Húnavaka - 01.05.1996, Page 19

HUNAVAKA
17
nokkuð orðréttar og læt þær fjúka. Hann sagði: Hann Pálmi á Akri
þóttist vera að segja ykkur eitthvað um skatta úti á Norðurlöndunum.
Hann veit ekkert hvað hann er að tala um. Hann skilur ekki hvað þeir
segja þarna úti á Norðurlöndunum. Hann kann ekki einu sinni að
segja paa!
Svo er það hann Ragnar litli, drengurinn sem ég tók nú að mér eft-
ir síðustu kosningar og var að reyna að segja honum svolítið til. Hann
þolir ekki að sitja á Alþingi. Hann hefur ekki taugar til þess. Hann var
veikur í vetur og lá á spítala og er orðinn eins og riðuveik rolla. Það
væri illa gert að láta drenginn vera í þessu áfram og af því að mér þyk-
ir svo vænt um drenginn, ætla ég að biðja ykkur fyrir að láta hann
ekki fara aftur á þing. Það myndi alveg fara með hann.
Þá er það hann Eyjólfur, þessi þarna að sunnan. Hann heldur að
hann hafi hæfileika til þess að verða þingmaður. Þið verðið nú fljótir
að sjá að það er misskilningur. Hins vegar hefur hann ýmsa aðra hæfi-
leika sem sjálfsagt er að nýta. Hann gæti til dæmis verið alveg afbragðs
smali. Hann er bæði lítill og léttur, mjóleggjaður og hringklofaður og
óskaplega fljótur að hlaupa. Eg get vel hugsað mér að ráða hann til
mín sem smala í vor. Hugsið ykkur hvað það er erfitt fýrir stóran og
feitan mann að koma lambi á spena. Eyjólfur þarf ekki einu sinni að
beygja sig.
Þetta var í byrjun sauðburðar og salurinn veltist um af hlátri enda
var ræðan flutt með raddbeitingu og látbragði við hæfi sem Birni var
einum lagið. Þess má geta að Ragnar Arnalds sem þá hafði setið eitt
kjörtímabil á þingi komst ekki að í kosningunum þótt hann hafi alla
stund síðan átt kosningu næsta vísa.
Eg hef verið á mörgum framboðsfundum um dagana og mér fannst
á fyrstu árunumjón Þorsteinsson þingmaður Alþýðuflokksins bera af
sem fundarmaður. Hann kom vel fyrir, var rökvís og kjarkmikill og lét
ekki slá sig út af laginu. Þó voru þarna menn sem voru engir aukvisar
eins og til dærnis Olafur Jóhannesson.
Það fór mikill tími í kosningabaráttuna. Við fyrstu kosningarnar
sem ég var í framboði lagði ég sem nýr frambjóðandi rnikla áherslu á
að ferðast um kjördæmið eins og mögulegt var og tími vannst til. Það
kom fyrir að ég kom á 11-12 bæi á dag og drakk kaffi á flestum þeirra.
Hvarvetna var mér vel tekið þótt ekki væri alls staðar atkvæða von.
Eitt sinn kom ég á bæ þar sem kunnur framsóknarmaður bjó og bað
hann að segja mér hvaða bæi ég ætti helst að heimsækja í þeirri sveit.
Hann svaraði: Eg ætti nú víst ekki að segja þér það en ætli það sé ekki
vissara fyrir þig að koma á þennan bæ. Það reyndist rétt.