsdóttir.
Takk fyrir öll árin og samtölin
sem við höfum átt í gegnum tíð-
ina. Fyrstu árin voru það leikir
eins og gengur og gerist með öf-
um og ungum en eftir því sem ég
varð eldri þá breyttust leikirnir í
spjall um líðandi stund. Við rædd-
um nokkrum sinnum síðustu árin
um æsku þína og sérstaklega
þótti mér gaman þegar sonur
minn kom í heimsókn til ykkar
ömmu í þeim erindum að taka við-
tal við fólk sem hafði upplifað
seinni heimsstyrjöldina. Þín verð-
ur ávallt minnst sem skylduræk-
ins ljúfmennis og barngóðs manns
sem nennti að tala og leika við
okkur ungana, manns sem sinnti
skyldum sínum vel og af kost-
gæfni. Þú varst góð fyrirmynd
með ljúfa skapgerð og mikið jafn-
aðargeð.
Veit að það taka margir góðir á
móti þér á nýjum stað en það eru
líka margir sem sakna þín á
gamla staðnum. Hinsta kveðja,
Hjörvar Örn og fjölskylda.
Níels Pétur Bergþór
Svanholt Björgvinsson
Samúðarskreytingar • Útfaraskreytingar
| Blómasmiðjan Grímsbæ | S. 588 1230 |