Morgunblaðið - 10.03.2015, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. MARS 2015
Elsku amma, ég trúi því ekki
enn að að þú sért farin. Mér þykir
svo erfitt að sætta mig við þá
staðreynd en ég reyni að hugga
mig við það að þú ert komin á
betri stað þar sem veikindin
munu ekki hrjá þig. Þrátt fyrir
það er svo sárt að hugsa til þess
að fá ekki að hitta þig aftur,
spjalla við þig eða knúsa þig. Þú
varst alltaf svo jákvæð og yndis-
leg, sást aðeins það góða í fólki og
varst alltaf að hrósa. Þér fannst
yfirleitt allt svo frábært og æð-
islegt og það er einstakur eigin-
leiki sem ég hef alltaf dáðst að.
Ég man svo vel eftir því þegar ég
kom með Aron til þín í eitt sinn og
þú táraðist yfir því hvað þér
fannst hann fallegur, þú varst svo
stolt af litla langömmubarninu
þínu og mér þótti svo vænt um
það. Þú varst líka alltaf að segja
mér hvað þú varst stolt af mér og
þú varst alltaf til staðar til að hug-
hreysta mig. Þú varst alltaf til í
spjall um allt og ekkert. Ég á eftir
að sakna þess að heyra hláturinn
þinn og hlæja að því þegar þú ert
að reyna að segja frá en getur það
ekki því þú hlærð svo mikið sjálf.
Ég á eftir að sakna þess að fá sím-
hringingu snemma á afmælisdag-
inn frá þér og heyra þig syngja af-
mælissönginn. Ég á eftir að sakna
svo ótal margs og það mun vanta
stóran þátt í ýmsa atburði í fram-
tíðinni en ég veit að þú verður
samt með okkur á þeim stundum.
Lífið er svo sannarlega hverfult,
ég bjóst ekki við að þurfa að
kveðja þig svona snemma, svona
jákvæða og dásamlega mann-
eskju eins og þig. Þú með þitt
stóra hjarta. Þú snertir líf svo
margra og það er ómetanlegt að
fá að sjá og heyra hvað fólk úr öll-
um áttum hefur um þig að segja.
Þín verður sárt saknað, elsku
amma mín. Við hittumst seinna.
Kveðja, þín
Þóra.
Elsku besta Þóra.
Lífið er svo óréttlátt þessa dag-
ana. Ég á svo erfitt með að trúa
því að þú sért búin að kveðja
svona fljótt eftir stutta baráttu
við veikindi. Þessi sjúkdómur er
svo hræðilegur og óútreiknanleg-
ur.
Ég er búin að þekkja þig í 30
ár, ég var heimalningur hjá þér í
mörg ár og fannst þér nú ekki
mikið mál að bæta einum unglingi
við á heimilið þar sem við Tanja
vorum óaðskiljanlegar og varst
þú eins og önnur mamma mín.
Það var alveg sama hvað kom upp
á hjá mér, hvort sem það voru erf-
iðleikar eða eitthvað annað, alltaf
gat maður talað við þig, það var
hægt að segja þér leyndarmál og
spyrja þig að öllu, þú áttir ráð og
svör við því. Það eru ófáar stund-
irnar sem við sátum í eldhúsinu
uppi í Rjúpufelli og gátum talað
um alla heima og geima. Og tala
nú ekki um þá tíma þegar þú
varst alltaf að biðja mig um að
nudda á þér axlirnar, þú sagðir
alltaf við mig þegar ég byrjaði:
„Linda, finnurðu ekki kúluna
þarna?“ Þrátt fyrir að ég fyndi
svo sem ekki neitt þá sagði ég allt-
af: „Jú, og hún er sko þvílíkt
stór,“ en mér fannst nú ekki mikið
mál að nudda þig aðeins. Það var
alltaf gott að koma til ykkar í
Rjúpufellið og er ég mjög þakklát
fyrir þann tíma, hann er mér svo
ómetanlegur.
Þú varst svo yndisleg, góð-
Þóra Haraldsdóttir
✝ Þóra Haralds-dóttir fæddist í
Reykjavík 26. sept-
ember 1947. Hún
lést í faðmi fjöl-
skyldu sinnar á
Landspítalanum
við Hringbraut 28.
febrúar 2015.
Útför Þóru fór
fram frá Fella- og
Hólakirkju 9. mars
2015.
hjörtuð, skemmti-
leg, falleg að utan
sem innan og munt
þú alltaf eiga stað í
hjarta mér.
Elsku Kaj, Lilja,
Finnur, Anna, Tanja
og fjölskyldur, ég
votta ykkur mína
dýpstu samúð og bið
góðan guð að vernda
ykkur á þessum erf-
iða tíma.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(V. Briem)
Linda Mjöll Bjarnadóttir.
Elsku systir, mágkona og
frænka.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfin úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Takk fyrir að vera alltaf til
staðar fyrir okkur hvort sem var í
sorg eða gleði!
Við hittumst aftur í blóma-
brekkunni.
Kveðja,
Hörður og fjölskylda.
Hinn 28. febrúar síðastliðinn
kvaddi stóra systir mín, Þóra
Haraldsdóttir Larsen, þennan
heim eftir illvíg veikindi. Þóra
fæddist 26.9. 1947 í Barmahlíð 55,
Reykjavík, en ólst upp á Háteigs-
vegi 48 fyrri part ævinnar. Um 12
ára aldur fór hún að vinna í versl-
un sem var staðsett neðar á Há-
teigsvegi og var kölluð Jóabúð.
1962 kynntist hún eftirlifandi
maka sínum Kaj Anton Larsen.
1963 fluttum við af Háteigsveg-
inum og inn á Langholtsveg 98.
1967 Giftu Kaj og Þóra sig og
skírðu frumburðinn og var því
orðið ansi stutt í gullbrúðkaupið.
En stundum fara hlutirnir öðru-
vísi en að maður á von á. Dags-
daglega var Þóra mjög hress og
ein af þeim sem ekkert aumt
máttu sjá án þess að reyna að
gera gott úr. 1974 fluttu Þóra og
Kaj í Efra Breiðholtið og vann
hún hin ýmsu störf þar til hún fór
að vinna í Fellaskóla 1985, fyrst
við Athvarfið og svo sem gang-
avörður og leit til með börnunum
úti í frímínútunum. Kaj og Þóra
eignuðust fjögur börn, þau Lilju,
Finn, Önnu og Tönju. Finnur son-
ur þeirra býr í Noregi með fjöl-
skylduna sína og eru þau búin að
koma sér vel þar fyrir. Þóra og
Kaj heimsóttu þau nokkrum sinn-
um og fannst það mjög gaman, í
þessum heimsóknum var oft
keyrt um og skoðaðir sögufrægir
staðir. Þau voru síðast úti hjá
þeim síðasta sumar og voru þá hjá
þeim í nokkrar vikur. Fljótlega
eftir heimkomuna fór að bera á
sjúkdómi sem reyndist vera ill-
vígari en við varð ráðið og sigraði
hann að lokum. Síðustu jarðnesku
dögum sínum eyddi Þóra á
krabbameinsdeild Landspítalans,
11E, við Hringbraut. Á starfs-
fólkið þar hrós skilið því þegar ég
kom og sá hana í síðasta sinn
blasti við mér þvílík rósemi og
fegurð, átti ég ekki von á að upp-
lifa það þegar ég var að fara að sjá
stóru systur í síðasta sinn. Þá fór í
gegnum huga minn hvað við átt-
um góð samskipti og fjölskyldan
öll. Það gefur auga leið að oft var
mikið að gera hjá Þóru, eiga fjög-
ur börn og svo orðin amma og
langamma og sinnti hún barna-
börnunum mjög vel og leituðu
þau mikið til hennar. Amma var
sú sem oftast var leitað til ef
þurfti að leysa mál því að hún var
stórkostlegur sáttasemjari og
náði yfirleitt að jafna öll mál og
greiða úr flækjum.
Nú, þar sem þinni jarðnesku
veru er lokið, þá vona ég að þér
gangi vel þar sem þú ert núna.
Það er ekkert leyndarmál að ég
naut þinnar verndar og margt
hefði farið öðruvísi annars. Nú
kveð ég þig að sinni og sendi Kaj
og öllum börnunum þínum,
barnabörnum og barnabarna-
börnum mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur, lífið gengur áfram
og enginn veit hver er næstur.
Kveðja, litli bróðir,
Bjarni.
Það voru váleg tíðindi sem bár-
ust okkur í haust er leið, reyndar
enn válegri en maður gerði sér
grein fyrir þá. Þóra frænka hafði
greinst með krabbamein. Fyrstu
viðbrögð okkar voru þau að það
hlyti að vera á byrjunarstigi þar
sem hún var allaf hreystin upp-
máluð og lækning hlyti að vera
einhvers staðar í sjónmáli. Því
miður reyndist svo ekki vera.
Þóra frænka mín var dóttir
Lilju systur mömmu, þeirrar
yndislegu konu. Við fæddumst og
uxum úr grasi svo að segja á sömu
torfunni þegar Hlíðahverfið í
Reykjavík var í byggingu langt
úti í buskanum, Klambrar voru á
Klambratúni og Kringlumýrin
ævintýraland þar sem allaf skein
sól í kálgörðum bæjarbúa. Hún
var árinu eldri en ég en svo miklu
stærri, þroskaðri og ábyrgðar-
fyllri og hélt því forskoti langt
fram á fullorðinsárin og kannski
alla tíð.
Móðursysturnar fjórar voru
samhentar og samskipti mikil og
náin milli þeirra og okkar barna
þeirra og líf okkar allra svo sam-
ofið á þessum árum að mynd for-
tíðarinnar verður ekki heil nema
allir séu taldir með. Það er farið
að kvarnast úr hópnum. Þóra er
fjórða af systrabörnunum sem
fellur frá, fyrir aldur fram.
Þóra frænka mín var falleg
kona og hún erfði hina ljúfu lund
og létta skap móður sinnar þó að
hún gæti líka verið ákveðin og
skorinorð og lagt fólki lífsregl-
urnar og sagt því til syndanna ef
henni þurfa þótti. Hafði hún gam-
an af að segja frá slíkum sam-
skiptum og var þá oft stutt í hlát-
urinn því að hún Þóra frænka mín
var glaðsinna og hláturmild.
Skartkona var hún og hafði yndi
af að farða sig og klæða sig fal-
lega. Hún var stór í sniðum, gjaf-
mild og örlát, aldrei naum, aldrei
skorið við nögl hvort sem það
voru fingurgullin á höndum henn-
ar eða hlýjan, ástin og umhyggjan
sem henni var svo eðlilegt að sýna
samferðafólki sínu.
Ég er þakklát fyrir þá stund
sem við áttum saman stuttu áður
en hún dó. Hárið var farið en
túrbaninn fór henni vel, smekk-
lega klædd og snyrt eins og alltaf.
Hún bar sig vel, var full af bar-
áttuhug og ætlaði ekki að gefast
upp fyrr en í fulla hnefana. Hún
hafði svo mikið að lifa fyrir, var
hætt að vinna og tilbúin til að
njóta efri áranna með Kaj sínum
sem var hennar tryggi lífsföru-
nautur frá unga aldri, sem yfirgaf
ættjörð sína, Danmörku, fyrir
Þóru sína. Hún var svo ánægð
með börnin þeirra, sem voru
henni svo góð og afkomendur alla
sem ég held að megi telja í tugum.
Við ræddum lífið og tilveruna,
stöldruðum við bernsku- og
æskuárin okkar, þann óþrjótandi
sjóð minninga, ljúfra og sárra. Nú
er enn einn þráðurinn slitinn í
þeim vef. Eftir situr maður hníp-
inn og saknar.
Guð blessi Þóru frænku mína
og gefi Kaj og fjölskyldunni allri
styrk í þessari miklu sorg.
Ragnhildur I.
Guðmundsdóttir.
Nemendur Fellaskóla koma
margir langt að, þótt þeir eigi
heima í grenndinni, sumir
kannski nýfluttir til landsins. Þeir
eiga sitt móðurmál sem getur ver-
ið okkur innfæddum framandi en
í skólanum kynnast börn úr ólík-
um menningarheimum og það
sem sameinar þau er gleði og ein-
lægni bernskunnar; hjörtun slá
með sama takti þótt tungutakið sé
breytilegt. Í slíkum skóla er afar
brýnt að starfsfólk hugsi í lausn-
um og temji sér sveigjanleg
vinnubrögð sem einkennast af
víðsýni og umburðarlyndi. Öll
börn eru með sínum hætti varkár
og spyrjandi við upphaf skóla-
göngu, ekki síst þau sem ekki
geta tjáð sig á því tungumáli sem
er ríkjandi í umhverfi þeirra utan
heimilis. Þá þarf gæðafólk til að
hlúa að litlum sálum og búa til
öruggan vettvang daganna þar
sem allir njóta sín um leið og þeir
tileinka sér nýtt tungumál, nýja
siði, opna glugga í sólarátt.
Þóra Haraldsdóttir kunni þá
list. Hún starfaði lengst af sem
gangavörður og skildi vel mikil-
vægi þess að allir fyndu sig heima
í skólanum, lagði sig fram um að
sýna nemendum skilning, náði vel
til barnanna, þekkti þau með
nafni og ávann sér fljótt traust
þeirra. Þau báru virðingu fyrir
henni og störfum hennar, vissu
sem var að Þóra var haukur í
horni sem gott var að leita til.
Þóra var glæsileg kona, já-
kvæð, glaðvær og hláturmild,
björt yfirlitum og ekki leyndi sér
hvar hún var: það geislaði af
henni glaðværðin – og umhyggj-
an fyrir skjólstæðingum var ós-
víkin.
Á morgnana urðu þær Þóra og
Kolbrún samstarfskona hennar
samferða til vinnu, reiðubúnar að
takast á við verkefni dagsins.
Saman áttu þær ríkan þátt í að
móta hefðir sem höfðu jákvæð
áhrif á skólabrag og skapa nota-
legt námsumhverfi fyrir nemend-
ur. Voru báðar sér meðvitaðar um
mikilvægi þess að tryggja öryggi
nemenda og taka ávallt fallega á
móti þeim, ekki síst í upphafi
skóladags.
Þóra Haraldsdóttir átti langan
og farsælan starfsferil í Fella-
skóla og nemendur, foreldrar og
starfsmenn munu sakna hennar.
Hugur okkar er hjá fjölskyldu
hennar. Sorgin er skuggi gleðinn-
ar, enginn syrgir nema átt hafi
gefandi líf með hinum látna. Sá
sem farinn er lifir í minni þeirra
sem hann muna. Nemendur og
starfsmenn Fellaskóla senda öll-
um ástvinum Þóru Haraldsdóttur
hugheilar samúðarkveðjur.
Kristín Jóhannesdóttir,
skólastjóri Fellaskóla.
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, systir, amma, langamma
og langalangamma,
GUÐRÚN HULDA BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Grenigrund 25,
Selfossi,
lést á Fossheimum, Heilbrigðisstofnun Suðurlands,
sunnudaginn 1. mars.
Útför hennar fer fram frá Selfosskirkju
miðvikudaginn 11. mars kl. 14.
.
Árni Sigursteinsson,
Kristín Árnadóttir,
Brynjólfur Tryggvi Árnason, Hreindís E. Sigurðardóttir,
Gunnar Þór Árnason, Anna Sigurðardóttir,
Árni Árnason, Ragnhildur Magnúsdóttir,
Sigrún Árnadóttir, Sveinbjörn Friðjónsson,
Sólrún Árnadóttir,
Bryndís Brynjólfsdóttir, Hafsteinn Már Matthíasson
og fjölskyldur.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu, langömmu og
langalangömmu,
KATRÍNAR R. MAGNÚSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Mörk,
áður til heimilis að Lynghaga 10,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki á hjúkrunarheimilinu
Mörk fyrir alúð og góða umönnun.
.
Jón M. Björgvinsson, Signý Guðmundsdóttir,
Grétar Ó. Guðmundsson, Erla S. Kristjánsdóttir,
Inga Hanna Guðmundsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Yndislegur faðir okkar, tengdafaðir, afi,
bróðir og mágur,
HERMANN NORÐFJÖRÐ,
lést 5. mars á Landspítalanum
við Hringbraut.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 13. mars kl. 13.
.
Stella A. Norðfjörð, Leifur Magnússon,
Lilja María Norðfjörð, Sigurður Ingi Einarsson,
Skúli Þ. Norðfjörð, Ásta María Sverrisdóttir,
Axel Finnur Norðfjörð, Eva Rós Tómasdóttir,
Rakel Dögg Norðfjörð, Daníel Karl Pétursson,
Kristín Margrét Norðfjörð,
Jóhannes Norðfjörð, Sólrún Lilja Ragnarsdóttir,
Ingibjörg Norðfjörð
og barnabörn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför ástkærrar
eiginkonu, móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu okkar,
ÓLÍNU K. JÓNASDÓTTUR,
Brunngötu 20,
Ísafirði.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki
í heimahjúkrun á Ísafirði og starfsfólki á Heilbrigðisstofnun
Vestfjarða fyrir alúð og góða umönnun.
.
Kristján Hilmar Lyngmo,
Guðmundur Óli K. Lyngmo, Anette Hansen,
Sveinn Daníel K. Lyngmo, Þórdís Steinþórsdóttir,
Jón Alberts K. Lyngmo, Sigrún Ingadóttir,
Kristinn Gunnar K. Lyngmo, Halldóra Halldórsdóttir,
Sigrún K. Lyngmo,
Hilmar K. Lyngmo, Sigríður Sigþórsdóttir,
Jónas K. Lyngmo,
Berglind K. Lyngmo,
barnabörn og barnabarnabörn.