Húnavaka - 01.05.1996, Blaðsíða 92

90
HUNAVAKA
Geturðu fyrirgefið mér?
Elín Hrönn
Geirsdóttir.
Stundum er ég þér þakklát.
Stundum þoli ég þig ekki.
En samt ert þú alltaf til staðar í morgunsárið,
sumar, vetur, vor og haust.
Þótt ég sé lúin og úfin
þá ert þú sú eina sem getur komið mér á fætur
með þinni skerandi, einhljóma, pirrandi, háværu rödd
og tæknilega sterka vilja.
An þín legðist ég eflaust í dvala
eins og rotaður steinaldarkvenmaður
og missti af öllum tækifærum lífsins
sem bíða óþolinmóð eftir mér
í þessum stóra, framandi, furðulega heimi.
Því vil ég segja:
Fyrirgefðu að ég skuli stundum öskra og æpa á þig
eins og brjálaður api frá Afríku!
Fyrirgefðu að ég sló þig í gólfið í morgun!
Fyrirgefðu að ég hafí ekki virt þitt litla en mikilvæga
og stórkostlega hlutverk í lífinu!
Geturðu fyrirgefið mér,
elsku, besta vekjarklukka?
Elín Hrönn Geirsdóttir, Blönduósi.