Morgunblaðið - 11.06.2015, Qupperneq 19

UMRÆÐAN 19
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. JÚNÍ 2015
Nú á vormánuðum
hefur verið gengið til
kjarasamninga á al-
menna markaðnum og
er það virkilega góður
árangur stéttarfélag-
anna. Í viðræðum við
ríkisvaldið af hálfu ASÍ
við lokafrágang samn-
inganna var áréttað að
hækka yrði bætur í
samræmi við nýgerða
kjarasamninga. Við því
var svarið þvert nei af hálfu ráð-
herranna. Það hefur síðan verið árétt-
að að hálfu Bjarna Benediktssonar
fjármálaráðherra að hann telji það allt
of dýrt að hækka bætur almanna-
trygginga. Félag eldri borgara í
Reykjavík brást við þessu með því að
senda skilaboð frá stjórn FEB sem er
eftirfarandi til alþingismanna og á
blöðin: „Stjórn Félags eldri borgara í
Reykjavík fagnar gerð nýrra kjara-
samninga á almennum vinnumarkaði
þar sem viðurkennd er sú krafa að lág-
markslaun hér á landi verði 300.000
krónur árið 2018. Yfirvöld hafa hins
vegar ekki viðurkennt að þeir sem
komnir eru á eftirlaun/lífeyri þurfi lág-
markslaun sér til framfærslu. Það er
krafa Félags eldri borg-
ara að öllum sem komnir
eru á eftirlaun/lífeyri
verði tryggð sambærileg
hækkun og samið var
um í nýgerðum samn-
ingum. Í 69. gr. laga um
almannatryggingar seg-
ir að bætur almanna-
trygginga svo og
greiðslur og fjárhæðir
skulu breytast árlega í
samræmi við fjárlög
hverju sinni. Ákvörðun
þeirra skal taka mið af
launaþróun, þó þannig
að þær hækki aldrei minna en verðlag
samkvæmt vísitölu neysluverðs.
Sú launaþróun sem nú á sér stað
verður því einnig, lögum samkvæmt,
að ná til eftirlauna- og lífeyrisþega, og
treystir Félag eldri borgara í Reykja-
vík á að stjórnvöld fari að lögum um
málefni þeirra.“
Nú eru viðbrögð að berast og hefur
mikið verið hringt og leitað til FEB
um að fylgja þessu eftir. Það er alveg
óásættanlegt að fjölmennur hópur
eldri borgara sé skilinn eftir þegar
kjör eru bætt hjá stórum hópi launa-
fólks. Kjaragliðnun liðinna ára hefur
heldur ekki verið bætt svo vandinn
safnast upp. Leitað hefur verið til Um-
boðsmanns Alþingis um að skoða
hvort lögbrot hafi verið framið á eldri
borgurum þessa lands með því að
skerða í mörg ár jafnvægi milli launa á
vinnumarkaði og lögbundinna hækk-
ana til eldri borgara. Hvatt hefur ver-
ið til stofnunar embættis Umboðs-
manns eldri borgara og liggur tillaga
þar um nú fyrir Alþingi. Eldri borg-
arar þurfa að hvetja sína þingmenn til
dáða svo virðingarleysi margra þeirra
í garð okkar verði brotið á bak aftur.
Það er öllum ljóst að þeir sem eru á
lægstu kjörunum ná ekki endum sam-
an. Hvernig heldur fólk að það sé að
neita sér um góðan og hollan mat í lok
mánaðar? Hvernig heldur fólk að það
sé að geta ekki gefið barnabarni af-
mælisgjöf? Hvernig heldur fólk að það
sé að geta aldrei farið í leikhús?
Hvernig heldur fólk að það sé að leig-
an hækki um 20.000,- og buddan tóm?
Hvernig heldur fólk að það sé að neita
sér um lyf og læknishjálp? Hvernig
heldur fólk að það sé að geta ekki
greitt fyrir sjúkrabíl? Vita alþing-
ismenn að fjöldi fólks getur ekki feng-
ið sér heyrnartæki? Vita þeir að fjöldi
fólks hefur ekki efni á að fara til tann-
læknis. Hvar er velferðarsamfélagið?
Eldri borgar eru líka til í samfélaginu
og taka virkan þátt í að hjól þess
gangi frá degi til dags. Ömmur og afar
hafa mikilvægu hlutverki að gegna í
umönnun barna og fjölþættri aðstoð
við unga fólkið í landinu auk annarra
starfa. Virðum alla aldurshópa. Það er
skylda hvers samfélags að allir þegn-
ar þess séu jafnir. Stöndum vörð um
þá sem eldri eru þannig að þeir sem
aðrir geti lifað með reisn.
Fólk vill réttlæti
Eftir Þórunni
Sveinbjörnsdóttur
»Margir lífeyrisþegar
hafa of lágar tekjur.
Það leiðir til vanheilsu
og mikilla erfiðleika.
Þórunn H.
Sveinbjörnsdóttir
Höfundur er formaður Félags eldri
borgara í Reykjavík og nágrenni.
Álfheimum 74, 104 Rvk, sími 568 5170
TAX FREEaf öllum snyrtivörum í júní
CHANEL kynning, fimmtudag og föstudag
Húsnæðisvandinn á höfuðborgar-
svæðinu sérstaklega er orðinn all-
hrikalegur, því erlendir ferðamenn
flæða yfir landið og staldra flestir
við í Reykjavík (náttúrlega). Nú-
tímatæknin hefur gert það að verk-
um að þeir leita ekki endilega gist-
ingar á hótelum, þótt þau spretti upp
sem aldrei fyrr. Framsækið fólk í
borginni sem ræð-
ur yfir húsnæði
eygir nú möguleika
til að leigja útlend-
ingum híbýlin í
skammtímaleigu
með aðstoð alnets-
ins. Íslendingar
lenda því miður úti
í kuldanum.
(Bjargað þó í skjól
flestum af ættingjum og vinum til
bráðabirgða a.m.k.) Þótt þetta
ástand sé gjörólíkt hamförunum í
Vestmannaeyjum fyrir rúmum fjör-
tíu árum, á það þó það sameiginlegt
með þeim að skyndilega vantar hús-
næði fyrir þúsundir einstaklinga. Í
þá daga var brugðist við af festu og
bæði ríki og sveitarfélög gerðu ráð-
stafanir sem dugðu – reyndar með
styrkjum frá okkar helstu vina-
þjóðum – og Viðlagasjóður varð til.
Hvar er hann nú? Götur voru lagðar
og lóðir gerðar klárar, einingahús af
ýmsum gerðum voru flutt inn í
stórum stíl og reist á amerískum
hraða eins og það var kallað. Ykkar
einlægur starfaði um hríð við frá-
veitulagnir í Reynigrund Kópavogi
en þar risu tveggja hæða parhús úr
timbri frá Kanada sem enn standa
og eru afar eftirsótt af fjölskyldu-
fólki. Kannski eru þó einbýlishúsin
við Keilufell í Reykjavík ennþá eft-
irsóttari, svo dæmi séu tekin. Vita-
skuld voru einnig nýtt bráðabirgða-
úrræði svo sem breytingar á
iðnaðarhúsnæði o.fl. fyrir uppkomna
einstæðinga.
Einmitt þetta þarf að gera núna:
Þrusa upp húsnæði með hraði. Gám-
ar, vinnubúðaeiningar, jafnvel hjól-
hýsi og hefðbundin fjölbýli verða að
komast í gagnið sem fyrst, því hér er
um neyðarástand að ræða í raun og
veru. Það var lofað 3.000 íbúðum á
þessu kjörtímabili kommúnistanna í
borgarstjórn. Ætli líði þá ekki að því
að auglýst verði eftir tilboðum í
þessar framkvæmdir? Við hljótum
að vænta þess, þótt líklegra sé að
Kópavogur eða Garðabær verði í
forystunni.
Páll Pálmar Daníelsson.
Velvakandi Svarað í síma 569-
1100 frá kl. 10-12 velvakandi@mbl.is
Hvar er Við-
lagasjóður nú?
Páll Pálmar
Daníelsson