Húnavaka - 01.05.1996, Page 14

12
HUNAVAKA
Þávar 17.júní mikill hátíðisdagur
Ungmennafélag var endurvakið liér í hreppnum efdr 1950 og ég
tók auðvitað þátt í því. Aður liafði ég verið í Ungmennafélaginu Hvöt
á Blönduósi og keppt fyrir það í frjálsum íþróttum. Einnig hafði ég
tekið þátt í starfí Ungmennasambandsins.
Héraðsmót Ungmennasambandsins var haldið 17. júní. Það var
ævinlega ein mesta stórhátíð héraðsins. Þangað kom fjöldi fólks. Þar
fór fram keppni í frjálsum íþróttum á Kvennaskólatúninu á Blöndu-
ósi. Túnið var að vísu ekki neitt í líkingu við það sem íþróttavellir eru
nú. Hringbrautin var 300 metra löng og að hluta til mjög mjúk þannig
að tími í hringhlaupum gat ekki orðið góður. Vestari langhliðin, þar
sem 100 metra hlaup fór fram, var ótrúlega föst og þar náðist nokkuð
góður tími. Þar voru einnig atrennubrautir í stökkum.
Eg held að það hafí verið tjón að því að færa héraðsmótið frá 17.
júní. Mér fínnst að meðan þetta tíðkaðist hafi 17. júní verið meiri há-
tíðisdagur í héraðinu en seinna varð, Joótt æ síðan hafi þjóðhátíðar-
dagsins verið minnst með ýmsu mód. I þá daga stóð Ungmennasam-
bandið að öllum hátíðahöldum á héraðsmótinu. Þar var ræðumaður
sem venjulega talaði á Kvennaskólatúninu nema þegar eittlivað var að
veðri, þá talaði hann í gamla samkomuhúsinu. Eitt sinn þurfti þó að
fella allt mótshaldið niður. Það var 1959. Þá gerði stórhríð aðfaranótt
17. júní svo að ófært var á bílum milli Blönduóss og Skagastrandar.
Það var samt ekki slæmt vor því þá var gróður svo vel á veg kominn að
heita mátti að komið væri gras.
Seinna var héraðsmótið flutt upp á Hvammseyrar í Langadal. Þar
var sæmileg aðstaða en þó vafamál að hún væri betri en á Kvenna-
skólatúninu.
Frá þessum tíma lifa lengst í minningunni- góðir félagar og félags-
starfið sem við vorum þátttakendur í. Þar var alltaf eitthvað áhugavert
að gerast bæði í okkar eigin hópi og í samskiptum við þá er við öttum
kappi við hverju sinni. Þetta voru skemmtileg ár.
Eg keppti tvisvar á Landsmótum Ungmennafélags Islands, bæði á
Akureyri og Þingvöllum. Þar var auðvitað hörð keppni. Við áttum sig-
urvegara í 100 metra hlaupi á Akureyri, Hörð Lárusson, sem síðar
varð deildarstjóri í menntamálaráðuneytinu.
A Þing\'öllum unnum við 1000 metra boðhlaup og það héraðsmet,
sem við settum þar við frumstæðar aðstæður, stóð nokkuð lengi eða
þangað til strákarnir okkar hlupu á tartanbraut í Mosfellsbæ.